SHQIPTARËT NË ISH IRJM NUK KANË NEVOJË PËR NJË LIDER APO OPOZITË TË BASHKUAR PËR TË ZËVENDËSUAR BDI-në E KONSUMUAR, DHE PËR TË SHËRBYER MË MIRË PUSHTETIT NË DUART E LSDM APO VMRO, POR PËR RIPËRCAKTIMIN E STATUSIT TË TYRE POLITIK DHE JURIDIK BRENDA ISH IRJM, QË DO T’U MUNDËSONTE ATYRE TË USHTROJNË TË DREJTAT E TYRE KOLEKTIVE DHE TË VETËVENDOSIN PER TË ARDHMEN E TYRE!

Nga Doli zbuluar edhe mashtrimit i integrimit në BE, që së bashku me „mbrojtjen nga reziku i ndikimit rus“ që kamuflonin marrëveshjen e Prespës, dhe ndryshimet kushtetuese antishqiptare që dolën nga kjo marrëveshje. Në mungesë të një mashtrimi rezervë, Kryeministri „reformator“ „properëndimor“ luajti sërish rolin që e di më së miri – atë të viktimës. Dhe politikanë shqiptarë të papërgjgeshëm dhe naivë, opinionistë sharllatanë, duke ofenduar shqiptarët e ish IRJM, viktimat reale të politikës antishqiptare të pushtetit në duart e partive sllave, nxituan t’a praqesin të kundërtën – kryeministrin Zaev dhe qeverinë e tij si viktimë të shqiptarëve! Te painformuar fare ose duke anashkaluar faktet e pamohueshme se partia e z. Zaev, e cila erdhi në pushtet me ndihmën e votave të BDI-së të koruptuar dhe kriminalizuar, dështoi t’i nxirte para drejetësisë politikanët e koruptuar dhe kriminalizuar të qeverisë paraardhëse, nuk bëri asnje reformë në gjyqësorin e njëanshëm antishqiptar, dështoi me prokurorinë speciale, dhe akoma më shumë., vet kryeprokurorja speciale u involvua në një aferë korupsioni!
Por cfarë në të vërtetë ka përfaqësuar historikisht dhe akoma përfaqëson reziku i ndikimit rus për shqitparët, nga i cili pretendohet t’i ketë mbroujtur marrëveshja e Prespës? Faktet e shumta historike e bëjnë të lehtë përgjigen – coptimi dhe shkëputja e territoreve shqiptare për t’ua dhënë shteteve fqinje sllave, si dhe shtrirja e hegjemonizmit ruso-serb në gadishullin Ilirik! Po dorëzimi i sovranitetit dhe pushtetit vetëm në duart e bashkësisë etnike sllave në ish IRJM, përmes votimit të ndryshimeve të fundit kushtetutese, nuk përfaqëson realizimin e synimeve ruse për shqiptarët? Po dhurimi i 8000 hektareve territor shqiptar Malit të Zi, përmes votimit të deputetëve shqiptarë në parlamentin e Kosovës nuk është vazhdim i realizimit të synimeve historike ruse në Gadishullin Ilirik? Po pranimi nga ana e kryeministrit Edi Rama të iniciativës serbe për „Shengenin Ballkanik“ , në kushtet e territoreve të coptuara shqiptare, nuk është realizim i synimeve të hegjemonizmit ruso-serb? Pas shpalljes të datës së zgjedhjeve të parakohshme në ish IRJM më 12 prill 2020, në hapsirën politike jodemokratike që kundërmon erë amoraliteti politik, lojëra të pista dhe prapaskena, dolën preferencat dhe ftesat e para publike për koalicione parazgjedhore dhe bashkëqeverisje pas zgjedhjeve. Kështu, kryeministri në dorëheqje, i cili erdhi në pushtet me premtimin për të dhënë dënimin e merituar korupsionit dhe kriminialitetit të qeverisë së kaluar, shfaqi publikisht besimin e plotë „pa dilema“ dhe preferencën për bashkëqeverisje pikërisht për BDI-në, partnerin e koalicionit të kësaj qeverie, për të cilën vet ai nxori para opinionit publik prova të shumta për korupsion dhe kriminalitet, përmes të ashtuquajturave „bomba“. Nërkaq lideri i Aleancës për Shqiptarët, z. Sela, i pyetur nga gazetari në një debat televiziv për preferencat e tij për koalicionim për bashkëqeverisje, u përgjigj se nuk ka