Durim Bami, i cili po mbahet i paraburgosur nën masën “arrest me burg” për dyshimet e vrasjes së mbetur në tentativë, u soll në Prokurorinë e Krimeve të Rënda për t’u ballafaquar me deputetin denoncues Tom Doshi. Procesi i daljes përballë Doshit është kryer jo vetëm sipas standardit pyetje-përgjigje, por edhe me teknikat speciale të hetimit, siç u shprehën burimet.

Kjo, pasi prokurorët vlerësuan gjatë ditës se, nëse të dyja palët do të liheshin vetëm pa grupin e hetimit në bisedë të lirë, ata do të mund të tregoheshin më të sinqertë me njëri-tjetrin.

Por, sikurse thanë burimet jozyrtare, Durim Bami i ka qëndruar versionit të tij dhënë një ditë pas ndalimit, se gjithçka ishte e sajuar dhe e kërkuar nga deputeti Tom Doshi.

Nga ana e tij, Doshi ka këmbëngulur se ndaj tij ka patur një tentativë për ta eleminuar fizikisht, jo vetëm atë por edhe deputetin demokrat Mhill Fufi, referuar edhe rrëfimit të 36-vjeçarit se ishte porositur për t’i vrarë.

Ballafaqimi mes të dyve ka zgjatur deri në orën 11.30 minuta. Ndërkohë që deputeti Doshi la ambjentet e prokurorisë, i shoqëruar nga një eskortë jo vetëm private por edhe nga dy efektivë të RESI-t.

Bami ndërkohë ka vijuar një maratonë të gjatë ballafaqimi me familjarë të deputetit Doshi, seancë që zgjati deri në orën 16. Por prokuroria, siç kanë bërë gjatë këtyre ditëve politikanët që u thirrën për t’u pyetur, kishte vendosur që të ruante sekretin hetimor e për këtë nuk dha asnjë detaj mbi këtë seancë pyetjesh.

Në përfundim të ballafaqimit prokurorët kanë vendosur të zhvillojnë një analizë me njëri-tjetrin, ku edhe do të dalin me konkluzione se cilët janë personat e radhës që do të pyeten dhe çfarë veprimesh të mëtejshme do të zhvillojnë.

Nga ana tjetër, Prokuroria e Përgjithshme, përveç deklaratës për mediat ku njoftoi çeljen e hetimeve, nuk ka dhënë ende një version zyrtar, ndonëse çështja “Doshi” prej 11 ditësh është çështja më sensitive për publikun. / Top Channel

Autoritetet e Qeverisë së Kosovës kanë njoftuar se punëtorët e komunave në veri të Kosovës, që nga 1 prilli do të mbesin pa paga, në qoftë se kryetarët e këtyre komunave nuk e vendosin bashkëpunimin me institucionet qendrore të Kosovës.Për shkak të mos-harmonizimit buxhetor, këtyre komunave u janë bllokuar llogaritë që nga 1 marsi.

Propozimi i këtyre komunave për buxhetin nuk ishte në harmonizim me atë që përcakton Qeveria e Kosovës dhe shuma e mjeteve që është kërkuar nga to ka qenë më e lartë se sa ajo që ishte përshkruar.

Përfaqësuesit e serbëve demantojnë një pohim të tillë.

Bajram Gecaj, zëvendësministër për Administrimin e Pushtetit Lokal, duke folur për Radion Evropa e Lirë, theksoi se në qoftë se kryetarët e katër komunave në veri nuk i përgjigjen takimit me këtë ministri, atëherë që nga 1 prilli as punëtorët e këtyre komunave nuk do të marrin pagat.

“Që nga 1 marsi, komunat veriore nuk mund të bëjnë asnjë pagesë. Ndërkaq nga 1 prilli, nuk do të kenë as rroga. Pasojat vetëm kanë filluar dhe ne shpresojmë dhe besojmë që kryetarët e komunave, në takimin që e kemi thirrur ne, do të vijnë në atë takim, sepse është interesi jo vetëm i tyre, por i qytetarëve të të gjitha atyre komunave veriore”, tha Gecaj.

Në anën tjetër, kryetarja e Kuvendit të komunës së Mitrovicës së veriut, Ksenija Bozhoviq, thotë për Radion Evropa e Lirë se vendimi i Qeverisë së Kosovës “paraqet edhe një presion më shumë” mbi serbët e Kosovës.

“Nëse dikush dëshiron të bëjë diçka, duhet ta shpjegojë pse po e bën, apo më saktë, t’i tregojë nenet e ligjit në të cilat thirret, si dhe të tregojë se çfarë shkeljesh kemi bërë ne që ata të marrin masat, të cilat edhe i kanë ndërmarrë kundër nesh. Gjegjësisht, të marrin masa të njëjta që kanë të bëjnë me bllokimin e llogarive tona. Buxhetet janë ngrirë ose bllokuar pa asnjë sqarim nga Prishtina, pa ndonjë paralajmërim të shkuar, para bllokimit”, theksoi Bozhoviq.

Ajo i ka ftuar autoritetet e Qeverisë së Kosovës, që të tregojnë publikisht se ku stagnon bashkëpunimi.

