TË VËRTETAT PËR SHTETËSITË DHE GËNJESHTRAT E AVOKATIT TË POPULLIT z.IXHET MEMETITI

Arben LLALLANë gazetën KOHA të datës 28 ishte botuar një shkrim rreth problemit të shtetësive ku gazetari Arben Zeqiri kishte bërë një studim serioz duke sjellë fakte të vërteta rreth këtij problemi delikat. Por Avokati i Popullit Ixhet Memeti (në të vërtetë është avokat i shtetit sepse zgjidhet nga strukturat e larta maqedonase dhe jo nga populli) jep dy deklarata tendencioze me prapavijë dizinformuese ku deklaron se në Maqedoni nuk ka dhjetëra mijëra shqiptar pa shtetësi të Maqedonisë, por shprehet i gatshëm që zyra e tij të ndihmojë në të gjitha rastet, kur plotësohen kushtet që një individ të pajiset me këtë dokument të rëndësishëm. “Rreth 90 për qind e rasteve që kanë kërkuar ndihmë tek Avokati i Popullit, dhe ku është vlerësuar se i plotësojnë kushtet e parapara me ligj, janë pajisur me shtetësi maqedonase. Të gjithë ato që kanë probleme gjatë marrjes së shtetësisë maqedonase, mund të drejtohen tek ne”, thotë Memeti.
Ky avokat renave dhe buravec gënjen pa pik turpi. Sepse po ti referohemi studimeve serioze nga gazetarë të ndryshëm ke faktet e mëposhtme.
Zyra e avokatit të popullit në Kumanovë deklaron se në vitin 2006, janë mbi 366, kërkesa ndihmë për të fituar të drejtën e shtetësisë(KOHA, 4 Gusht 2007). Ndërsa më 2007 janë bërë 237 kërkesa të tilla(KOHA, 20 Shkurt 2008, Shkup). Ndërsa në zyrën së avokatit të popullit në Tetovë janë formuar 183, lëndë për çështjen e mohimit të shtetësisë më vitin 2007(KOHA, 27 Mars, 2008).
Në gazetën LAJM, 19 mars, 2008, shkruhej se janë rreth 100 mijë shqiptar që u mohohet e drejta e fitimit të shtetësisë. Ndërsa 3.800 maqedonas të Shqipërisë në mënyrë të lehtë kanë fituar shtetësinë e Maqedonisë duke mos plotësuar asnjë kusht elementar
Siç shihet problemi i mohimit të shtetësisë nga shteti maqedonas mijëra shqiptarëve të cilët kanë krijuar familje me shqiptar shtetas/e të Maqedonisë është një fenomen me prapavija politike duke përdorur standarde të ndryshme në bazë të kombësisë etnike dhe përkatësisë fetare. Pra nuk janë dhjetëra apo një mijë siç pretendon ndonjë shqipfolës apo sahanlëpirës në strukturat e maqedonasve, por janë mijëra qytetar.
Gënjeshtra e dytë e Avokatit të Popullit Maqedonas z.Ixhet Memeti është kur ai deklaron: “Rreth 90 për qind e rasteve që kanë kërkuar ndihmë tek Avokati i Popullit, dhe ku është vlerësuar se i plotësojnë kushtet e parapara me ligj, janë pajisur me shtetësi maqedonase. Të gjithë ato që kanë probleme gjatë marrjes së shtetësisë maqedonase, mund të drejtohen tek ne”, thotë Memeti. Kjo është gënjeshtër sepse avokati Ixhet Memeti ndihmon në bazë të direktivave të personave që atë e vunë në postin që mban sepse unë kam fakte kur ky avokat i ashtuquajtur i popullit ka braktisur çështjen e shtetësive zyrtarisht me arsyetimin e më poshtme
Avokati i Popullit Ixhet Memeti më shkruar më 21 janar 2009 e braktis çështjen e qytetarit Arben Llalla duke e arkivuar në sirtarin me pluhurin e harresës dhe treguar rrugën për në Gjykatën Administrative. Avokati i Popullit e di shumë mirë se në Gjykatë duhet avokat për të mbrojtur të drejtën e popullit kur shkelet nga shteti. Por kur të braktis Avokati i Popullit kush Avokat e mbron Popullin!? Në këtë rastin unë jam “populli” i braktisur nga Avokati i tij.

Letra e Avokatit të Popullit Maqedonas, 21.01.2009.
“Në lidhje me parashtresën Tuaj, Ju njoftojmë se Avokati i Popullit i mbron të drejtat kushtetuese dhe ligjore (në mesin e të cilave edhe të drejtën e fitimit të nënshtetësisë së një shteti të caktuar) të qytetarëve dhe të të gjithë personave (të huajve, apatridëve dhe të tjerëve) kur ato u cenohet me akte nga organet e administratës shtetërore të Republikës së Maqedonisë.
Në përputhje me nenin 7, paragrafi 4 të Ligjit për shtetësi të Republikës së Maqedonisë, vetëm organi për nënshtetësi është kompetentë për ti justifikuar shkaqet e marrjes së një aktvendimi sikur në rastin Tuaj kur refuzohet kërkesa për shkak të mos përmbushjes së kushtit-pranimi në nënshtetësi të mos e rrezikojë sigurinë dhe mbrojtjen e Republikës së Maqedonisë.
Nga këto shkaqe, Avokati i Popullit për momentin nuk mund të konstatojë shkelje të ndonjë të drejte konkrete prandaj e ndërpret procedurën pas një numri të madh të parashtresave Tuaja, ndërkaq , më tutje, të drejtën për fitimin e nënshtetësisë së Republikës të Maqedonisë mund ta mbroni në procedurë ankimore ose në procedurë për kontest administrativ përpara Gjykatës Administrative të Republikës së Maqedonisë.”

