Perspektiva e pasigurtë e rinisë në shtetin e ri – Kosova 9 vjet e pavarur

Që nga shpallja e pavarësisë me 17 shkurt 2008 e deri më tani, Kosova është njohur nga 113 vende të botës dhe është anëtarësuar në shumë organizata ndërkombëtare, por jo në OKB.

9 vjet pavaresiMë 17 shkurt të vitit 2008, Kosova shpalli pavarësinë e saj nga Serbia me një mbështetje të gjerë ndërkombëtare. Nëntë vjet pas saj, Kosova është njohur si shtet i pavarur nga 113 vende të botës, por, vazhdon të mos njihet nga Serbia fqinjë, ndonëse, tash e disa vite zhvillojnë dialog për normalizimin e marrëdhënieve. Autoritetet e Serbisë e përsërisin vazhdimisht se “kurrë nuk do ta njohin Kosovën si shtet”.

Republika e Kosovës me një popullsi prej 1.8 milion banorëve, llogaritet si vendi më i varfër në rajon dhe sipas Entit të Statistikave të Kosovës, mbi 60% e qytetarëve janë të moshës së re. Papunësia në Kosovë është afro 40% dhe kjo shifër e lartë vetëm sa e humb shpresën më shumë tek të rinjtë. Besfort Ahmeti është një i ri nga Prishtina, i sapodiplomuar në informatikë, por, që sipas tij “e ka të pamundur të gjejë punë në Kosovë”. “Në secilin konkurs publik, thuhet se kërkohen të paktën tre vjet përvojë pune. Nëse bazohen në këtë, unë kurr nuk do të kem mundësi që të bëjë përvojë pune dhe ta plotësojë kushtin për një vend pune, për cka jam i diplomuar. Në disa vende kam aplikuar për punë, por, asgjë”, shprehet i riu Ahmeti.

Sipas të dhënave të ministrisë së Arsimit brenda vitit në Kosovë dalin nga universitetet publike dhe private të pakën 25 mijë të rinj të diplomuar. Shumë nga ata në mungesë të perspektives në Kosovë, si synim kanë vendet e Evropës perendimore.

Edhe i riu Besfort Ahmeti, i cili e flet rrjedhshëm gjuhën gjermane, tashmë ka nisur hulumtimin online për ndonjë vend pune në Gjermani. “Shtetin tim Kosovën e dua, por, tash për tash nuk po shoh përspektivë për të rinjtë. Kam parë shumë njoftime në medie se Gjermania kërkon inxhinierë, sidomos kërkesa më e madhe është për programues. Ndoshta, ndoshta kam fat, marr ndonjë përgjigje pozitive. Po e shoh që në Kosovë nuk ka gjë, tek e fundit, Gjermania nuk është shumë larg Kosovës”, shprehet me një buzqeshje të lehtë Besforti.

Korrupsioni i lartë

Shumë organizata të shoqërisë civile vendore por edhe ndërkombëtare në studimet e tyre flasin për një shkallë të lartë të korrupsionit në Kosovë. Raporti i fundit i janarit 2017 nga organizata Transparency International, i cili mbështetet në perceptimet e qytetarëve për korrupsionin, e rënditë Kosovën në një shkallë të lartë të korrupsionit, krahasuar me vendet e tjera të rajonit.

Në këtë raport Kosova është radhiturnë vendin e 103-të, përderisa, shtetet tjera të rajonit renditeshin nga numri 61 deri në të 88-tin. Nëntë vjetori i pavarësisë së Kosovës e gjenë skenën politike kosovare të përçarë si kurrë më parë, kryesisht për shkak të dialogut me Serbinë dhe shënimit të vijës kufitare Kosovë-Mali i Zi. Një seancë solemne për shënimin e nëntë vjetorit të pavarësisë u mbajt në Kuvendin e Kosovës, me pjesëmarrjen edhe të kryeministrit të Shqipërisë Edi Rama, i cili ishte i vetmi udhëheqës politik rajonal që ishte i ftuar në seancën solemne.

Seanca ndonëse solemne, gjatë fjalimit të Presidentit Hashim Thaҁi, u bojkotua nga partitë opozitare lëvizja Vetëvendosja dhe Nisma për Kosovën, ndërsa, përfaqësuesit e komunitetit serb “Srpska”, ka muaj që kanë ngrirë marrëdhëniet me institucionet e Kosovës. “Srpska”, kërkon themelimin e asociacionit të komunave me shumicë serbe. Janë pikërisht shënimi i vijës kufitare me Malin e Zi dhe krijimi i asociacionit të komunave me shumicë serbe, që përplasi pozitën dhe opozitën në parlament, rezistëncë kjo e opozitës që edhe në rrugë u manifestua me protesta dhe dhunë.

Megjithkëtë Presidenti i Kosovës Hashim Thaҁi, i cili për dy mandate ishte kryeministër, shtetin e Kosovës e cilëson histori suksesi. “17 shkurti i vitit 2008, është një ditë e shenjtë, një ditë kur janë kurorëzuar sakrifica dhe ëndrra që edhe qytetarët e Kosovës të jetojnë të lirë, të barabartë me të tjerët, në shtetin e tyre”.

“Sot, mendimi i parë, është për të gjithë ata që dhanë çdo gjë që patën që ne të gëzojmë këtë ditë. Sot jemi më afër se çdo ditë tjetër me heronjtë tanë, me dëshmorët tanë, me familjet e dëshmorëve, me familjet e të pagjeturve. Prandaj 17 shkurti është ditë e shenjtë për Kosovën. Është vetë historia e Kosovës. Është dita e Republikës”, tha presidenti Hashim Thaçi.

Njohjet e Kosovës

Kosova që nga shpallja e pavarësisë me 17 shkurt 2008 e deri tash është njohur nga 113 vende të botës dhe është anëtarësuar në shumë mekanizma dhe organizata ndërkombëtare, sic janë banka Botërore, Fondi Monetar Ndërkombëtar, Komiteti Olimpik Ndërkombëtar, UEFA dhe FIFA, ndërsa, së fundi mori edhe kodin telefonik të saj, 383, në marrëveshje me Serbinë edhe pse nuk është anëtarësuar në Organizatën Ndërkombëtare të Telekomunikacionit ITU.

Kosova e Serbia tash e gati pesë vjet zhvillojnë dialog me ndërmjetësimin e Bashkimit Evropian për normalizimin e marrëdhënieve. Kjo marrëveshje u nënshkrua me 19 prill të vitit 2013 dhe që nga ajo kohë janë nënshkruar një sërë marrëveshjes tjera teknike. Njëra ndër marrëveshjet e rëndësishme është menaxhimi i integruar i kufijve ndërmjet Kosovës dhe Serbisë e cila filloi së zbatuari me 16 shkurt 2017, një ditë para festimit të nëntë vjetorit të pavarësisë së Kosovës. Gurëthemeli i pikës së përbashkët kufitare u vendosë në Mendare, pikëkalim ky më i frekuentuari ndërmjet Kosovës dhe Serbisë.

Kryeministri i Kosovës Isa Mustafa, thotë se “ndonëse dialogu nuk ishte gjithmonë i lehtë, rezultatet e arritura dëshmojnë se vetëm përmes dialogut zgjidhen të gjitha problemet me shtetet fqinjë”.

“Unë e vlerësoj lart vënien e gurëthemelit të vendkalimit kufitar ndërmjet Republikës së Kosovës dhe Serbisë. Vlerësoj se ky është një rezultat i drejtpërdrejt i dialogut që ne kemi zhvilluar për një afat të gjatë, që nuk ka qenë i lehtë, por po jep rezultate shumë të mira, dhe është një dëshmi që ne duhet të vazhdojmë që përmes dialogut të zgjidhim të gjitha problemet tona me fqinj”, shprehet kryeministri Isa Mustafa.

