Intervista që Ramiz Alia la amanet t’i botohej pas vdekjes

Këtë intervistë me ish-presidentin e Shqipërisë z.Ramiz Alia e kam bërë kohë më parë. Shumë prej pyetjeve të bëra nuk u është përgjigjur. Megjithatë i jam mirënjohës që në një moshë të thyer e mori mundimin t’u përgjigjej disa prej tyre.E vërteta është se e kam pas urryer me të gjithë pasionin e shpirtit sistemin e tij komunist. Per rrjedhim edhe atë që doli në krye të atij sistemi pasi vdiq Enver Hoxha. Të gjitha hallet e jetës më dukej se i kishin rrënjët në grushtet e shtrënguaraforttësistemit të tij. Sot, njëzet vjet më vonë, edukimi shkollor më ka ndihmuar të shikoj përtej vuajtjeve të mia personale, përtej këndvështrimit të ngushë të gjykimit të çështjeve të mëdha.
Ramiz Alia e ka jetuar jetën demokratike të këtyre dy dekadave të fundit krejtësisht i lirë, midis bashkëqytetarëve të tij, në Tiranë. Pa truproje personale, pa mbrojtjen e gardës ushtarake apo policore të shtetit, pa frikën e dikurshme ndaj popullit, të cilën e pranon vetë në këtë interviste. Kjo do të thotë se populli ka ditur ti dalloje drejt kontrastet dhe dritehijet e figures së tij.
Nderkaq, kjo nuk do të thotë se populli i ka harruar fajet e Ramiz Alisë, por do të thotë se njerezit ia kanë falë ato, ia kanë falë të gjitha fajet, tamam siç ia kam falë edhe unë. Ndaj përfitoj nga rasti që nëpërmes gazetës “Shekulli” t’i shpreh ngushëllimet e mia të sinqerta familjes, miqve dhe dashamirësve të z. Ramiz Alia. Pushoftë në paqe Shpirti i tij!
Gjekë Marinaj*
Dallas,USA

I nderuar z. Gjekë Marinaj,
Mora pyetjet tuaja për intervistën. Bashkëngjitur po ju dërgoj përgjigjet e
mija, të cilat besoj se do t’i botoni pas vdekjes time pa qenë nevoja për ndonjë ndryshim.
Ju falemnderit për pyetjet e sinqerta. Ju uroj shëndet e suksese si juve, ashtu
edhe gruas suaj, Dusita.

Ju përshëndes miqësisht,
Ramiz Alia

INTERVISTE
Dhënë z.Gjekë Marinaj

Marinaj: Sikur të ngjallej vetëm për një orë Enver Hoxha dhe të kërkonte ta kalonte atë i vetëm me ju, ç’mendoni se do ju pyeste e si do i përgjigjeshe?

Alia: Thënë ndryshe, ju kërkoni të dini mendimin tim për atë periudhë historike që lidhet me tranzicionin nga sistemi socialist në atë kapitalist. Përmbysja që ndodhi nuk ishte një fenomen i izoluar që preku vetëm Shqipërinë. Ai e përfshiu vendin tonë pasi ra Muri i Berlinit dhe socializmi u përmbys në të gjithë Lindjen evropiane, duke përfshirë edhe
Bashkimin Sovjetik. Ai kryesisht u nxit dhe u inkurajua nga jashtë, nga Perëndimi.
Padyshim për brezin tonë, që gjithë jetën ia kushtuam ndërtimit të Shqipërisë së re dhe krijimit të një shoqërie ku të sundonin barazia e drejtësia shoqërore, përmbysja që ndodhi shënon një humbje të dhimbshme. Në këtë rezultat, përveç faktorit të jashtëm, kanë ndikuar edhe dobësitë e kufizimet e vetë sistemit që ekzistonte, si dhe gabimet që janë bërë, të cilat krijuan edhe atë terren që favorizoi diversionin nga jashtë.

Marinaj: Në prag të 90-ës, ju propozuat idenë e një pluralizmi të mendimit. Në mos e keni shtrydhur brenda vetes këtë ide që para plenumit IV? Ishte një ide e lindur nga frika e ndonjë kryengritjeje popullore apo vërtet donit pluralizëm?

Alia: Jo, nuk është e saktë. Ideja e pluralizmit të mendimit lindi në fund të viteve 80-të. Atëherë vendi kalonte disa vështirësi, sidomos në fushën ekonomike. Kapërcimi i tyre kërkonte edhe një mendim të ri ekonomik të përparuar, duke hequr dorë nga disa receta të mëparshme.
Që të bëhej kjo gjë ishte e domosdoshme që njerëzit të shfaqnin mendimet e tyre pa pasur frikë se mund të akuzoheshin si shkelës të vijës së përcaktuar më parë apo të unitetit të partisë. Nga pluralizmi i mendimit do të kalohej më lehtë edhe në pluralizmin politik. Kishim frikë nga populli më pyet… Do të gënjeja sikur ta mohoja këtë fakt.

Marinaj: Dita e 2 korrikut të vitit 1990 qe bërë e njohur në historinë e re të Shqipërisë për dy arsye: njëra ishte hapja e ambasadave në Tiranë, kurse arsyeja tjetër ishte që po atë ditë serbët shpërndanë parlamentin e qeverisë shqiptare në Kosovë. Ishte kjo një rastësi apo një plan i dikujt?

