Për disa dekada, kënga Carol of the Bells ose Kremtimi i Këmbanave ka qenë një pjesë thelbësore e traditës amerikane të Krishtlindjes, ashtu si pemët e Krishtlindjeve apo dhuratat. Kënga mund të dëgjohet pothuaj çdo ditë në radio ose në reklamat televizive, në versionet rok, xhaz ose metal. Por, çfarë e bën atë aq të paharrueshme dhe popullore? Korrepondentët e Zërit të Amerikës nga shërbimi ukrainas, Mariia Prus dhe Dmytro Savchuk biseduan me disa muzikantë profesionistë për të mësuar më shumë për historinë e kësaj kënge.

Është e vështirë të imagjinohet Krishtlindja në Amerikë pa këngën Carol of the Bells.

“Kënga më bën të mendoj për reshje dëbore dhe këmbanat e kishës në sfond, që vijnë e shkojnë. Dhe është interesante se si kjo këngë është ngulitur në mendjen kolektive amerikane”, thotë presidentja e korit “Capitol Hill Chorale”, Kate Hibbs.

“Është mahnitëse thjesht për shkak të vargjeve përsëritëse, të cilat ruajnë ritmin energjitik të këngës dhe pastaj pasurohen me vargje të tjera.Kështu që mbarimi i këngës në mënyrën se si është kompozuar duket i pashmangshëm. Ajo është lehtësisht e dallueshme. Kështu që njerëzit mund ta kuptojnë atë me lehtësi. Me pëlqen”, thotë Frederick Binkholder, drejtor i korit “Capitol Hill Chorale”.

‘Carol of the Bells’ ka qenë një këngë ukrainase e lashtë, para-kristiane rreth ardhjes së pranverës dhe urimeve për një vit të begatë. Në vitin 1916, kompozitori ukrainas Mykola Leontovich kompozoi muzikën për këtë këngë. Punimi i kompozitorit Leontovich arriti në Amerikë më 1921, kur ai dha një shfaqje në Carnegie Hall.

Peter Wilhovski, drejtor kori dhe kompozitor me origjinë ukrainase, ishte i pranishëm në atë shfaqje. Kënga i kujtoi atij këmbanat. I frymëzuar nga këto dy elemente, ai shkroi tekstin e këngës dhe mori të drejtën e autorit në vitin 1936. Nga fundi i viteve 1930, “Carol of the Bells”, e njohur edhe si “The Ukrainian Bell Carol”, filloi të fitonte popullaritet dhe të lidhej me sezonin e festës së Krishtlindjeve, duke reflektuar gëzimin që shumë njerëz ndjenin në këtë periudhë të vitit.

“Një pjesë e familjes sime, 5-6 breza më parë që erdhi nga zona e Kievit (në Ukrainë) ishte çifute, kështu që këndimi i këngëve për Krishtlindjet ka qenë gjithmonë diçka interesante dhe e çuditshme për mua. Por unë kam kënduar në kore që kur kam filluar shkollën, pra unë kam kënduar këngë Krishtlindjesh dhe e vlerësoj faktin që kjo nuk është një këngë veçanërisht fetare. Prandaj më pëlqen ajo”, thotë Gabrielle Levy, anëtare e korit “Capitol Hill Charole”.

“Unë mendoj se një nga arsyet e suksesit të këngës në Amerikë tani është sepse ajo është e përshtatshme për konsumatorët. Nuk ka shumë imagjinatë fetare në përmbajtjen e saj, të paktën në tekstin e saj në gjuhën angleze. Kështu që nuk mund të ofendojë njeri. Ajo gjithashtu nuk ka shumë fjalë, kështu që është shumë e përshtatshme për mjediset e dyqaneve“, thotë Paul Selker, anëtar i korit “Capitol Hill Chorale”.

Melodia e këngës nuk është teknikisht e komplikuar, duke e bërë më të lehtë interpretimin e saj. Fillimisht një këngë popullore, ajo tani është përpunuar në zhanre të ndryshme të muzikës si klasike, xhaz, rok, dhe pop, dhe është shfaqur në filma, seriale televizive, dhe në reklama. (voa)