Motori më i madh në botë për raketa është vënë në provë sot për dy minuta gjatë një testimi në shtetin Utah, duke shënuar kështu një tjetër arritje në sistemin e ri të NASA-s për lëshimin e raketave në hapësirë.Raketa e re do të përdoret për të lëshuar në hapësirë mjete të reja të teknologjisë së ardhëshme për eksplorime, si përshembull fluturimet drejt planetit Mars.

Inxhinierët nga kompania kontraktuese e NASA-s Orbital ATK, që ndërtuar dhe testuan motorin, thanë se ishin të kënaqur me rezultatet. Fuqia e përftuar nga ky motor është e barabartë me 14 avionë Boeing të tipit 747 gjatë ngjitjes së avionit në ajër.

Fluturimi i parë me këtë motor është parashikuar në vitin 2018 ndërkohë që udhëtimet e para me ekuipazh drejt hapësirës pritet të fillojnë në vitin 2021. (voa)

Kancelarja e ka vendosur: Angela Merkel nuk do të marrë pjesë më 9 Maj në Moskë në paradën me rastin e fundit të Luftës së Dytë Botërore. Një vendim i vështirë, por i domosdoshëm, mendon Christian F. Trippe.Në fund ishte befasues vetëm çasti kur u mor vendimi: madje edhe bashkëpunëtorët e ngushtë të kancelares prisnin, që Angela Merkel do t’i linte vetes kohë për këtë vendim. Që ajo së pari do të priste të shihte se si do të zhvillohen ngjarjet më tej në Lindje të Ukrainës. Që ajo këtë kartë të bisedimeve me një vlerë jashtëzakonisht të lartë simbolike do ta ruante sa më gjatë të ishte e mundur. Dhe që ajo do t’i peshonte në qetësi të plotë argumentat pro dhe kundër.
“Dita e fitores” ka për Rusinë një rëndësi të jashtëzakonshme. Nuk ka asnjë ditë tjetër feste në Rusi, furia emocionale e së cilës t’i afrohet sado pak asaj që shkakton 9 Maji. Dita e kapitullimit gjerman është një ditë, që për rusët ka domethënie konstitutive – më shumë se dita e Kushtetutës, më serioze se 1 Maji, e pa asnjë mënydshje edhe se të gjitha festat fetare.
Lufta e Dytë Botërore ishte për Rusinë një luftë për ekzistencë
Bashkimi Sovjetik ka luftuar në Luftën e Dytë Botërore për më shumë se sa për fitore a humbje. Rusët kanë luftuar për mbijetesën e tyre si popull, Rusia për mbijetesën si hapësirë kulturore. Edhe sot 70 vjet më pas shoqëria ruse kudo mban gjurmët e kësaj lufte me Gjermaninë naziste, e cila u kushtoi jetën mbi 20 milionë qytetarëve sovjetikë.