Alia: E kam thënë edhe herë të tjera se ngjarja e ambasadave është nxitur nga të huajt. Për të krijuar probleme në Shqipëri ishin të interesuar perëndimorët të cilët prisnin që edhe Shqipëria të ndiqte shëmbullin e vendeve të tjera të Evropës Lindore, pra të largohej nga pozitat e socializmit. Por për destabilizimin e saj ishin të interesuar së tepërmi edhe serbët, që në ato kohë gjendeshin në vështirësi të mëdha në Kosovë. Në historinë e Shqipërisë ka pasur mjaft “koincidenca” të tilla. Në fakt sa herë që në Kosovë kishte lëvizje të shqiptarëve dhe sa herë serbët janë gjendur përpara problemesh serioze atje, aq herë janë bërë presione të ndryshme ndaj Shqipërisë. Qëllimi i këtyre presioneve ka qenë, nga njëra anë, të neutralizohej Shqipëria, pra që ajo, e zënë me “telashet” e veta, të mos e mbështeste luftën e vëllezërve kosovarë dhe, nga ana tjetër, kosovarët të shkurajoheshin në përpjekjet për të drejtat kombëtare e qytetare.
Mund të thuhet se edhe qëndrimet e Fuqive të Mëdha ndaj Shqipërisë, kurdoherë, janë kushtëzuar nga problemi i Kosovës. Shtetet Perëndimore kanë pasur interesa të mëdha në Jugosllavi. Sidomos pas shkëputjes së saj nga Bashkimi Sovjetik, në vitin 1948, Fuqitë e Mëdha ishin të interesuara që Jugosllavia të ishte një vend i stabilizuar nga çdo pikëpamje. Çdo lëvizje që destabilizonte Federatën Jugosllave nuk përkrahej nga askush në Perëndim. Pikërisht për këtë arsye të gjithë ishin kundër zgjidhjes së problemit të Kosovës, ashtu siç vepronin aktivisht që Shqipëria të vihej në situata që të mos mund të ndihmonte me të gjithë mundësitë e veta çështjen kosovare.
Tani jetojmë në një kohë tjetër. Përmbysja e socializmit në Evropën Lindore dhe shpërbërja e Bashkimit Sovjetik dhe e Jugosllavisë kanë sjellë ndryshime edhe në strategjinë politike të Fuqive të Mëdha. Tani problemi i Kosovës dhe i Shqipërisë shihen me një sy tjetër. Ato nuk trajtohen më nga këndvështrimi i sigurimit të Federatës së dikurshme Jugosllave, por trajtohen si faktor i rëndësishëm për stabilitetin, për sigurimin e paqes e të zhvillimit demokratik të të gjithë rajonit ballkanik. Nga disa prej Fuqive të Mëdha, në radhë të parë nga SHBA, ka një mirëkuptim për problemin e Kosovës, për zgjidhjen e drejtë të tij, pa përjashtuar edhe realizimin e pavarësisë së saj.

Marinaj: Ju e kthyet Ramiz Alinë në një urë të maskuar; këmbët zhytur thellë në mes të komunizmit dhe kokën e mbështetur në cepin fillestar të demokracisë. E gjithë Shqipëria e përdori atë “urë”. Por kur kaluan në anën e dëshiruar, ata më të fuqishmit, të flakën në burg. Pra në ato burgje ku ju dhe qeveria juaj patët dënuar një pjesë të madhe të popullit shqiptar. Nuk ju pushkatuan, ndonëse qeveria që drejtonit ju kishe vrarë me mijëra njerëz të pafajshëm. Çfarë shënimesh ka mbajtur shpirti juaj që nga ato ditë burgimi…?

Alia: Është e njohur që veprimtaria ime politike lidhet me socializmin. Kemi dënuar ata që me të drejte a pa të drejtë i quanim armiq te pushtetit dhe popullit. Ky nuk ka qenë mëkati ynë më i madh. Tufëzat, po! Tufëzat varfëruan fshatin dhe qytetin. Ky ka qenë mëkati ynë më i madh!
Por kur në fund të viteve ’80 të ndodhën ndryshimet e mëdha në Evropën Lindore dhe erërat e forta të këtyre ndryshimeve po frynin edhe në Shqipëri, përpara çdo politikani problemi shtrohej: Të qëndronte fort me fanatizëm për të ruajtur “me çdo kusht” rendin socialist, apo të përpiqej që kalimi nga njëri sistem në tjetrin të kalonte sa më butë? Shkurt të viheshin në krye bindjet ideologjike, apo interesat kombëtare. Rruga e parë do të sillte vëllavrasje e përçarje të pandreqshme. Ndërkohë edhe kalimi spontan, i lënë në duart e “rrugës”, që kërkonte të përmbysej çdo gjë në emër të një antikomunizmi primitiv përbënte një rrezik shumë të madh.
Duke qenë në të njejtën kohë Udhëheqës i PPSH dhe Kryetar i Shtetit unë mora përgjegjësinë që të mënjanoja përfundimisht rrugën e vëllavrasjes dhe të përpiqesha të evitoja kalimin e egër nga sistemi monist në atë pluralist. Arrita të mënjanoj gjakderdhjen dhe të drejtoj periudhën e parë të tranzicionit relativisht normalisht. Forcat që erdhën në pushtet pas zgjedhjeve të 22 marsit 1992, me në krye Partinë Demokratike të Berishës, ndoqën rrugën e zbatimit të “terapisë shock”që i solli dëme të mëdha vendit, si dhe një politikë agresive përçarëse dhe hakmarrëse. Edhe burgosjen time dhe të udhëheqësve të tjerë të PPSH e kërkuan dhe e realizuan të nisur nga këto ndjenja të hakmarrjes mesjetare. Nuk do të ndalem më gjatë në këtë kapitull të jetës sime.