Rreziku islamist

Marrëveshja për Menaxhimin e Integruar të Kufirit, parasheh ndërtimin edhe të pesë pikëkalimeve tjera kufitare në mes Kosovës dhe Serbisë. Shteti i ri i Kosovës nga shumë organizata ndërkombëtare përshkruhet edhe si një vend që ka prodhuar shumë të rinj që i janë bashkuar organizatave terroriste, në luftërat në Lindje të Mesme. Sipas Ministrisë së Punëve të Brendshme të Kosovës, brenda tri viteve të shkuara rreth 300 të rinj kosovar kanë marrë pjesë dhe po marrin pjesë në luftërat në Lindje të Mesme përkrah organizatave IS dhe Al-nusra. E ndodhur përball kësaj situate, Kosova tash e dy vjet i është bashkuar aleancës globale kundër terrorizmit të udhëhequr nga SHBA-së.

Në nëntë vjetorin e shpalljes së pavarësisë së Kosovës, Presidenca e Kosovës ka marrë urime nga shumë presidentë të vendeve që e kanë njohur pavarësinë e Kosovës. Me i veçanti dhe të cilin e publikoi Presidenti Hashim Thaci, ishte urimi nga Presidenti i SHBA-së, Donald Trump. Kosova, SHBA-së i cilëson aleat të përjetshëm.

Trump uron Kosovën

“Në emër të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, kam kënaqësinë të uroj popullin e Kosovës për Ditën e Pavarësisë suaj më 17 shkurt. Partneriteti mes dy shteteve tona mbështetet në vlerat dhe interesat e përbashkëta. E ardhmja e Kosovës sovrane, multietnike dhe demokratike bazohet në rajonin e Ballkanit stabil, të begatë dhe plotësisht të integruar në bashkësinë ndërkombëtare”, thuhet ndër të tjera në urimin për nëntëvjetorin e pavarësisë së Kosovës të Presidentit amerikan Donald Trump.

Kosova vitin e shkuar ka nënshkruar me Bashkimin Evropian Marrëveshjen e Stabilizim Asocimit (MSA) dhe i është nënshtruar një sërë refomash dhe kriteresh të kërkuara nga BE-ja. Mirëpo, megjithëkëtë, Kosova mbetet i vetmi vend në Evropë që nuk e gëzon të drejtën e lëvizjes së lirë par viza në zonën Shengen. Obelisku “Newborn”, që gjendet në qendër të Prishtinës dhe që simbolizon krijimin e shtetit të ri, në nëntë vjetorin e pavarësisë së Kosovës është pikturuar me mure të shembura, duke përcjellur mesazhin ” një botë pa mure”. (dw)

Mappes-Niediek: “Europa është një fuçi baruti, Ballkani një fitil”

Eksperti për Ballkanin Norbert Mappes-Diediek në intervistë për DW thekson, se tërheqja e BE-së nga Ballkani mund të ketë pasoja të rënda si për Ballkanin, por edhe për të gjithë Europën.

Norbert Mappes-DiediekDeutsche Welle: Në javët e muajt e fundit në Ballkanin Perëndimor (Maqedoni, Shqipëri, Kosovë, Serbi, Mal të Zi, Bosnje-Hercegovinë, Kroaci) toni midis shteteve apo grupeve të ndryshme etnike po bëhet më i ashpër. Të krijohet përshtypja, se rajoni po bëhet përsëri më i paqëndrueshëm. A duhet Europa të preokupohet përsëri për Ballkanin Perëndimor?

Norbert Mappes-Niediek: Unë besoj, që po. Retorika natyrisht në radhë të parë shërben për t’u prezantuar si mbrojtës përpara zgjedhësve. Nëse flet keq për fqinjin e urryer, kjo pritet mirë. Me këtë krijon një lloj ndjenje kërcënimi dhe njëkohësisht u jep njerëzve përshtypjen, sikur je personi i duhur për t’i mbrojtur ata nga kërcënimi. Një shembull i mirë për këtë ishte treni, që qeveria serbe donte të dërgonte në Kosovë. Në tren ishte shkruar “Kosova është Serbi” në 21 gjuhë. Treni po ashtu ishte zbukuruar me shumë ikona dhe të tjera simbole serbe. Kryeministri serb Aleksander Vuçiq e lejoi këtë, e pastaj e ndaloi trenin pak para kufirit për arsye gjoja të rrezikut. Në këtë mënyrë ai u prezantua njëkohësisht edhe si mbrojtës i Serbisë duke i akuzuar kosovarët, se janë agresivë.

Pra kjo funksionon dhe u shërben të dyja palëve: kryeministri serb Vuçiq dhe presidenti i Kosovës Hashim Thaçi kanë nevojë për njeri-tjetrin. Në fakt kjo nuk mund të jetë e rrezikshme, por mund të bëhet e tillë, nëse prej saj shpaloset dinamika. Kjo është e mundur e faktikisht rreziku ekziston. Sa më shumë të dobësohet BE-ja, dhe sa më e zbehtë të jetë influenca e saj dhe mjetet e presionit, aq më shumë nxitet që një zhvillim i tillë. Unë nuk besoj, që do të ketë një orientim drejt Moskës ose Turqisë, por pozicionet do të ashpërsohen.  Çfarë roli luan BE-ja në këtë rajon dhe çfarë mundësie influence ka unioni?

BE-ja në 20-25 vitet e fundit ishte e vetmja alternativë ndaj shteteve të vogla, të cilët nuk i duan të mirën njeri-tjetrit. Perspektiva “ne duam në BE” kudo ka luajtur një rol të madh. Kjo nisi në vitin 1991, kur Sllovenia u pavarësua. Asokohe ministri i Jashtëm Dimirtije Rupel tha, se coptimi i Jugosllavisë dhe bashkimi i Europës janë anët e së njëtës medalje. Pa njërën nuk mund të ndodhte tjetra. Kjo do të thotë, përderisa Europa bashkohet, shpërbëhet Jugosllavia, pasi ata që duan të shkëputen duhet ta bëjnë këtë shpejt tani, e të mos presin, derisa edhe të tjerët të arrijnë të bëjnë të njëjtën gjë. Sllovenia nuk donte të ishte një vend i vogël, një ishull i izoluar në oqeanin e botës, por donte të ishte një pjesë e një Bashkimi Europian.

…edhe më shumë vlen kjo për kombet e tjera. Nuk ka asnjë konceppt, se si këto shtete të vogla nacionale mund të mbijetojnë në një botë të globalizuar, nëse nuk ekziston BE-ja. Njerëzit besojnë tek BE-ja, ato e duan BE-në, sepse nuk u besojnë elitave të tyre. Kjo ishte e vetmja histori. Por ajo pësoi një gotije të rëndë, kur më 2014 presidenti i ri i Komisionit të BE-së Jean-Claude Juncker bëri të qartë, se në pesë vitet e ardhëshme nuk do të ketë zgjerim. Ndonëse edhe më parë dihej, që kjo është e vërtetë, duke e thënë kaq hapur, është mbyllur edhe një derë.

Marrim shembullin e Maqedonisë; Që prej 11 vjetësh ky vend është kandidat për në BE, por për shkak të vetos së Greqisë nuk mund të nisë bisedimet e anëtarësimit. Këtij vendi iu desh që të orientohet ndryshe e kështu bëri. Atje pati një zhvillim, që po lulëzon tani edhe në vende të tjera të Ballkanit: një udhëheqje gjithnjë e më autoritare, që nuk do t’ia dijë, se ç’mendojnë të tjerët për të. Eshtë një udhëheqje, që herë pas here orientohet nga Moska dhe nuk kujdeset ndaj kërkesave që bën BE-ja për  demokratizim dhe shtet ligjor.  Çfare keni parasysh kur thoni, që njerëzit në Ballkanin Perëndimor kanë nevojë për BE-në si një korrektiv për elitat e tyre politke?

Nejrëzit duan një farë sigurie. Kështu në Maqedoni më kanë thënë, se dikur në ish-Jugosllavi, i janë drejtuar Beogradit kur kishin përshtypjen, që qeveria ka marrë kot ose vepron e influencuar nga grupet e interesit. Duhej të kishte një instancë më të lartë, vetëm me qeverinë në Shkup ishte e vështirë t’ia dilje. Ngjashëm shprehen njerëzit edhe në Beograd: nëse udhëheqja jonë bëhet autoritare, jemi deri në një farë mase të sigurtë, për aq kohë sa kemi shpresën për anëtarësim në BE, në mënyrë që këtyre drejtuesve të mos u shkojë mendja të fusin në burg të gjithë opozitarët. Kjo të jep një farë sigurie, kontroll, mbikqyrje. Njerëzit në këto vende e dinë, se disa qeveri nuk ndjehen të detyruara për të respektuar standardet demokratike dhe ato të shtetit ligjor. Por ato e dinë që në Bruksel është ndryshe dhe ato nuk mund t’i lejojnë të gjitha. Kjo luan një rol shumë të rëndësishëm, nëse bëhet fjalë për mbështetjen e perspektivës europaine, madje kjo është edhe më e rëndësishme se sa liria e lëvizjes së forcave të punës apo paratë nga Brukseli.