Të gjitha këto i di Angela Merkel, të gjitha këto ajo i ka përjetuar vet gjatë udhëtimeve si studente përmes Rusisë. E megjithatë ajo tani e refuzon ftesën, për të shkuar më 9 Maj në festën zyrtare në Moskë. Nuk mund të përjashtohet, që në Sheshin e Kuq të kalojnë në paradë edhe njësi, për të cilat mund të konstatohet, se këto trupa kanë marrë pjesë në luftën e pashpallur të Rusisë në Lindje të Ukrainës apo në goditjen e shpejtë ndaj Krimesë.
Rusia në Luftën e Dytë Botërore është mbrojtur prej fashizmit gjerman. Ky fakt historik dhe rezultati po zhvleftësohen këto ditë prej vet propagandës ruse: e cila agresionin e Moskës kundër Ukrainës gjithashtu e cilëson si ‘luftë kundër fashizmit’ – kësaj here gjoja kundër ‘juntës’ në Kiev. Edhe këto mendime ndoshta kanë luajtur një rol, që Angela Merkel tani e refuzoi ftesën për të dalë në tribunë në Sheshin e Kuq. E meqënëse ra fjala kjo tribunë ndodhet piëkrisht përballë vendit, ku në fund të shkurtit u vra politikani i opozitës Boris Nemcov.
Sot Rusia për shumë është një kërcënim
E megjithatë refuzimi i Merkelit dallon prej refuzimeve të mëdhenjve të tjerë europianë: polakëve, lituanezëve, estonezëve dhe letonezëve, që nuk duan të marrin pjesë në festën e fitores, sepse me avancimin e Ushtrisë së Kuqe për ata nisi koha e re e shtypjes dhe – ajo që është edhe më e rëndësishme – sepse ato sot ndihen të kërcënuar prej politikës neo-imperialiste të Putinit.
Merkel në të kundërt përballet me kujtimin ndaj vuajtjes, që kanë shkaktuar trupat gjermane në Rusi. Një ditë pas festës zyrtare me pompozitet ushtarak, ajo bashkë me Putinin do të vendosë një kurorë në varrin e ushtarit të panjohur në murin e Kremlinit. Një kujtim në heshtje pra atje, ku çdo lloj toni i lartë këto ditë shumë shpejt mund të shkaktojë disharmoni diplomatike. Rusët do të dinë ta vlerësojnë këtë gjest të kancelares gjermane.
Eshtë ende e paqartë, se ç’qendrim do të mbajnë Obama, Cameron dhe Hollande, nëse ata do të shkojnë ose jo në festën e fitores si përfaqësues të aleatëve të dikurshëm të Bashkimit Sovjetik. Në të kundërt është e qartë, se diktatori koerano-verior Kim Yong-un do të shkojë në paradë. Se ç’kërkon ai atje, kjo mbetet një enigmë. Angela Merkelit tani nuk i duhet më ta zgjidhë këtë. (dw)

Greqia kërkon nga Gjermania që të paguajë dëmshpërblime nga Lufta e Dytë Botërore. Pala greke thekson, se dëmet nuk janë shlyer, ndërsa Berlini mendon se kjo është një çështje e mbyllur.Greqia kërkon nga Gjermania që të paguajë dëmshpërblime nga Lufta e Dytë Botërore. Pala greke pohon se dëmet nuk janë paguar, ndërsa Berlini mendon se kjo është një çështje e mbyllur.
Dëmet e pësuara janë bërë para 70 vitesh. Nën pushtimin gjerman janë vrarë shumë grekë gajtë Luftës së Dytë Botërore. Gjatë luftës është shkatërruar edhe infrastruktura, ndërkohë që gjermanët e kishin detyruar Bankën Qendrore greke t’i shesë me dhunë letrat me vlerë. Megjithatë kjo temë për qeverinë gjermane është e përfunduar. Zëdhënësi i saj Steffen Seibert, përsëriti edhe njëherë të mërkurën (11.03) se çëshjta e dëmshpërblimit “është mbyllur përfundimisht juridikisht dhe politikisht”. Edhe Martin Jäger, zëdhënës i Ministrisë së Financave, bëri të qartë: “Ne nuk do të zhvillojmë kurfarë negociatash me grekët”. Qeveria federale ka pohuar shpesh se në vitin 1960, në kuadër të marrëveshjeve me shumë qeveri evropiane, janë paguar 11 milionë marka. Ndërkohë që ka pasur edhe shumë masa të tjera për dëmshpërblim, nga të cilat ka përfituar edhe Greqia.

