Nga Aurel Dasareti, USA, ekspert i shkencave ushtarake-psikologjike (dasaretiaurel@yahoo.com.au)

Armiqtë tradicional të Shqipërisë (kolonizatorët e trojeve tona arbërore) janë agresiv sepse ishin agresiv; dhe ishin agresiv pasi janë agresiv. Skllavi mban nën kontroll padronin plotësisht, ashtu si ky mbikëqyr skllavin; në kuptimin që teknikat ndëshkuese të përdorura nga padroni janë zgjedhur në varësi të sjelljes së skllavit që i nënshtrohet atij. Paralajmërim për luftën e madhe

Bota po bëhet gjithnjë më e rrezikshme. Janë dy ngjarjet në 2014 që unë potencoj:
• Pushtimi rus i Ukrainës
• Deklarata e IS për një Kalifat të ri në Lindjen e Mesme
Kjo tregon një realitet të dukshëm më sfiduese për politikën e jashtme dhe të sigurisë së Shqipërisë, Kosovës dhe gjithë trojeve shqiptare.
OKB-ja e paralizuar
Nuk kam besim në Kombet e Bashkuara si një problem-zgjedhëse në këto konflikte.
Rusia zbut retorikën, por përgatitet më fortë ushtarakisht.
Rreziku që ne jemi përballë një kopjeje myslimane-arabe të luftës tridhjetëvjeçare Evropiane nuk duhet të nënvlerësohet.
Lufta tridhjetëvjeçare është emri i një seri të luftërave brutale, kryesisht me prejardhje fetare (krishtere), të cilat shkatërruan Evropën në fillim të viteve 1600. Në pjesë të mëdha të zonave Gjermanisht-folëse, popullsia u përgjysmua.

***

Nevoja e rrënjosur thellësisht tek njeriu, për të mos u ndjerë vetëm dhe i humbur në botë, përmbushej nëpërmjet përfytyrimit të një Zoti që thuhet se ka krijuar këtë botë dhe që shqetësohet për çdo krijesë të tij. Fetë me të madhe keqpërdoren, politizohen. Prandaj edhe luftërat kryesisht fetare. Jemi me fat që Shqipëria për momentin nuk është anëtare e BE-së, sepse të gjithë shqiptarët do të iknin jashtë. Ndërkaq, si anëtare e BE-së, edhe Shqipëria do të ishte e detyruar të pranojë azilkërkues aventuristë afrikan-aziatik, të cilët në mënyrë masive, brenda 2-3 viteve, do ta kolonizonin tërësisht Shqipërinë lilipute. Kriminaliteti do të dhjetëfishohej (sidomos dhunimet seksuale), fukarallëku pesëfishohej, shqiptaria 100% do të tjetërsohej/asimilohej. Nuk jam aspak kundër asnjë kombi apo feje – nëse ata do të rrinin atje ku e kanë vendin. BE është penduar rëndë pse ka kolonizuar tokat e veta, ka dështuar keq me “integrimin” e tyre, sidomos Franca, e cila pas masakrimeve të gazetarëve kot e ka të bërtet ”Je suis Charlie”; nuk duheshe aspak t`i lejojë të shkelin në territorin e saj, as si turistë bile…

***

Individët dhe grupet shfaqin dallime të jashtëzakonshme në prirjen e tyre për të kryer mizori kur ngjallet urrejtja kundrejt një grupi tjetër. Në luftën e dytë botërore mizoritë kufizoheshin në formacionet e posaçme të nazistëve, çetnikëve, bolshevikëve rus…ndërkaq trupat e rregullta ushtarake të palëve nuk kryenin krime lufte të atij niveli.
Njihet fakti se asnjë luftë mes popujve nuk ndez aq urrejtje dhe mizori sa lufta civile, në të cilën të dy palët në përplasje njihen mjaft mirë me njëra-tjetrën.
Gjatë luftërave, shkatërrimi i plotë i një armiku nuk është i dëshirueshëm vetëm nëse ka një kulturë me atë të palës ndërluftuese dhe, në veçanti, nëse ndan me të interesa dhe vlera të njëjta.

***

Iku Enveri, erdhën tjerët…të cilët mossuksesin e tyre me qeverisjen e vendit e arsyetojnë me retorikën banale: “Ne nuk kemi humbur por dështuar për të fituar”.
Një atdhetar, akademik dhe intelektual prej më të mëdhenjve, më shkroi:
”Nuk e kuptoj (…) se si shpjegohet që toka shqiptare pjell me bollëk në krye të politikës mercenarë, tradhtarë, njerëz bastardë, prostituta në shërbim të të huajve (…) Por fatkeqësia jonë më e madhe kombëtare (…) është se në Tiranë kemi një klasë politike tradhtare. Kjo është edhe arsyeja që parlamenti shqiptar është parlament tradhtarësh. Shqipëria është i vetmi vend në botë, i cili në parlamentin e vet nuk ka një krah nacionalist, prandaj edhe Janullatosi ka ngritur në Tiranë shtetin e vet shumë më të fuqishëm sesa shteti zyrtar shqiptar(…)”

***

Asnjë kryetar shteti, asnjë qeveri nuk deklaron haptas se dëshiron të nënshtroj vullnetin e popullit; përkundër, përdorë një frazeologji të re që duket krejt e kundërt me atë të vjetrën. Asnjë diktator nuk përcaktohet si i tillë, dhe çdo sistem pretendon se shprehë vullnetin e popullit. Në vendet e “botës së lirë dhe civilizuar”, në të kundërt, autoritarizmit në kulturë, në punë, në politikë, i kanë zënë vendin “autoriteti anonim” dhe manipulimi.

***

Lexojë titujt:
Vajzat e reja shqiptare të shtetit amë, martohen me pleqtë e gërditshëm të shteteve fqinjë dhe ia rrisin natalitetin “Maqedonisë”, Serbisë. Mafiozët e kanë uzurpuar bregdetin, plazhet dhe ujin; kanë ndërtuar pa leje dhe u shesin apartamente të huajve, kolonizojnë vendin. Qeveritë e deritanishme e kanë uzurpuar, plaçkitur, shitur te të huajt dhe privatizuar tërësisht pronën shoqërore…
*
Serbët kërkojnë të grabisin edhe zemrën / mushkëritë e Kosovës, Trepçën. Fundamentalistët islamik shqipfolës luftojnë dhe vriten për Siri por asnjë plumb nuk e shkrepën për nënën Shqipëri. Do pleshta protestojnë me parullën: “Mos i vrisni qentë endacakë” por nuk protestojnë aspak kur qentë copëtojnë fëmijët dhe terrorizojnë popullatën e moshuar; kërkojnë vendbanime për qentë por nuk janë aspak të interesuar të kërkojnë vendbanime, ushqim dhe medicinë për specien e vetë, për fukarenjtë e pastrehë, pleq dhe të sëmurë që ditët dhe netët e ftohta dimërore i kalojnë nën qiellin e hapur, të zhveshur dhe të uritur…
**
“3439 qytetarë shqiptarë të Shkupit, Tetovës e Kumanovës kanë ndërruar emrat shqip për shkak të bindjeve fetare ku ndikim më të madh kanë hoxhallarët”. Ndotja e ajrit vazhdon, qytetarët e Tetovës dhe Shkupit nuk mund të marrin frymë…