Pra ekziston dëshira për një patronazh nga BE-ja?

Në një farë mënyre po. Kjo ka ndodhuu edhe gjatë luftërave në jugosllavi, kur kërkohej një protektorat i Europës. Kjo nuk funksionoi, ose nuk funksionoi mirë. Por në rajon e dëshirojnë deri diku një farë hegjemonie, një dominim të mendimit dhe veprimit europian dhe një demokraci europiane.

A munden vendet e Ballkanit pa një influencë kontrolli të BE-së që të zhvillohen drejt forcimit të shtetit ligjor dhe standardeve demokratike?

Unë besoj ato munden, por u mungon një motivacion i fortë. Ata, që më së shumti i kanë ndërkombëtarizuar vlerat europiane, kanë humbur një aleat të rëndësishëm. Ata kishin një gur të çmuar në dorë: duke thënë, se nëse bëni kështu si ne, atëherë do të vini në BE. Nëse tani nuk mund ta thonë më këtë, atëherë imazhi i tyre në shoqëri është një ndër shumë të tjerë. Në rastin më të keq donimojnë konceptet autoritare. Anëtarësia në BE nuk është garanci, që nuk mund të ketë zhvillime drejt autokracisë, që nuk mund të ketë kthim pas. Këtë e shohim në Hungari.

A shihni në Ballkan rrezikun, që Rusia të marrë një rol të rëndësihëm, ndoshta në vend të BE-së?

Unë nuk besoj, që këto vende tani do të orientohen nga Rusia, ashtu siç rëndom shprehet kjo drojë. Rusia në thelb nuk ka shumë për të ofruar, përveç energjisë, ky vend do të mbingarkohej duke luajtur tani një rol, siç e ka luajtur deri më sot BE-ja. Këtë e dinë të gjithë. Por rusët mund ta shfrytëzojnë mundësinë, që ta vështirësojnë situatën.

A mbetet Ballkani një fuçi baruti, sikurse thuhet shpesh?

Ballkani në fakt nuk është aspak fuçi baruti. Fuçi baruti është Europa. Por Ballkani është fitili. Kjo është e rrezikshmja. Konfliktet, që krijiohen aty, nuk mbeten aty. Ato nuk mund të izolohen. E pikërisht situata aktuale, ku bota është bërë e paqndrueshme, ku nuk ka një fuqi orientuese, palët e konfliktit në Ballkan e kanë edhe më të lehtë, që të gjejnë aleatë diku mes fuqive të mëdha. E në fakt kjo është situatë si në vitin 1914 – e kësaj duhet t’i trembemi më së shumti.

Norbert Mappes-Niediek është gazetar, ekspert dhe autor për zhvillimet në Europën Juglindore. Ai si gazetar shkruan për gazeta të ndryshme gjermanofone dhe ka botuar disa libra për Ballkanin Perëndimor. Ndër botimet e fundit është libri “Romë të varfër, ciganë të këqinj”. (dw)

Kosova, nëntë vjet pavarësi

KosovoKosova shënon të premten përvjetorin e nëntë të pavarësisë së saj, në një periudhë kur po mbushen dy vjet të një krize të rëndë politike.

Organizime të pakta e të zbehta po përshkojnë përvjetorin e pavarësisë, shënimi së cilës vazhdon të pasqyrojë ndarjet e thella politike.

Opozita vazhdon të kërkojë shpalljen e zgjedhjeve të reja dhe largimin e qeverisë të cilën e akuzon për marrëveshjen e arritur me Serbinë për asociacionin e komunave me shumicë serbe në Kosovë si dhe atë për shënimin e kufirit me Malin e Zi.

Qeveria vazhdon të bëj thirrje për dialog politik, duke u zotuar për zbatimin e një vendimi të Gjykatës Kushtetuese, e cila në muajin dhjetor të vitit 2015 tha se pjesë të marrëveshjes për asociacionin nuk janë në pajtim me Kushtetutën e Kosovës. Ajo ka themeluar edhe një komision që do të kryejë matjen e territorit të Kosovës për të siguruara se marrëveshja me Malin e Zi nuk e dëmton tërësinë tokësore të Kosovës.

Kosova shpalli pavarësinë e saj më 17 shkurt të vitit 2008, në bazë të planit të krye negociatorit të Kombeve të Bashkuara Martti Ahtisaari. Deri tash ajo është njohur nga mbi 110 vende të botës.

Pavarësia e saj vazhdon të kundërshtohet nga Serbia, e cila është përfshirë në bisedime për normalizimin e marrëdhënieve me Kosovën që është kusht për rrugëtimin e saj drejt integrimeve evropiane.

Pjesa e parë e vitit të nëntë të pavarësisë së Kosovës u përshkua me tensione të larta me Serbinë. Tensionet rreth një muri i cili qe ngritur ne veri të Mitrovicës, ndalimi i ish kryeministrit të Kosovës Ramush Haradinaj në Francë në bazë të një urdhër arresti serb, kulmuan nga mesi i janarit kur një tren me ikonografi mesjetare dhe mbishkrimin “Kosova është Serbi” u ndalua të hyjë në Kosovë.

Bashkimi Evropian mblodhi në dy raste udhëheqësit më të lartë të të dyja vendeve për të ulur tensionet dhe për të siguruar gatishmërinë e palëve për të vazhduar bisedimet e ndërmjetësuara nga Bashkimi Evropian.

Bisedimet i siguruan Serbisë hapjen e negociatave për anëtarësim në Bashkimin Evropian.

Por, Kosova vazhdon të mbetet e fundit në proceset integruese. Ajo nënshkroi Marrëveshjen e Stabilizim Asocimit, por është vendi i vetëm në Evropën juglindore që ka mbetur jashtë procesit të liberalizimit të vizave dhe qytetarët e saj nuk mund të udhëtojnë në vendet e Bashkimit Evropian pa viza.

Kosova ndërkaq edhe më tej është vendi me shkallën më të lartë të pranisë evropiane. (voa)

 

 

DioGuardi: Ose veproni drejt me shqiptarët, ose nuk do të ketë më Maqedoni

DioGuardi“Maqedonia, nuk do të të ekzistojë si shtet nëse shqiptarëve nuk u jepet më shumë pushtet politik”. Kështu është shprehur në një intervistë e cila bërë vitin e kaluar me një gazetë të Prishtinës, nga ish-kongresisti amerikan, Joseph DioGuardi- Presidenti i Lobit të parë dhe të vetëm shqiptar në Shtetet e Bashkauara, Lidhjes Qytetare Shqiptaro Amerikane- LQSHA.

Xhozef DioGuardi, së bashku me Këshilltaren e Çështjeve Ballkanike, Shirly Cloyes – Dio Guardi, i cili ka folur vazhdimisht në Washington dhe New York, mbi Maqedoninë dhe çështjen shqiptare, në përgjithësi, ka folur nga New Yorku, ku ndër të tjera ka thën se “Nëse nuk ndërmerren veprimet e duhura për 800 mijë shqiptarët që jetojnë atje, harroni shtetin që quhet Maqedoni”.

Ish-kongresmeni amerikan me origjinë shqiptare Xhozef DioGuardi, i cili është një nga figurat e respektuara në radhët e kongresmenëve republikan, të cilët kanë fituar shumicën në zgjedhjet e fundit, është edhe njëri nga miqtë kryesorë të shumë kongresmenëve, të cilët do të udhëheqin aktualisht komisionin për politikë të jashtme dhe ato që kanë të bëjnë me politikat strategjike amerikane.