Racizmi i një ligji
Aplikuesi me kombësi shqiptare edhe po të plotësoj kushtet që i kërkohen për fitimin e shtetësisë, mundet ajo ti refuzohet në qoftë se zyra e sigurimit shtetëror nuk jep mendim pozitiv. Në këtë rast i huaj duhet ti drejtohet avokatit të popullit për ndihmë, Gjykatës Supreme Administrative dhe gjykatave ndërkombëtare për shkeljen e të drejtave të njeriut nga ana e Institucioneve të Republikës së Maqedonisë. Dua të shtoj se edhe Gjykata Administrative nuk funksionon siç duhet, ka fakte që rastet e ndihmës për shtetësitë i zgjat në pafundësi me pretekstin se MPB nuk i jep materialet e dosjes për shfrytëzim.
Ligji për rrezikshmëri që ende funksionon pa të drejtë në Maqedoni është bërë i famshëm duke u refuzuar të drejtën njerëzore më shumë shtetasve nga Shqipëri dhe Kosova të cilët kanë mbi 10 vite martesë me shtetas të Maqedonisë. Këtij ligji i ka skaduar mandati sepse lufta e ftohtë ka mbaruar. Ky është një ligj që shkel të drejtat e njeriut, krijon kushte për prishjen e familjeve dhe nxit urrejtjen etnike dhe fetare midis qytetarëve.
Në bazë të kushteve të sotme politike dhe shoqërore ligji në fjalë nuk duhet të funksionojë pasi Maqedonia është kandidate për në BE e NATO dhe ka nënshkruar marrëveshje bashkëpunimi miqësor me të gjitha Institucionet e Republikës së Shqipërisë. Midis Maqedonisë dhe Shqipërisë janë hequr regjimi i vizave. Strukturat e policisë, ushtrisë dhe të sigurimit kanë një bashkëpunim të ngushtë midis tyre në luftën kundër terrorizmit dhe kontrabandave të ndryshme. Së shpejti pritet që policë nga Shqipëria dhe Maqedonia do të patrullojnë në vendet e njeri-tjetrit bashkë.
Atëherë si është e mundur që MPB do ju besojë sigurinë shtetërore forcave të policisë shqiptare? Kur në të njëjtën kohë u refuzon shtetësinë mijërave qytetarëve që vijnë nga Shqipëria! Kjo është sa ironike dhe qesharake.
Shumë aplikuesve për shtetësi maqedonase u bëhen presione nga strukturat e sigurimit për tu bërë informator ose bashkëpunëtorë i këtyre strukturave. Kjo metodë e vjetër që është përdorur në kohën e diktaturës komuniste e cila bie ndesh me ligjet kushtetuese dhe të demokracisë që pretendojmë se zhvillohet në Maqedoni.(Ka fakte se shumë qytetar pasi kanë fituar shtetësinë maqedonase janë bërë inspektor të fshehtë të DBK, DSK.
Ka raste që kërkuesi i shtetësisë maqedonase i kërkohet të ndërrojë emrin, mbiemrin, fenë dhe kombësinë. Një shqiptar nga Shqipëria kishte fituar shtetësinë e Maqedonisë duke ndryshuar kombësinë nga shqiptare në maqedonase, duke ndryshuar fenë islame në ortodokse, ka ndryshuar emrin edhe mbiemrin nga Alban Limani në Antonio Limanovski. Duke bërë këto ndryshime ai kishte fituar shtetësinë maqedonase. Sipas tij, ky i kishte bërë të gjitha këto ndryshime nën presionin e policisë për të fituar shtetësinë maqedonase në vitin 2001.

Gjykata e Strasburgut e stërngarkuar me lëndë nga Maqedonia

Qytetarët e Maqedonisë i prijnë listës së kallëzimeve penale të ngritura pranë Gjykatës Evropiane për të drejtat e njeriut në Strasburg. Në këtë gjykatë janë parashtruar mbi 1.150 kallëzime penale nga ana e qytetarëve kundër shtetit të Maqedonisë, për shkeljen e të drejtave të njeriut.
Mirjana Lazarova- Trajkovska, gjykatëse në Gjykatën e Strasburgut ka deklaruar kohë më parë se problemi i stërngarkimit të kësaj gjykate me lëndë nga Maqedonia është krijuar për shkak të joefikasitetit të gjyqësorit në vend. “Këto shifra flasin për joefikasitet dhe për procedura të stërzgjatura të gjykimeve. Të drejtat e njeriut dhe rastet e shkeljes së tyre duhet të zgjidhen nga gjykatat vendore, duke respektuar standardet e Gjykatës Evropiane”, deklaroi Lazarova- Trajkovska.
Maqedonia edhe pse ka firmosur Konventat Ndërkombëtare për të Drejtat e Njeriu, ky shtet multietnik i shkel këto të drejta me dy këmbë duke mos respektuar asnjë ligj juridik. Duke shkelur këto ligje MPB e Maqedonisë me veprimet e saj antiligjore po nxit urrejtje midis etnive dhe religjioneve fetare. Ajo po inkurajon ndarjet familjare ku siç dihet familja është e shenjtë.

Vëre:j Avokat Ixhet Memeti mund të luaj kurza në Reçicë gjithë natën, por të mos luaj me fatet e njerëzve.

Intervistë ekskluzive me veprimtaren e Çështjës Kombëtare Shqiptare (rumune me origjinë shqiptare), znj. Mona Agriogoraiei

Intervistoi: Kristina RrasiZonjusha Mona, më lejoni që në emër të redaksisë së web-faqës zyrtare të FDBK-së: www.fdbk-online.org fillimisht t’iu faleminderoj që pranuat të na jepni këtë intervistë ekskluzive dhe pastaj edhe t iu kërkoj që të na flisni pak për origjinen tuaj shqiptare dhe edhe për gjithë aktivitetin tuaj atdhetar. Kur, si dhe kush iu aktivizoi në Çështjen Kombëtare Shqiptare?

Mona Agriogoraiei: Jam aktivizuar nė Çėshtjen kombėtare shqiptare qė prej vitit 2003, nė fillim tė vitit, pasi kisha shkruar njė letėr urimi pėr Vitin e Ri 2003 strukturave tė ish Frontit pėr Bashkim Kombėtar Shqiptar. E kisha bėrė kėtė gjė sepse gjatė vitit 2002, apo mė mirė me thenė edhe mė parė, kisha lexuar, menduar dhe formėsuar vetėn me kėto qendrime qė i kam pėr ribashkim tė trojeve shqiptare dhe vendosa tė nis tė kem njė kontribute konkrete. Atėherė mė ishte pėrgjigjur ish Sekretari Politik i FBKSH-sė, Idajet Beqiri. Mė pas vendosa tė shkruaj mendimet e mia dhe shkrova rreth situatės nė trojet shqiptare tė IRJM-sė dhe kundėr tė ashtuquajturės “Marrėveshje tė Ohrit”, si edhe kundėr pavarėsisė sė Kosovės, duke bėrė krahasimin me situatėn nė Republikėn e Moldavisė. Dhe, kėshtu fillova tė shkruaj.

Kur, për herë të parë e keni vizituar Tiranën dhe edhe trojet etnike të Shqipërisë, si dhe cilin nga veprimtarët e Çështjës Kombëtare Shqiptare e keni takur dhe e keni njohur për herë të parë në Tiranë?

Mona Agriogoraiei: Pėr herė tė parė kam vizituar Tiranėn dhe trojet etnike tė Shqipėrisė nė vitin 2004 dhe atėhėrė e kam takuar pėr herė tė parė zotin Gafurr Adili, Kryetar i ish FBKSH (Frontit për Bashkim Kombëtar Shqiptar) dhe Komandant Suprem i AKSH (Armata Kombëtare Shqiptare), aktualisht Kryetar i Frontit Demokratik të Bashkimit Kombëtar (FDBK), dhe edhe zotin Fehmi Luca, Kryetar i SHAIBK (Shoqatës Atdhetare për Identitet dhe Bashkim Kombëtar), si dhe shumë veprimtarë të tjerë të kauzës shqiptare.
Mbaj mend se Zoti Adili atëherë më ka pas vendosur të qëndroja te banesa e një familje shqiptare nga Kosova ne Tirane, te familja e mrekullueshme Rexhep dhe Miradije Maliqi, të cilët më trajtuan po si vajzë (qikën) e tyre, për cka edhe iu jam shumë mirënjohëse. Zonja Miradije Maliqi, nje intelektuale (shkrimtare) shqiptare atëherë ishte edhe Nën/Kryetare e SHAIBK-së. Madje mbajë mend se, kur kam ardhur në Tiranë, kam kaluar përmes Toplicės. Dhe, kur kam arrijtur nė Nish, aty ku është kufiri i Shqipërisë Etnike, te “Molla e Kuqe”, i kam thenė vetes: TASH JAM NĖ SHQIPĖRINĖ ETNIKE!

Herë të tjera a keni ardhur në Tiranë dhe sa herë i keni vizituar trojet etnike të Shqipërsië, si dh a keni qenë pjesëmarrëse e Mbledhjës së Parë Parakuvendore të Këshillit Organizativ të Kuvendit Mbarë-Kombëtar, të mbajtur më 10 qershor 2007 te Hotel Romana në Plazh-Durrës?