Por Greqia pohon se kjo temë ende nuk është hequr nga rendi i ditës. A thua Athina mund të ketë sukses kësaj radhe?Juristi nga Berlini, profesori Ulrich Battis, thotë për DW: “Ata janë përpjekur shpesh para gjykatave vendase dhe ndërkombëtare, jo vetëm qeveria e tanishme, por edhe të mëparshmet, për t’i ngritur këto pretendime. Deri tani nuk kanë pasur sukses. Por shanset në tërësi nuk duhen përjashtuar.”
Marrëveshja për borxhe
Marrëveshja e Londrës për borxhe ka parashikuar në vitet 50-të që marrëveshja paqësore të kushtëzohet me pagesën e borxheve. Në kuadër të ribashkimit të Gjermanisë, pala gjermane, sipas Battis, i është shmangur qëllimisht arritjes së një marrëveshjeje paqeje. “Si rrjedhojë është menduar: nuk ka marrëveshje paqeje, ndaj nuk ka as dëmshpërblime”, pohon Battis. Këtë e ka menduar edhe kryeministri Alexis Cipras, kur në pralementin grek deklaroi: “Pas ribashkimit të Gjermanisë, në vitin 1990 janë krijuar bazat politike dhe juridike për ta shpjeguar këtë çështje. Por qysh atëherë qeveritë gjermane kanë heshtur dhe kanë reaguar me truke juridike dhe shtyrje.” Cipras nuk ka përmendur shifra, por gazeta greke “To Vima” të dielën e kaluar ka cituar një raport të cilësur si top sekret nga viti 2013, ku flitet për një kërkesë të përgjithshme prej rreth 300 miliardë eurosh. Rastësi apo jo, por kjo shifër është gati në përputhje të plotë me borxhet e tanishme greke në vlerën prej 320 miliardë euro.

Uzurpimi i pronave
Ministri i Drjetësisë Nikos Paraskevopoulos mendon se për disa pagesa mund të merren peng madje pasuritë e patundshme gjermane në Greqi. Sipas një vendimi të Gjykatës Supreme greke nga viti 2000, pagesat në vlerën prej 28 milionë do të ishin në rregull. Mendohet se këto pagesa mund të bëhen përmes mabjtjes peng të godinave gjermane në Greqi, si ato të Institutit Goethe dhe Institutit Arkeologjik Gjerman. Paraskevopoulos tha se “sipas ligjit, ministri duhet të japë urdhër për zbatimin e ligjit”. Zëdhënësi i qeverisë gjermane tha se “paralajmërimet e ministrit grek nuk do t’i komentojë”. Europarlamentari liberal Alexander Graf Lambsdorff e ka quajtur mundësinë e mbajtjes peng të pasurisë gjermane si “të palejueshme dhe kundërligjore”. “Një drejtësi e pavarur nuk duhet të lejojë të tërhiqet prej karvanit të fushatave politike”. Edhe ai mendon se Gjermania i ka shlyer të gjitha detyrimet e saj nga lufta. “Në vend që të vazhdojë betejat nga e kaluara, më mirë do të ishte që qeveria greke të përqendrohet tek lufta për të ardhmen”. (dw)

Një akord mes mazhorancës dhe opozitës në Shqipëri për dekriminalzimin e parlamentit dhe politikës në tërësi po përcillet me skepticizëm në rradhët e analistëve.Eshtë termi më i përdorur së fundmi në diskurin politik të Shqipërisë. Oratorë dhe komentatorë flasin dhe argumentojnë për dekriminalizimin e parlamentit dhe politikës në tërësi. Partitë kryesore e kanë shumë për zemër këtë proces, duke shkëmbyer emra deputetësh dhe personazhe të tjerë të politikës nga krahu kundërshtar, si të përzjerë në afera dhe me të kaluar të dyshimtë, të lidhur direkt ose indirekt me botën e krimit. Ajo që mbetet për t’u vlerësuar për momentin është se të paktën kasta politike flet për këtë temë hapur. Kjo mbase dhe nga qëndrimet që kanë mbajtur ditët e fundit diplomatët kryesorë të akredituar në Tiranë, kur në valën e akuzave mbi një plan të supozuar të ekzekutimit të një deputeti të mazhorancës, ata kanë theksuar nevojën e realizimit të procesit të dekriminalizimit. Ambasada e SHBA-së në Shqipëri ka theksuar se nxit të gjitha partitë politike në Shqipëri që të largojnë individët e përfshirë në veprimtari kriminale apo korruptive. “Mbështesim me forcë punën e Kuvendit për të hartuar një legjislacion në përputhje me Rezolutën e 24 dhjetorit 2014.” Më tej, i bëjmë thirrje prokurorit të përgjithshëm të Shqipërisë të hetojë dhe të ndjekë penalisht kriminelët dhe zyrtarët e korruptuar në të gjitha nivelet.
Nga ana tjetër edhe Delegacioni i Bashkimit Europian në Shqipëri ka shprehur mbështetje për zbatim të plotë të marrëveshjes mes mazhorancës dhe opozitës për largimin e atyre individëve me rekorde kriminale, të cilët mbajnë pozicione publike. “BE-ja i jep rëndësinë më të lartë zbatimit të ligjit dhe zbatimit të plotë të shtetit ligjor, përfshi luftën kundër korrupsionit dhe krimit te organizuar, që janë përparësi kyçe për Shqipërinë”, thuhej në një deklaratë të Delegacionit të Bashkimit Europian në Shqipëri.
Një komision parlamentar që kryesohet nga opozita është në hapat e parë të angazhimit për të hartuar bazën ligjore të dekriminalizimit. Por në rradhët e analistëve ka pikëpyetje dhe mosbesim për konkretizmin e këtij procesi.
Shembuj nga vende të tjera
Drejtori i lajmeve në Televizionin News 24, Enton Abilekaj e konsideron si të pamundur procesin e dekriminalizimit me parlamentin ekzistues. Janë pothuajse 20 deputetë që preken nga procesi, ose rreth 18 përqind e numrit total, thotë ai për Deutsche Welle-n.”Për mendimin tim nuk mund ta bëjnë këtë pastrim ata që bënë të kundërtën. Kjo ngjan gati me shprehjen ‘Miloshevici që bëri luftën, mund të bëjë edhe paqen’. Një faktor është se nuk ka asnjë mekanizëm të mundshëm për heqjen e mandatit të një deputeti pasi e ka marrë atë.”