Marinaj: Pozitë ! Opozitë! Tani për shqiptarët në demokraci këto dy fjalë janë në ekuilibër me “seriozitetin” politik. Janë lojë fjalësh, fjalë lufte apo lojë lufte në fjalë?

Alia: Demokracia nuk është vetëm pluripartitizmi. Fatkeqësisht sot në Shqipëri ka mendime tepër sempliste si për demokracimë, ashtu edhe për pozitën apo opozitën. Më duket se klasës së sotme politike shqiptare, qoftë në pozitë apo në opozitë, i mungon morali në kuptimin politik, siç i mungon ndjenja e përgjegjësisë përpara vendit, përpara popullit. Më shumë kanë marrë përparësi interesat e ngushta personale, përpjekjet për të vënë sa më parë e sa më shumë pasuri për vete, duke e konsideruar pushtetin si një “lopë që milet”. Pikërisht se nisen nga këto koncepte të huaja për interesat e popullit, partitë politike e shohin njëra tjetrën jo si kundërshtare, por si armiq. Ato janë vendosur si në llogore lufte, gjë që ndikon në tensionimin e situatës në vend.
Në qoftëse partia në pozitë, sidoqoftë, mban një përgjegjësi përpara opinionit të brendshëm e të jashtëm për atë që ndodh në vend, opozita e quan veten fare të lirë nga çdo përgjegjësi. Ajo mohon çdo gjë, kritikon çdo gjë, lufton pozitën me mjete të lejuara e të ndaluara. Të njëjtën gjë, por duke fshehur dorën, bën edhe pozita kundër opozitës. Mendimi im është se tek ky kuptim i mbrapshtë i demokracisë dhe i rolit të pozitës e të
opozitës në një shoqëri demokratike duhet parë gjendja që mbretëron në vend, mungesa e sigurisë dhe nxitja e frymës së urrejtjes për njëri tjetrin e kështu me radhë.

Ç’duhet bërë?
Unë besoj se në Shqipëri do të dalin forca dhe personalitete politike që do të dinë të vënë rregull dhe ligje të tilla sjelljeje që t’i hapin rrugë zhvillimit të suksesshëm të vendit. Padyshim është e domosdoshme që të spastrohet arena e politikës nga ata lloj politikanësh që nuk kanë as dijet e kulturën, as ndjenjën e përgjegjësisë dhe moralin e nevojshëm që kërkohet nga ata që duan t’i shërbejnë vendit të tyre, përparimit të gjithanshëm të tij.

Marinaj: Pse më kërkuat që kjo intervistë të botohet pas vdekjes tuaj? Ju mund të jetoni shumë gjatë dhe intervista mund ta humbë freskinë, interesin?

Alia: Sepse e di se do e mbani amanetin. Dhe përfitoj nga rasti që të përshëndes lexuesit e gazetës ku do të botohet kjo intervistë dhe t’ju uroj atyre gjithë të mirat.

Ramiz Alia
Ish-President i Republikës së Shqipërisë

Intervistoi Gjekë MARINAJ
*Gjekë Marinaj është poet dhe përkthyes, aktualisht profesor në Universitetin e Dallasit, ish-i arratisur politik gjatë diktaturës

*******
As njëra as tjetra, atëherë çfarë ndodhi?

Ndryshimi i sistemit: Ramiz Alia pohon se nuk zgjodhi as “gjakderdhjen” as “antikomunizmin primitiv”. Atëherë si u ‘kalua stafeta’ te Sali Berisha?

Kjo intervistë, e cila shoqërohet me amanetin shumë kurioz (botimi pas vdekjes) që Alia i ka lënë autorit Marinaj, mund të shihet nga kënde të ndryshme. Por ka një pjesë që bën shumë përshtypje, e cila lë goxha vend për interpretim.
Alia thotë se kur “erërat e forta të ndryshimeve po frynin edhe në Shqipëri, problemi shtrohej: Të qëndronte fort me fanatizëm për të ruajtur “me çdo kusht” rendin socialist, apo të përpiqej që kalimi nga njëri sistem në tjetrin të kalonte sa më butë? Shkurt të viheshin në krye bindjet ideologjike, apo interesat kombëtare…”.
Dhe si veproi Ramiz Alia? Cilën rrugë zgjodhi? Më tej në këtë intervistë ai thotë: “..Rruga e parë do të sillte vëllavrasje e përçarje të pandreqshme. Ndërkohë edhe kalimi spontan, i lënë në duart e “rrugës”, që kërkonte të përmbysej çdo gjë në emër të një antikomunizmi primitiv përbënte një rrezik shumë të madh…”
Pra as e përballoi me forcë dhe viktima ndryshimin, ama as e la çdo gjë në duart e “antikomunizmit primitive” sic e quan.. Atëherë çfarë ka ndodhur?

nga Ditari im…

Lufto për vatan, mos iu friko vdekjes. Atje ku jetojmë ne, nuk është vdekja, dhe kur vdekja vinë, ne nuk ekzistojmë.