Ish-kongresisti dhe kryetari i LQSHA, së bashku me Këshilltaren e Çështjeve Ballkanike, Shirly Cloyes – Dio Guardi, thuhet se po përgatitet për një paraqitje të re në Kongres, lidhur me zhvillimet në Ballkan dhe çështjen e shqiptarëve, ku në fokus, sipas disa burimeve të sigurat do të jetë edhe çështja e shqiptarëve në Maqedoni, Luginën e Preshevës dhe atyre në Mal të Zi.

DioGuardi duke u marr me problemin e Maqedonisë, në një prezantimin të vitit të kaluar në Kongres, kishte theksuar se :”I vetëmi opsioni i federalizimit, është më i pranueshëm për zgjidhjen e krizës në Maqedoni, dhe të drejtave të shqiptarëve”.

Ndërkohë, ai duke folur për Marrëveshjen e Ohrit , kishte theksuar se “Kjo, marrëveshje ishte bërë për faqe të zezë, pasi që nuk plotëson të drejtat e shqiptarëve” citohen mediumet shqiptare. (Beqir Sina-INA)

Ish-bashkëpunëtori i Millosheviqit është ideatori i Platformës Maqedonase

Lubisav Ivanov – Xingo, kryetari i Partisë Socialiste dhe ish-bashkëpunëtori i ngushtë i Sllobodan Millosheviqit është ideatori për Platformën Maqedonase, e cila së shpejti do të dal në publik. Xingo aktualisht është pjesë e koalicionit me VMRO-DPMNE, që ka një deputet dhe një ministër në qeverisjen aktuale dhe të deritanishme. Kjo është theksuar në rrjetet sociale dhe nga ish-politikanë që Xingon e kanë quajtur bashkëpunëtor të Millosheviqit.

Partia socialiste e Maqedonisë publikoi një iniciativë për përpilimin e një platforme maqedonase gjithëpërfshirëse për mbrojtjen e interesave vitale nacionale si dhe ato shtetërore. Kjo parti ju bëri thirrje gjitha partive maqedonase që tu bashkangjiten një iniciative të tillë.

Për kryetarin e Partisë demokratike serbe në Maqedoni, Ivan Stoilkoviq platforma maqedonase do të ishte e pranueshme vetëm si kundërpërgjigje e paltformës shqiptare.

“Mua nuk më shqetësojnë kërkesat e shqiptarëve në Maqedoni, por BE dhe SHBA  të cilat heshtin dhe nuk reagojnë në këto paralajmërime për dalje nga kornizat e marrëveshjes së Ohrit. Përse heshtin?”, ka theksuar mes tjerash kryetari i partisë serbe në Maqedoni, Stoilkoviq.

Mundësinë për një kundërpërgjigje të tillë e paralajmëroi edhe ish kryeministri Nikolla Gruevski , ndërsa partia socialistet vetëm se kane ngritur një iniciativë të tillë. Në rrjetet sociale janë shfaqur shumë fanpage ku paralajmërohet një platformë maqedonase. (ina)

xingo

Ministri amerikan i Mbrojtjes u kanoset partnerëve në NATO

Deri në fund të vitit do të duhet të rriten buxhetet e aleatëve për mbrojtje. Ndryshe SHBA do ta zvogëlojë angazhimin e saj.

Mattis StoltenbergTaksapaguesit në SHBA nuk mund të vazhdojnë të paguajnë më shumë se shtetasit e vendeve të tjera partnere për ruajtjen e vlerave perëndimore, theksoi ministri amerikan i Mbrojtjes James Mattis, në takim me homologët e tjerë të vendeve anëtare të NATO-s në Bruksel. Deri në fund të vitit aleatët duhet të paraqesin nje plan për rritjen e të dhënave financiare për qëllimet e mbrojtjes, theksoi Mattis. Më parë ministri i Mbrojtjes theksoi rëndësinë e aleancës ushtarake veriatlantike. Vlerësimet kritike të presidentit Donald Trump për NATO-n kanë shkaktuar irritime në të kaluarën. “Aleanca mbetet fundamenti i raporteve transatlantike të SHBA me vendet e tjera”, theksoi Mattis në takimin e Brukselit.

Trump ka deklaruar para marrjes së postit të presidentit se NATO është vjetëruar dhe ka kritikuar angazhimin tepër të vogël financiar të evropianëve në aleancë dhe në lutën kundër terrorizmit. Mattis gjatë vizitës së tij të parë si shef i Pentagonit në selinë e NATO-s në Bruksel tha se presidenti amerikan “e mbështet fuqishëm” NATO-n.

Kërkesat e drejta

Ministrja gjermane e Mbrojtjes Ursula von der Leyen i ka quajtur si të drejta kërkesat amerikane për mbështetje më të madhe financiare. “Është një çështje e mirësjelljes që edhe evropianët të japin kontributin e tyre dhe që kjo të mos bjerë më së shumti mbi supet e amerikanëve”, theksoi politikanja e CDU-së në Bruksel. Por është me rëndësi që të vazhdohet edhe me forcimin e mbrojtjes evropiane.

Vendet e NATO-s kanë rënë dakord në vitin 2014 që buxhetet financiare për qëllimet e mbrojtjes të shkojnë drejt nivelit 2% të prodhimit bruto për secilin vend. Vitin e kaluar përveç SHBA-së, këtë nivel e kanë arritur edhe Greqia (2,4 %), Britania e Madhe (2,2 %), Estonia (2,2 %) dhe Polonia (2,0 %). Gjermania ndan për mbrojtjen vetëm 1,2 % të GDP vjetore.

Dallimi me SHBA-në është shumë i madh, sepse SHBA për qëllimet e mbrojtjes ndan 3,6 5 të GDP. Edhe presidentët e mëparshëm George W.Bush dhe Barack Obama kanë kërkuar prej evropianëve që të ngrenë nivelin e mjeteve financiare për mbrojtjen. Von der Leyen tha në Bruksel se buxheti gjerman për mbrojtjen është rritur këtë vit me 8 %. “Kjo është një shumë tepër e madhe, por duhet të rritet edhe më shumë”, tha ministrja. Kjo është edhe në interesin e ushtrisë gjermane, e cila ka përjetuar së fundi reduktime të mëdha. Bundeswehri duhet të modernizohet për shkak të sfidave të reja pas ndryshimit të gjendjes së sigurisë. Von der Leyen tha se të enjten në takimin e ministrave do të nënshkruajë me partnerët evropianë edhe projekte të reja të armatimit.

bc/wl/cr (dpa, afp)

Shqipëria e Kroacia: Nato të rishikojë rolin e KFOR-it

KFORMinistrja e Mbrojtjes e Shqipërisë znj. Mimi Kodheli dhe homologu i saj kroat z. Damir Krstičević, i cili është njëkohësisht edhe zëvendëskryeministri i Kroacisë i kanë kërkuar sekretarit të Përgjithshëm të NATO-s z. Jens Stoltenberg, “që të rishikohet Plani Operacional i misionit paqeruajtës në Kosovë pas zhvillimeve të fundit atje”. Në një letër të përbashkët të dy ministrat, sipas një komunikate të shpërndarë në Tiranë, “dënojnë retorikën nacionaliste nga politikanë serbë dhe veprimet konkrete në kufi, për të cenuar sovranitetin e Republikës së Kosovës dhe destabilizuar situatën e sigurisë në Ballkanin Perëndimor”. Kodheli dhe Krstičević kanë mbështetur dhe shndërrimin e Forcës së Sigurisë së Kosovës (FSK), në Forcat e Armatosura të Kosovës (FAK), proces i cili kërkon mbështetjen edhe të përfaqësuesve të pakicave serbe në parlamentin e Kosovës.