***

Shtet

Qeveria e shtetit, autoriteti më i lartë i cili vendos mbi një zonë gjeografike ose territor, zakonisht quhet një vend. Prandaj ai vend gjithashtu shpesh quhet për një “shtet”, si “shteti Gjermania”, ose “shteti Suedia” etj. Një vend që në këtë mënyrë e qeverisën vetveten, gjithashtu quhet një shtet sovran. Shumica e shteteve sovrane të botës, me pak përjashtime, janë anëtarë të OKB-së.
E drejta ndërkombëtare përcakton kërkesa të caktuara që një vend duhet të përmbushë përpara se të mund të njihet si një shtet i mirëfilltë dhe të bëhet një anëtar i Kombeve të Bashkuara:
1. një popullsi të përhershme
2. një territor të përcaktuar, definuar
3. një qeveri
4. aftësia për të pasur lidhje me shtetet e tjera (Konventa e Montevideos e 1933)
Për më tepër, është e zakonshme të pohohet se shtetet tjera nuk kanë pretendime në territorin, dhe se qeveria duhet të ketë kontroll efektiv mbi të gjithë territorin.
Ka vende që nuk janë anëtare të Kombeve të Bashkuara dhe të cilat nuk janë të njohur gjerësisht si një shtet, për shembull, Kosova, Republika Turke e Qipros Veriore, Palestina, Somalia, Tajvani dhe Sahara Perëndimore.
Edhe Shqipëria e sotme “demokratike” formalisht është anëtare e Kombeve të Bashkuara por:
• nuk ka një popullsi të përhershme, prej 4 milionëve është zvogëluar në 2 milion. Shumica u shpërngulën në Greqi, Itali…
• nuk ka një qeveri të mirëfilltë që të ketë kontroll efektiv në të gjithë territorin e saj, por Jugun ia ka dorëzuar Greqisë e cila ka uzurpuar KOASH e tani kërkon naftë në ujërat tona, kërkon Verio-Epirin…kërkon dru b…
• Nuk ka aftësi për të pasur lidhje të pavarura me shtetet tjera, sepse më përpara duhet që ato të miratohen nga shteti grek.

***

Kushtet themelore që shpesh çojnë në rritjen e rrezikut të vendit janë:

A. Paqëndrueshmëria politike; qeveritë e korruptuara dhe të pakualifikuara, grushtet e shtetit, revolucionet, marrëdhënie të tendosura me shtetet fqinje dhe të ngjashme
B. Paqëndrueshmëri sociale; zhbalancimeve të mëdha sociale, niveli i ulët i arsimit, shëndetësisë, punësimit, greva e gjatë dhe shkatërruese
C. Paqëndrueshmëria ekonomike; deficiti i madh në bilancin tregtar, shpesh në kombinim me borxh të lartë të huaj dhe inflacionit, infrastruktura e dobët (transportit dhe telekomunikacionit rrjeteve), varësia ekstreme në burimet e caktuara natyrore etj

***

Individët e veçantë, konstruktorët e mëdhenj të botës shqiptare do të mbizotërojnë aty ku Zoti, pseudo-intelektualët, pseudoatdhetarët dhe partitë politike mafioze kanë dështuar. Urdhërimi i dashurisë vëllazërore është i dënuar të jetë i pavlefshëm, por konstruktorët e mëdhenj do ta ngjallin në një jetë të re; në të kundërtën, sipas studimeve të mia…brenda 40 viteve do të shkombëtarizohemi, tjetërsohemi, asimilohemi dhe zhdukemi tërësisht si komb, si racë. As varret nuk do të na mbesin – do të na i shkatërrojnë armiqtë. Prandaj, domosdoshmërish, media t`u japi terren vetëm atdhetarëve dhe intelektualëve të mirëfilltë pa marrë parasysh se a i njohin fizikisht (shkrimet flasin vet) dhe të mos botojnë “Analizat” e amatorëve me diploma false që në realitet e kanë vendin në Qendrat Psikiatrike.
Të rreshtohemi pas konstruktorëve, të vetmin subjekt që mund të shpëtoj kombin nga agresioni i jashtëm, nga pështjellimi dhe nga humbja përfundimtare.

Nuk ka jetë pa probleme dhe nuk ka probleme pa zgjidhje.

Shkruan: Bejtullah Sadiku

Disa nga partitë politike të cilat gjatë kohë kanë qëndruar e “sunduar”, duke patur edhe mbështetjen e institucioneve shtetërore, kuptohet se nuk e kanë edhe aq lehtë lëshimin apo dorrëzimin e pushtetit qeverisës, qeveritar e shtetëror, duke menduar se janë të pazëvëndësueshëm, se duhet edhe gjatë kohë të kenë monopolin politik në koalicionet qeveritare. Kjo ka mundur të qëndron kështu, deri atëherë përderisa kanë patur mbështetjen e qeverisë apo të shtetit, kuptohet me të gjitha format dhe mekanizmat shtetërore, gjë që u pa deri më tani në shumë raste, ku si ma te fresketa jane ngerçet e paraqitura politike gati në të gjitha trevat shqiptare, e të cilat zgjaten e po zgjasin akoma si raporte kundërthënëse brenda mazhorancës dhe opozitës.

Por, në momentin kur fillojnë të luhaten edhe vetë aparatet shtetërore, duke humbur imazhin dhe besimin e popullit dhe partive të ndryshme politike që duhet të mbrrojnë interesat e këtijë populli, automatikisht në mënyrë të automatizuar vijnë e erdhën në lojë format, normat dhe rrugët (jo) demokratike, sa që vëndet, qeveritë, kuvëndet dhe partitë politike bien në njefar lloj dakordimi, që edhe pa përfunduar mandatet e mëparshëme qeveritare apo parlamentare, të jepen e lansohen ide të ndryshme deri në propozimin e zgjedhjeve të reja, që këtu-aty e në vazhdimësi me shprehje e gjoja me kerkesa të reja, por si gjithëmonë me avaze të vjetra!…

Te ne edhe kjo gjë ndodh si shpesh, ku në një anë sjell relaksim politik e shtetëror të vëndit, kurse në anën tjetër, sjell idhërime e mosmarrëveshje të niveleve të ndryshme, sa të ulët po aq edhe të lartë, por më të dëmshme për të gjithë shumicën popull, ngase bëhet fjalë për prishje raportesh brënda partiake e ndërpartiake, në mes të të njejtit tabor politik, apo taborit tjetër kundërshtues, poashtu me interesa të kundërta nacionale, ekonomike e politike.

Kjo që ndodhi gjetiu, gati ne te gjitha trojet tona, kuptohet ku ma shumë e ku më pak, me rryma apo frakcione të reja ndërpartiake, me parti apo levizje të reja partiake, ku si vazhdimësi po ndodhin dhe do të ndodhin edhe ma tutje, për aq herë, me aq sa herë elektorati apo shumica popull do të ballafaqohen me problemet e jetës sociale, egzistenciale, ekonomike, kulturore e politike, që iu bënë shumë të njohura opinionit vendor, evropjan e ndërkombëtar, sa për të mirë, po aq edhe për të keq, me lavdata aty ku e merituan, dhe me kritika për ate që ndodhi, aty e atje ku ndodhën. Në përgjithësi, krahas sukseseve që u fituan dhe mësuan nga gabimet, mbeten e ngelën edhe shumë punë, gabime e lëshime, akoma ma të freskëta të tolerancës së tepruar në një anë, e shtërngimit të stërtepruar të anës tjetër,që lindi antagonizma të reja koalicionuese me ndreqje e prishje, me hyrje e dalje, me bashkimin e të vjetrave me te rejat, konstituime e zgjidhje/zgjedhje (jo) adekuate etj. ku gabimet e lëshimet që u bërën edhe u panë, me PRO dhe ANTI, hyrje e dalje e deri edhe në qërrim hesapesh fizike të këmbimit të grushtave e fjalëve fyese, pa e ditur fajin e jo fajin, pasqyra dhe fotografia shembull e mbrojtësve të interesave të popullit ra nën nivelin e duhur të kërkesave demokratike dhe vetë fjalës demokraci.