Drejtori i Qendrës për Zhvillimin dhe Demokratizimin e Institucioneve, Ilir Aliaj, e konsideron si domosdoshmëri dekriminalizimin e politikes shqiptare, pavarësisht se ai e përshkruan atë si të vështirë dhe shpeshherë të rrezikshëm. Shqipëria nuk po kryen një akt të pandodhur në vendet e tjera, shprehet ai për Deustche Welle-n.
“Përshembull Rumania ka bërë dikriminalizimin e politikës dhe është një standard që ne duhet ta marrim dhe ta zhvillojmë edhe më tej. Jam i sigurtë që nuk do na mungojë dhe asistenca e miqve tanë në vendet e Europës për të konkretizuar një proces të tillë, duhet të kujtoj që në fundin e vitit që kaloi dy përfaqësues të Parlamentit Europian ishin garantët e marrëveshjes me mazhorancës dhe opozitës, e cila si pikë të veçantë kishte pikërisht dekriminalizimin”.
Pengesë nuk janë ligjet por vullneti
Ndërkohë shkrimtari dhe publicisti Agron Tufa, drejtor i Institutit të Studimeve të Krimeve dhe Pasojave të Komunizmit në Tiranë është skeptik për finalizmin e marrëveshjes pozitë-opozitë për dekriminalizimin, pasi sipas tij, jemi në një atmosferë ku diktojnë shantazhet, përbetimet, killerat dhe tritoli. Kjo kulturë lemeritëse, që po instalohet në të gjitha rrafshet e përditshmërisë sonë, ka ngjallur një psikozë të rëndë frike e pasigurie, duke e shndërruar habitatin tonë shoqëror në një xhungël, thotë Tufa për Deutsche Welle-n.
“Instrumentat ligjor janë, nuk duhen shpikur. E keqja nuk qëndron tek ligjet dhe institucionet, por tek vullneti për t’i zbatuar ato institucionalisht. Një vullnet i tillë nuk ekziston, sepse vetë institucionet që duhet t’i zbatojnë këto ligje, komandohen nga struktura të kriminalizuara. Rendi publik ka dështuar në përballje me ta. Madje me një dështim fantastik, duke u vetëdiskretituar. Drejtësia po ashtu. Partitë kryesore të pozitës dhe opozitës, që janë tutorë të vërtetë të figurave të inkriminuara në pushtet, kanë përgjegjësinë për këtë gjendje të pashpresë ankthi e pasigurie. Çdo mendje e shëndoshë, normale, nuk do të dëshironte ta shihte vazhdimin e jetës së vet e të familjes së tij këtu, në perspektivën e një Shqipërie të tillë ku sundon retorika dhe tritoli, droga dhe vrasjet e porositura. Kjo që po shohim sot, është veçse pasoja. Shkaku është higjena e pistë politike që e ndërton identitetin e saj me portrete të errët banditësh e killerash.”