Aurel Dasareti, Arizona…nga diaspora, 11 prej nesh…nën moshën 20 vjeçare, shumë të…disiplinuar dhe ushtruar në bashkëpunim kolektiv dhe si individ. Kemi me vete vetëm armë të lehta, bazuka, hedhëse granatash dhe pushkë automatike….presim në kureshtje për të pa se cilin drejtim marrin aeroplanët. Nuk është kjo hera e parë që ndodhën me ne. Si të huaj që jemi akoma nuk na është bërë rutinë kjo që t’i shikojmë këto “zogj” prej së poshtmi…

Aeroplanët afrohen, më afër se më parë, dhe papritmas ndahet një prej tyre dhe shkon poshtë. Ne u fugëm horizontalisht në tokë dhe u strukëm nën disa dru të mëdhenj. Aeroplani fluturon 70-80 metra mbi ne dhe lëshon 4 bomba afër nesh. Dëgjohen ushtima të tmerrshme. Lufta e huaj, në tokën e huaj na ishte afruar, na ishte afruar shumë më tepër në jetët tona sesa që ne kishim paramenduar. Po, në at shkallë që çdo luftëtar i ri as që kishte fantazinë me parashikuar se çka e pret kur ai si i implikuar direkt hyn brenda një zone luftarake të huaj. Bombardohemi sërish, e sërish…Ushtarët qëndrojnë nën dru dhe shtrëngojnë grushtin të drejtuar nga qielli duke pëshpëritur e sharë pakuptim. Ne nuk kemi mendime të larta për pilotët atje, të cilët nuk guxojnë të lëshohen në tokë ku do të ballafaqoheshim gjoks në gjoks. Pas tetë rende bombardimesh dhe nga fundi disa herë të gjuajtur nga mitraloz të rëndë, aeroplanët u larguan…

Para fillimit të betejës, i motivoj dhe trimëroj: “Miq dhe bashkëluftëtarë…një ditë me diell, edhe te delet shqiptare…befasisht, do të zbres dashi…ku ta dijë unë i shkreti… Jemi larg atdheut të gjyshërve tonë, por edhe këtu armiku është i njëjti…Lufto për vatan, mos iu friko vdekjes. Atje ku jetojmë ne, nuk është vdekja, dhe kur vdekja vinë, ne nuk ekzistojmë.”

Ne sulmuam befas, shpejt dhe fuqishëm duke kënduar:

“Moj shqiponja me dy krena
Ta ndij zanin nëpër breza
O kur të kujtoj ty në luftime
Bahet pushkë kjo zemra ime”

dhe duke gjuajtur me të gjithë armët, harxhuam gjithë municionet….U bë tollovi ferri, dhe ne u drejtuam nga bregu i lumit….

(nga Ditari im luftarak: “Dera e pestë e Ferrit”- 4 mars 1995)

Kushtrim për shpëtim nga rreziku i ekstremizmit islamik që vepron në mënyrë perfide kundër kombit shqiptar

(Rebelimi në emër të fesë së muxhahedinëve shqiptarë në krye me Shefqet Krasniqin, Fuad Ramiqin, Ferid Aganin Memli Krasniqin dhe babën e tyre Rexhep Qosja)