Mona Agriogoraiei: Kam ardhur pėrafėrsisht cdo verė nė Tiranė. Kam qenė pjesėmarrėse e Mbledhjes Parakuvendore tė Kėshillit Organizativ tė Kuvendit Mbarėshqiptar, të cilën e drejtonte Zoti Gafurr Adili, ku edhe kam përshëndetur dhe jam ndjerë shumë e lumtur, aq e lumtur sa edhe kam qarë unë dhe bashkë me mua edhe të gjithë (mbi 200) pjesëmarrësit e kësaj mbledhje historike.

Çka na sygjeroni ju zonjusha Mona, a duhet mbajtur Kuvendi Mbarë-Kombëtar Shqiptar Dhe, nëse po, atëherë na thoni se , kur dhe ku duhet mbajtur?

Mona Agriogoraiei: Po, Kuvendi Mbarėkombėtar ėshtė domosdoshmėri e kohės. Duhet medoemos qė tė gjitha organizatat kombėtare shqiptare tė bashkohen nė njė Kuvend Mbarėshqiptar dhe mendoj se kjo duhet bėrė deri mė 28 nėntor 2012, kur do tė shėnohet pėrvjetori i 100 vjetėve të shpalljes sė Pavarėsisė Kombëtare tė Shqipėrisė Etnike, dhe jo të kësaj Shqipėrie të copėtuar dhe të pėrgjysmuar qė ėshtė sot.

Përmes mas35s elektronike dhe të shkruar shqiptare kuptuam se në kufirin e Qafë-Thanës iu kishin ndaluar policia sllavo-maqedonase. Mundeni të na thoni se çka ndodhi aty? Pra, na e përshkruani në menyrë të detajuar gjithë rrjedhën e këshaj ndalese?

Mona Agriogoraiei: Shteti antishqiptar sllavo-maqedonas, duke parė se jam veprimtare e cėshtjes shqiptare, mė ka trajtuar jashtė cdo normė tė tė drejtave tė njeriut, duke menduar se mund tė mė frikėsojė apo nėnshtrojė.

Ashtu sic kanė lajmėruar tė gjitha 35t nė trojet shqiptare tė Shqipėrisė dhe IRJM-sė nėpėrmjet denoncimit qė i ka bėrė Aleanca Kuqezi kėtij rasti qė dėshmon tėrbimi antishqiptar i autoriteteve sllavo-maqedonase, nė natėn 7-8 dhjetor 2011 kam qenė marrė nė pyetje nė doganėn e Qafė-Thanės nga inspektorė civilė tė sigurimit sllavo-maqedonas, ndėr tė cilat njėri ishte shqipfolės.

Edhe nė hyrje tė IRJM-sė nga Bullgaria (nė Kriva Palanka) mė kanė marrė shkurtimisht nė pyetje, ndėrkohė qė autobuzi ka pritur rreth njė orė. Ata mė kanė vecuar pasaportin dhe e kanė mbajtur nė zyrėn e tyre.

Nė Kriva Palanka kam qenė e pyetur: ku po shkoj, te kush do tė qendroj nė IRJM, kur do tė udhėtoj pėr nė Shqipėri, perse shkoj nė Shqipėri dhe sa shumė do tė qendroj.

Kurse nė Qafėthanė mė kanė zbritur nė mėnyrė selektive nga autobuzi (qė ka vazhduar rrugėn deri nė Tiranė), dhe mė kanė kėrkuar tė shkoj nė godinėn e policisė doganore. Kam pritur rreth njė orė derisa kanė ardhur tre inspektorė tė sigurimit sllavo-maqedonas tė veshur civil.

Ata nuk u rekomanduan si tė tillė, por karakteri i pyetjeve dhe i debatit mė ka bėrė tė konsideroj se janė nga strukturat inteligjente antishqiptare pro-serbe qė veprojnė drejtpėrdrejt kundėr cėshtjes kombėtare shqiptare.

Para se tė vijnė ata, policia doganore sllavo-maqedonase mė ka kėrkuar tė nxjerr gjithcka qė kam nėpėr xhepa dhe mė ka vendosur nė njė karrig, duke mė thenė tė pres pėr t’u marrė nė pyetje. Ata nuk mė kanė thenė pėrse kam qenė e ndaluar, nuk mė kanė lexuar tė drejtat dhe nuk kanė lajmėruar ambasadėn rumune nė Shkup. Kur kanė ardhur inspektorėt, mė kanė kėrkuar tė shkoj me ta nė njė dhomė tė vecuar. Mė kanė vendosur nė njė tryezė, pėrballė njė inspektori sllavo-maqedonas qė shkruante cka them. Ai dinte anglisht, por unė e kam pasur mė tė lehtė tė flas nė shqip dhe shqipfolėsi pėrkthente cka thashė. Nuk e di a ishte apo jo shqiptar me kombėsi, por mė siguri ka qenė njė tradhtar i shitur te qarqet sllavo-maqedonase.

Kam qenė e pyetur pėr gjėra private, ku po studioj, prej cilit qytet tė Rumanisė jam, a kam kombėsi shqiptare, cfarė punojnė prinderit, si po quhen etj, a kam motra, vėllezėr, cfarė mė punon motra etj., sikur ky do tė ishte nė autoritetin e shtetit sllavo-maqedonas(!?!)

Mė kanė pyetur nėse kam kaluar nė Maqedoni nė shtator tė kėtij viti, ku kam qendruar, kur jam larguar.

Pastaj kanė filluar tė mė vėjnė pyetje pėr veprimtarinė time pėr cėshtjen kombėtare shqiptare. Mė kanė pyetur nėse shkruaj shkrime pėr ndonjė gazetė apo faqe tė Internetit. Unė u mohova se shkruaj, sepse nuk doja tė bisedoja me armikun nė lidhje me veprimtarinė time kombėtare.

Gjithashtu, mė kanė pyetur nėse kam dėgjuar pėr Iliridėn, cfarė pėrmban Ilirida?

Unė u thashė: Ilirida do tė thotė federalizim tė Maqedonisė pastaj ndarje tė saj.

Mė kanė pyetur nėse njoh ndonjė person qė merret me Iliridėn, nėse mė ka thenė dikush pėr tė etj. U thashė se njoh e Selman Elmazin, sekretar shtetėror tė Republikės sė Iliridės.

Mė kanė pyetur kush ėshtė kryetar i Republikės sė Iliridės dhe sllavo-maqedonasi qė shkruante ka thenė se ėshtė Nevzat Halili.

Por ai mė ka pyetur nėse njoh e Nevzatin.

Mė pyetėn nėse Selmani mė ka kėrkuar tė bėj dicka lidhur me Iliridėn. U thashė se mė kanė kėrkuar tė shkruaj njė shkrim lidhur me Republikėn e Iliridės.

Atėhėrė, pyetja e tyre ishte se nėse mė ka kėrkuar ai kėtė, pėrse mė ka kėrkuar… U thashė, ndoshta sepse jam nė shkencat politike.

Pastaj mė kanė pyetur: A e njeh Gafurr Adilin?

Kėtė pyetje ma kanė bėrė shumė shpesh, dy tre pyetje, pastaj prapė, “A e njeh Gafurr Adilin”?…

Mė kanė pyetur: A kam marrė pjesė nė ndonjė Kuvend Gjithėshqiptar?