Kjo ndryshe mund të duket apo të thuhet se: o bëhet fjalë për kundërthënje që burojnë nga mbrojtja e interesave të elektoratit e popullit, o bëhet fjalë për ruatjen e interesit personal të kolltukut, gjë që është detyrë hulumtimi e atyreve që duhet të jenë ma kompetent dhe që dijnë të japin konkluzionet e sakta përfundimtare, që njera anë të shpërblehet e tjetra të ndëshkohet. Populli thot se „faji është jetim“ andaj mund të thuhet se: të gjithë kanë të drejtë e të gjithë janë të shtrembërt. Ata/ato qe mund të largohen kërkojnë edhe të mbrohen, ndërsa ata qe zgjidhen apo rizgjidhen i kualifikojnë si jo meritorë.

Vallë, edhepse kjo mund të quhet pjesë e lojrave demokratike, bojkotimi, largimi, mosnjohja e tjetrit e kështu me rradhë, mund vetëm të shtojnë e thellojnë jazin e mosmarrëveshjeve në raportet shqiptare si dhe interesat e brëndshme të popullit shqiptar.
Në këto dhe për këto momente, idetë shpeshëherë janë edhe sa përsëritëse, si nga individ, intelektual, akademik e veprimtar të çështjes kombëtare, se është kohë e rizgjedhjes së një trupi kombëtarë, që do dije të artikulon proceset, sa shoqërore e shtetërore, po aq edhe në nevelin e mbrojtjes së atyreve kombëtare, si çeshtje i35te parësore, si domosdoshmeri kohore, që ma mos nëpërkëmben të drejtat e lirive dhe interesat kombëtare, jo nga vetë shqiptarët, po assesi edhe nga pala tjetër që e ka dominancën e fjalës fundit, se për neve vetem ata dijnë të vendosin, a siç dihet se vendimet dhe vendosmëria e tyre shton dhe dyfishon probleme te reja e shumë më të rënda se ato që ishin, e të cilat mund të pasqyrohen me shembujt e fundit të mësyemjes nga vende të ndryshme të Europës. Ky është një problem i ri i kohës se re, që kërkon zgjidhje akute dhe urgjente nga shumë faktorë vendimmarës, vendorë e ndërkombetarë.

Jemi dëshmitarë edhe të kohës kur jetojmë në një botë që për aq sa është e zhvilluar në tërsi, po aq edhe problemet i ka akoma më të mëdha, sa që e bëjnë të brishtë, jo të sigurt, me antagonizma e kundërthënje të natyrave të ndryshme, si ekonomike, financiare, valutore, ushtarake, politike, religjioze etj. etj., ku kryqëzohen dhe kacafyten interesat e këtilla të nduarnduarshme, që për ti zgjidhur duhet kohë, durim, tolerancë, respekt reciprok etj., pa shkelur dinjitetin e askujt, as politik, as ekonomik, as financiar, as ushtarak, as religjioz dhe assesi ate kombëtarë, që mendoj se është çelësi i burimeve kryesore, që hap kriza dhe mbyll kriza, si afer njashtu edhe largë.

Më këte deshta vetëm që të rikujtoj se, është koha që dikuj që i ka mbyllur sytë, mos të harron se do t´ia hapi dikush tjetër?! Ai që i ka mbyllur veshët, mos të harron se do ta detyron dikush që t´ia pastron poashtu vetë, dhe të ndëgjon shumë më mirë se ç´ka ndëgjuar?! Ai që e ka patur trurin të shpërlarë me ujë jo të pastër e të gabuar, le ta rishpërlanë me ujë të pastër të burimeve te pastra nga pijnë e gjithë bota e civilizuar.

Kurdoqoftë, kushdoqoftë e sidoqoftë, ndryshimet që bëhen në një vënd, bëhen për popull, ngase ia kërkon vetë po ai popull. Andaj edhe duhet respektuar, a njëherit edhe duhet punuar në realizimin e kërkesave të popullit, por sot koha kërkon që kjo të bëhet pa inatin e vjehrrës që kishte pas thënë se: inati i resë, më vdektë djali”, tjetri qe ka ndonjë timon veprimi, vepron jashtë objektivave normale e reale, në ate formen ku për dikend bëhet nënë e për dikend mjerkë, dhe kështu problemet jo se nuk zgjidhen, por dita ditës do thellohen e do bëhen shumë më të mëdha se sa ishin e i kishim. E Ju z. lider partiak, aderues, simpatizant, burrështetas e të tjerë, nëse vërtet ia doni të mirën njerëzimit, veproni dhe punoni ashtu si ka nevojë ky njerezim, ngase është e ditur, thellimi i një krize, i kujt do natyre qoftë, sjell dyfishimin e tyre, që vështirë dot gjindet zgjidhje e duhur dhe meritore. Ngase kudoqoft, kur ndodh populli si shumicë, historikisht ka rrezuar sisteme e pushtete, sa që nuk kanë mund ti ndali as maqineria ma e fuqishme ushtarake. E shembuj te ketillë kemi në gjithë botën, sidomos në njëzetëvjeteshin e shek.XX dhe pesëmbëdhjetëvjetëshin e fundit të shek.XXI.

Fuqinë popull nuk ka mundur ta mposhti as shpata e tiranit Dionizija Damoklo, as regjimet ma të egra, po as teknika më e sofistikuar e kohës ma te re, e assesi dhe aq më pak ndonjë kryetar bashkije. Sistemet politike vijnë e shkojnë, pushtetarët kane afat të caktuar udhëheqësi dhe nuk janë më, Kryetarët ndërrohen me mandat të caktuar, por populli është i pa ndërruar dhe i pa zavendësuar. Historikisht vazhdon te mbetet aty ku ka qenë gjithemonë.

Do e përfundojë këte shkrim me një citat nga psikologjia: “Të gjithë njerëzit jetojnë nën të njejtin qiell, thithin të njejtin ajr, por nuk janë njësoj”- Teofrasti

Respekt ndaj të huajës, por duaje të veten!

“Bashkimi bënë fuqinë”!

Krefeld,17 Janar 2015

Nga Fatmir Sulejmani*

Sihariq! 3439 qytetarë shqiptarë të Shkupit, Tetovës e Kumanovës kanë ndërruar emrat shqip“për shkak të bindjeve fetare ku ndikim më të madh kanë hoxhallarët”Kjo përbën thelbin e lajmit të publikuar më 12 janar 2015, nga Agjencia e Lajmeve “Zhurnal”, që konfirmohet edhe nga këshilltarja për informim e MPB-së, Dejana Nedelkoviç, e cila flet për interesin e madh të qytetarëve shqiptarë për ta ndërruar emrat…

Besoj është e qartë: nuk bëhet këtu fjalë për vullnetin e lirë të qytetarëve – për të drejtën e tyre legjitime që të pagëzojnë fëmijët ashtu siç dëshirojnë, as për rastet e veçanta kur dikush bezdiset nga emri shqip të cilin ia kanë vënë prindërit dhe e ripagëzon vetveten me emer tjetër. Këtu është fjala për fushatë antishqiptare, për zgjatimin e dhunës së mirënjohur të ushtruar deri dje nëpër zyra çinovnikësh bolshevikë sllavë, që, çuditërisht, njësoj si bashibozukët shqipfolës, i patën halë në sy emrat e bukur në gjuhën shqipe – njërës prej më të lashtave e më të veçantave që Zoti e bëri kismet për ne.
E them këtë për të hequr qafe paraprakisht paralelizmat inekzistentë që sigurisht do të përpiqen ta relativizojnë edhe këtë gjenocid shpirtëror të bërë mbi kurrizin e etnisë, me keqpërdorim flagrant të ndjenjës fetare dhe të nivelit të ulët të vetëdijes kombëtare të një pjese të popullatës sonë.
I pabesueshëm ky mjerim! Historia njeh shumë shkombëtarizime, por jo dhe llojin e turpshëm të aktit shkombëtarizues të shqiptarëve të Maqedonisë, për të cilin dikush mban përgjegjësi. Imagjinoni si do të reagonin fqinjët tanë po të guxonte dikush t’ua bëjë të njëjtën gjë? Atyre duhet hjekur kapelat, sepse gjithçka kënë vënë në shërbim të formimit të kombit dhe të mbijetesës së shtetit e vatanit, përfshirë këtu dhe religjionin.