Nga Asllan DibraniIslamistët në Kosovë e shqetësuan popullin autokton shqiptar gjatë kësaj vere të nxehtë. Ata në emrin e fesë dhe te bindjeve të veta fetare kanë kaluar në një ekstremitet të paqartë për popullin tonë, që në emër të demokracisë së tepruar në Kosovë, shfrytëzuan rastin të eskalojnë situatën për një rebelim të paarsyeshëm, duke e tensionuar akoma situatën me protesta primitive, të shtyrë nga qarqe të huaja me pretendime të dhënies së një imazhi të keq, duke trumbetuar për një Kosovë fundamentaliste dhe islamike. Këto forca të errëta janë të manipuluara nga një aleancë Serbi, shtetet arabe dhe shijet paranoike turke që ta ketë një Kosovë myslimane në zemër të Ballkanit. Pseudomyslimani Fuad Ramiqi me grupet e veta serbo-arabo-turke, organizoi këtë vit protesta sistematike, djallëzore dhe të zhurmshme për ndërtimin e një xhamie në qendër të Prishtinës, në trojet e universitetit të kësaj metropole evropiane. Këta myslimanë të tërbuar që i venë interesat fetare mbi ato kombëtare, duke mos u deklaruar asnjëherë si shqiptarë, të prirë nga turkomanët, Shefqet Krasniqi, Fuad Ramiqi, Ferid Agani, Memli Krasniqi, me babain e tyre Rexhep Qosjen, synimet e veta ekstremiste dhe antikombëtare i intensifikuan edhe më tepër duke i detyruar organet komunale të Prishtinës që t’u japin një lokacion për xhami, duke mos u ngopur me qindra xhami që janë ngritur në mënyrë subversive në Kosovë. Këto pretendime absurde sikur i kanë zgjeruar rrënjët edhe në Shqipëri dhe sidomos në Maqedoni. Këta pseudomyslimanë sot dallohen në shumë shprehje nga njerëzit e rëndomë që i kishte paraprakisht populli shqiptar. Këta s’janë njerëz por hamamxhinj pa ndjenja kombëtare, edhe pse flasin shqip dhe e hanë bukën e Kosovës. Këta “njerëz” mendjen e kanë se si ta dobësojnë qenien tonë kombëtare, me qëllime antishqiptare, që pos xhamive të tyre, sot në çdo lagje të Kosovës, e gjetiu, ata pretendojnë ta futin në palcën shqiptare fundamentalizmin islamik, një virus konfeksional të cilin populli shqiptar e ka luftuar me sakrifica të mëdha gjatë historisë. Këta servilistë të spiunazhit serbo-turko-arab, me rebelimin e tyre po vazhdojnë protestat e kurdisura për futjen e fesë në shkolla dhe universitet, në Parlament, në Qeveri, siç patëm rastin ta shohim një mjekrrosh muhaxhedin në Parlament të Kosovës duke u zgërdhirë dhe duke tentuar ta prishë imazhin e një institucioni të lartë që duhet të shkojë drejt shteteve të emancipuara. Këta “njerëz” me shpirt të zi dhe katran në zemër, janë në Arabi, Afganistan, Turqi, Serbi, Bosnjë, kurse me trup në Kosovë, duke bërë çmos për t’ia mihur varrin popullit shqiptar.Këta kunguj të fanatizmit islamik që pretendojnë se gjithë popullin ta shndërrojnë në hoxhallarë të këndueshëm, ende nuk e shohin realitetin se sipas statistikës së fundit, po del se populli i Kosovës i kalon mbi 15% analfabetë që nuk dinë shkrim dhe lexim. A nuk është turp ta takosh ndonjë mjekrrosh që zgërdhihet e nuk din të lexojë, siç pata rastin t’i shoh vetë në Prishtinë këta horra me mjekrra të gjata dhe pantollana të shkurt.

A e shohin këta manipulantë ndonjëherë gjendjen politike që mbretëron sot në Mitrovicë?

Asnjëherë nuk ka ndonjë të dhënë që kane protestuar për Mitrovicën, apo kundër politikës serbe. Po qe se s’reagojmë me kohë ka gjasë që një ditë këta imanë t’i ngrejë ndonjë monument edhe kryekriminelit dhe Kasapit të Ballkanit, Sllobodan Millosheviqit, sikurse që po e ringjallin të njëjtën figurë për shqiptarët Sulltan Muratin. Ta kujtojmë një histori të freskët për sakrificat e shqiptarëve që i bënë në vitet e fundit për ta çliruar Kosovën tonë nga kasaphana sllave. Dihet se në shtetet europiane demokratike, madje edhe në shtetet më pak demokratike, shqiptarët i mbushën sheshet me protesta antijugosllave, por në Turqi asnjëherë nuk u qe lejuar, dhe as në shtetet arabe, që të protestojnë shqiptarët kundër diktaturës serbe që zhvillonte një fushatë të egër kundër vëllezërve tanë në Kosovë. A e dinë ata se sot janë mbi 3 deri në 5 milionë shqiptarë që jetojnë në Turqi! Edhe atëherë këta ishin pushtuesit tanë serbo-turk, që nënshkruan disa marrëveshje diplomatike për dëbimin e shqiptarëve në Turqi, për t’i asimiluar dhe popullzuar shkretëtirat osmane të Anadollit dhe vendbanimet e armenasve kundër të cilëve turqit kishin zhvilluar një gjenocid të tmerrshëm për të cilin ende nuk kërkojnë falje, siç nuk kërkon falje as Serbia për etnocidin dhe Holokaustin serb kundër shqiptarëve të Kosovës.

Sipas njoftimit të Lëvizjes “Bashkohu”, protesta do të mbahen edhe këto dite para Qeverisë, në hapësirën e gjelbër, “kundër diskriminimit në baza fetare, duke mos lejuar arsimimin e vajzave të mbuluara në institucionet arsimore”. Në këtë protestë pritet të shpaloset edhe manifesti i lëvizjes “Bashkohu” dhe programi për protesta për javët në vijim. Kështu thuhet ne njoftimin e tyre për disa 35.

Çfarë diskriminimi bëhet në Kosovë sot kur këta terroristë pretendojnë që fëmijët tanë t’i fusin në terr, duke i fshehur nën shamia, nën peçe, nën shalla e shallvare, me përshëndetje “Esselamu Alejkum”! Kjo bandë ekstremiste bën presion në qytetarë e në nxënës që nga mosha 5 vjeçare, duke i torturuar me obligim agjërimi e me adete tjera fetare, gjë që në shtetet më demokratike konsiderohet si shkelje e lirive dhe të drejtave të njeriut, dhe për banda të këtilla ekstremiste mund të hapen dosje për ndjekje penale, ngase fjala është për imponime të kurdisura kundër njeriut, shoqërisë. Vepra të shëmtuara dhe skandaloze quhen , këto imponime deri ne moshën 18 vjeçare qe i bëjnë fëmijëve është cenim i te drejtës së zhvillimit dhe formimit te botës se tyre!…