Edhe kėtė pyetje ma kanė bėrė shumė shpesh, edhe me variantėn: A ėshtė mbajtur ndonjė Kuvend Mbarėshqiptar ku ke marrė pjesė edhe ti?

Pastaj mė kanė pyetur nėse kam pasur lidhje nė Internet apo nė ndonjė menyrė tjetėr me Aleancėn Kuqezi dhe kur u kam thenė se jo, mė kanė pyetur pėrse nuk kam hyrė nė lidhje pasi mendojnė njėsoj si unė?

Dikund nga fundi, mė kanė vendosur edhe pyetje nė lidhje me qendrimet e mia politike.

P.sh. cfarė mendoj se duhet tė ndodhet me shqiptarėt nė Ballkan?

Pėrgjigja ime ka qenė: Shqiptarėt duhet tė ribashkohen nė njė shtet tė vetėm kombėtar.

“A e keni fjalėn pėr Shqipėrinė e Madhe?”

Unė iu thash: Jo pėr Shqipėrinė e Madhe, por pėr Shqipėrinė Etnike.

Ata: “Ku qendron dallimi mes tė dyve?”

Unė: Shqipėria e Madhe ėshtė term i kuzhinave propagandistike tė Beogradit pėr tė akuzuar shqiptarėt se janė pushtues tė tokave sllave,

kurse Shqipėria Etnike do tė thotė njėsimi i tokave etnike shqiptare nė njė shtet tė vetėm kombėtar shqiptar.

Ata: “Cfarė qendrim keni pėr shtetin e Maqedonisė?”

Unė: Maqedonia duhet tė ndahet mes shqiptarėve dhe bullgarėve.

Ata: “A keni lidhje me ndonjė organizatė bullgare qė merret me kėtė ceshtje?

Dhe shqipfolėsi tha: ata vetėm e duan kėtė gjė…

Prej kėtij konstatimi tė shqipfolėsit kam arritur tė kuptoj se ata ishin elemente pro-serbe, qė po u kundėrshtohen shqiptarėve dhe bullgarėve dhe duan tė mbajnė shtetin sllavo-maqedonas nė jetė! Por ėshtė fakt i ditur se nė strukturat shtetėrore sllavo-maqedonase po mbretėrojnė pro-serbėt qė kokėn e kanė nė Beograd!

Gjithashtu iu thashė edhe se “Maqedonia” ėshte shtet artificial.

Ata mė pyetėn pse!

Unė iu thashė sepse “Maqedonia” ėshtė shtet artificial, sepse termi “Maqedoni” u krijua vetėm pas marrėveshjes sė Murtzstegut tė vitit 1905 dhe jo mė parė, pastaj Tito e ka krijuar ish Republikėn Socialiste tė Maqedonase nė 1945, duke ndarė trojet shqiptare tė Kosovės, sepse ish vilajeti i Kosovės, kryeqendra e tė cilit ishte Shkupi, pėrfshinte edhe trojet qė sot janė nėn Maqedoni dhe edhe nėn Serbi, si Kosova Lindore (Presheva, Medvegja, Bujanoci), Toplica dhe Sanxhaku.

Pastaj mė pyetėn nėse me fe jam ortodokse! U thashė se po, por nuk jam praktikuese e saj.

Ata: “Cfarė qendrim keni ndaj islamizmit radikal?”

Unė: Jam kundėr.

Ata: “A e dini se nė tė ashtuquajturat ushtri clirimtare kanė qenė shumė elemente islamistė radikalė?”

Unė u kundėrpėrgjigja: Kjo ėshtė rrenė e propagandės sė Beogradit pėr tė njollosur lėvizjen kombėtare shqiptare.

Ata qeshėn dhe shqipfolėsi tha: “Sipas teje, cdo gjė e keqe vjen prej Beogradit, nėse nuk bie shi nė Kosovė, ėshtė faji i Beogradit.

Unė iu thashė: Jo tamam ashtu, por dihet se Beogradi ka qenė gjithmonė antishqiptar.

Nė fund mė pyetėn: Si mendoni tė vini nė praktikė ribashkimin kombėtar, me mjete politike apo me mjete ushtarake?

Unė iu thashė: Me mjete politike.

Ata: “Mė mjete politike nuk mundet, vetėm me mjete ushtarake.”(Dmth, sllavo-maqedonasit nuk duan nė mėnyrė paqėsore tė lejojnė shqiptarėt tė ribashkohen. Vetėm nėse ata detyrohen prej grykės sė pushkės sė shqiptarėve, do tė mund tė tėrhiqen prej trojeve shqiptare!!!)

Unė: Po po, mundet, me anė tė njė Konferencė tė dytė tė tipit tė Londrės ku tė njihet e drejta e vetėvendosjes e popullit shqiptar.

Ata: “A e dini se Aleanca Kuqezi mban qendrim se duhet ribashkim ushtarak?”

Pastaj mė provokuan, duke mė vėnė kėto pyetje: “A keni lidhje me ndonjė organizatė ilegale, e ndaluar?” “A keni lidhje me Armatėn Kombėtare Shqiptare?”Dhe, kur pyetėn ketė gjė, njėri tha anglisht: “Albanian National Army”.

Deklaroj publikisht se horrat sllavo-maqedonas mė shkelen tė drejtėn e privatėsisė, duke mė nxjerrė numrat e telefonit prej agjendės sė celularit! Pastaj mė pyetėn pėr cdo prej numrave shqiptare tė Shqipėrisė, Kosovės dhe nė vecanti IRJM-sė, kush merret apo jo me cėshtjen kombėtare shqiptare!!!

Pastaj mė thanė: “Neve na habit fakti se po mbani qendrim armiqėsor ndaj shtetit tė Maqedonisė. A nuk do ta ndryshoni?”

Jo, thashė unė. Shqipfolėsi tentoi tė mė fuste si bashkėpunėtore tė shėrbimit sllavo-maqedonas, duke thenė:

“Mirė, shkoni nė Shqipėri, mbani takime, merrni shėnime dhe pastaj na sillni neve”.

Pėrgjigja ime ka qenė: Kategorikisht, jo!

Pėrseriten: Ju keni qendrime armiqėsore ndaj shtetit maqedonas.

Unė u pėrpoqa tė mbrohem, duke thenė: Janė mendimet e mia, kam lirinė e shprehjes.

Dhe horrat shpalosnin frikėsimin e tyre pėr veprimtarinė kombėtare, pėr luftėn me penė: “Po, por ju shpallosni, veproni dhe nxisni edhe tė tjerėt tė mendojnė ashtu.

Dhe unė iu thash: Pikėrisht kjo mė bėn edhe mė shumė tė jem e vendosur tė punoj me penė pėr ribashkimin kombėtar, pėr mobilizimin e masave, sepse e di tash se armiku po frikėsohet nga shkrimet me argumente qė ndėrgjėgjėsojnė shqiptarėt tė luftojnė pėr clirim dhe ribashkim kombėtar.

Horrat: Neve na takon tė vendosim cfarė do tė bėjmė me ju. A tė ju vendosim nė pasaport njė vulė tė madhe qė tė mos hyni mė kurrė nė shtetin e Maqedonisė?

Unė u thashė: Bėni cfarė tė doni.