preferenca. Pra do të bashkëqeveriste qoftë me VMRO-në që e tërhoqën zvarë gjysëm te vdekur hapsirave të parlamentit, qoftë me LSDM-në që i amnistuan të njëjtët, dhe i dërguan nga burgu në parlament për të votuar bashkë me viktimën e tyre ndryshimet kushtetuese që cementuan statusin e pakicës për shqiptarët që përfaqësojne bashkësine e dyte etnike me së paku 30% të banorëve të ish IRJM. Por në fakt, z. Sela shfaqi preferenca koalicionimi, dhe atë pikërisht për Alternativën, një parti me lidhje dhe financime të dyshimta të përfolura në media, nga bota arabe dhe Turqia, duke bërë ftesën publike njëkohësisht Alternativës dhe Lëvizjes Besa, duke ditur historinë e ndarjes dhe mosdurimit në mes këtyre dy subjekteve, dikur një parti e vetme. Pas fitores së Vetëvendosjes në zgjedhejet e parakohshme në Kosove, përmes rrjeteve sociale dhe medias, u shtuan thirrjet drejtuar partive shqiptare opozitare në ish IRJM që të bashkohen „për t’a mundur bashkë të keqen“, duke tërhequr jo pa te drejtë paralele mes BDI dhe pozitës në Kosovë. Madje parti opozirate dhe liderë partiak filluan të identifikohen me VV, gjegjesisth me liderin e VV, z. Albin Kurti. Por a është kjo, ajo që u duhet shqiptarëve? Shqiptarëve në ish IRJM nuk u duhet një lider që thjesht do të zëvendësonte Ali Ahmetin e konsumuar, e as nje opozitë e bashkuar që thjesht do të zëvendësonte BDI-në e konsumuar, për ti shërbyer më mirë pushtetit në duart e LSDM ose VMRO. Shqiptarët kanë nevojë për një ofertë, alternativë të re politike, për ripërcaktimin e statusit të tyre politik dhe juridik, që do të shërbente si kriter bashkëpunimi ndërpartiak të subjekteve të shëndosha politike shqiptare, dhe akoma më shumë, si kriter kushtëzues bashkëpunimi me partitë e bashkësisë etnike sllave. Vetëm ripërcaktimi i statusit të tyre politik dhe juridik, që kushtetuta aktuale e definon si pakicë, do t’ju jepte mundësinë shqiptarëve që banojnë si popull shumicë pothuajse gjysmën e territorit të ish IRJM, që udhëheqin me më shumë se shtatë komuna, dhe që përbëjnë më shume se 30% të banorëve të këtij shteti, të ushtrojnë të drejtat e tyre kolektive përmes një njësie shtetërore të tyre brenda ish IRJM. Vetëm një gjë e tillë do të bënte që shqiptarët, duke bashkëjetuar me vullnetin e tyre të lirë me bashkëqyteatret e tyre sllavë, të ndjehen të lirë dhe të kënaqur. Dhe në rast se një ditë do të ndjeheshin të pakënaqur së ndari shtetin me bashkësinë tjetër etnike , do të kishin të drejtën për të vetëvendosur deri në shkëputje dhe bashkim me shtetin fqinj shqiptar. Ky është koncepti i Vetvendosjes. Identifikimi fallco me Lëvizen Vetëvendosje dhe fotografitë bashkë me Albin Kurtin nuk do t’u sjelli vota asnje partie dhe asnje udhëheqësi partiak, sepse shqitparët dinë mirë të dallojnë qëndrimin e palëkundur dhe luftën pa kompromis për çështjen kombëtare, të Vetëvendosjes dhe Albin Kurtit, nga qëndrimet e lëkundura dhe pazarllëqet me interesat kombetare të shqiptarëve të opozitës aktuale, me të vetmin synim, akomodimin në pushtet.
Ndërsa nga VV dhe Albin Kurti, shqiptarët e ish IRJM, më tepër se preferenca për emra dhe parti, kanë nevojë për imponimin e modelit dhe standardit të politikanit të ndëgjegjshëm, të pakoruptueshëm, këmbëngulës dhe të palëkundur në zgjidhjen e çështjes kombëtare. Dhe akoma më shumë, kanë nevojë për Albinin nacionalist më shum se sa për Albinin socialdemokrat.

Afrim Fanda