Nacionalizmi i “vogël”, sekular i ”Turqve të rinj”, me anë të “revolucionit kombëtar” në rrënojat e Perandorisë Otomane krijuan Turqinë moderne, një “fuqi regjionale”, që nuk kishte asgjë të përbashkët me gjeopolitikën dhe nacionalizmin religjioz të Perandorisë Otomane, faktikisht Turqia (e kohës së Ataturkut) ishte spiritualisht, etnikisht e kulturalisht, një realitet krejt i ndryshëm nga perandoria turke e fillimit të shekullit. (pjesë e tekstit të Dugin, Alexandr “Foundations of Geopolitics”, Moscow, Arktogeia, 2000 huazuar nga V.K.).
Nacionalizmin religjioz i Perandorisë Otomane
Me ardhjen e bashkëmendimtarëve të Erdoganit në skenën politike të Turqisë, me moton avash-avash (Step by Step), u kthyen në gjeopolitikën dhe nacionalizmin religjioz të Perandorisë Otomane, me këtë gjeopolitikë Turqia zgjeroi interesin dhe rolin e saj në rajon dhe më gjerë, por nacionalizmi kombëtar shqiptar, i cili nuk ka asgjë të përbashkët me nacionalizmin religjioz të Perandorisë Otomane, paraqet pengesë për interesat afatgjata të neotomanëve, pikërisht këtu edhe përputhen interesat e tyre me interesat e politikës sllave, sepse të dyja, janë kundërshtarë të forcimit të nacionalizmit shqiptar dhe sigurisht që këtë pengesë, ata e luftojnë në mënyra të ndryshme, nuk janë të rastësishme financimet (larja) e parave, krijimi i qendrave / sekteve, “objekte fetare”, “OJQ-ve”, “Organizatave Humanitare”, Televizioneve, Gazetave, Partive Politike, të gjitha me qëllim propagande dhe indoktrinimi (https://lajmet.com/nga_kendi_im/u-formua-bordit-keshilledhenes-te-fondacionit-qendra-e-civilizimit-islam-focic/ ), nuk janë të rastësishme, as individuale, sulmet kohë pas kohe, të “misionarëve” të tyre, ndaj elementeve nacionale shqiptare, si psh. flamurit kombëtar shqiptar, figurave nacionale shqiptare, Skënderbeut, Nënë Terezës, Ismail Kadaresë …, sepse i shohin si pengesë për bashkimin e myslimanëve shqiptarë me nacionalizmin religjioz të Perandorisë Otomane.
Por në fillim, për të përfituar masën e gjërë, ata luajnë rolin e mbështetësve të patriotizmit shqiptar, pastaj avash-avash duke e kthyer në mbështetje religjioze, këtë e konfirmon edhe UDB në vitin 2016: “Për shkak të frikës se mos pranohen nga elektorati shqiptar të cilit i drejtohen, zyrtarisht formohen si parti e bazuar në nacionalizmin shqiptar….” ( https://lajmet.com/maqedonia/ja-cka-deklaroi-dbk-udba-e-maqedonise-nepermjet-presidentit-te-shtetit-ne-vitin-2016/ ).
Por kush i mbron interesat nacionale të shqiptarëve nga ky rrezik?
Shumica e Intelektualëve shqiptarë mbajnë “balancë” për interesat e tyre të ngushta dhe nuk kanë guximin minimal intelektual, për ti denoncuar, ndërsa politikanët shqiptar, për të përfituar financa dhe vota, i përshtaten nivelit të popullatës dhe bëjnë politikë me popullatën…
Si duket për momentin na mbron vetëm interesi i BE dhe SHBA në rajon dhe “Zoti” – të cilin neootomanët mundohen ta përvetësojnë dhe të na ofrojnë si “Zoti” neootoman.