Priftërinjtë serbë, bie fjala, janë të obliguar që 50 % të emrave të foshnjave që pagëzohen në kishë, t’i lidhin me gjuhën, kulturën dhe historinë serbe, kurse pjesa tjerët mund të jenë emra fetarë dhe internacionalë. Nuk them se është diçka që duhet marrë si yrnek, po jam i bindur se edhe kjo bën pjesë në gjërat që na dallojnë nga serbët, në tiparet që na kanë bërë tim për tim të humbim nga një Mollë të kuqe me sipërfaqe Kosove.

Shtrohet pyetja: përse dikujt i pengojnë emrat shqip, po jo dhe emrat arabë, turkë e hebraikë, që i bartin me shumicë shqiptarët muslimanë?

A e sqaron dikush: përse është i pranueshëm emri Ajdin dhe i papranueshëm emri Driton, përse është i mirë emri Akif e nuk bën emri Qëndrim, përse janë më hyjnorë emrat: Atie, Azem, Baftiar, Baki, Behlul, Fazile, Fazli, Fevzi, Hajdar, Hajri, Jashar, Nefise, Neriman, Neshet, Nurie, Sevdije, Sherif, Demir… në krahasim me emrat me domethënie të njëjtë në Gjuhën e nënave shqiptare: Dhuratë, Besnik, Fatmir, Jeton, Gëzim, Emira, Shkëlqim, Shpëtim, Luan, Jeton, Bukurie, Trim, Arsim, Drita, Shpend, Dashnore, Fisnik, Hekuran e hajt bir?

A bien ndesh këta emra me fenë? A është gjynah të pagëzosh fëmijët dhe të bartish me nder emrat e tillë? A ka kush të sqarojë ç’lidhje kanë me Zotin emrat turko-arabo-hebrenj që lidhen me koncepte politike, me gjallesa të ndryshme me gjymtyrë të trupit, me profesione dhe pasione njerëzore, si: Mazllum = Padrejtësi/ Dhunë, Amir = Kolonist, Maliq = Sundues, Feta = Pushtues, Musli = Reformator, Hamza = I ashpër, Hafije = Sekrete, Kapllan = Tigër, Tosun = Mëzat, Dudije = Papagalle, Dervish = Fukara/ I varfër, Ethem = Zeshkan, Nazif = Pedant, Bahri = Detar, Namik = Shkrimtar, Nashid = Poet, Remzi = Alegorik, Sadrie = Gjoks, Rrustem = Shtat, Sefer = Zemër (kërkoj ndjesë nga ata që mund të ndjehen të prekur, sepse nuk e bën emri njeriun, po njeriu emrin…) e shumë e shumë të tjerë, të cilët mund të gjenden lehtësisht në fjalorë të përpiluar për ata që e dinë se E-ja me dy pika përsipër është Ë.

Të merremi vesh. Ekzistojnë njëmijë argumente që dëshmojnë se, më shumë se gjithçka tjetër, shqiptarëve të Maqedonisë u rrezikohet gjuha si shenjë e parë e etnisë. Tjetër punë nëse vendosim të jemi qeniet e vetme në rruzullin tokësor që hjekin dorë vullnetarisht nga lejenjoftimi etnik, aq i urryer prej pushtuesve tanë. Kombi dhe fetë e shqiptarëve kanë bashkëjetuar me shekuj në harmoni të përkryer, sepse respektet per to janë të veçanta dhe të pangatërrueshme. Telashet lindin vetëm kur ato instrumentalizohen dhe vihen në pozicione kundërthënëse, si në rastin e vakisë shkombëtarizuese nëpërmjet propagandave antiemrave shqip, të bëra në emër të fesë. Prandaj, nëse është e vërtetë ajo që shkruan “Zhurnali”, e para që duhet të reagojë e të distancohet nga misioni zuzar i cilitdo përfaqësues të saj, është Bashkësia Islame, që paguhet nga populli për t’predikuar Zotin, jo për të nxitur asimilimin. Duhet të reagojë me urgjencë edhe lidershipi shqiptar (pozitë e opozitë bashkë), të pozocionohen qartë ata që merren dhe ata që e kanë ndër mend të merren me sinqeritet me fatin tonë kolektiv, intelektualët dhe rinia studentore, sepse vetëm bashkë do ta pengojmë shkombëtarizimin e turpshëm.

Mercenarëve që sot ju shkon kungulli mbi ujë dhe e keqpërdorin shkallën e emancipimit kombëtar e politik të shqiptarëve, duhet thënë: BOLL MË se ia nxorrët bojën! Ata duhet ta dinë se, pavarësisht nënsjetullave të sigurta të padronëve dhe donatorëve, pavarësisht punëve të pista që kanë marë mbi vete, një ditë do t’ju pëlcasë tollumbaci dhe të gjithë do ta kuptojnë se prapa nuk u qëndron religjioni, po armiqtë shekullorë të shqiptarëve. Të tillët nuk mund të fshihen pafundësisht prapa Fesë dhe prapa Zotit, sepse janë më të pafe dhe më të paZot se çdo krijesë njëqelizore që ka krijuar i Madhërishmi.

*Autori është Doc. dr, Dekan i Fakultetit Filologjik të Universitetit Shtetëror të Tetovës.

Nga Aurel Dasareti, USA, ekspert i shkencave ushtarake-psikologjike (dasaretiaurel@yahoo.com.au)

Gjyshi im (oficer në pension) ka shkruar për mallëngjimin, humbjen, ikjen (nën presion), dhe mërgimin e pavullnetshëm prej Shqipërie në Amerikë (1943). Historia e jetës së tij, është një prej rasteve të shumta të tragjedisë shqiptare. Tani është i moshuar, megjithatë poezitë e tij manifestojnë dëshirën e zjarrtë dhe vuajtjet masive që pulsojnë në të gjitha zemrat mërgimtare. Gjyshi rrëfehet: “Së pari duhet të them se unë gjatë gjithë jetës në emigrim kam ndjerë dhe ndjejë një mallëngjim të hatashëm për prindërit e mi me të cilët nuk jam takuar më kurrë prej asaj ditës kur u detyrova ta braktisi atdheun tim të dashur. Mallëngjehem për katër stinët në Shqipëri. Mallëngjehem për të gjitha rrugët dhe të gjithë njerëzit atje, për Shkodrën time. Kur unë mendoj për Shqipërinë, unë shoh shumë fotografi të gëzimit dhe lumturisë në mendjen time. Unë gjithashtu mendoj se shteti është atje. Për shkak të gjendjes gjatë sistemit monist, nuk pata siguri për jetën të vizitoj prindërit e mi derisa ishin gjallë. Kam vizituar dhe i putha varret e tyre. Një gjë është se unë nuk isha aty kur ata vdiqën. Problemi është se unë nuk isha pranë tyre, kur ata jetonin. Të jem me ta në jetën para vdekjes.

