Nga Bejtullah Sadiku

Duke shfletuar sot shtypin ditor dhe Elektronik, më dhanë idenë për të konkluduar në formë konkluzionesh edhe këte;

– Tradhëtia nuk bëhet brenda natës, por as patriotizmi nuk bëhej as brenda një dite/nate;

– akuzat e tepruara dhe të paverifikuara flasin dhe thuan: të them, sa s´më ke thënë;

– punët e mira, po edhe të këqia, po i tham unë, ti , e ai, dihet se nuk janë as aq të mira, por jo ndoshta edhe aq të këqia. Pse? Sepse shihen dhe duken vetë;

– mëshira e Zotit për ndonjë falje gabimi ndaj njeriut,  padyshim se është e madhe, por mëshira e njeriut ndaj njeriut, mendoj se duhet të jetë shumë më e madhe;

– hiperbolizimi, zmadhimi, prozhektimi, ngatrresa, insinuata etj. mund të jenë vese apo virtyte negative psikopatalogjike e individëve psikofob, që kërkojnë trajtim të duhur e të domosdoshëm mjeksorë, ngase damin që mund ta bëjnë, pos vetes dhe rrethit të ngusht, ka tendencë dhe gjasa për reflektim shumë më të largët.

Krefeld, me dt.25.01.2016

Shkruajti: Bejtullah Sadiku
Poema e parasë
“Historia e gjithë shoqërisë ekzistuese është historia e luftës së klasave.”- Karl Marx
Si duket edhe në demokraci po vazhdon lufta e klasave…!?

“Ah moj paraja murdare
që e bëre botën avare
e gjezdis po si zagare“

Pa ty asgjë
me ty çdo gjë.
Paraja rezil
paraja vezir.

Pa ty prishen
me ty ndreqen.

“Sa pati çura e çurana
pati miq dhe jarana.“

Me ty blehet e shitet
pa karar
sa dikush bëhet si hambar
e po duket maskarar.

Për ty rrihen
për ty mashtrohen,
sa që morali
deri n´palcë u shkatrohet.

O bo bo, kjo para
Ç´është ka bo?
Jo veç njerzimin
por edhe shtete ka shkatru,
që vështirë n´këmbë t´mbesin e mbijetu.

Shumë mirë që moti
Zuko kishte thënë:
„Se pa para, dukesh ahmak
e me para shkohet edhe n´parajs“…?!

Sa mendja shkrihet
hollohet e stërhollohet,
duke vrarë mendjen me ide
se si ne para të afrohet,
e gjithësesi të fitohet.

Mallra e produkte
prodhime të llojllojshme,
veç me mbushur kontot
me mundësi sa më t´bollshme.

Kuku,fukaraja lufton për kafshatë,
kur siguron bukën
i lumtur këndon uratë.

Pasanaiku gjithëmon i “uritur”
kurri s´ju bo boll duke “grabitur”.
Kur grabitjet u pakësohen
nisin luftën të shkatrohen.

Ah moj paraja murdare
Që gjezdisë po si zagare
Kur tërë botën e bëre avare…!

Kur dikur këmbehej malli me mall
njerëzit si loti,
Ishin plot moral.

Kur u arijt zhvillimi,
këmbimi
mall – para,
para – mall,
prap njerzimi mbeti pa hiç moral.

Konkurenca e rivaliteti
shkatroi vetëdijen dhe lojalitetin,
Sa që shitën edhe sovranitetin.

Andaj, s´ka udhëheqës s´ka parësi
Ku gjithë botën e shpien n´huti…?!

“Mos Zot më keq”!
Bejtullah Sadiku
Krefeld,04.06.2015
Germany

Vargje: Bejtullah Sadiku

GRINDAVECI

Grindaveci , grindaveci
Ishte ky rrenaveci.
Bisedonte e kuvendonte
Për vendime pa fjalë nënshkronte.

I shiqonte i kontrollonte,
por grindaveci
përherë si rrenaveci:
Te nesërmen i nënshkronte,
por edhe i mashtronte.

Lut njëherë, lut shumë herë,
duke thëne se s´është e para herë…
Ai nënshkruante me dhelpëri,
se s´kishte besim në qëndrim të tij
ku edhe shumë burra i futi n´huti!…

Grindaveci përherë si rrenaveci,
e rrenaveci ishte ai grindaveci.
Vallë medet ç´po na ngjet,
koha… që skifteri t´ia ngjet.1)

Grindaveci, prap pa turp si rrenaveci,
u largu, qe skifteri mos me e sulmu.
Zogj e pula i la gjoja t´lirë,
strofullën që ju prishi, vetë me e dlirë.

E dlirën, por me mundime e pastruan,
kashta bari grumbulluan e plot ofruan,
dhe si deshtën vetë e rregulluan dhe ndertuan.
E lanë grindavecin të grindur e të hutuar,
ne fund hiç pa e konsultuar,
e drejtuan mirë, që atje n´kafez gjatë me qendruar!…

Kështu ishte dje, e kështu mbeti sot,
të shpresojm se e nesërmja të ndryshon o Zot.
Edhe ky milet e njerzim, kërkon liri e barazi,
Mjaft më me të çmendur, në kështu soji udhëheqësi?!…

Krefeld, 30.05.2015

Shkruan: Bejtullah Sadiku
Vlerat dhe antivlerat
„Vlerat e një njeriu duhet parë në faktin se çfarë jep, dhe jo në atë se çfarë është në gjendje të marrë“- (Albert Anjshtajn)
Bota që na rrethon, në vete ngërthen me të mira dhe të këqija, ndryshe me vlera dhe antivlera. Këto dy nocione i hasim me të madhe, gjetiu dhe kudo, dhe ate:
– në shoqëri;
– në sistem;
– në politikë;
– në parti;
– në pluralizëm;
– në politikan
– në udhëheqës të ndryshëm shpirtërorë, fetar e religjioz;
– në botën bimore, shtazore e njerëzore.