Nga mendimi i shendoshë lind pyetja po qe se mbushet krejt Kosova me hoxhallarë dhe hoxhovica, kush do të na mbajë, kush do të na ushqejë, kush do të punojë për neve kur në bazë praktike këta janë një shtresë butakësh që jetojnë në formë parazite, dhe që vetëm harxhojnë dhe shpenzojnë. Vallë, a na duhet neve vetëdija si popujve tjerë në fushat e shkencës, të kulturës, artit dhe teknologjisë?! A na duhet neve që ta përcjellim zhvillimin teknologjik në botë, gjë që sipas tyre është “haram” të mos mbulohen femrat shqiptare, por vallë këta vetë fëmijët dhe vajzat ,gratë e veta a thua i kanë mbuluar, djemtë e vet a thua i kam mbuluar me shall-kapelet islamike.

Këta mjekrrosha fetarë me rebelizmin e vet fundamental e përkrahin thiun e birin e thiut, xhihadistet që sot po njihen si terroristët më të paskrupullt në botë, me qëllim që ta dobësojnë historinë me pretendime të shtetit turk.

Këta xhihadistë myslimanë janë ata që e sulmojnë figurat ma të ndritura të popullit shqiptar siç është e Shenjta Nënë Tereza, që ishte simbol i gjithë botës për humanizmin e saj, pa e harruar popullin shqiptar në ditët më tragjike të luftës në Kosovë, pa e harruar ndihmën e saj përmes Vatikanit me ShBA-të , duke u bërë zanafilla e mirëkuptimit dhe kushtrim kundër gjenocidit serb mbi popullin shqiptar të Kosovë, pa e harruar Bill Klintonin e famshëm që pas vdekjes e vizitoi varrin e saj duke i pëshpëritur: “Amanetin Tuaj e dërgova në vend”!

Këta muxhahedinë “shqiptarë” po e sulmojnë madje edhe Gjergj Kastriotin që është figura qëndrore e historisë sonë, në të gjitha kohërat duke u njohur si luftëtar i denjë kundër osmanlinjve, një tribun i pavdekshëm i atdhetarizmit shqiptar, historinë e të cilit e kanë shkruar edhe popuj të mëdhenj, në bazë të së cilës shqiptarët njihen për trimëri me beteja të lavdishme gjatë historisë. Këta horra myslimanë e përkrahin ishpushtuesin, Sulltan Muratin, që u piu gjakun shqiptarëve, që ua preu kokën me shpatë, që i vrau, që dogji e masakroi shqiptarët në format më barbare, duke i ngulur madje edhe në hunj, dhe sot neotomanizmi esktremist tenton që edhe historinë tonë ta ndërrojmë, duke pretenduar që të hapin xhamia dhe ngritje monumentesh e lapidarësh, ishpushtues të trojeve shqiptare.

Kush e bënë këtë pos tradhëtarëve, muxhahedinëve, butakëve të ekstremizmit islamik që veprojnë djallëzisht kundër ” KOMBIT SHQIPTAR”!

Këta njerëz antikombëtar për çudi përkrahen edhe nga njerëz të pakurriz, siç është Rexhep Qosja, një njeri i pacipë, një dështak në te gjitha betejat e tij të humbura si politikan, që në vend të merret me studime dhe veprime kombëtare, e përçan popullin në baza fetare, një akademik në vend të jetë vigjilent këto ditë për mbrojtjen e atdheut nga rreziku islamik, në vend që të dalë në ballë të popullit me zërin e arësyes, në vend që të hartojë memorandume europiane për mbrojtjen e Kosovës nga kërcënimi islamik, duke i dëshmuar botës se jemi një popull me një histori te lavdishme, një komb heronjsh që posedon një kulturë të lashtë dhe të dokumentuar, në vend që ta mbrojë historinë tonë para para popullit turk, ai hesht dhe tallet e shantazhon duke lozur rolin e një munafiku. Një popull qe posedon kulture dhe dokumente para popullit turk ne te gjitha fushat, një rast konkret , mbretëresha Teuta pas vdekjes së Agronit e pas disa orëve e trashëgoj udhëheqjen e betejës ku ishte shumë interesant që kishte edhe shumë gjeneral të larte përkrah Agronit, por kultura, arsimimi dhe qytetërimi i lart i atëhershëm ne mirëkuptim te gjinisë femërore, Teuta unanimisht trashëgoj Frontin deri ne vdekje ,ndërsa femra turke ose islame, edhe sot është e diskriminuar sikurse në atë periudhë të shumë shekujve ma herët? Ç’mund të presish nga një abuzues hipokrit dhe skandaloz, që luan rolin e një spiuni mashtrues dhe të një matrapazllëku intelektual të mbrapshtë! Një njeri qe thotë se jam albanolog, ndërsa gjuha shqipe ka ngelur mezi me 40.000 fjalë, ndërsa te popujt tjerë, në fjalorët e tyre gjinden edhe mbi 120.000 fjalë e që dihet botërisht se gjuha ilire kishte një bagazh më të madh gjuhësor, por ende nuk dihet se fjalët e gjuhës sonë i vodhën turqit, sllavët, grekët, maqedonët, bullgarët, rumunët, austo-hungarezët etj. Më duket se më e rrugës është të merret Qosja me këto studime, me qëllim të ndriçimi të historisë sonë, se sa të merret me përçarje fetare ndër shqiptarë.