Mbi situatën dhe zhvillimet e fundit në Veri të Kosovës, ministrja shqiptarja e Mbrojtjes Kodheli foli edhe gjatë ndërhyrjes së saj një ditë më parë në ministerialin e Aleancës që u mbajt në Bruksel. Ajo kërkoi që Aleanca mos të harrojë rajonin e Ballkanit “i cili ka nevojë për mbështetje në vijimin e reformave të gjithanshme, duke përfshirë dhe ato në fushën e sigurisë dhe mbrojtjes. Zhvillimet e fundit në pjesën veriore të Kosovës, janë një tregues i brishtësisë së rajonit”, deklaroi zonja Kodheli, duke shtuar se “kjo gjendje po krijohet dhe nga lëvizjet dhe retorika provokuese e Serbisë, si dhe roli destruktiv i aktorëve të tjerë të jashtëm në rajon”

Ministrja shqiptare kërkoi që “NATO të vijojë të mbetet e angazhuar në Ballkanin Perëndimor, duke dërguar mesazhe të qarta dhe siguruese për mbajtjen e paqes dhe sigurisë. Misioni KFOR, si një histori suksesi, nuk mund dhe duhet të vendoset në udhëkryq, si rrjedhojë e kësaj situate. Ndaj nevojitet një fokus i dedikuar që ky mision të vijojë të mbetet shtylla e sigurisë për stabilitetin dhe sovranitetin e Kosovës”, theksoi zonja Kodheli, duke nënvizuar se nevojiten “më shumë mesazhe të qarta për Serbinë, si vend partner i NATO-s” dhe inkurajoi “më shumë bashkëpunim të Aleancës me BE-në, në kuadër të dialogut Kosovë-Serbi, për normalizimin e marrëdhënieve”. (voa)

Albin Kurti në Top Show: Metodat e reja që po ndjek Serbia ndaj Kosovës

kurti-tp-show

Kur na ndajnë vetëm dy ditë nga 9-vjetori i Pavarësisë së Kosovës, Ish-lideri i Vetëvendosje, Albin Kurti, i ftuar në studion e Top Show, ka pohuar se Pavarësia Kosovës i ka ardhur pikërisht nga protestat e 10 shkurtit 2007 të organizuar nga Vetëvendosje.

Alban Dudushi: Vjet ju nuk ia uruat pavarësinë Kosovës, do ia uroni këtë vit?
Albin Kurti:
Kosova nuk ka fituar substancë të pavarësisë, vazhdon të mbetet vendi me papunësinë dhe varfërinë më të madhe në Evropë, ndërkohë që nuk e kemi bashkuar Mitrovicën dhe nuk po lejohet bashkimi i ushtrisë në Kosovë  që do të mundësonte edhe integritetin territorial.

Metodat e reja që po ndjek Serbia ndaj Kosovës
Alban Dudushi: Ishit ju që në 2014 bojkotuan nisëm për krijimin e ushtrisë?
Albin Kurti: Kushtëzimi i listës serbe është një çmim shumë i lartë për të thënë që kemi një ushtri. Ushtria nuk bëhet me Beogradin. Të tillë e ka edhe Bosnja, mirëpo Bosnja, po i  hyre brenda i sheh nja tre shtete të tjera ! Treni “Kosova është Serbi” u ndal në Rashkë, por ka një tren tjetër që vjen dy herë në  ditë prej Krajlevës dhe nuk do të ndalet dhe ai është “Kosova do të bëhet Bosnje” . pra Serbia ka kaluar nga ideja e riokupimit të Kosovës, në idenë e bosnjëzimin e Kosovës dhe fatkeqësissht nuk mund të them që është e pasukseshme.
Alban Dudushi: Ku për shembull? Ku ka qenë e suksesshme?
Albin Kurti: Ka qenë e suksesshme në operatorin e tretë të telefonisë mobile, në operatorin e tretë të energjisë në Kosovë. Ka qenë e suksesshme në sistemin e drejtësisë dhe konkretisht në regjionin e Mitrovicës gjykatësi është detyrimisht serb. Shqiptarët sipas rastit mund ti qëllojë gjykatësi ose shqiptar ose serb, por serbët e kanë gjykatësin detyrimisht serb a thua se të qenit serb është kategori profesionale jokombëtare. Po ashtu kanë pasur sukses në faktin që Kosova mbetet në decentralizimin mbi baza etnike e ndarë për së brendshmi, ku serbët u ndanë prej nesh në 10 komuna dhe tash duan të bashkohen kundër nesh në atë që e kemi quajtur asosacioni i komunave me shumicë serb, por më e drejtë është të quhen Zajednica.
Alban Dudushi:  Asosacioni, në një këndvështrim tjetër, do t’i bënte serbët të ishin më të hapur ndaj republikës së Kosovës, por ju duke i mbajtur larg, praktikisht po ia lini Beogradit ata?
Albin Kurti: Mund tu japësh serbëve të Kosovës çfarëdolloj asosacioni, por kurrë Beogradi nuk do ta konsiderojë një gjë të tillë që është rezultat i bujarisë shqiptare, por i kokëfortësisë së tyre. Ata gjithmonë do të thonë: e shihni, dhuna jonë me strukturat paralele tonat dha këto rezultate.  Asnjëherë nuk do të thonë që shqiptarët janë zemërgjerë.  Serbët thonë: Çka është e jona, është e jona, çka është e juaja është e negociueshme dhe vazhdimisht e kanë ndjekur një politikë të tillë. Politikanët shqiptarë kanë qenë nga njëherë naiv, nganjëherë  moskokëçarës dhe shpeshherë të korruptuar dhe të shantazhuar dhe na kanë sjellë në një situatë ku 9 vite pas shpalljes së pavarësisë nuk po mund të festojmë siç duhet

Protestat e Vetëvendosje sollën Pavarësinë
Alban Dudushi: Ju nuk po mund të festoni si duhet shpalljen e pavarësisë, por keni 10 vjetorin kundër pakos së Ahtissarit. Në këto 10 vjet keni ndryshuar qëndrim ndaj pakos së Ahtisaarit, apo jeni njësoj refuzues?
Albin Kurti: Pakoja e Ahtisaarit nuk ka ndryshuar, ndaj edhe ne s’kemi përse ndryshojmë qëndrim. Pakoja e Ahtisaarit ka aderuar në Prishtinë në 2 shkurt të vitit 2007, në 10 shkurt 2007 ne mbajmë një demonstratë të fuqishme, shkrepën 232 plumba nga policët rumunë, polakë e ukrainas mbi trupat e protestuesve . Arben Xheladini dhe Mon Balaj, shumë të tjerë janë ende me pasoja. Disa javë më pas e dërgon një shtesë Ahtisaari  te sekretari i Përgjithshëm i OKB-së ku thotë se Kosovës duhet ti jepet pavarësia e mbikëqyrur. Fjala Pavarësi nuk figuron kurrkund në paketën e Ahtisaarit, por kur e panë që ka një kryengritje të vërtetë të popullit shqiptarë është shumë e madhe, dhe Ahtisaari solli mandej edhe një letër shtesë për pavarësinë e mbikëqyrur. Është pikërisht kjo lëvizje e mbarë popullit jo vetëm e Vetëvendosjes me që e bëri të mendojë edhe Ahtisaarin.
Alban Dudushi:  Ju po thoni që ajo lëvizje e vitit 2007, ishte praktikisht ajo që solli më pas Pavarësinë? Që bëri të ndryshojnë mendje ndërkombëtarët?
Albin Kurti: ishin dy lëvizje të fuqishme, ajo më 10 shkurt dhe tjetra në 3 mars 2007, që e bënë opinionin publik ndërkombëtar, por posaçërisht diplomatët ndërkombëtarë që ta ri-mendojnë se mbase janë duke e privilegjuar së tepërmi Serbinë e bërë një padrejtësi të radhës  Kosovës.
Alban Dudushi: Nëse ju thoni që pritën të shikonin protestat dhe pastaj të bindeshin për pavarësinë, kjo duket si improvizim? Ndërkohë që nga viti 1999 të gjithë, përfshi ne dhe serbët, në koshiencën e tyre  mendonin Kosovën një etnitet të pavarur nga Serbia….
Albin Kurti: E mendonin, por nuk e thonin! Edhe ndërkombëtarët thoshin standardet para statusit. Fjalën pavarësi për herë të parë thuhet disa javë pas këtyre protestave.
Alban Dudushi: Pakoja e Ahtisaarit ishte paraprijëse e pavarësisë së Kosovës, këtë meritë ia njihni?
Albin Kurti: Pakoja e Ahtisaarit u mendua nga politikanët e atëhershëm është një konçension i Serbisë për pavarësinë që ajo na e njeh neve, dhje këtu u bë gabimi. Se ne e shpallëm pavarësinë më 17 shkurt 2008, Serbia i mori elementët përbërëse të pakos së Ahtisaarit,  por e refuzoi pakon e Ahtisaarit si ambalazh dhe vazhdoi te mos na e njihte pavarësinë. Nuk kishte pse pakoja e Ahtisaarit t’i mbivendosej pavarësisë sonë, përderisa Serbia nuk e njihte pavarësinë. Në këtë mënyrë ne e kemi pranuar një lloj Serbie brenda Kosovës, në kushtet kur Serbia nuk e pranonte Kosovën jashtë Serbisë.

