Sot, me datë 16.1.2009, Lëvizja për Bashkim zhvilloi aksionin “PRESHEVA ËSHTË KOSOVË!”.
Grupi Nismëtar për themelimin e organizatës së të rinjve të Lëvizjes për Bashkim me këtë datë shpërndau 10000 fletëpalosje në të cilat shprehen qëndrimet e Lëvizjes për Bashkim në lidhje me trojet shqiptare të mbetura nën Serbi.
Qëllimi i këtij aksioni ishte përkrahja e vëllezërve tanë të pushtuar nga Serbia si dhe sensibilizimi i opinionit në lidhje me këtë çështje.PRESHEVA ËSHTË KOSOVË!
Presheva, Bujanoci e Medvegja janë Kosovë
Presheva, Bujanoci e Medvegja historikisht kanë qenë pjesë përbërëse e Kosovës.
Vetëvendosja
Populli shqiptar i cili jeton në trojet e veta në Preshevë, Bujanoc e Medvegjë i ka të gjitha karakteristikat e kombit: ai është formuar historikisht në bazë të gjuhës së përbashkët, vazhdimësisë territoriale, formimit të njëjtë shpirtëror, si dhe kompaktësisë ekonomike me pjesët tjetra të kombit. Prandaj populli shqiptar në këto komuna e ka të drejtën e patjetërsueshme të vetëvendosjes së kombeve deri në shkëputje.
Rreziku i shpërnguljes
Presheva, Bujanoci e Medvegja aktualisht jetojnë në kushte pushtimi – nën dhunë, terror e militarizëm dhe nën tendencë të vazhdueshme për shpërngulje e asimilim.
Politika e gabuar
Politika e Qeverisë shqiptare, politika e Qeverisë së Kosovës, si dhe e spektrit politik të Preshevës, Bujanocit e Medvegjës ndaj popullit shqiptar në këto komuna është thellësisht e gabuar. Në njërën anë, kjo çështje injorohet; në anën tjetër, populli shqiptar i këtyre komunave quhet dhe trajtohet si pakicë kombëtare (!). Dhe në këtë mënyrë fati i kësaj pjese të kombit shqiptar lihet në mëshirën e Serbisë.
Reciprocitet deri në vetëvendosje
Reciprociteti në zbatimin e të drejtave të barabarta në mes të Preshevës, Bujanocit e Medvegjës (të banuara me shumicë shqiptare) dhe Leposaviqit, Zveçanit e Zubin Potokut (të banuara me shumicë serbe) do të ishte në këto rrethana rruga më e mirë drejt zgjidhjes së çështjes shqiptaro-serbe. Kjo do të ishte një rrugëzgjidhje bashkëkohore, paqësore dhe, në fund të fundit, njerëzore, sepse kështu do të shmangeshin tensionet, marrëdhëniet e këqija dhe mundësia e konflikteve. Njëkohësisht kjo do të çonte lehtë në zgjidhjen përfundimtare – vetëvendosjen e kombeve. (LËVIZJA PËR BASHKIM)