Ndoshta ti nipi im je kureshtar se pse unë shkruaj disa gjëra të këqija nga atdheu im, por ti duhet ta mbash mend se unë e dua Shqipërinë. I dua të gjithë njerëzit atje por kam problem edhe me qeverinë e tanishme të korruptuar dhe antikombëtare. Nëse do të kishim burrështetas të mirë, shqiptarët do të mund të jetonin në atdheun tonë. Shqipëria natyrale boshatiset, zotëron mjerimi, rinia ikën në Perëndim, nataliteti zvogëlohet. Së fundi, kur unë mendoj për Shqipërinë kam kujtime të dyfishta, të mira dhe të këqija, por zemra ime rreh për Shqipërinë. Shqipëria, atdheu im.”

***

Jam lindur në Sydney, Australi, Nëntor 1976 dhe prej moshës 8 vjeçare kryesisht jetojë në USA. Me prindërit u shpërngula nga vendlindja ime, qyteti im, miqtë e mi dhe çdo gjë tjetër të dashur për mua. Vendlindjen të cilën sipas gjasave do ta përkujtojë në pjesën tjetër të jetës sime.

Prindërit e mi sakrifikuan shumë për mua dhe vëllain, motrën time. Unë jam mirënjohës dhe i kënaqur që jetoj në një vend si USA. Unë ndoshta nuk kam një emër tipik amerikan, një pamje angleze. Ndoshta nuk kam një besim tradicionalisht të lidhur me SHBA, një gjuhë amtare të lidhur me SHBA-të, megjithatë unë jam amerikan – dhe australian. E dua shumë Australinë dhe Amerikën por njëherësh e dua shumë edhe atdheun e gjyshërve të mi. Shqipëria është ende atdheu i tyre. Gjithashtu i imi

Kur disa dëgjojnë se unë jam shqiptar etnik me prejardhje, më pyesin për vlerat shqiptare. Unë jam rritur me vlerat si: ndershmëri, tolerancë për njerëzit e tjerë, barazisë, bamirësi, se duhet të punojmë shumë, se familja është e rëndësishme, që ne kujdesemi për fqinjët, se nuk duhet të dëmtojnë askënd, të respektojmë të moshuarit etj. Këto janë vlerat që prindërit mi dhanë mua, dhe këto janë vlerat sipas së cilave unë jetojë. Këto janë vlera të mirëfillta shqiptare. A nuk janë këto edhe vlera të mirëfillta amerikane?

Unë kam gjak shqiptar në venat e mia, por unë jam njësoj si një amerikan i mirëfilltë këtu. Unë nuk jam një prej tyre, unë jam njëri prej nesh. Është një ditë kur unë festoj atdheun tim Amerikën apo Australinë. Ditën tjetër festoj atdheun e gjyshërve të mi, Shqipërinë – është ajo dita kur unë jam një njeri patriotik shqiptar.

***

Çfarë është një – diaspora?

Diaspora, fillimisht një term për hebrenjtë e përhapur në mesin e kombeve të tjera. Tani paraqet gjithashtu pakicat fetare apo kombëtare që jetojnë në një mjedis të panjohur.

Diaspora ishte rezultat i dëbimeve dhe arratisjes, por edhe emigracionit vullnetar për të kërkuar fatin në tokë të huaj.
Diaspora shpesh përkufizohet si një grup që e kanë lënë atdheun e tyre, herë pas here në rrethana dramatike. Njerëzit largohen nga shtëpitë e tyre dhe vendin e tyre për shumë arsye, duke përfshirë: për shkak të konflikteve, për të kërkuar punë, për mundësi më të mira tregtare apo për të kolonizuar territore të tjera.

Për t’u përcaktuar si diasporë duhet që një grup të ketë një mit të përbashkët në lidhje me vendin e tij, ta idealizoj atë dhe të jenë të gatshëm për të mbështetur atë, nëse është e nevojshme edhe me jetën.

Një grup i tillë duhet të ketë gjithashtu plane për t`u riatdhesuar, kanë një identitet të fortë etnik, dhe herë pas here një marrëdhënie problematike me vendin pritës nëse ai vend ka një politikë jomiqësore ndaj atdheut të tyre; dhe tregojnë solidaritet me anëtarët e diasporës në vendet e tjera. Një faktor tjetër i rëndësishëm është shkalla e organizimit të këtij grupi, si në vendin e tyre të ri pritës dhe në aspektin ndërkombëtar. Sipas një qasje të tillë të gjitha grupet etnike jashtë vendit nuk mund të konsiderohen si diasporë, vetëm ata që plotësojnë kërkesat e mësipërme.

Diaspora është një lëvizje, emigrimi apo shpërndarjeje e një populli nga vendlindja e tyre ose nga tokat e tyre stërgjyshore. Termi ka ardhur për të referuar në emigrimet historike, të dhunshme, dramatike në shkallë të gjerë dhe shpërndarja e njerëzve me rrënjë të përbashkëta, sidomos lëvizjet të cilat në thelbin e saj janë të pavullnetshme si për shembull dëbimin masiv nga trojet e veta të shqiptarëve për në Turqi, etj.

***

Historia e gjyshit tim është e rrallë, ai do të vriteshe sikur të vizitonte prindërit, e tani kohërat kanë ndryshuar. Emigrantët që nuk kontaktojnë-vizitojnë prindërit nuk mund të arsyetohen para vetes dhe Perëndisë.

Një numër i konsideruar i prindërve të mërgimtarëve shqiptarë që kanë mbetur të braktisur, gjatë kohë shtrihen të vdekur në shtëpitë e tyre pa ditur dikush në lidhje me të.

Karakteristika të përbashkëta të shumë prej atyre që pas shumë kohe janë gjetur të vdekur në shtëpitë e tyre, është se ata jetonin të vetmuar. Disa ishin pa familje të ngushtë.

Shumë emigrantë u premtojnë prindërve që do t`i vizitojnë ama “nuk mund të gjejnë kohë” për të sëmurët dhe të moshuarit e tyre. Por, kur vjen puna për të trashëguar, papritmas gjejnë kohë me tepricë, i blejnë lulet për në varrezë dhe udhëtojnë në atdhe me taksistin e parë që e takojnë në rrugë. Të vdekurit kishin me u thënë: “Duheshe të gjendesh afër meje, të më ndihmosh dhe të më japish lule kur unë jetoja, e tani pasi kam vdekur kisha me dashur të më lavdërosh vetëm për atë që unë jam.”

Çfarëdo konfliktesh apo sa pak kohë të këmbimit keni ju me pleqtë e familjes së juaj, duhet të parafytyroni se si do të ndjeheshit ju nëse në momentet e fundit të jetës nuk keni asnjë familjar afër jush që të komunikoni. Njerëzit e vetmuar nuk marrin një urim për Krishtlindje, për Bajram, për Vitin e Ri apo një telefon kur ata jetojnë, por kurora të mëdha dhe fjalët lavdëruese se si ata ishin të mrekullueshëm dhe se sa shumë ata u mungojnë – pas vdekjes së tyre.