Bozhoviq, gjithashtu ka konfirmuar se komuna e Mitrovicës Veriore, por edhe komunat tjera në veri të Kosovës, tash e një javë nuk kanë mundur të bëjnë transferim parash, për shkak të, siç e ka quajtur ajo, ‘bllokadës së Ministria për Administrimin e Pushtetit Lokal dhe Ministria e Financave.

Ndryshe, kryetarët e komunave Mitrovicë Veriore, Zveçan, Leposaviq dhe Zubin Potok, kanë refuzuar takimin të mërkurën, me arsyetimin se po pritet vendimi përfundimtar lidhur me pjesëmarrjen e Listës Serbe në institucionet e Kosovës.

Zëvendësministri Gecaj, ka theksuar se kryetarët e katër komunave veriore nuk i janë përgjigjur kërkesës për takim me ministrinë për Administrimin e Pushtetit Lokal, për të shqyrtuar situatën për harmonizimin e buxhetit.

“Ata nuk na kanë dhënë ndonjë arsye dhe ne u kemi dërguar prapë kërkesën dhe u kemi thënë se jemi të gatshëm të takohemi me ta, kurdo që ata kanë kohë. Ne po shpresojmë që ata do të reagojnë, kurdo që të reagojnë, sepse ata janë kryetar të zgjedhur të komunave të Republikës së Kosovës dhe vërtet duhet që bashkëpunimi institucional të jetë i nivelit të tillë që të mos ketë pasoja për qytetarët e Republikës së Kosovës”, tha Gecaj.

Por, Bozhoviq e quan të pakuptimtë krijimin e kësaj situate, për shkak se sipas saj Kuvendi i komunës së Mitrovicës së veriut, ka sjellë dy vendime për miratimin e buxhetit.

Sipas saj, zyrtarët e Qeverisë së Kosovës nuk kanë ofruar argumentet bazuara në ligj, për ngrirjen e buxhetit. Megjithatë, ajo thekson se për këtë çështje duhet biseduar.

“Ju bëj thirrje të gjithëve, që të ulen në tavolinë dhe të flasin, në mënyrë që të arrihen vendime dhe përfundime konkrete. Përndryshe, me presione përmes medieve, asgjë nuk arrihet”, theksoi Bozhoviq.

Ajo ka theksuar se mediet kanë paralajmëruar mundësinë e masave të përkohshme në komunat e veriut të Kosovës, por sipas saj, masat e tilla, por edhe shkuarja në zgjedhje të sërishme, nuk i konvenon askujt.

Megjithatë, sipas saj, autoritetet e Prishtinës kanë kërkuar që pagat për arsim dhe shëndetësi të shkojnë përmes buxhetit të Kosovës.

Por, veriu i Kosovës ka refuzuar ndarjet për shëndetësi dhe arsim, sepse plani i Beogradit dhe serbëve të veriut të Kosovës, parasheh që financimi i këtyre fushave të bëhet përmes Asociacionit të komunave me shumicë serbe, në të ardhmen, i cili duhet të formohet në përputhje me marrëveshjen e Brukselit.

Ndryshe, komunat në veri,dhe të gjitha institucionet që i ka themeluar komuna, marrin pagat nga buxheti i Serbisë, duke përfshirë këtu punëtorët e komunës, Qendrën e Kulturës, Qendrën për punë sociale, bibliotekën, ndërmarrjet publike komunale dhe institucione të tjera. (tch)

Sot është 50-vjetori i vdekjes së Fan Nolit, udhëheqës i shquar i komunitetit shqiptaro-amerikan, ish-kryeministër i Shqipërisë dhe ndër njerëzit më të rëndësishëm të letrave shqipe. Noli erdhi për herë të parë në SHBA në vitin 1906, organizoi kishën autoqefale shqiptare me qendër në Boston, themeloi bashkë me të tjerë Federatën Vatra, shkoi në Shqipëri për të ndihmuar në forcimin e shtetit të brishtë, jetoi për një kohë në mërgim dhe u kthye përsëri në Amerikë në vitin 1931. Në këtë jetë plot peripeci, Noli u bë edhe një penë e fuqishme – shkrimtar, shqipërues, historian e vjershëtor. Për fillimet e rrugës së tij si letrar është folur shpesh, por sot do t’ju sjellim një dokument të rrallë zanor, ku Fan Noli tregon me fjalët e tij se si u bë shkrimtar.Këta shirita të vjetër manjetikë, të regjistruar mbi gjysmë shekulli më parë në Boston, na sjellin me gojën e vetë Fan Nolit një dëshmi të pazakontë – rrugën e tij për t’u bërë shkrimtar. Është një ligjëratë e mbajtur prej tij në Boston në vitin 1961.

Fan Noli erdhi në Shtetet e Bashkuara në fillim të shekullit të 20, pasi kishte punuar si sufler në teatrot shëtitëse greke. Në vitin 1908 ai u shugurua prift në Boston dhe kjo e lidhi ngushtë me shqiptarët e Amerikës.

