Kam gati një javë që mendoj nëse do ta postoj këtë status apo jo.

Unë nuk jam myslimane me origjinë sllave, siç shkruajnë për mua disa vëllezër të besimit katolik,unë jam shqiptare i besimit mysliman nga Sanxhaku!

Nuk kam lidhje me kombësinë sllave, falë Zotit tashmë vij nga një familje e vjetër iliro-shqiptare.

Përsa i përket fesë, vëllai im nuk mund të jetë arab apo turk, për mua vëllezërit e mi janë vetëm ata me origjinë shqiptare. Çdo fe është e bukur dhe e pastër, por ne jemi ata që abuzojmë me fenë! Unë jam dikush që kam hyrë edhe në xhami edhe në kishë, kam lexuar libra fetarë nga të gjitha fetë, por nuk kam lexuar asnjë libër fetar që thërret për urrejtje! Para së gjithash, unë jam thjesht një shqiptare që e do sinqerisht kombin e saj!

Dikush pak a shumë e di historinë time.

Jam rritur në një familje të asimiluar. Që në moshën 12-vjeçare fillova të mësoj për rrënjët e mia dhe pse vendi prej nga vij mbante veshur teshat kombëtar shqiptar prej vitesh.

Unë jam e parja në Sanxhak që ngrita zërin kundër asimilimit dhe sllavizimit në Sanxhak, ku thashë me zë të lartë dhe qartë se mbi 80% e banorëve të Sanxhakut janë me origjinë shqiptare, siç e vërtetojnë faktet historike.

Pa asnjë ndihmë, arrita t’i ndihmoj njerëzit të kapërcejnë frikën nga torturat serbe dhe të çlirohen nga sllavizimi dhe asimilimi serb në Sanxhak.Më 28 nëntor 2023, pas 100 vitesh sllavizimi dhe asimilimi, flamuri shqiptar u valëvit për herë të parë në Sanxhak dhe u festua dita e flamurit shqiptar në Pazarin i Ri . Kush e organizoi? Se ndoshta nuk keni ardhur ju qe nuk dini gje tjeter vecse te shkruani komente budallaqe? Jo! Ia dolëm unë dhe kolegët e mi, atë që shteti i Shqipërisë duhet ta bënte shumë kohë më parë në Sanxhak, por nuk e bëri, por e bëmë me frikë, por me shumë krenari!

Edhe pse u futa në problemet e jetës dhe gjithë familja ime u fut në të njëjtat probleme, nuk më interesonte sepse u betova të punoj me nder dhe ndershmëri për flamurin dhe kombin tim deri në fund të jetës.

Ju mendoni se është e lehtë të ngre zërin kundër një vendi që është armik i betuar i kombit tim, dhe unë jam një grua që kam qenë krejtësisht e vetme?! Mendoni se patriotizmi im është këtu vetëm për të shkruar statuse dhe për të postuar foto? Jo! Patriotizmi im është krejt tjetër, një rrugë më e vështirë. Nuk jam viktimë sepse e kam zgjedhur vetë këtë rrugë dhe po ec me krenari për të realizuar ëndrrën time patriotike.

Rroftë Nënë Shqipëri!

Me respekt,

Amina Nuraj

(huazuar nga faqja e Facebook-ut të Amina Nuraj)