Nga Aurel Dasareti, USA, ekspert i shkencave ushtarake-psikologjike (dasaretiaurel@yahoo.com.au)

Akoma nuk kam hequr dorë nga mendimi se kam diçka të rëndësishme dhe origjinale për të shprehur. Nëse rrugët tona janë të ndryshme nuk mund të përpilojmë plane të përbashkëta. Një hartë udhëzuese nuk është e mjaftueshme si prijë për veprimin; shqiptari ka nevojë edhe për një pikësynim që i thotë se ku të shkoj.Përfaqësuesit e vërtetë ortodoks shqiptarë argumentojnë se:
1. Janullatos është agjent i Shërbimit Informativ kombëtar grek
2. Ndikimi i Kishës greke në Shqipëri është më i rrezikshëm se ai islamik

Ndikimi i Kishës greke në Shqipëri përbën rrezik shumë më të madh se ai islamik sepse ajo mbështetet dhe udhëhiqet nga një shtet që ka jo vetëm pretendime territoriale në Shqipërinë e Jugut, por që po punon për të ndryshuar rrjedhën e historisë së ortodoksisë shqiptare. Ajo është 100 vjet luftë për të veçuar Vorio-Epirin dhe për t’ia bashkangjitur shtetit grek. Kësaj i shërben edhe Kryepeshkopi Anastas Janullatosi. Shteti grek dhe kisha greke janë një, dhe këto 100 vjet kanë thurur lloj-lloj planesh për të aneksuar Jugun e Shqipërisë. Qëllimi i tyre është që të gjithë ortodoksët shqiptarë, të quhen ortodoksë grekë. Autonomia e Kishës Ortodokse Shqiptare humbi me ardhjen e Janullatosit në Shqipëri 1992, duke ngritur një principatë greke brenda shtetit shqiptar. Së pari, njerëzit që ai ka afruar janë mbeturina prej maskarenjsh. Ai ka mbështetur dhe mban rreth vetes njerëz pa principe, pa identitet, të shitur, antishqiptarë. Përse Janullatos dëshiron të vdes në Shqipëri? Po punon që ai të bëhet shenjtor në Shqipëri, që eshtrat e tij përfundimisht të prehen në tokën shqiptare dhe ai të shpallet martir i shenjtë i Kishës Ortodokse, që është filial i Kishës greke. Kjo do të thotë të falsifikosh historinë. Është investuar në botimin e veprave të tij, duke e zëvendësuar bibliotekën e Fan Nolit me atë të Janullatosit.

Indiferentizmi i politikës shqiptare dhe i akademikëve shqiptarë i ka hapur rrugë këtij përçudnimi. Politika shqiptare është e kapur jo vetëm nga kisha greke, por dhe shteti grek.

Janullatos domosdoshmërish të abdikoj dhe kreun e kësaj kishe ta marrë ndonjë prift legjitim me gjak shqiptari.

***

Misioni sekret i këshilltarit të Janullatosit dhe anëtari i këshillit të ortodoksëve të Shqipërisë, komunistit dhe ateistit Pirro Prifti është:
• të ndihmoj mumien ateist Janullatos në tjetërsimin e Kombit tonë nëpërmjet përçarjes, prishjes së harmonisë dhe bashkëjetesës fetare midis vëllezërve të një gjaku, të një gjuhe, të një kulture: myslimanë, bektashinj, katolikë, ortodoks dhe protestantë që dallojnë vetëm nga formaliteti se Zotit i falen ndryshe.
• konvertimi me dhunë të shqiptarëve myslimanë në ortodoksi, ose dëbimi i tyre për në Turqi.
• unifikimin e katolikëve me ortodoksinë
• ortodoksizimin e Shqipërisë, historisë dhe heronjve të saj – në ritin ortodoks grek etj.

***

Pirro Prifti është një nga personalitetet më komplekse, më të çmendur dhe të çuditshëm që ndonjëherë kanë ushtruar propagandë dhe spiunim politik në Shqipëri – në favor të Shërbimeve Sekrete të boshtit pan-ortodoks Athinë-Moskë-Beograd. (Spiunazh është mbledhje informacionesh nga burimet e hapura dhe të mbyllura të kryera në fshehtësi. Vëzhgimi bëhet në mënyra të ndryshme dhe nga shumë subjekte. Spiunazhi bëhet nga shtetet, nëpërmes kompanive dhe organizatave të të gjitha llojeve dhe nga individët).

***

Pushtetari i botës së civilizuar, punët dhe përgjegjësitë që i ngarkohen i merr me seriozitet të jashtëzakonshëm. Në botën shqiptare ndodhë e kundërta, është krijuar një zbrazëti rreth e rrotull nesh. Nga natyra nuk e duroj gënjeshtrën prandaj edhe angazhimi im modest në kërkim të së vërtetës, të kontribuoj për të vënë çështjen shqiptare brenda kornizave kontrolluese.
Verifikimi i pikëpamjeve është me rëndësi edhe për letrat që i botojmë në internet, e jo t’ia futim kot. Nëse kalemxhinjtë mendojnë se janë në ballë të lojës, duhet të informojnë popullatën ku na çalon puna, të mësojmë ku të kërkojmë pengesën.

Përfaqësuesve fals ortodoks: Pirro Prifti, Vangjel Dule, Panajot Barka, Elsa Ballauri, Thoma Miço…nuk duhet t’u jepet terren propagandimi në mediume. Domosdoshmërish t’i largojmë nga loja sa më shpejt duke i hedhur në koshin e plehrave. Kjo sepse përveç tjerash i gënjejnë vëllezërit tanë ortodoks me doktrina të bazuara në superioritetin e rremë racor grek.

A është jo-tolerancë për të mbrojtur qenien, atdheun, kulturën tënde? Dhe a duhet ne të toleromë ata që nuk na tolerojnë?

***

Nevojtarët shqiptarë nuk duhet të pranojnë të mbeten skllevër i biznesit të maskarenjve. Raca shqiptare është zot dhe jo skllav. Shqiptari duhet të filloj ta njoh veten si njeri të suksesit; të mposhti frikën e fatkeqësisë që mund të sjellë zgjimi nga gjumi i tepruar.

***

Situatat që lypsen njohur prej nesh para se të marrim vendimet tona në të vërtetë ndikohen nga këto vendime. Ekziston një dallim midis shpresave të njerëzve në ngjarje dhe rezultatit real të atyre ngjarjeve. Nganjëherë ky dallim është kaq i vogël saqë mund të mos përfillet, por në raste të tjera ai është aq i madh saqë bëhet faktor me rëndësi në përcaktimin e rrjedhës së ngjarjeve.

Është e lehtë të besosh se çfarëdo që ti mbron përfaqëson të vërtetën përfundimtare. Më vështirë është të mbrohet një formë organizimi shoqëror që bazohet në njohjen e mundësisë se mund të jesh i gabuar. Duhet ta pranojmë se e vërteta përfundimtare është e paarritshme. Kjo kërkon shumë kohë sepse për të arritur deri tek ajo njeriu domosdoshmërish të kalojë nëpër argumente të pakontestueshme. Por koha rrjedh e ikën shpejtë, sidomos kur diskutojmë me kryelakrat që nuk argumentojnë por menjëherë me budallallëqe qëllojnë. Nëse edhe ne shqiptarët duam një shoqëri të lirë dhe demokratike, duhet të jemi në gjendje që më përpara ta fitojmë atë duke eliminuar nga karrigia mafiozët. Dhe, pastaj duhet të jemi të përgatitur për ta mbrojtur, sepse ajo do të ishte si një e mirë e përgjithshme, së cilës domosdoshmërish t’i nënshtrohen interesat e individit.

***

Kafshët e egra mishngrënëse, në mungesë të mjeteve më të avancuara, përcaktojnë territorin e tyre duke pshurrur në drunjtë përqark. Dhe, mjerë për kafshët tjera që guxojnë të shkelin në pronën e tyre. Ndërkaq ne, as që kemi përcaktuar kufijtë, as që dimë se ku gjenden dhe as që mbrojmë oborrin tonë nga ardhacakët e paftuar që na kolonizojnë gjithnjë e më tepër, por si kozmopolitë budallenj, edhe pse vetë gjendemi nën robëri, për hatër të “vëllezërve të fesë” luftojmë për Siri, Serbi, Turqi, Rusi e Greqi.

***

Shqipërisë natyrale i nevojitet një ide e shëndosh me prijës të shëndosh për të nxitur dhe përforcuar ndjenjat patriotike, atdhedashurinë, për ta frymëzuar Kombin në krijimin e një forme organizimi shoqëror që garanton obligimet dhe të drejtat e barabarta të çdo qytetari.