“Gjatë gjithë këtyre viteve, mu desh të predikoja përpara shqiptarëve. Ata vinin nga fshati, shumë pak prej tyre kishin bërë ndonjë shkollë dhe unë përpiqesha shumë të afrohesha me ta. Mënyra e vetme për t’u lidhur ishte t’u flisje atyre në një shqipe shumë, shumë të thjeshtë. Ata ishin mësuesit e mi më të mirë, sepse më mësuan se si t’u flisja dhe të kuptohesha prej tyre.”

Noli tregon se duke filluar nga viti 1908, iu desh të përkthente libra kishtarë nga greqishtja në shqip. Me ardhjen e Faik Konicës në Amerikë në vitin 1909, ata të dy hartuan një listë librash që duheshin përkthyer në shqip, me dëshirën për t’u dhënë shqiptarëve vepra të letërsisë botërore.

“Metoda ime ishte kjo: për shembull, kur fillova të përkthej Hamletin, unë përktheja pjesët më të bukura të tij, siç ishte monologu i famshëm “Të jesh a të mos jesh”, po kështu me Makbethin dhe Otellon. Më vonë plotësoja pjesët që mungonin. Ngurroja t’i botoja këto përkthime sepse nuk më pëlqenin aq shumë, por gjithmonë përpiqesha t’i korrigjoja.”

Noli tregon për një episod të vitit 1915, kur për arsye financiare kishte mbetur i bllokuar në Vjenë.

“Një ditë takova Norbert Joklin, studiuesin e famshëm të shqiptarëve, profesor në Universitetin e Vjenës dhe i thashë se po përpiqesha të përktheja Hamletin, Makbethin, Jul Qezarin e vepra të tjera. Ai më tha të shkoja e t’i lexoja disa nga përkthimet dhe një mbrëmje ne u mblodhëm në grup disa njerëz bashkë. Veç dr. Joklit ishin edhe dr. Gjergj Pekmezi, Ismail Qemali, njeriu i famshëm që ngriti flamurin shqiptar dhe shpalli pavarësinë në vitin 1912, Fazil pasha Toptani si dhe Faik Konica. U lexova disa pjesë që kisha përkthyer. Dr Jokli foli me entusiazëm dhe më kërkoi që t’i botoja patjetër këta libra.”

Rasti për t’i botuar përkthimet erdhi kur Noli u kthye nga Vjena në Shtetet e Bashkuara. Ai iu lut Vatrës t’i paguante shpenzimet e udhëtimit me premtimin se do t’ia shlyente ato me libra.

“U thashë atyre se nuk mund t’ua shlyeja ato 500 dollarë me para në dorë, por u premtova se, si shpërblim, ata do të merrnin libra prej meje. Kështu, ata morën Otellon dhe Kasollen e Blasko Ibanjezit, romancierit spanjoll të shekullit të 19. Otelloja u botua në vitin 1916, një vit pas ardhjes sime nga Vjena. Libri i Ibanjezit u botua pas pesë vjetësh.”

Më vonë Noli botoi Jul Qezarin, Makbethin, Hamletin dhe Armiku i Popullit nga Henrik Ibsen, Zonja Inger, përsëri nga Ibsen, Don Kishotin e Servantesit dhe Rubairat e Omar Khajamit.

“Në vitin 1921, Koço Tashko, i cili në atë kohë ishte kryetar i Shoqërisë korçare “Arësimi”, mu lut të shkruaja një histori të Skënderbeut. I thashë se do të më duheshin rreth 12 muaj për ta mbaruar dhe ata pranuan. Por pata konkurrencë nga miku ynë i vjetër Kostë Çekrezi, i cili premtoi ta shkruante librin për tri javë dhe jo 12 muaj. Tashkoja shprehu mendimin se askush nuk mund të shkruante një histori serioze të Skënderbeut për tri javë, kështu që kjo punë mu la mua.”

Noli tregon se kur puna po i afrohej fundit, ai mësoi se në Vjenë kishte dokumente arkivore për Skënderbeun, sepse deri atëhere ishte mbështetur vetëm në burime letrare dhe në vepra biografike, si ajo e Barletit. Por atij iu kërkua ta mbaronte librin shpejt, kështuqë nuk mund t’i përdorte arkivat. 20 vjet më vonë, kujton ai, mu desh ta rishkruaja këtë libër bazuar në material arkivor.

“Në vitin 1947 botova librin “Bethoveni dhe revolucioni francez”, që ishte shkruar si tezë për masterin tim në muzikë në Universitetin e Bostonit. Ky libër dhe një përmbledhje vjershash u botuan me paratë që më dhuroi Vatra me rastin e përvjetorit të ditëlindjes.”

Fan Noli erdhi në Shtetet e Bashkuara me një shqipe të thjeshtë, të mësuar në komunitetin shqiptar të Ibrik Tepesë, në Trakën lindore, për t’u bërë më pas njëri ndër lëvruesit më të mëdhenj të gjuhës së tij amtare.

“Mësuesit e mi ishin shkrimtarët e mëdhenj, veprat e të cilëve kisha përkthyer: Shekspiri, Edgar Alan Poe, Servantesi, Ibseni, Omar Khajami dhe nuk duhet të harroj Faik Konicën, një shkrimtar i klasit të parë.” (voa)