A thua Fuad Ramiqat,Shefqet Krasniqat,Ferid Aganat Rexhep Qosajt,dhe Memli Krasniqat po duan ta shpikun një komb mysliman nga shqiptarët duke e ngatërruar çështjen nacionale dhe identitetin kombëtar me atë fetar. Tu rikujtojmë myslimanëve të lartshënuar se as shtetet islamike ma fanatike në prizmin fetar nuk kanë arritur ta emërtojnë ndonjë shtet si shtet mysliman akoma, pastaj këto koka të mykura , primitive, te thjeshta , hipokrit dhe demagogë do t’i mundim edhe në këtë betejë por do te përfundojnë me faqe të zezë si të dështuar me një epitet “osmanli te rijnë” dhe si armiq të popullit shqiptar. Ftoj të gjithë albanologët , historianet, arkeologët qe ta gjurmojnë historinë iliro- shqiptare ma tepër për trashëgiminë tonë te shenjtë,sllavet i përfituan si të vetat duke filluar nga:

1 Monumenti i Millosh Obiliqit.

2. Tyrbja e Sulltan Muratit si u shndërrua në zemër të Kosovës nga manipuluesit të kohës

3.Manastiret, Patrikanat dhe Kishat iliro-shqiptare qe i përvesuan si të vetat .

Këto monumente ne mbikëqyrjen e uneskos ti kthehen origjinës shqiptare meqë janë pasuri dhe vlera të parëve tanë iliro-shqiptarë.

Populli shqiptar duhet edhe këtë sfidë ta kalojë! Shtresa intelektuale duhet të ngrejë zërin e saj, si në Shqipëri, Kosovë, Maqedoni dhe në mërgatën shqiptare

Populli shqiptar duhet edhe këtë sfidë ta kalojë me mençuri , duke mos rënë pre e këtyre bandave myslimane , antikombëtare të financuara nga shtetet në koalicion arabo-turke – serbe. Shtresa intelektuale duhet te jenë ma me zë si ne Shqipëri, Kosovë në Maqedoni dhe ne mërgatën shqiptare, me qellim demaskimi dhe injorimi qe ta ruajmë identitetin tonë kombëtar. Është për tu çuditur se këta mysliman të lartpërmendur përpiqen sot që ta fusin projekt ligjin në parlament se si me marr abdes, a bota e zhvilluar ka ecur shume larg me një teknologji marramendëse dhe në këto momente disa politikan për interesat e veta për te vjelur vota apo për ta ruajtur një karrige bien nen ndikimin e disa qarqeve antishqiptare, shkelin ne interesin kombëtar duke u deklaruar dhe aprovuar ndërrim historish ,se ne nuk jemi në viti 1877 në konferencën e Bukureshtit me projekte antishqiptare,që konferenca e Berlinit i zbatoj planet e tyre për copëtimin e tokave shqiptare. Nuk dëshirojmë qe në të njëjtën mënyrë të përsëriten gabimet ne dëmin e popullit shqiptar ,se ne të njëjtën mënyrë i humbëm tokat tona te shenjta në atë periudhë. Tentimet e këtyre manipuluesve hipokrit siç pretendohet , shndërrimin e Kosovës në një shtet mysliman , cenimin e figurave qe u ndërtua historia shqiptare në emrin e tyre është një akt antishqiptar.

Këto ngjarje dramatike po reflektohen shumë negative me heshtjen e institucioneve të Shqipërisë, të Kosovës dhe institucioneve shqiptare në Maqedoni. Këto forca antikombëtare duhet të rreshtohen pas zërit të arsyes qe shqiptaret me i lëne të qete dhe të shkojnë në vendet prej nga kane ardhur,mos të cenohen “Bashkesia Islame në Shqipëri dhe ajo Kosovës “,”Feja katolike shqiptare”,”Feja Ortodokse autoqefale shqiptare”, dhe feja e” Bektashinjve shqiptarë” ose për ndryshe do te ketë reflektime shumë negative ne ditët në vijim nga e gjithë mërgata shqiptare kudoqoftë nëpër botë, qe ishte ne të gjitha kohërat promotor i vetëdijes dhe interesit të “Kombit Shqiptar”. Tani kohën e kanë organet kompetente që të merren masa juridike kundër këtyre njerëzve të dyshimtë, dhe t’u kontrollohet prejardhja e financave.

Përmes këtij kushtrimi ftoj të gjithë intelektualët, krijuesit, shkrimtarët dhe artistët, nga Gjermania, Zvicra, Austria, Amerika, Suedia, Norvegjia, Holanda, Italia, Rumania, Australia, Kroacia etj, duke filluar nga “Lidhja e Shkrimtarëve dhe artistëve shqiptarë në Gjermani”, që sa më shpejt ta hartojmë Apel të hapur kushtuar këtij fenomeni barbar dhe antikombëtar, drejtuar më sa vijon:

Qeverisë në Tiranë e Kosovë dhe institucioneve shqiptare në Maqedoni

Ministrisë se Jashtme të dy Qeverive Shqipëri dheKosovë

Ministrisë se punëve te Brendshme në dy shtetet respektive

Qeverisë Amerikan dhe parlamentit Evropian

Parlamentit dhe Qeverisë Gjermane

Institutit Historik në dy shtetet shqiptare

Akademive të shkencës në dy shtetet e përmendura

Universiteteve të dy shteteve, si dhe Universitetit të Tetovës në Maqedoni

Të gjitha medieve në Shqipëri,Kosovë Maqedoni dhe në shtypin e mërgatës shqiptare në botë ,por edhe në shtypin e huaj me qellim te ndaljes sa ma te shpejt te këtyre qarqeve të errëta .