A mos po luftojë për një ëndërr të parealizueshme?

Ne tani jemi në një situatë të paqëndrueshme ku fuqitë e mëdha të tilla si Rusia dhe Kina sfidon SHBA-n dhe Evropën dhe vlerat e saj. Prandaj, domosdoshmërish të konsolidojmë radhët tona.

Nëse duhet t’i përmbahemi terminologjisë ushtarake, kundërshtari që beson se ka pushtuar një pozicion të rëndësishëm në luftën kundër palës rivale, nuk është i interesuar të bëjë kompromis por e përdor këtë pozicion si pikënisje për të pushtuar një pozicion të ri.

Agjenci turistike kriminele në bashkëpunim me gazeta shqipfolëse kriminele, të dirigjuara nga agjentët e huaj serbo-grek, mashtrojnë shqiptarët e pashkolluar kinse do të fitojnë ndonjë azil në Perëndim. Qëllimi: të bëjnë pastrimin etnik të shqiptarëve, azil nuk do të fitojnë asnjëherë.Do të terrorizojnë vetveten si budallenj por më tepër do të terrorizojnë fëmijët dhe gratë e tyre dhe në fund këta “burra” do të dëbohen. Shqiptarët krye lakra akoma nuk e kanë kuptuar se Perëndimi ka pranuar punëtorë deri në vitin 1978 herën e fundit. Por ajo kohë ka kaluar.
Shqiptarët aventuristë nuk e kanë kuptuar se të drejtë pune dhe qëndrimi në Perëndim kanë vetëm qytetarët e shteteve që janë anëtare të Bashkimit Evropian, edhe atë me disa kushte: ndonjë prej qytetarëve të BE që është i interesuar për punë në një shtet tjetër Perëndimor, ka të drejtë të udhëtoj atje ku donë dhe të kërkon punë, por nëse nuk gjen punë brenda 3 muajve është i detyruar të rikthehet në shtetin e vet. Dhe, nëse gjen punë mund të qëndroj aty vetëm derisa ka punë, nëse e humbën punën dhe nuk mundet të punësohet sërish, doemos të rikthehet në atdheun e vet.
E tani, për të gjet ndonjë punë duhet të jetë ndonjë specialist i madh, i tipit që mungon në vendin që punë kërkon edhe atë nëse e zotëron mirë gjuhën e atij vendi. Perëndimit nuk i nevojiten: pastruesit, muratorët, elektricistët, automekanikët, mësuesit, mjekët, inxhinierët, ekonomistët, shitësit, punonjësit e restoranteve, bujqit, barinjtë, shoferët, pilotët, samarxhinjtë, tërkuzaxhinjë e huaj. Kjo sepse ka me miliona njerëz të tillë të papunë nga radhët e veta të cilëve patjetër të iu jap ndihma sociale si të papunësuar, por ndihma sociale është me kusht që personi i papunë të ri-shkollohet dhe të jetë aktiv në kërkimin e punës. Të tillët, çdo muaj lypset të shkruajnë lutje për vazhdimin e ndihmës sociale por edhe të raportojnë me dokumentacion se ku kanë kërkuar punë etj. Dhe, kur enti social gjen punë për ta, i detyron ta pranon atë punën përkundër faktit se i papunësuari është për shembull mësues tani detyrohet të punoj si pastrues ose humbën ndihmën sociale. Shtetet Perëndimore nuk janë budallenj siç mendoni ju, të paguaj kot të papunësuarit e vet kurse vendin e lirë të punës të ia japi ndonjërit prej juve që pikë së pari jo vetëm se nuk keni haber me gjuhën e tyre por nuk e kuptoni edhe shqipen si duhet. E pastaj, Perëndimorët janë më të kualifikuar për punë se shqiptarët e trojeve etnike, pse të ju japi punë juve e pse jo të vetëve? Për ju nuk përgjigjet dhe as që ka ndonjë obligim, kurse për të vetët po. Por mos harroni më kryesoren; më përpara se të kërkoni punë ju medoemos të keni leje qëndrimi, dhe leje qëndrimi nuk u japin asnjëherë sepse ju ikni në Perëndim ilegalisht dhe trojet shqiptare nuk janë anëtare e BE-s.
Gazetat shqipfolëse, si psh Bota Sot, i mashtroi njëherë shqiptarët kinse ka punë për ta në Suedi, në vendin ku 40% e rinisë nën 30 vjet vetë nuk kanë punë; pastaj pasi u mbushën autobusët me budallenj shqiptarë, e botuan një Lajm tjetër, demek, Australia ka punë për ta…e kohën e fundit kinse Zvicra ka punë për ju. Këto janë rrena të fëlliqura, mos bini pre e këtyre mashtrimeve dhe të shitni edhe atë pasuri që u ka mbetur për të bërë leverdi për antishqiptarët. Më vjen keq se shumë prej kombit të cilit i takoj vet, gjenden në një gjendje të keqe ekonomike, dhe mu për atë arsye i shkruaj këto rreshta, dhe unë nuk u mashtrojë, e them të vërtetën: Mos lëshoni vendin sepse do të ktheheni prapa kundër vullnetit të juaj, ndërtoni vendin e juaj, kërkoni përgjegjësi dhe llogari prej politikanëve të juaj kriminel, janë ata fajtorët e mjerimit të juaj.
Gëzuar Vitin e Ri 2015, përpiquni ta bëni më të rehatshëm për ju dhe fëmijët e juaj.

H.Orana
Bashkësia Islame e Kosovës ka dhënë urdhër që sot nëpër të gjitha xhamitë tu bëhet thirrje të gjithë qytetarëve që të mos migrojnë jashtë vendit.Sipas BIK-ut, kjo e dëmton të tashmen dhe të ardhmen e Kosovës, pasi më herët Kosova ka qenë në krizë edhe më të madhe se që është tani.
Imamët bëjnë apel të mos largohen nga vendi se kjo është pjesë e agjensive të ndryshme dhe qëllim i Serbisë për të prish rininë e vendit tonë.
Ky ka qenë një urdhër nga Bashkësia Islame e Kosovës që nëpër të gjitha xhamitë sot të jepet ligjeratë e veqantë lidhur me këtë çështje.
“Kryesia e Bashkësisë Islame të Republikës së Kosovës, denon ashper imgrimin ilegal dhe përkrah e përshëndet si masë të nevojshme për ruajtjen dhe sigurinë e vendit. Vendi ynë dhe besimtarët tanë, në asnjë mënyrë e në asnjë rrethanë nuk duhet që të derzohen nga sprovat. Bashkësia Islame e Kosovës, edhe njëherë fton besimtarët e në veçanti të rinjtë tanë, që të mos bien pre e grupeve të ndryshme që mundesojn trafikimin e njerëzve në mënyrë të paligjshme”./BS

Nga Aurel Dasareti, USA, ekspert i shkencave ushtarake-psikologjike (dasaretiaurel@yahoo.com.au)
Propaganda është manipulim i qëllimshëm i emocioneve dhe mendimeve të njerëzve për të bindur ata të besojnë ose të bëjnë gjëra të caktuara.Bindjet fundamentaliste janë më të lehta për t’u përligjur me argumente racionale, por ato kanë forcë tërheqëse emocionale më të madhe pikërisht sepse janë më primitive.