Ndërkombëtarët në Kosovë
Alban Dudushi: Një nga pikat që ju renditni si padrejtësisë e Pakos së Ahtisaarit është edhe ”betonimi i sundimit ndërkombëtar” ?
Albin Kurti: Për shkak se pas shpalljes së Pavarësisë, u zëvendësuan Kombet e Bashkuara me Bashkimin Evropian, UMNIK me EULEX dhe që të gjitha ata kanë imunitet prej ndjekjes penale në Kosovë, bashkë me familjet e tyre.  Nuk i japin llogari as institucioneve dhe as popullit të Kosovës, nuk e njohin pavarësinë se bashkimi Evropian operon me konsensus. Protektorat i tillë ndërkombëtar është mbrojtës i elitës nga populli dhe jo anasjelltas dhe një betonim i tillë i faktorit ndërkombëtar, si sundimtar që e kanë fjalën e fundit për çdoherë për gjithçka, e bëri Kosovën një vend jodemokratik, ku korrupsioni i politikanëve të lirohet për shkak të dëgjueshmërisë së tyre ndaj ndërkombëtarëve.
Alban Dudushi: Por në fakt kjo lloj mbikëqyrje, ishte edhe një lloj garancie për pavarësinë e Kosovës?
Albin Kurti: Ne jemi shumë mirënjohës dhe falënderues ndaj SHBA dhe BE, por çmimin më të lartë e kanë paguar vetë shqiptarët. KFOR është ai së cilit i frikësohet Serbia, ndërkaq burokratët ndërkombëtarë, prokurorët, gjykatësit, policët, të cilët asnjëherë nuk i marrin peshkaqenët e mëdhenj të korrupsionit, por vetëm sardelet e vogla, ata nuk është se ua kemi parë hairin. Ata shpenzojnë rreth 1 milionë euro në ditë, për rezultate që mungojnë.
Më mirë të na sjellin profesorë nga Sorbona, që të na mbështesin universitetin e Prishtinës se sa të na sjellin gjeneralë të pensionuar sic është rasti i Yves De Kermabon, i cili vinte në krye të Eulex , e më herët kishte ndihmuar në rrëzimin e regjimeve demokratike në Afrikë. Pra më mirë të na sjellin ekspertë, se sa njerëz me imunitet nga ligji që në Kosovë bëjnë gjëra që nuk i bëjnë dot në shtetet e tyre.
Alban Dudushi: Imagjinoni një plan sikur ndërkombëtarët të heqin dorë nga Kosova?
Albin Kurti: Ne nuk kemi nevojë për tutelë, por për ndihmë. Jemi mirënjohës, por nëse besojmë në Republike dhe në demokraci, duhet të kishim ndihmë dhe jo tutelë. Faktorët ndërkombëtarë, aty ku na kanë ndihmuar nuk është se nuk jemi të brishtë. Përkundrazi.  Sistemin e drejtësisë na kanë ndihmuar më së shumti, por aty jemi më të brishtë. Në Kosovë nuk sistem drejtësie.
Alban Dudushi: A e ndjeni ju veten fajtorë që qytetarët e Kosovës nuk kanë përfituar ende nga liberalizimi i vizave?
Albin Kurti: Le të na thotë BE që keni përmbushur kushtin e korrupsionit, dhe ka mbetur vetëm kjo. Pastaj nuk është e drejtë që Malit të Zi ë mos vihet kusht për demarkacionin, ndërsa ne po. Pastaj unë nuk kam problem me demarkacionin, por ky është kufi i ri. Ne humbin 8 mijë hektarë.  Ne nuk kemi tokë të falur, në atë pjesë të dhënë ne kemi betejat e UÇK-së, ne kemi ushtarë të rënë aty.
Alban Dudushi: Ju po flisni për një vend që është në bllokun e aleatëve?
Albin Kurti: Qëndrim për këtë demarkacion të diskutueshëm, insistim më shumë bënë qeveria e Kosovës se vetë Mali i Zi. Është absurde. Ne problemin e vërtetë me këtë çështje e kemi me qeverinë e Kosovës, jo Malin e Zi.

Marrëdhëniet me SHBA
Alban Dudushi: sa i përket ndërkombëtarëve, ata kanë qenë kritik ndaj jush, por edhe ju ndaj atyre? Ambasadorët e SHBA në përgjithësi kanë qenë më skeptikët, ndaj jush, dhe ndaj Vetëvendosje?
Albin Kurti: Në vitet 2008-2009 nuk më dhanë vizë për në Amerikë, në vitin 2013 ma dhanë dhe isha edhe në 2013 edhe në 2014 në Amerikë. Ngadalë por sigurt ka filluar ndryshimi i qasjes ndaj lëvizjes Vetëvendosje! Unë nuk imagjinoj një Kosovë pa ndërkombëtarët, por çështja është: çfarë raporti me ndërkombëtarët? Unë besoj në partneritet.
Alban Dudushi: Por keni qenë në armiqësi?
Albin Kurti: Jo ne jemi kritik ndaj disa misioneve ndërkombëtare në Kosovë, ata kanë qenë kritikë ndaj disa aksioneve tona. Por unë mendoj se kritika është motori i këtij procesi. Ne nuk armiqësohemi me SHBA dhe BE, por ne të bardhës i themi të bardhë dhe të zezës i themi të zezë. Mund të shqiptarë në institucionet e Kosovës që të bardhës i thonë të zezë se kështu thotë ambasadori i SHBA, por ne nuk jemi të tillë…
Alban Dudushi:  Ama ambasadorët nuk flasin në fjalën e tyre edhe në politikë, ata flasin në emër të Shtëpisë së Bardhë?
Albin Kurti: Po edhe në Shtetet e Bashkuara të Amerikës mund të themi që historikisht nuk ekziston vetëm një Amerikë. Është Amerika e Rusvelt, është Amerika e Kenedit, është Amerika e Martin Luter King,  është edhe Amerika e Al Capone. Shumë politikanë shqiptarë që i kemi në Kosovë iu pëlqen kjo Amerika e dytë.
Alban Dudushi: Ama ambasadorët nuk janë të Al Capone?
Albin Kurti: Ambasadorët nuk janë të Al capone, por bisedojnë me qeverinë, edhe ne pot ë ishim në qeveri do të bisedonin me ne!
Alban Dudushi: problem është se duke u sjellë në këtë mënyrë nuk ju shikojnë ndonjëherë në qeveri?
Albin Kurti: Më herët kemi thënë ngadalë por sigurt, tani themi shumë më shpejt por sigurt. Po ndryshon gjendja në Kosovë.