Dhe pėrfunduan: “Ju po mbani qendrime armiqėsore ndaj shtetit tė Maqedonisė. Dhe sa herė do tė kaloni nėpėrmjet Maqedonisė, do tė na takoni dhe do tė kemi biseda tė tilla. Tani vjen autobuzi nė 6, ju vendosni nėse do tė qendroni tek ne derisa te vjen autobuzi apo do tė shkoni tė pala shqiptare.

Dhe, unė vendosa tė shkoj te dogana shqiptare, sepse nuk doja mė tė qendroja tek kėta horra!

Por nė atė orė nuk ishte asnjė autobuz qė shkonte deri nė Tiranė. U detyrova tė shkoj nė kėmbė deri sa rastėsisht pashė njė automjet duke ndaluar nė njė dyqan tė mbyllur. U kėrkova tė mė cojnė atje ku janė furgonet qė shkojnė pėr nė Tiranė.

Si pėrfundim: Unė u trajtova tamam si shqiptare, dmth si qytetare e dorės sė dytė qė ska asnjė tė drejtė nė njė shtet qė aspiron tė bėhet anėtar i Bashkimit Evropian!

Shteti sllavo-maqedonas dihet, po mundohet me cdo kusht tė denigrojnė, tė nėnshtrojnė dhe tė diskriminojnė shqiptarėt.

Marrėveshja e Ohrit ka qenė vec njė mashtrim se shqiptarėve u jepen “tė drejta” (qė nuk respektohen dhe nuk do tė respektohen kurrė prej antishqiptarėve sllavo-maqedonas!) pėr t’u hequr atyre tė drejtėn e vetėvendosjes dhe dekolonizimit.

Intervistoi:
Kristina Rrasi, Zëdhënëse e FDBK.
Zvicër, më 15 dhjetor 2011

RINGJALLJA KËRCËNUESE

Përgjigjja e tretë ndaj gjashtë sulmeve të Kryesisë së LDK’së

Shkruan: Rexhep QOSJA – Prishtinë, 19 Dhjetor 20111. Duhet të brengosemi! Duhet të brengosemi pse është ringjallur zyrtari i lartë i regjimit të Sllobodan Millosheviqit në Kosovë. Ringjalljen e tij e kanë ndihmuar disa anëtarë të Akademisë së Shkencave dhe të Arteve të Kosovës. E kuptueshme: kanë obligime të vjetra të ndërsjella! E kuptueshme: kanë leverdi të tashme dhe të ardhshme të përbashkëta! Kjo ringjallje, dhe këto obligime të ndërsjella, dhe këto leverdi të tashme dhe të ardhshme të këtij të ringjalluri me ata që e kanë ndihmuar të ringjallet duhet të na brengosin shumë. Duhet të na brengosin shumë dhe duhet të merremi me to! Nuk do të flas me këtë rast për brengat tona tona, siç janë gjendja në Veriun e Kosovës, as për papunësinë e madhe, as për bashkëqytetarët tanë që jetojnë në varfëri të skajshme, as për numrin e pa zvogëluar të të rinjve që të ardhmen e kërkojnë në botën e huaj, as për mjerimin social, nënçmues të pensionistëve, as për pasurimin e shpejtuar të disa njerëzve, as për korrupsionin. Për të gjitha këto po flasin shumë të tjerë: disa po flasin sa për të folur e disa po flasin edhe të brengosur pse nuk mund t’u gjenden lehtë zgjidhjet. Do të flas për ringjalljen fatale të ish zyrtarit të lartë të regjimit të Millosheviqit në Kosovë dhe për disa brenga në shikim të parë më të vogla, por me domethënie të madhe e me pasoja afatgjata që i sjell kjo ringjallje në bashkëpunim me ringjallësit e tij akademikë. Do të flas për politikën tribaliste staliniste të Lidhjes Demokratike të Kosovës dhe për gjendjen plotësisht të partisuar në Akademinë e Shkencave dhe të Arteve të Kosovës, që bashkërisht tregojnë sesa e cenueshme dhe e cenuar është demokracia në jetën tonë. Sulmet e tyre ndaj meje, partiakisht të bashkërenditura, flasin për një gjendje në jetën tonë politike e intelektuale, që nuk duam ta shohim, por që do të duhej të na brengoste shumë. Kjo gjendje më brengos dhe më brengos jo pse ato, Akademia e Shkencave dhe e Arteve të Kosovës dhe Lidhja Demokratike e Kosovës me sulmet e tyre mbitokësore e nëntokësore mund të më dëmtojnë mua si vetje a si krijues. Jo! Vepra ime mendore dhe vepra ime politike, i duron ato siç duron çdo bjeshkë një frymë të ligshtë e të përkohshme. Më në fund sulmet e tyre, në të cilat, përpos partiakëve, po marrin pjesë edhe disa shkrimtarë më të partisuar se vetë partia, vetëm sa më gëzojnë dhe më gëzojnë sepse e pasurojnë jetëshkrimin tim, i cili një ditë gjerë e gjatë do të shkruhet. Pse jo? Unë e di, dhe këtë që di përpiqem e punoj ta bëj njëmendësi, sesa më i përndjekur të jetë një shkrimtar në kohën e tij, aq më i çmuar do të jetë për brezat e ardhshëm. Dhe, më tej: unë e di se për një shkrimtar, i cili jetën ia ka kushtuar letërsisë dhe ia ka kushtuar jo për t’u ushqyer prej saj, por për të ushqyer vlerat estetike, etike, kombëtare dhe shoqërore, të jesh i përndjekur prej Pinarëve të kohës sonë, si Bodleri prej Pinarit francez në kohën e tij, është lëndë për trajtim të veçantë historik. Ato sulme tregojnë sesa thellë ka depërtuar prishësia politike e LDK-së në jetën tonë dhe sesa fort rrezikohen prej saj ideja e demokracisë dhe liria e mendimit dhe e shprehjes. Unë nuk do ta quaja mendjen e tyre të errësuar siç e quajnë ata timen; jo; të errësuar, madje të prishur, madje të çartur unë quaj vetëdijen e tyre, ndërgjegjen e tyre, etikën e tyre të paqenë intelektuale dhe politike!

2. Duhet të brengosemi pse në shoqërinë tonë kemi një parti siç është LDK-ja, në politikën, në taktikën dhe në strategjinë e së cilës janë salduar jo vetëm banaliteti dhe agresiviteti i sojit të mendjes së cilës i mungon kultura elementare, por edhe inxhinieringu politik pushtetar, për përmbysjen e të cilit Evropës i është dashur luftë e gjatë politike dhe, madje, ushtarake, për fat të keq jo përgjithmonë e fituar: inxhinieringu politik pushtetar stalinist – fashist. Nuk mund të quhet ndryshe, përpos inxhiniering stalinist-fashist dhuna politike, gjithmonë paralajmëruese e dhunës fizike, e asaj partie që ushtron ndaj një intelektuali të pavarur vetëm e vetëm pse kritikon të kaluarën e saj, korrupsionin e saj, uzurpimet e saj, mashtrimet e saj. Gjashtë sulmet e kryetarit, nënkryetarit, sekretarit, prapë kryetarit, Kryesisë dhe prapë Kryesisë së LDK-së ndaj meje, së bashku me ushtruesit e tjerë të punëve të ndyta të saj, të paguar mirë, do të mbesin shembull i patologjisë politike të një partie në jetën politike kosovare. Do të kujdesem që ky shembull të mbetet në hollësi i shpjeguar. Një patologji të tillë partiake nuk mund ta komprometojë dhe ta frenojë vetëm Rexhep Qosja: një patologji të tillë partiake mund ta komprometojmë dhe ta frenojmë vetëm në qoftë se ajo i brengos edhe shumë të tjerë – intelektualë dhe jo vetëm intelektualë.