Kur përmendim fundamentalizmin, shpesh mendojmë për fundamentalizmin islamik, por ne jemi dëshmitarë të ringjalljes së prirjeve fundamentaliste në mbarë bllokun ish komunist e më gjerë. Këto prirje kanë bashkë elemente kombëtare dhe fetare. Ato nuk kanë ideologji të shtjelluara dhe plotësisht të zhvilluara – por e marrin frymëzimin nga e kaluara e turbullt. Me shembjen e komunizmit, lufta midis koncepteve të shoqërisë së hapur dhe shoqërisë së mbyllur nuk ka përfunduar. Ajo vetëm se ka marrë një formë tjetër. Asaj mënyre të menduarit, që aktualisht lidhet me konceptin e shoqërisë së mbyllur, ndofta i shkon më mirë cilësimi tradicional se dogmatik. Në rastin e fundamentalizmit islamik ky formulim tashmë është kryer. Edhe në rastin e fundamentalizmit grek, serb, “maqedon” e rus formulimet janë të kryera…

***

Zhvillimi i 35ve masive moderne ka çuar në përhapjen e dezinformatave, propagandës…

35t sociale janë shumë të rëndësishme në fushatat e tilla de-stabilizuese. Këto teknika ishin dhe janë duke u përdorur me aftësi të madhe në Shqipëri, kundër Shqipërisë, në favor të Greqisë, Serbisë, Turqisë…(Kur them “Shqipëri” mendoj për gjithë trojet shqiptare).

Të përqendrohem në rrezikun e madh të politikës greke ndaj vendit tonë e cila me dorën e zgjatur të saj, agjentit, uzurpuesit të Kishës Ortodokse Autoqefale Shqiptare ateistit dhe mumies të nxjerr nga sarkofagu, qoftëlargut Anastas Janullatos, synon tjetërsimin e shqiptarëve të besimit ortodoks dhe lojën me zjarr me trojet tona në “verio-epir”. Ky kancer prej “prifti” kujdeset të sigurojë që anëtarët, këshilltarët dhe kontaktet e tij që ia mbajnë “topat” me duar, si për shembull Vangjel Dule, Pirro Prifti…të jenë në rrjet.

Ashtu që lufta psikologjike nëpërmjet 35ve sociale është e qartë. Dhe të jeni të sigurt se përhapja e mesazheve antishqiptare (në favor të grekëve) është ultra-ngjitëse…

***

Propaganda në maskim

Propaganda është një formë efektive e komunikimit që përdoret për të promovuar agjendat e fshehura.

Manipulon masat

Propaganda në praktik është përdorur si një term për veprimtarinë misionare.

Në vitet 1940, nocioni i “propagandës” ishte në mënyrë të qartë negativ, dhe propaganda u zëvendësua me termin më neutral si: bindje, komunikim dhe informacion.

Qëllimi i propagandës së kohës tonë ende është për të kontrolluar të menduarit dhe sjelljen e audiencës (publikut).
Dërguesi i propagandës nuk është i lidhur nga e mira dhe e keqja, e drejta dhe e gabuara; luan lirisht në emocione dhe paragjykime. Një shpërndarje e balancuar e gënjeshtrës dhe të vërtetës mund të jetë më efektive se objektiviteti dhe përfaqësime të sakta për të bindur – atëherë dhe atje.

***

Pesë argumente të rreme:

Propaganda thjesht përkufizohet si manipulim elite e masave të pashkolluara.

Unë kam përgatit një përkufizim ku fokusi është mbi propagandën me program të fshehur të dyfishtë, si në aspektin e mjeteve ashtu dhe qëllimeve. Ai që i hynë propagandës, posedon gatishmërinë dhe aftësinë për të aktivizuar emocionet dhe paragjykimet në arritjen e objektivave psikologjike dhe jo atyre logjike. Në studimet e mia kam identifikuar pesë lloje të ndryshme të argumenteve të rreme të përdorura në propagandën:
1. Merrni njeriun në vend të topit: Argumenti më i famshëm i rremë bazohet në sulm personal dhe jo për të diskutuar mbi çështjen.
2. Një tjetër variant është, mbi të gjitha, lojë për galeri, për të arritur mbështetje dhe miratim populist.
3. Një lloj i tretë është duke luajtur kinse i vjen keq për ne, dhe në të njëjtën kohë të kërkojë simpatinë dhe mbështetjen që na takon.
4. Një teknikë e katërt është që të luajë në pozicionin e pushtetit me apel për kërcënime, frikë dhe autoritet që ligjërisht mund të detyrojë zgjidhje
5. Versioni i pestë i argumentimeve të rreme konsiston në paraqitjen e pretendimit si e vërtetë sepse nuk është provuar se është i rremë. Ose padia mund të paraqitet si e rreme nëse nuk është vërtetuar se ajo është e vërtetë.

***

Natyra e propagandës
• Qëllimi i propagandës është menaxhimi dhe kontrolli i besimit dhe sjelljes. Të largoj vëmendjen e opinionit nga gabimet në informim dhe arsyetim. Propagandistët përdorin paragjykimet dhe dezinformatat për të krijuar besime të reja për çështjet, si për shembull duke luajtur në neveri për të vërtetat e caktuara ose në mbështetjet fanatike për iluzionet e caktuara.
• Propaganda kombinon: argumentim dhe aktivizimin e emocioneve. Kur emocionet dhe paragjykimet aktivizohen, qëllimi është për të parandaluar reflektimin për sa i përket dëshmive – një rezultat i synuar me argumente të rreme.
• Faktet dhe trillimet përzien në një mënyrë të sofistikuar. Një propagandist kujdeset të siguron ato elemente faktike që i japin besim propagandistit para se në kuzhinën e tij të gatuaj informata të rreme dhe deformime (shtrembërime) që marrësi (dëgjuesi, lexuesi) i konsideron të besueshme.
• Propagandisti i tregon si të parëndësishme gabimet e veta, ndërsa faji dhe përgjegjësia hidhet mbi të tjerët. Propaganda duhet të jetë e lehtë, në stilin bardhë/zi.
• Njerëzit me rolet – veçanërisht në aparatin publik ose “Shtëpinë e Zotit” (si mumia Janullatos) – të lidhur me besimin dhe lehtë-besim, i kanë kualifikimet më të mira për të mashtruar tufën e zakonshme. Dhe, kjo ndodh në një cilësi zyrtare, ose në mënyrë të tërthortë përmes njerëzve prapa skenave.

***

Jemi dëshmitarë të ngjarjeve dramatike që kanë kapluar vendin. Anarkia, me të vërtetë mungesa e kontrollit, shoqëri pa ligje pa kontrollin e qeverisë. Mungesa e çfarëdo forme të autoritetit politik dhe/ose të hierarkisë sociale. Papunësia. Varfëria e skajshme. Ikja masive e rinisë në Perëndim. Vrasjet. Hakmarrjet primitive ndaj familjarëve të pafajshëm. Çrregullim politik dhe konfuzion. Mungesa e parimeve udhëzuese, për shembull, standardet e përbashkëta dhe objektivat. Prandaj domosdoshmërish të ndërgjegjësohemi. Nuk është e vështirë për të jetuar nën një mot të vështirë kur ju keni rroba të mira me vete.

Unë nuk jam duke shkuar në shtëpi që të shtrihem në kauç me orë të tëra. Unë shqetësohem nga një stil pasiv jetësor dhe jam i lumtur kur ushtroj kondicionin, forcën, shkathtësitë luftarake. Kjo nuk është në lidhje me paratë. Unë dua të fitojë diçka dhe të jap një kontribut për Kombin tim dhe Tokën e Shenjtë të gjyshërve të mi. Nëse edhe unë kontribuoj që të ngre çështjen kombëtare vetëm 1%, mund të jetë e mjaftueshme për të fituar. Unë nuk jam më një nxënës, dhe do të mundohem që të jem një shembull i mirë veçanërisht për fëmijët e mi… “Unë jam krenar për vendin prej nga vij, ky është mesazhi që unë do të jap ty” – më thoshte gjyshi im.