Zgjedhjet, Vetëvendosja parti e parë
Alban Dudushi: Po bëheni gati për të ardhur në pushtet?
Albin Kurti: PO! Koalicioni qeverisës, i dy partive historikisht të mëdha, por ji aktualisht, PDK dhe LDK,  është bërë si një qiri që po digjet nga të dy skajet. Dhe fitimtarja kryesore po del “Vetëvendosje”.  Sipas sondazheve të ndërkombëtarëve dhe agjencitë, për herë të parë në këtë vit ne dalim si subjekti i parë në Kosovë. Në vitin e kaluar kemi qenë rregullisht subjekti i dytë, me pak përqind pas PDK-së dhe gjithnjë para LDK-së dhe tashmë jemi subjekti i parë. Kjo nuk ka t bëjë vetëm me aspektin elektoral, por edhe me protestat tona.
Alban Dudushi: Me kë do të qeverisni?
Albin Kurti: është vendimtare që ne të dalim subjekt i parë, dhe pasi të dalim subjekt i parë neve automatikisht na takon kryetari i kuvendit dhe nominimi për kryeministër. Është vështirë që ti marrësh mbi 51% në Kosovë, për të mos thënë e pamundur. Varësisht nga platformë jonë qeverisëse ne do të fillonim bisedimet  me të tjerët.
Alban Dudushi: Ju në zgjedhje hyni vetëm, nuk hyni me aleancë?
Albin Kurti:  Ka mundësi të krijojmë edhe ndonjë koalicion parazgjedhor, por është tepër herët të flas…
Alban Dudushi: Në opozitë keni disa parti që i keni afër, nuk i shikoni si aleatë?
Albin Kurti: Nga Aleanca për Ardhmërinë e Kosovës në fakt jemi përjashtuar ne, por kemi pasur një bashkëpunim të mirë në të kaluarën, por të shohim se çfarë do të bëjmë edhe në të ardhmen, pasi ka mundësi që aksioni ynë në kuvendin e Kosovës do të riaktivizohet për shkak se duan  të ringjallin Zajednicën. Është edhe Nisma aty, ka edhe një parti tjetër: Aleanca për Kosovën e Re, por duhet ta mendojmë këtë gjë dhe të krijojmë një front të përbashkët kundër kapjes së shtetit.  Për ne e rëndësishme është që nga zgjedhjet e reja Vetëvendosje të dalë si subjekt i parë, por unë uroj me një koalicion paraprak parazgjedhor…
Alban Dudushi:  A jeni gati për të qeverisur?
Albin Kurti: Padyshim! E kemi dëshmuar edhe në komunën e Prishtinës, por edhe me punën tonë në Parlament, por edhe me faktin që Lëvizja Vetëvendosje ka alternativë qeverisëse. Të tjerët kanë premtime elektorale.  Ne kemi plan të detajuar se si do të dukej Kosova e re.
Alban Dudushi: Është viti i katërt që ju keni komunën e Prishtinës. E para këtu nuk ka lëvizur ndonjë gjë e madhe, ka mungesë investimesh apo gjallërie në qytet. Nuk funksionon shërbimi urban dhe ndërsa Zoti Ahmeti ankohet se qeveria nuk e ndihmon me fonde, në fakt Prishtina ka sufiçit parash nga buxheti i saj që mbetet të papërdorura. A është kjo mungesë aftësie në menaxhim?
Albin Kurti: Autobusët e rinj do fillojnë këtë muaj, ndërtimet pa leje janë ndalur, është kthyer rregullsia në institucione dhe në qytet, në shkollat fillore ka kontroll falas shëndetësor dhe nga një vakt falas. Nuk ka sufiçit nga viti në vit, por kanë mbetur më herët dhe po shpenzohen. Është çështje javësh që të rregullohet dhe uji i pijshëm, 24 orë në Prishtinë dhe askush nuk m,und të thotë asgjë për korrupsion.  Gjithmonë kanë dyshuar dhe na kanë thënë se hajt se kur të shkoni edhe ju në qeverisje ashtu do bëni, por pas tre vjetësh e gjysmë nuk ka korrupsion.

Bashkim Kombëtar
Alban Dudushi:  Jeni për bashkimin kombëtar ende? Flas si një parti që synoni qeverisjen?
Albin Kurti:  Ne besojmë se Kosova duhet ta ketë të drejtën që të bashkohet me Shqipërinë.
Alban Dudushi: Si mund të ndodhë ky bashkim?
Albin Kurti: Këtu në rajon duhet të bashkohemi duke me njëri-tjetrin duke krijuar mekanizma të përbashkët,  dhe këtu e kam fjalën jo vetëm për mbledhje të përbashkëta qeverie që vulosim marrëveshje të ndryshme bilaterale si palë të ndryshme, por mekanizma të përbashkëta. Ta zëmë ”përse të mos e bëjmë një akademi të përbashkët të arteve dhe Shkencave? Përse të mos e bëjmë një regjistër të përbashkët të biznesit? Përse të mos bëjmë një bashkësi të përbashkët islame? Ne mund të bëjmë një mori mekanizmash të tillë, me ç’rast institucionalizohet përfytyrimi ynë i përbashkët si një komb. Dhe unë jam i bindur që po t bëhej një referendum në Kosovë dhe Shqipëri rezultati do të ishte për bashkim.
Alban Dudushi: Në Kosovë u ringjall sërish  ideja e shkëmbimit të territoreve, ju jeni për shkëmbim territoresh?
Albin Kurti: Unë nuk jam për shkëmbim territoresh të Veriut të Kosovës me Preshevën,  Medvegjën e Bujanovcin edhe për shkak se shqiptarët janë autoktonë në të dy këto vende, por edhe sepse Serbia dëshiron që ne të kërkojmë pikërisht këtë shkëmbim. Pasi në momentin që ti artikulon një gjë të tillë, i bie që hoqe dore nga Veriu, ndërkohë që Luginën Serbia nuk ta jep. Është pak si teoria e Lojës: gabon ai që e kërkon i pari.

Marrëdhnëia me Serbinë
Alban Dudushi:  A do ju zbusë pushteti në lidhje me marrëveshjen me Serbinë?
Albin Kurti: Aktualisht dialogu me Serbinë zhvillohet sipas kushteve të Serbisë. Kjo do të thotë që ti ke kapitulluar pa filluar betejën. Kosova në Bruksel është më shumë temë se palë dhe kur je kaq shumë temë , nuk mund të jesh palë.  Por çfarë ëhstë inters i Serbisë ka edhe marrëveshje dhe një asimetri i tillë qysh në start natyrisht që nuk do të sjellë rezultate të dobishme.
Alban Dudushi: Ju besoni që do të ndërroni dhe qasjen se si do i shkoni dialogut me Serbinë?
Albin Kurti: Kosova dhe Serbia nuk janë shtet normale , të dyja janë anormal. Kosova nuk është normale se nuk ka ushtri , ka Mitrovicë të ndarë e integritet në OKB, ndërkohë Serbia nuk është shtet normal pasi nuk është ballafaquar me krimet e saja, ajo është pjellë e gjenocidit. Normalizimi i dy shteteve anormale, e shton a-normalitetin.  Shqiptarët janë e vërteta e Serbisë, ata nuk duhet të heshtin. Paqja dhe stabiliteti afatgjatë në Ballkan varet nga ndryshimi që duhet të përjetojë, por nuk po e përjeton, Serbia!
Alban Dudushi: Si e shikoni nismën e presidentit për komisionin e së vërtetës dhe të pajtimit?
Albin Kurti: Pa e pranuar Serbia Kosovën, pa kërkuar Serbia falje ne nuk mund të bëjmë komisione të së vërtetës e të pajtimit.  Sepse Mustafa e Thaçi në njërën anë dhe Vuçiç e Muçiç në anën tjetër, paradoksalisht pajtohen për vlerat e nuk pajtohen për faktet. Serbia thotë s’kemi bërë  krime në Kosovë, e kështu nuk mund të ketë pajtim. Dhe më kryesorja pajtimin e kërkon xhelati, jo viktima.

