Mona Agrigoroaiei
Në mizerjen e jetës
Në baltën e gropave,
Të burgosur në burgun e horrave,
Të rrahur nga kërbaçi i xhelateve,
Asnjëherë shpresat të mos i humbasim;
Shpirtrat tona kurrë të mos i prangosim!Në robëri ne jemi
Por, të lirë të vazhdojmë në shpirt
Dhe rrugën e çlirimit do ta çelim
Që dritarën e ribashkimit ta hapim.
Se shpirtrat e prangosura
Të humbura janë gjithmonë
Të vdekur të gjalla nëpër varr
Që i kaplojnë shejtanin e marr’!
Ndërsa shpirtrat e lira janë lule
Që me aromën e vet të kaplojnë
Sado e keqe është nata
Ambjentin me parfum lirie e rrethojnë.
Duke marrë pjesë dje në një konferencë lidhur me edukimin, që vinte theks mbi metodat që duhet t’i përdorë profesorin në klasë duke marrë parasysh tipet e ndryshme të personalitetit dhe metodat e ndryshme të mesimit të nxenesve, ligjeruesi i ftuar na tha një rrefim real lidhur me një matematikan francez, i burgosur në Rusi në kohën e Napoleonit, që ka jetuar mbi 18 vjet në kushte të rënda të punës së detyrueshme në kripore. Me gjithë tmerrin e përjetuar, shpirti i tij ka mbetur i lirë dhe ajo ka qene periudha më e frytshme e jetës së tij profesionale, kur ka themeluar një fushë e re në gjeometri.
Dhe, me zë të rreptë, ligjeruesi ka kumbuar:
Të mos prangosemi kurrë shpirtin tonë!
Kjo thënie e tij më la përshtypje të madhe dhe më ka frymëzuar të shkruaj këtë shkrim.
Në jetojmë në robëri akoma.
Është një burg ku shqiptarët përjetojnë një mijë të zeza dhe një qind mijë të keqija mund të numërojnë.
Shqiptarëve, në rradhe të parë, sidomos atyre nën pushtim dhe kolonizim serbo-sllavo-maqedonas u mungon siguria fizike. Nxenësit shqiptar akoma rrihen në sgqipërinë lindore nën IRJM nga pushtuesit e kolonizatorët sllavo-maqedonas huliganë me bekimin e qeverisë së serbofilit Gruevski. Në Kosovën Lindore, nxenësit shqiptarë terrorizohen nga inspektorët serbë që kanë ardhur të konfiskojnë librat shqip.
Siç shihet, pushtuesit duan që gjeneravave të vogla në veçanti t’u burgosin shpirtrat, t’u shkatërrojnë jetën duke i shëndrruar në frikacakë të paaftë të sulmojnë e të reagojnë ndaj kolonizatorëve sllavë.
Nëse populli shqiptar humbet lirinë e shpirtit tonë, ai është si në sketerrë, të fundosur nën kazanin me katran të nxehtë, është si i vdekur i gjallë, si zombi që nuk din çka të bëjë dhe ku të shkojë.
Përmes sintagmës “shpirt i prangosur”, unë përcaktoj një shpirt servil, i lidhur me zinxhirë të hekurt nga pushtuesi, një shpirt që ka humbur vullnetin të fluturojë lirshëm në komshtin e madh të Atdheut, që ka humbur përkushtimin, vetmohimin dhe kreativitetin e nevojshëm për të gietur zfjidhjet për çlirimin e ribashkimin e Shqipërisë
Shpirtra të prangosura kanë pranga të rënda të servilizmit, karrierizmit, kolaboracionizmit, bashpunimit me pushtuesit dhe me agjenturat e tyre antishqiptare
Përkundrazi, shpirtrat e lira janë shpirtra revolucionarësh, qeë kanë flakë e pasuar IDEALET E LARTA të çlirimit dhe ribashkimit.
Një shoqeri nuk mund të rritet e përforcohet pa pasur në themelet e saja ideale të larta si LIRIA.
Shkenctarët që kanë studiuar miligonat kanë zbuluar se ata janë një qytetërim gati i përkryet. “Shtëpia” fole e tyre është një kompleks i ndërlikuar dhomash ku kultivojnë këpurdhra dhe dhoma ku lejojnë mbeturinat të treten. Kështu ata krijojnë një sistem të ngrohjes-ftohjes së “shtëpisë” së tyre. Duhet theksuar se miligonat janë “budallaqe individualisht”, por kanë një inteligjencë kolektive shumë të theksuar.
Shtrohet pyetja: çka i mungon shpqërisë shqiptare të veprojë njësoj si një koloni milingonash drejt çlirimit të përbashket dhe shpëtimit nga robëria?
Nuk them se duhet të ndrydhim individualitetin e çdo personi, por them se duhet pajtetër të bëjmë sidomos politikanët shqipfolës me shpirt të prangosur të heqin dorë nga mendimi ditë-natë për barkun e tyre të tradshë dhe më pak për të mirën e “folesë” sonë të përbashkët, KOMBIT DHE ATDHEUT. Nga ana tjetër, në frymë të diskutimit të mësiperm, duhet ne të mbetemi me shpirt të lirë dhe të mos devijojmë kurrë nga rruga e drejtë.
Dhe, jo në fund të fundit, dueht të ushqejmë gjeneratat e reja të tanishme dhe ata të palindura ende me frymën e REVOLUCIONIT (LUFTËS) PËR LIRI DHE RIBASHKIM KOMBËTAR SHQIPTAR.
Pra, të mos prangosim kurrë shpirtin tonë!
Rumani, 12.nëntor 2013