Agron Tufa shton se nuk ka ndonjë pritmëri për realizimin e dekrimanlizimit përderisa palët politike përlyhen e zhyten në krim e korrupsion. Një pengesë është dhe degradimi i elitave politike. “Fatkeqësisht ata e kanë në dorë përfaqësimin, mënyrën si të përfaqësohen. Ata kanë të drejtë të zgjedhin dhe zgjedhin më të pasurit, më të fortët, më të aftët për të kallur tmerr e shantazh. Dhe deri sa të kemi një qasje të tillë mentale të politikës, e cila zgjedh të identifikohet në këtë mënyrë, zor se do të ketë shpresë për dekriminalizimin e pushtetit. Sepse një qasje e tillë terrorologjike, mbush radhët e parlamentit dhe institucioneve publike të shtetit me këtë format terroristi. Ajo që kemi në dorë tash për tash, është vota për t’i hequr qafe. Por dhe kjo kërkon guxim të madh, vetëdije të palëkundur, sepse liria e votës tënde, vjen duke u ngushtuar nga presioni i parasë, shantazhit, premtimeve dhe formave të tjera të frikësimit”.
Partitë e kanë të vështirë pa “skalionet e forcës”
Drejtori i lajmeve në Televizionin News 24, Enton Abilekaj thotë se të dyja partitë janë mandatuese të deputetëve të problematikë në parlament. Kjo është vështirësia kryesore. Betejat politike në vend, sipas arsyetimit të tij janë zhvilluar në bazën e të fortëve që kur Shqipëria u bë pluraliste. “Kjo i ka bërë ata të domosdoshëm për të dyja palët, ndaj duket e vështirë që partitë të dalin në betejë pa ‘skalionet e forcës’. Do të dukeshin të çarmatosura në një situatë lufte politike të ashpër. Kjo është një tjetër vështirësi. Raportet e thella personale dhe jo vetëm miqësore që ka krijuar lidershipi politik me këtë kategori është një tjetër vështirësi për suksesin e dekriminalizimit. Por ky term është shumë i besueshëm për t’u përdorur si shkak apo justifikim politik.”
Ndërsa për Ilir Aliajn nga Qendra për Zhvillimin dhe Demokratizimin e Institucioneve, vështirësia e procesit të dekriminalizimit qëndron te kryetarët e partive, pasi “ata i kanë paraqitur këta njerëz me të kaluar kriminale para elektoratit shqiptar si alternativa më e mirë.” (dw)

Dy agjentë të Shërbimit Sekret të Shteteve të Bashkuara janë nën hetim, pas akuzave se u përplasën me pengesat e sigurisë në Shtëpinë e Bardhë, pasi kishin pirë deri vonë në një mbrëmje.Ngjarja u zbulua në një artikull të botuar dje në gazetën The Washington Post, ku thuhet se policia lokale dhe oficerë të shërbimit sekret po zhvillonin hetime lidhur me zbulimin e një pakete të dyshimtë pranë Shtëpisë së Bardhë, kur punonjësit e shërbimit sekret e përplasën makinën tek pengesa e sigurisë.

Oficerët e policisë në vendin e ngjarjes donin t’i arrestonin agjentët e sigurisë dhe që ata t’i nënshtroheshin provës së alkoholit, sipas Washington Postit, por një shef i policisë urdhëroi që ata të liroheshin.

Njëri prej agjentëve u identifikua si njëri prej komandantëve të personelit të sigurisë të Presidentit Obama dhe hetimi është duke u zhvilluar nga Departamenti i Sigurisë Kombëtare, që mbikqyr Shërbimin Sekret të Shteteve të Bashkuara. (voa)