Vlera dhe antivlera nuk duhet të imagjinohet e as të reprodukohet e ma hiç të prozhektohet jashta asaj ashtu si është e si paraqitet në suazat e asaj që mund të jetë reale e më objective, ku qartazi do duket se çka është vlerë e çka antivlerë. Aty ku ideja buron e paraqitet me të gjitha komponentet positive si vlerë, kundërshtimi i të
njejtës, i mbushur me plot insinuata, mundohet që nga antivlerat të lufton vlerat dhe me tendencë apo dëshirë, vlerat ti shëndrron në antivlerë e antivlerat në vlerë.

Këte e bëjnë gjithëmon të tillët, kur atyreve u duket se cenohen, shkilen, humbasin, s´kanë rezultate evidente e progressive në arritjen e qëllimeve të caktuara, kuptohet vetëm sipas tekeve dhe interesave të tyre individuale të mbushura plot kompleksitet e hipokrizi.( keni parasysh raportet e sotme ndërpartiake)

Edhe bima si bimë, po po i ka kualitetet e veta si më e shëndetshme, si më e vlefshme, si dhe anët e dëmshme që mund mos ti përshtatet imunitetit të çdo qenie organike, ku tani mund të flitet për anët e dëmshme të saj si antivlerë. Ilaçi, bari apo hapi medicinal poashtu i ka vlerat dhe antivlerat e veta.Mjeku e rekomandon, por pacienti është ai që vendos ta përdor o mos ta përdor, në mvarshmëri të organizmit të tij se e pranon o se pranon, duke patur parasysh kundërindikacionet e trupit. Ky krahasim flet se edhe në shoqëri nuk do të thot se krejt çka plasohet janë me vlerë e të vlefshme, por të bëhet një selekcionim i tillë si thot edhe populli – “i ndarjes së shapit prej sheqerit”.

Kjo luftë e pa ndalshme e vlerave kundër antivlerave si e saktë dhe objective, dhe e antivlerave kundër vlerave, si jo reale dhe aspak objective egziston dhe vazhdon të egzistoj në shumë lami e pore të jetës, ku si ma prezente e kemi në politikë, në udhëheqës etj. Ku gjithëmon tentohet të promovohen gjëra që skanë të bëjnë me korektësinë, moralin dhe ndërgjegjen e normave, rregullave dhe ligjeve të promovuara e të cilat edhe vetë i shkelin. Këtu e në kështu morali të dyfisht ka vetëm antivlera, por edhe kështu tendencat dhe tentimet mu nga këto që i prodhojnë, tentohet që edhe t´i mbrojnë.

Kjo shpesh ndodh edhe në fe, teologji e religjion. Lufta e tyre gjithmonë është tendenca e dominimit e njerës mbi tjetrën, duke promovuar ide të shtuara, të hiperbolizuara, pompoze, të tjetërsuara etj. Sa i ka prurë edhe deri në vella-vrasje, a të cilat mbrohen nën petkun e asaj si vlera objective, a në fakt të mbushura plot antivlerë.

Nga kjo del edhe konstatimi se, në të gjitha fushat dhe lamitë ku ka vlera të sakta objektive, ka ndërgjegje, ka moral, pastërti, çiltërsi, kulturë, civilizim, zhvillim, përparim, progres, krijimtari, punë dhe vepra të mira. Por e kundërta e këtyre që mund të quhen dhe janë si antivlera, paraqiten aty ku ka: dyftyrësi, amoralitet, jo ndërgjegje, thjeshtësi, primitivizëm, egoizëm, poshtërsi, injorancë, jo civilizim, insinuate, hipokrizi etj. etj.

Si duket, rruga më e mirë dhe më e përshtatshme del se, është ajo e VLERAVE të mirëfillta që duhet të dominojnë mbi ANTIVLERAT si pengesa kryesore e rritës dhe zhvillimit të proceseve shoqërore në shoqëri e aq më tepër edhe në shoqërinë tonë shqiptare.Vlerat e këtilla positive, rrisin dhe zmadhojnë imazhin tone personal, gruporë e shoqërorë të individit, grupit, shoqërisë, vëndit, kombit dhe identitetit tonë të shëndoshë kombëtarë.

Për momentin, për ne shqiptarët, si vlera kryesore dhe dominante, janë dhe akoma mbesin si parësore VLERAT KOMBËTARE, ngase i kemi të kalitura permes shkeljeve të njëpasnjëshme e permanente, të kalitura e të çelnikosura nëpër burgje e kazamate, si dhe luftërat për liri e çlirim kombëtarë që ishin dhe mbeten si AVANGARDË e realizimit edhe e të vlerave akoma ma madhështore e madhore – ato të BASHKIMIT KOMBËTARË.

Krefeld, 03.04.2015