Nga XHAVIT BISLIMIKonstantinopoli (Stambolli) dhe një pjesë e mirë e Turqisë (kryesisht evropiane…) ishte banuar në vijimësi nga Pellazgët-ilirët-arbërit-shqiptarët. Themelues i qytetit Konstantinopol (Stamboll) ishte vet Perandori Konstantin, i cili ishte ilir, i lindur në Nish, në vitin 274 të erës sonë. Edhe pas ardhjes së turqve-osmanllinjve në Turqinë e sotme, popullsia ilire-shqiptare kishte ruajtur në masë të madhe identitetin e saj gjuhësor e kulturor. Por, sic dihet, një numër i madh i shqiptarëve, që edhe sot jetojnë në Turqi, janë me prejardhje nga Iliria-Shqipëria dhe janë vendosur aty kryesisht gjatë shek XX. Këta shqiptarë janë shpërngulur nga tokat e tyre në Iliri-Shqipëri dhe janë degdisur në Anadoll me marrëveshjet famëkqia midis mbretërisë serbo-kroato-sllovene dhe Turqisë republikane! Ato marrëveshje antishqiptare, të kakrakterit fashist, janë zbatuar edhe pas Lufts së Dytë Botërore nga Jugo-Serbia e Tito-Rankovicit dhe nga Turqia moderne e themeluar nga shqiptari, Mustafa Kemali-Ataturku!! Pra, nuk është e rastit që edhe Turqia moderne u themelua nga një stërnip i Perandorit Konstantin, nga Mustafa Kemali-Ataturku, bir i një babai dhe i një nëne shqiptare. Angazhimi dhe përpjekjet e Serbisë për realizimin e planeve fashiste për shfarosjen e shqiptarëve kishin shpopulluar fshatra, qytete dhe krahina të tëra, të cilat po sllavizoheshin…! Tragjeditë që përjetuan shqiptarët e shpërngulur me dhunë e terror shtetëror janë të njohura. Këto tragjedi janë dokumentuar nga historianë dhe studjuesë shqiptarë e të huaj në botime e libra të shumtë.

I dhimbshëm ishte edhe “ndryshimi” i identitetit të tyre kombëtar (me letra, dokumente…), duke i “shndërruar” shqiptarët në turqelinj….!! Histori e njohur… Por, është interesant se një pjesë e mirë e shqiptarëve i qëndruan dhe po u qëndrojnë edhe sot politikave dhe trysnive të llojllojshme të shtetit turk për asimilimin e tyre. Sot, edhe sipas të dhënave turke, llogaritet se në Turqi janë rreth 17 milionë shqiptarë. Një pjesë e tyre e kanë humbur edhe gjuhën, por e ndjejnë veten me prejardhje shqiptare… Kjo popullsi milionshe shqiptare edhe sot e kësaj dite nuk gëzon asnjë të drejtë kombëtare, gjuhësore apo kulturore në shtetin turk…!! Për arsyet që dihen (kryesisht pozita dhe rrethanat e rënda të Shqipërisë dhe të shqiptarëve të pushtuar në Iliri-Ballkan…), shteti shqiptar dhe shqiptarët e Ilirisë nuk patën forcën e nevojshme për ta ngritur këtë cështje deri më sot…!!

HISTORI INTERESANTE

Shumë shqiptarë të shpërngulur në Turqi, pas clirimit të Kosovës, po vijnë ta vizitojnë vendin e etërve dhe gjyshërve të tyre. Para një kohe paskan ardhur dy shqiptarë (vëllezër…) me prejardhje nga Prizreni në vizitë, sepse këtë e kishin porosi (amanet) nga gjyshi dhe i ati i tyre… Sapo kishin mbrritur në Prizren kishin pyetur për lagjen ku banonte farefisi i gjyshit. Shkojnë në njërën prej familjeve të farefisit dhe u tregojnë se kush ishin dhe nga vinin. Shumë shpejt ishte mbledhur farefisi dhe nisin e llafosin… Dy vëllezërit e flisnin shqipen rrjedhshëm dhe po mburreshin se kishin ruajtur identitetin e tyre kombëtar shqiptar… Mirëpo, për habinë e tyre, këta njerëz, të cilët gjyshi i këtyre shqiptarëve nga Turqia i kishte lënë shqiptarë kur ishte detyruar të shpërngulej nga atdheu i tij, tashmë ishin « turqizuar » dhe po thonin me mburrje: « ne jemi turq”…!! Madje, edhe nisën t’i “akuzonin” kushërinjt nga Turqia për krenarinë e tyre shqiptare…!! Kjo i kishte hidhëruar dhe lënduar pa masë shqiptarët nga Turqia. Megjithatë, ata kishin pyetur për lidhjet farefisnore në vendbanime dhe qytete tjera. Pasi kishin marrë vesh se ku i kishin dajallarët, hallat, tezet, nipat, mbesat… kishin vazhduar me vizitat e tyre në këto familje farefisnore. Pak a shumë e njëjta “histori” ishte përsëritur edhe në Mamushë, Miresh e Gjilan, ku kishin njerëzit e të atit dhe të gjyshit të tyre!! Mysafirët nga Turqia flisnin shqip dhe mburreshin se kishin mbetur shqiptarë (kishin ruajtur gjuhën, kombin, kulturën kombëtare shqiptare…), ndërsa farefisi i tyre në Mamushë, Gjilan e Miresh “mburreshin” se ishin bërë “turq”, se ishin “turqizuar”!!