3. Duhet të brengosemi pse 35t tona, në pjesën më të madhe të tyre, janë të uzurpuara siç ka ndodhur vetëm edhe në kohën e komunizmit. Institucionet ndërkombëtare më shumë herë janë marrë me kontrollin, domethënë me uzurpimin e 35ve në shoqërinë tonë, por personalisht e provova se ky kontroll, ky uzurpim i tyre është shumë më i fortë se ç’e theksojnë ato institucione. Nuk mund ta di sesi krejt, me çfarë mjetesh krejt, janë vënë nën kontroll, janë uzurpuar këto 35 në shoqërinë tonë. Mund të supozoj se disa prej tyre janë vënë nën kontroll me paratë e partive që kanë para si LDK-ja ose janë shantazhuar me mjetet e mënyrat me të cilat parti si LDK-ja dinë dhe mund t’i shantazhojnë drejtorët, kryeredaktorët, redaktorët e gazetarët e disa 35ve jetëshkrimet politike të të cilëve janë lehtë të shantazhueshme, siç është, fjala vjen, kryeredaktori i Botës sot, ish anëtar i Komitetit Qendror të Lidhjes Komuniste të Serbisë në vitin 1989, i cili, në vend se kryeredaktor i një gazete fashiste, do të duhej të vuante burg si pjesëmarrës i organit kryesor politik të Serbisë në të cilin merreshin vendimet për dhunë e terror shtetëror ndaj shqiptarëve në Kosovë. Duhet të brengosemi pse edhe institucioni informues më i rëndësishëm në Kosovë, televizioni publik RTK-ja, aq lehtë u kthye në televizion privat, përpos të tjerash edhe duke na e vënë aq shpesh para sysh e para veshësh të atin e drejtorit dhe duke e kthyer ashtu kulturën e informimit të qytetarëve të Kosovës në epokën e patriarkatit. Pse jo? Përbërja e Bordit të këtij televizioni, në të cilin mbizotërojnë jo vetje me merita për të qenë në të po vetje me lidhje patriarkale me ata që kanë vendosur për përbërjen e tij, e lejon kthimin e epokës së patriarkatit në këtë televizion!

4. Duhet të brengosemi, fort, pse Akademia e Shkencave dhe e Arteve e Kosovës ashtu lehtë dhe ashtu gjithanshëm është kthyer bash në shtëpi private, të një partie – të LDK-së, e banuar dhe e nikoqiruar prej 11 titullarëve të saj të lartë dhe e një ujari të tyre! Duhet të brengosemi shumë pse këta titullarë të lartë të LDK-së pranojnë ashtu lehtë, ashtu pa skrupuj ta pushtojnë ASHAK-un dhe, pa kurrfarë konsideratash, si të ishte ajo pikërisht shtëpi private e tyre, të bëjnë në të çka duan ata, të sjellin në të kë duan ata, ta drejtojnë e çdrejtojnë vetëm si duan ata, të botojnë, ribotojnë, çbotojnë çka duan vetëm ata! Duhet të brengosemi, shumë të brengosemi, pse pushtimi i tillë partiak, uzurpimi i tillë partiak i ASHAK-ut prej LDK-së ka ndodhur tani e sa vite, por asnjë gazetë, asnjë televizion nuk e ka quajtur të domosdoshme të hulumtojë gjendjen në këtë institucion të lartë. Si dhe pse ka mundur të ndodhë ky pushtim, ky uzurpim, ky shpërdorim politik i këtij institucioni më të lartë të shkencës e të arteve në Kosovë plotësisht në heshtje? Në emrin e kujt, për interes të kujt është heshtur e gjithë kjo? Në interes të Kosovës, të shkencës, të arteve, të kulturës së saj, tashmë jemi bindur plotësisht – jo, dhe jo.
5. Duhet të brengosemi pse deputetët e Kuvendit të Kosovës, të cilët kanë nënshkruar nismën për ndryshime në ligjin për ASHAK-un, të miratuar në vitin 2004 kur Kosova ende nuk ishte shtet, i kanë tërhequr nënshkrimet mbasi është hapur debati për gjendjen në këtë institucion. Nuk e befason kënd dorëheqja e nënshkrimeve të anëtarëve të LDK-së, natyrisht: ata do të donin që Akademia të mbetej pronë e tyre private gjithmonë, siç është sot. E befason shumë kënd dorëheqja e dorëshkrimeve të deputetëve të Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës, të cilët, kontributi i madh që i kanë dhënë lirisë dhe pavarësisë së Kosovës me luftën e tyre në UÇK-në, i obligon të brengosen për çdo institucion në të cilin kanë pësuar shfytyrim (degjenerim) të rëndë interesat e përgjithshme të Kosovës siç kanë pësuar në Akademi. Arsyetimi për dorëheqjen e nënshkrimeve është fare i palogjikshëm: i kanë dorëhequr nënshkrimet, thonë, pse kështu, me ndryshim të ligjit, po u politizuaka çështja! Ç’do të thotë kjo? Si mund të politizohet çështja e një institucioni në mënyrë aq tragjikomike të politizuar, por njëpartiakisht të politizuar? Ndryshimi i ligjit ekzistues, në të vërtetë miratimi i ligjit pothuaj të ri, bëhet kusht, i pashmangshëm, mos sot nesër, për shërimin e ASHAK-ut prej politizimit, në të vërtetë prej partisimit të saj. Dhe, miratimi i këtij ligji bëhet kusht për reformimin e pashmangshëm rrënjësor të Akademisë. Kosova ka ndryshuar plotësisht, me çdo gjë. Prej një vendi të pushtuar prej Serbisë ajo është bërë shtet i lirë e i pavarur. Ka ndryshuar rendi politik shoqëror dhe kushtetutar juridik; rendi socialist është zëvendësuar prej rendit kapitalist. Ka ndryshuar organizimi dhe ka ndryshuar përbërja e të gjitha institucioneve të Kosovës. Ka mbetur pa ndryshuar, ka mbetur siç ishte në kohën e socializmit vetëqeverisës, siç ishte në kohën e Vllashkaliqit, Markoviqit, Stamboliqit, Millosheviqit vetëm ASHAK-u! Absurd.

6. Duhet të brengosemi pse ndaj gjendjes së tillë në Akademi dhe ndaj horror fushatës së LDK-së kundër një intelektuali të pavarur nuk ka reaguar dhe nuk po reagon Lëvizja Vetëvendosje. Si është e mundshme ta shikojë në heshtje një gjendje aq të stërkequr, aq të uzurpuar, aq cenuese në ASHAK për interesat e Kosovës organizata më vepruese dhe më e çmuar e të rinjve të saj? E pakuptueshme! Dhe e palejueshme! Duhet të brengosemi pse Lëvizja Vetëvendosje, e cila e ka ngritur aq lart flamurin kundër korrupsionit, nuk e fton avokatin e popullit që të bëjë çka do të duhej të bënte, apo nuk bën edhe vetë çka do të duhej të bënte për fillimin e procedurës gjyqësore që do të sillte nacionalizimin e shtëpisë së familjes së kryetarit të parë të LDK-së, të blerë me paratë e taksapaguesve të Kosovës, domethënë të blerë në mënyrë korruptive!