Ne disa shtete veç i kemi përcaktuar përfaqësuesit por ne ato shtet ku nuk i kemi arritur akoma kontaktoni me mua autorin e shkrimit Asllan Dibranin gazetar, publicist dhe piktor anëtar i kryesisë në “LIDHJA E SHKRIMTARËVE ARTISTËVE DHE KRIJUESVE SHQIPTARË NË GJERMANI” e-mail adresa elektronike info@asllandibrani.com ose

LSHAKSHGJ

Hagener Str. 138 / b

58256 – Ennepetal – D

Me rasti e publikimit te këtij artikulli në mediet e ndryshme e ftojmë grupin e punës për bashkëpunim dhe formulimin e letrës se hapur zyrtare drejtuar organeve të lartpërmendura ku në një forme paraprake do te jenë grupi i punë mesa vijon: Drejtuesit e revistës Zemra Shqiptare (Gëzim Marku dhe Ilir Dardani, Përparim Demi dhe Baki Ymeri (shkrimtar,publicistë në Rumani),Jeton Kelmendi publicist krijues, Gjergj Kabashi shkrimtar publicist, dhe Selim Hasanaj, publicist dhe deputet në Norvegji, poetët Vitore Leka, Engjëll Koliqi, Ismail Iljasi në Itali, Sokol Demaku dhe Remzi Basha në Suedi, unë Asllan Dibrani publicist autor i shkrimit dhe karikaturës , Martin Çuni poet veprimtar, Neki Lulaj, Vilson Mirdita Ambasador i Kosovës ne Berlin,Ramiz Dërmaku publicist gazetar , Luan Kelmendi intelektual i pa varur perkthyes,Bekim Rexhepi publicist piktor,Dan Gashi piktor ,veprimtar,Gjelosh Gjokaj piktor ,Can Tahiri zavendës kryetar i unionit artistik për Evropë Mustafë Krasniqi poet ,publicist ,Luljeta Gashi intelektuale doktoreshë, Zamira Bushati konsull e Shqipërisë në Berli,Qerkin Bytyqi poet veprimtat Liman Zogaj poet ,Islam Spahiu zëvendës ambasador i Kosovës në Berlin, Sadik Krasniqi publicist poet, Pal Sokoli publicist ,poet , Hasan Qyqalla poet,veprimtar, Malë Myrtaj skulptor ,veprimtar, Vitor Spaçi veprimtar Agim Gashi shkrimtar, poet, këngëtar rapsod, Shaban Cakolli shkrimtar ,publicist,Tefik Ramadani publicist, doktor, Ali .sh. Berisha shkrimtar,poet,Ndue Lekaj jurist veprimtar,Kadri Gervalla shkrimtar,Xhaer Leci publicist në Gjermani, Eduard Dilo, Kozeta Zylo, Kolec Traboini, Thanas Gjika ,Merita Bmccormack, Agim Vuniqi publicist në Amerike shkrimtar gazetar publiciste .Syl Muja poet piktor dhe veprimtar ,Brahim Abdyli historian ,shkrimtar ,publicist, Kristina Rasi publiciste,Sali Sefa konsull i Kosovën , Xun Çeta publicist Vaxhid Xhelili shkrimtar veprimtar etj në Zvicër , në Greqi, Veton Kurtishi, Ylli Dilo, Xhelal Zejneli, Arben Llalla etj. Valdete Berisha poete piktore Belgjikë etj. Ftojmë edhe lidhjen e shkrimtareve shqiptarë në Shqipëri,Kosovë dhe Maqedoni qe të na japin mendimin e vet përmes ndonjë shkrese në adresat tona te posa publikuara nga grupi i punës edhe përmbajtjen e letrës, i mirëpresim intelektualet shqiptarë kudo qe të jenë, ta japin kontributin e vet duke ju bashkuar letrës se hapur përmes emrave të përfaqësuesve në shtetet të ndryshme me qellim të grumbullimit të një numri sa ma te madh shkrimtaresh,gazetaresh, intelektualesh në mërgatën shqiptare kundër këtij fenomeni famëkeq dhe antishqiptar.

(Të gjithë te interesuarit mund te lajmërohen menjëherë me te dhënat e tyre me adresën e plotë, profesioni, shteti se ku jeton, telefonat me qellim te bashkëpunimit edhe ma vonë në fusha të ndryshme të kulturës artit shkencës dhe ne interesin e kombit. Te drejtë firmosje kanë ne këtë dokument vetëm intelektualet , krijuesit, artistët, gazetarët , shkrimtarët,dhe krijuesit anembanë botës shqiptare jashtë kufijve te Shqipërisë , Kosovës dhe Maqedonisë )

kontaktoni me e-mail adresat : info@asllandibrani.com dhe admin@zemrashqiptare.net