KOMBËSINË TURKE NË KOSOVË E KRIJOI BEOGRADI

“Turqizimi” i shqiptarëve dhe krijimi i “kombësisë turke” në Kosovë ishte bërë sipas planeve dhe projekteve të Beogradit dhe të Lidhjes Komuniste të Jugosllavisë për qëllime shoviniste dhe fashiste ndaj shqiptarëve dhe tokave të tyre të pushtuara! Politika të njëjta u ndoqën edhe në krahinat shqiptare që ishin përfshirë në Republikën e Maqedonisë sllave (e krijuar kryesisht në tokat e pushtuara të Shqipërisë)! Krahas ndjekjes, dhunës, terrorit dhe masakrave, pushteti sllavomaqedonas kishte intensifikuar edhe trysninë për shkombëtarizimin e shqiptarëve, të cilët i detyronte të deklaroheshin « turq » (ata të besimit islam) dhe « maqedonë » (ata të besimit ortodoks) ! Me qëllim të shkombëtarizimit të shqiptarëve u hapën edhe shkolla turke e maqedone për fëmijët shqiptarë !

Ndërsa në Kosovën e atëherëshme, vendimin për krijimin e “kombësisë turke”, nën presionin dhe me kërkesën e Beogradit, e kishte marrë Këshilli Popullor Krahinor i Kosovës më 20 mars 1951, i cili ishte me shumicë serbo-malazeze. (Këshilli populluer i Krahinës Autonome të Kosovë-Metohisë, Prishtinë 1955, f. 564-565)! Ashtu sic ishin krijuar kombet artificiale « greke » dhe « maqedone » nga arvanitasit-shqiptarët, nga shqiptarët e Kosovës u krijua kombësia « turke » me një vendim politik dhe për qëllime shoviniste e fashiste, për shkombëtarizimin, shpërnguljen dhe shfarosjen e shqiptarëve! Ky VENDIM politik-fashist u “pranua” nga një numër i mirë i shqiptarëve, të cilët nuk mundën t’i rezistonin vullnetit, zullumit, terrorit dhe masakrave të shovinizmit serb dhe të ideologëve të tij, binomit, Tito-Rankovic, për zhbërjen-shfarosjen e shqiptarëve të pushtuar nga Jugoserbia…!!

Të shohim pak cfarë dëshmojnë shifrat-statistikat e kohës… Në vitin 1948, në Kosovë ishin 1315 banorë të deklaruar turq, ndërsa në vitin 1953 (pas VENDIMIT fashist…) ishin 34 583 banorë që u deklaruan turq !! Rritja artificiale e kësaj « kombësie turke », në dëm të shqiptarëve, ishte galopante edhe në Republikën e Maqedonisë. Në vitin 1948 në Maqedoni ishin 95.940 banorë turq (numër i fryrë…), ndërsa në vitin 1953 nga zyrtarët jugosllavë u regjistruan 203.000 banorë turq !! E njëjta gjë edhe në Luginën e Preshevës. Nga 523 veta të regjistruar turq në vitin 1948 numri ishte rritur në 19.555 turq në këto komuna shqiptare në vitin 1953!! Ndërsa numri i shqiptarëve në Jugoserbi kishte mbetur pothuajse i njëjtë ! Vetëm 3.814 shqiptarë ishin më shumë nga viti 1948 në vitin 1953!! (Të dhënat janë marrë nga libri E vërteta mbi Kosovën dhe shqiptarët në Jugosllavi, Tiranë 1990) « Turqizimi » i shqiptarëve (në letra-dokumente…) vetëm gjatë pesë viteve ishte i përmasave të mëdha dhe kërcënues për qenien shqiptare në tokat e pushtuara të Shqipërisë nga Jugoserbia ! Krahas këtyre politikave fashiste shkombëtarizuese vazhdonte edhe shpërngulja e madhe me dhunë, terror e masakra të ndërmarra nga shteti jugoserb.

Shqiptarët e “turqizuar”, që edhe sot mbajnë mbiemra të pastër shqiptarë, si : Luma, Krasniqi, Bytyqi, Berisha, Kryeziu, Kastrati etj., për të përfituar nga kushtetuta e Ahtisarit dhe nga qeveria megalomane turke, po shtiren si “turq” edhe pas clirimit të Kosovës nga cizmja serbe…!! Qeveria e Kosovës (klasa e mjerë politike shqiptare…), për t’i qëndruar besnike projektit antishqiptar të një Kosove multienike-artificiale (jo shqiptare !!) dhe për të ruajtur « trashëgiminë » serbo-jugosllave me kombësitë politike, të krijuara për qëllime shoviniste e fashiste antishqiptare…, edhe në Mamushën qind për qind shqiptare krijuan një komunë “turke”…!! Prandaj, është koha që dy shtetet shqiptare, R. e Shqipërisë dhe R. e Kosovës, t’i rishikojnë marrëdhëniet me Qeverinë turke, me theks të vecanët, pozitën dhe të drejtat e miliona shqiptarëve në Republikën e Turqisë. Ka ardhur koha që shteti turk ta njoh kombësinë shqiptare në Turqi dhe t’ia garantojë të gjitha të drejtatë kombëtare, qytetare, politike dhe demokratike me Kushtetutën e Republikës. Ndërsa vëllezërit tanë të « turqizuar » në kohëra të vështira dhe dramatike të përmbahen nga ambicjet e tyre për pozita e përfitime që ua « garanton » kushtetuta e Ahtisarit dhe Qeveria turke e të (ri)bashkohen me kombin dhe gjakun e tyre… Dy qeveritë shqiptare, ajo e Tiranës dhe kjo e Prishtinës duhet të kërkojnë nga Qeveria turke që t’i denoncojë dhe dënoj traktatet për shpërnguljen-shfarosjen e shqiptarëve me mbretërinë serbo-kroato-sllovene dhe me Jugoserbinë e Tito-Rankovicit.