7. Duhet të brengosemi pse Kuvendi i Kosovës, si themelues i ASHAK-ut, edhe pse nuk mund të jetë dhe s’guxon të jetë i painformuar për gjendjen e ASHAK-ut, vazhdon të heshtë për atë gjendje, vazhdon të heshtë pas dorëheqjes së nënshkrimeve të deputetëve të LDK-së dhe të AAK-së në nismën për ndryshimin e ligjit për Akademinë, vazhdon të heshtë pas gjithë atyre që u shkruan, u folën e u dëgjuan për gjendjen e Akademisë! Kuvendi i Kosovës është themelues i ASHAK-ut dhe Kuvendi i Kosovës e ka për obligim ligjor të sigurojë mbrojtjen e interesave shkencore, kulturore, shoqërore tash të cenuara shumë të Kosovës në këtë institucion. Duhet të brengosemi pse edhe Ministria për Arsim, Shkencë e Teknologji vazhdon ta shikojë e ta dëgjojë e heshtur gjendjen në ASHAK. Kjo Ministri është financuese e Akademisë dhe si financuese ajo duhet të dijë se çka punohet, si punohet dhe për çka shpenzohen mjetet e taksapaguesve të Kosovës në këtë institucion. Si Kuvendi i Kosovës edhe kjo Ministri duhet të mbrojë, në të vërtetë të sigurojë ligjshmërinë dhe realizimin e interesave të Kosovës në këtë institucion dhe ato sot mund të sigurohen vetëm në qoftë se ndryshohet gjendja në këtë Akademi, në qoftë se kjo Akademi nxirret prej kthetrave të një klani partiak, në qoftë se kjo Akademi reformohet siç është reformuar, dhe po reformohet më në fund, e gjithë Kosova me përjashtim të asaj shtëpie private lëdëkëiste që quhet ASHAK!

8. Duhet të brengosemi pse Lidhja Demokratike e Kosovës, madje një klan i saj lokalist ka uzurpuar, përdorur dhe shpërdorur për nevojat e veta planprogramet e letërsisë shqipe për shkollat fillore dhe të mesme në Kosovë dhe me to ka ndikuar, madje, që kjo gjendje e shpërdorur e letërsisë shqipe, të krijuar në Kosovë, të paraqitet edhe në planprogramet e letërsisë shqipe në Shqipërinë Shtetërore! Një tubim shkencor për këtë shpërdorim, për këtë uzurpim partiak, madje, klanor partiak të planprogramit të letërsisë në shkollat fillore dhe në shkollat e mesme, për këtë rrëgjim të letërsisë shqipe në letërsi mëhalle është mbajtur në vitin 2007 dhe kumtesat e paraqitura në atë tubim shkencor janë botuar në libër të veçantë. Prej këtij libri mund të shihet se me çfarë gabimesh, me çfarë shkarjesh, me çfarë shfytyrimesh, me çfarë naivitetet shkencore, me çfarë nënçmimesh të kërkesave pedagogjike dhe psikologjike që i nënkuptojnë planprogramet e letërsisë në krejt botën e qytetëruar, shpjegohet letërsia në shkollat tona. Prej këtij libri mund të shihet sesi letërsia shqipe në Kosovë, në atë planprogram, është kthyer në letërsi të një mëhalle! Le të theksohet se ky libër i është dërguar me kohë Ministrisë për Arsim, Shkencë e Teknologji, Qeverisë së Kosovës, Kuvendit të Kosovës, por, sa dihet, asgjë nuk është ndërmarrë për ndryshimin e gjendjes. Dhe, kjo do të duhej të na shqetësonte. Shumë. Letërsia në shkolla është lëndë me rëndësinë më të madhe për formimin atdhetar, estetik, kulturor, madje, edhe moral të nxënësve; për këtë arsye asnjë shoqëri bashkëkohore, asnjë shtet bashkëkohor nuk lejon që ajo, letërsia, në planprogramet e shkollave të bëhet letërsi mëhalle!

9. Duhet të brengosemi, paskajshëm shumë të brengosemi sesi bashkëqytetari ynë, i ashtuquajturi Isa Mustafa, është bërë anëtar i Akademisë së Shkencave dhe Arteve të Kosovës, duke shkelur ligjin që ndalon konfliktin e interesave në politikën dhe në shoqërinë kosovare dhe duhet të brengosemi pse pranimi i tij kaloi në heshtje në institucionet shtetërore të Kosovës edhe pse më parë u shkrua për të. Duhet të shqetësohemi pse anëtar Akademie, prej bashkëpartiakëve të tij në Akademi, pranohet njeriu pothuaj i pa vepër shkencore, i cili me shkencat ekonomike nuk merret shumë kohë, i cili me shkencat ekonomike nuk ka aspak kohë që të merret, i cili, duke pranuar të bëhet anëtar i Akademisë ua zuri vendin ekonomistëve të shquar më të rinj, a më të vjetër, shkencërisht shumë të merituar për t’u bërë anëtarë të Akademisë.

Duhet të brengosemi pse, përpos kryetar i Prishtinës, përpos anëtar i ASHAK-ut, ky Isa Mustafa u bë edhe kryetar i Lidhjes Demokratike të Kosovës dhe u bë ashtu siç e pamë se u bë: përpos me marifete të tjera edhe me trysni rrugësh! Me vonesë e mësuan, edhe pse e kemi ditur por e kishim harruar, prej shkrimit në vazhdim në Epokën e Re të publicistit, Sheradin Berisha, se Isa Mustafa na e kishte filluar karrierën politike si udhëheqës i Lidhjes së Rinisë Socialiste, mandej, pas demonstratave të 11 marsit të vitit 1981, na ishte bërë anëtar i komisionit për diferencimin e studentëve, në Universitetin e Prishtinës, mbajeni mend, pra, anëtar i komisionit famëkeq për diferencimin e studentëve e në sajë të diferencimeve që zbatonte ai komision mbusheshin burgjet me studentë shqiptarë; mandej, në sajë të meritave që kishte fituar si anëtar i këtij Komisioni, me 1984 Isa Mustafa na ishte zgjedhur kryetar i Këshillit Ekzekutiv të Prishtinës; mandej, në vitin 1986, na ishte rizgjedhur edhe për dy vjet të tjera kryetar i Këshillit Ekzekutiv të Prishtinës! Mandej, si e thotë publicisti i cituar gjerësisht në këtë ftesë për brengosje, Sheradin Berisha, në dhjetor të vitit 1989, kur konstituohen organet e reja të Krahinës, në Këshillin e ri Ekzekutiv të Kuvendit të Kosovës Isa Mustafa zgjidhet sekretar Krahinor për Zhvillim… Ky Këshill Ekzekutiv, në të cilin Isa Mustafa na ishte njëri prej sekretarëve, domethënë njëri prej ministrave të tij, më 21 shkurt 1990 shpall gjendje të jashtëzakonshme në Kosovë, që vlente prej orës 21 të mbrëmjes deri në orën 4 të mëngjesit. Në të njëjtën kohë, me një urdhëresë, të miratuar më shumë se një vit më parë, por tani, më 1990, të rimiratuar ndalohet edhe “lëvizja e personave në numër më të madh”, domethënë ndalohen protestat dhe demonstratat.

Kush nuk di se në gjendje të jashtëzakonshme policia serbe mund të vriste shqiptarë pa i ftuar të ndalen dhe mund të vriste protestues e demonstrues pa u thënë: shpërndahuni! Domethënë: Isa Mustafa na ishte njëri prej ekzekutuesve të shqiptarëve që mund të çoheshin në protesta a në demonstrata dhe njëri prej ekzekutuesve të shqiptarëve që mund të dilnin prej shtëpive të veta prej orës 21 të mbrëmjes deri në orën 4 të mëngjesit! Për çka krejt ka votuar ky njeri në atë kohë dhe çka krejt ka deklaruar në mbledhje forumesh e në gazeta ky njeri në atë kohë është çështje për trajtimin e së cilës duhen më shumë faqe të shkruara. Të gjithë zyrtarët e këtij Këshilli Ekzekutiv të Kosovës të asaj kohe sot nuk përmenden më: ndonjëri ka vdekur, ndonjëri jeton duke ushtruar profesionin për të cilin ishte aftësuar në fakultet, kurse ndonjëri mund të jetë shpërngulur. Vetëm Isa Mustafa është ringjallur, më i plotëfuqishëm se në organet e regjimit të Sllobodan Millosheviqit në Kosovë, sado që tani nuk mund të votojë për marrjen e vendimeve në sajë të të cilëve do të vriteshin shqiptarë që do të dilnin natën në rrugë, dhe shqiptarë që do të protestonin a demonstronin kundër dhunës e terrorit të regjimit të Serbisë në Kosovë, por mund të organizojë fushata staliniste fashiste, duke inkuadruar në to shkrimtarë qerberë të tij dhe gazetarë e gazetaresha qerberesha të tij.

Mbas pjesëmarrjes në ato organe të larta të regjimit të kasapit të Ballkanit, Sllobodan Millosheviqit në Kosovë, Isa Mustafa na u bë ministër i financave në qeverinë e LDK-së në ekzil, kur Kryesia e LDK-së vetëm brenda një muaji harxhonte 100.000 marka për telefona, kur vetura luksoze kishin të gjitha udhëheqjet komunale të LDK-së, kur rrogat e udhëheqjes qendrore e udhëheqjeve komunale të LDK-së ishin sa “rrogat” e të gjithë arsimtarëve të Kosovës dhe e të gjithë profesorëve të Universitetit të Prishtinës, të cilët pa rroga mbanin mësim në shtëpi private, kur vetëm për “zgjedhjet e lira e demokratike” nën dhunën e terrorin e regjimit të Millosheviqit shpenzoheshin qindra mija marka të mbledhura si 3 për qind në Kosovë e në diasporë. E të tjera.

Si ndodhi që prej të gjithë zyrtarëve të regjimit të kasapit të Ballkanit, Sllobodan Millosheviqit, në Këshillin Ekzekutiv të Prishtinës e në Këshillin Ekzekutiv të Kosovës, i cili mori edhe vendimin për shpalljen e gjendjes së jashtëzakonshme në Kosovë, vetëm Isa Mustafa na u ringjall duke u bërë edhe kryetar i Prishtinës, edhe kryetar i Lidhjes Demokratike të Kosovës, madje edhe anëtar i Akademisë së Shkencave dhe të Arteve të Kosovës? Si u bë e mundshme kjo çudi që fyen fort kujtesën e Kosovës liridashëse? Kush qëndron pas këtij njeriu? Kush e bëri të mundshme këtë vampirosje për të zezën e Kosovës dhe për turpin tonë të të gjithëve? Kush dhe pse e bëri që të harrohen krimet politike të këtij ish funksionari të përzgjedhur të Millosheviqit – të harrohen në Kosovën e lirë e të pavarur? Kush bëri që asnjë çast mos të vihet gishti as në atë vrimën e zezë të kronikës së jetës së tij prej vitit 1991 deri në vitin 2000 kur ai u bë pasanik, që mund të blejë sot anëtarë, ithtarë, akademikë, çerekshkrimtarë e shkrimtarë, protestues e demonstrues, gazetarë e gazetare, 35 publike e private, me të cilët përmbys ish kuadro të LDK-së e të Kosovës, me të cilët organizon horror fushata kundër një intelektuali, me të cilët na premton se po bëhet gati të marrë pushtetin në Kosovë, me të cilët disave si unë do t’ua fusë arkivin në thasët e hamajve duke mos përzgjedhur mjet e poshtërsi që t’ua bëjë jetën e pamundshme në Kosovë!

10. Duhet të shqetësohemi pse shpesh, sot, të dhënat, faktet nuk u bëjnë përshtypje, nuk u lënë shenjë, shumë njerëzve, organizatave politike dhe institucioneve shtetërore! Duhet të shqetësohemi pse të dhënat, faktet që po i paraqiten Kosovës për politikën, financimet, sjelljet, veprimet, të bërat e udhëheqjes së Lidhjes Demokratike të Kosovës prej themelimit të saj e, sidomos, në prag të luftës, kur paraqitet UÇK-ja dhe gjatë luftës, kur kryetari i saj nderon me dhurata shfarosësit e popullit të vet, Millosheviq e Millutinoviq dhe bën marrëveshje me ta për formimin e qeverisë kuislinge nuk nxisin reagimet përkatëse të shumë njerëzve e, sidomos, nuk nxisin reagimet përkatëse të partive të tjera dhe të institucioneve shtetërore! Historia kulturore evropiane dëshmon se në kohë të tilla kur faktet nuk u bëjnë përshtypje njerëzve e institucioneve dhe nuk nxisin reagimet e tyre përkatëse shëndeti moral i shoqërisë është i sëmurë, kurse jeta e ndotur dhe e rrezikuar.

11. Duhet të shqetësohemi pse gënjeshtra është bërë mjet i shpeshtë për ushtrim dhune në jetën tonë qoftë prej individëve, qoftë prej medieve, qoftë prej partive a institucioneve të tjera. Organizata që ka përhapur më së shumti gënjeshtra në jetën tonë, që na ka helmuar e mashtruar me gënjeshtra e me mashtrime prej se është formuar, është Lidhja Demokratike e Kosovës, në të vërtetë kryesia e saj. Sot si gjatë njëzet vjetëve të kaluara shihet bindshëm së gënjeshtra dhe mashtrimi janë politika dhe ideologjia e saj, poetika dhe etika e saj. Antropologë, filozofë dhe sociologë bashkëkohorë thonë se njerëzimi është ngritur në epokë të re të qytetërimit atë ditë kur ka filluar të ndëshkojë si krim gënjeshtrën dhe mashtrimin. A mund të pretendojmë se jemi ngritur në këtë epokë të re qytetërimi në qoftë së nuk vendosim të ndëshkojmë si krime gënjeshtrat, mashtrimet, uzurpimet, korrupsionet politike dhe materiale para së gjithash të udhëheqësve të LDK-së, natyrisht duke mos harruar gënjeshtrat, mashtrimet, korrupsionin, uzurpimet në sajë të të cilave ish-zyrtari i lartë i regjimit të Millosheviqit në Kosovë, Isa Mustafa, ka arritur të pushtojë njëkohshëm tri karrige të larta politike, pushtetore e shkencore: si kryetar i kryeqytetit të Kosovës, si kryetar i Lidhjes Demokratike të Kosovës dhe si anëtar i Akademisë së Shkencave dhe të Arteve të Kosovës? Çfarë mashtruesi dhe çfarë dhunëtari!

Kuku për ne! Kuku për kulturën, për demokracinë, për burrërinë dhe për lirinë tonë!
Çka krejt nuk po na ndodhë!