Marrëdhëniet me partitë shqiptare në Maqedoni, PS-në dhe vezët që u hodhën nga aktivistë të vetëvendosjes mbi Ramën
Alban Dudushi: Cilët janë partitë shqiptare në rajon me të cilët jeni afër politikisht?
Albin Kurti: Në Maqedoni shqiptarët janë të shtypur dhe natyrisht atje shqiptarët janë për bashkim më shumë edhe në Kosovë edhe në Shqipëri.  Nuk është se kemi ndonjë marrëdhënie speciale me një forcë, por u bë shumë mirë që Gruevski nuk arriti që të formojë qeverinë.  Ai e ka bërë puçin brenda VMRO-së duke e ndërruar orientimin nga pro bullgar në pro-serb në vitin 2006.
Alban Dudushi:  A jeni ju mbështetës dhe këshillues i lëvizjes “Besa”?
Albin Kurti: Ne kemi pasur kontakte me ta, po ashtu edhe me Lëvizjen e PDSH të Zijadin Çelës, kemi takuar edhe Ali Ahmetin e Menduh Thaçin… Nuk mund të thuhet që Vetëvendosje ka një partner të veçantë në Maqedoni.
Alban Dudushi:  A i shikoni më afër jush “Besë-n”, në mënyrën se si ata po sillen politikisht?
Albin Kurti: Unë besoj se është shumë e rëndësishme që atje të ndodhë demokratizimi, por mbi të gjitha faktorizimi i shqiptarëve. Ta shohim se si do të shkojë kjo lëvizje.  Në Shqipëri kemi aleatin kryesor Kushtetutën e Shqipërisë.
Alban Dudushi:  Po flasim për partitë?
Albin Kurti: ne kemi komunikim me të gjitha partitë, por për shkak të dimensionit tonë social-demokrat kemi pasur bashkëpunim më të afërt me partinë socialistë të Shqipërisë.
Alban Dududshi: Me gjithë këtë lloj afërsie e juaja me Ramën, paradoksalisht, iu shpërblye me vezë, pasi ishin mbështetës tuaj ata që e qëlluan me vezë?
Albin Kurti: Marrëdhënia që ne kemi me PS-në nuk do të thotë që edhe ne nuk kritikohemi. Unë besoj që aksioni civil është dëshmi e një vitaliteti të popullit. Për bindjen time me kalimin e viteve, është rritur pluralizmi, mbase demokracia jo aq shumë sa pluralizmi, por ajo që është e rëndësishme është të zvogëlohet pabarazia. Unë besoj që në nuk do të duhej të privatizohej në mënyrë të verbër e të egër, sepse privatizimi është pikërisht ai që në shoqëritë në tranzicion e ka bërë kalimin e kapitalit në pronë dhe jo anasjelltas dhe në këtë mënyrë nuk e ka ndihmuar shoqërinë. S’kemi pse importojmë çdo gjë nga vendet e largëta.

Rajoni pas fitores së Trump, ushtria shqiptare ka vetëm uniforma nuk ka armë
Alban Dudushi:  Të flasim pak për rajonin…Ka vëzhgime se rajonit po i vërtitet një rrezik i ri. Keni një koment?
Albin Kurti:  Në rajonin e pa integruar me këto gjashtë  shtete, kemi një rajon ku asnjëri shtet nuk e di ku fillon e ku përfundon. Pra janë kufijtë nuk janë përcaktuar. Përveç kësaj këto 6 shtete kanë katër superfuqi përsipër: SHBA, Gjermania, Rusia dhe Turqia. Gjashtë shtete dhe 4 superfuqi u nënshtrohen disa dinamikave dhe bëjnë që ky rajon i yni të jetë edhe në udhëkryq kohor, edhe në udhëkryq hapësinor. Fitorja e Trump ka ndryshuar shumëçka, mbetet për t’u parë nëse do ndryshojë gjithçka.  Marrëveshjet e këqija janë ata që shkaktojnë luftë, jo marrëdhëniet e tensionura apo mosmarrëveshjet. Ka nevojë për një aleancë ballkanike: me Kroacinë, Bosnjën, posaçërisht me Sarajevën, natyrisht përjashtuar Serbinë, por edhe me Bullgarinë .  Me Maqedoninë kemi marrëdhënie, por nuk mund të themi se kemi aleancë…
Duhet të rrisim kapacitetet tona ushtarake duhet ti rrisim. Për këtë vit Serbia ka dhënë 300 milionë euro të ndara për armatim të ri, dhe 500 mln euro e ka buxhetin vjetor për ushtrinë. Shqipëria e ka 1/5 e kësaj, Kosova e ka 1/10 e kësaj shume. Ekonominë tonë nuk duhet ta zhvillojmë vetëm në raport me popullsinë por edhe në raport me fqinjët tonë.  Aq më tepër kur disa prej tyre janë armiqësorë.
Alban Dudushi:  Po më thua që duhet të bëhemi gati edhe për luftë, ndryshe për çfarë do të duhej ushtria?
Albin Kurti: Ushtria do duhej për paqe. Kur nuk ke ushtri e ke luftën afër. Dobësia jonë bëhet magnet për ambiciet e kundërshtarit.

Ushtria e Shqipërisë, qesharake
Albin Kurti: Është për të ardhur mirë që Shqipëria hyri në NATO si territor, por është për të ardhur keq që nuk hyri si ushtri. Unë kam qenë në paradën e ushtrisë shqiptare në Nëntor 2012, të them të drejtën prisja një paradë ushtarake me raketa, me artileri, me armatim të rëndë e çfarë pashë ishin 12 lloje të uniformave, me automatik sikur rojet e bankave, thua se ishte një sfilatë mode “Milano fashion Week” me uniforma të ndryshme. Shumë të bukura ishin uniformat, por unë besoj se shqiptarët duhet të kenë një ushtri, që të mos jetë më e forta në Ballkan, por të jetë e tillë që fqinjët grabitqarë dhe djallëzorë të mendohen dy herë përpara se të mësyjnë.
Alban Dudushi:  Folët për aleancë ballkanike por harruat Turqinë?
Albin Kurti: Turqia është një nga katër superfuqitë mbi rajonin e Ballkanit dhe më të duhet të bashkëpunojmë në aspektin ushtarak dhe ekonomik.  Ka vend për të bashkëpunuar edhe sa i përket arkivave të Stambollit edhe sa i përket dokumentacionit që të bëhet dekolonizimi i Kosovës,. Ne kemi shpall Pavarësinë pa vetëvendosje dhe nuk kemi  dekolonizim. Me dokumentet e Serbisë, një pjesë e madhe e tokës në Kosovë del tokë e Kishës Ortodokse Serbe., por në arkivat e Stambollit është e vërteta që edhe para më shumë se një shekull shumica dërrmuese në Kosovë ishin shqiptarë. Regjistrimi i perandorisë osmane i vitit 1912, është i jashtëzakonshëm për shqiptarët.

Serbinë dhe marrëdhënien Rama-Vuçiç
Alban Dudushi:  Po i ndjek besoj zhvillimet në Serbi, po përgatiten për zgjedhje?
Albin Kurti: Serbia është e ndarë, ka një skizofreni të brendshme që ka rrënjë historike. Serbia ka pësuar një lloj hegjemonizmi të brendshëm, që tash reflektohet në hegjemonizim të jashtëm. Vuçici shtiret kinse është me Perëndimin, ndërsa Nikoliç bashkë me Sheshel qartazi janë me Rusinë. Nuk kanë vendosur se kush do të garojë në zgjedhjet presidenciale dhe nuk dihet nëse do të ketë zgjedhje parlamentare . Dikur Titoja gënjente duke mashtruar edhe Perëndimin edhe Lindjen, sot Serbia i ka ndarë rolet. Vuçiç pro Gjermanisë, Nikoliç pro Rusisë, por mendoj që ndarja e roleve është një farsë e serbisë që mund të kthehet në tragjedi për fqinjët e saj por edhe atë vetë.
Alban Dudushi:  Duket se nuk iu ka pëlqyer edhe ai intensitet marrëdhëniesh mes Ramës e Vuçiç?
Albin Kurti: Vuçiç i ka marrëdhëniet e përkeqësuara edhe me Sarajevën edhe me Zagrebin.  Nuk i ka marrëdhëniet e mira as me Sofjen e as me Podgoricën, prandaj Tirana zyrtare duhet të tregohet e kujdesshme sepse keqpërdoret nga Vuçici për t’u dukur mirë në Evropë. Ai thotë kur shqiptarët, viktimat e mia, janë kaq të sjellshëm me mua ç’keni ju evropianët?
Deklaratat e Ramës në Beograd në takimin e parë ishin shumë të mira, por më vonë ose pati përsëritje të tyre në një version më të vakët, ose nuk pati një avancim të mëtejshëm. Unë besoj se Tirana zyrtare duhet të avancojë me Sarajevën dhe Zagrebin, Sofjen e Podgoricën, sigurisht edhe me Kosovën sepse Vuçiç nuk mund të jetë kurrë një partner dhe aleat. Ai do të vazhdojë të mbetet një armik i popullit shqiptar jo vetëm për shkak të kaluarës së tij, por edhe për shkak se ai nuk mund ta imagjinojë barazinë me kombin shqiptar. Populli serb nuk është secili pjesëtar prej tyre është kundër shqiptarëve, por trekëndëshi Kisha Ortodokse Serbe – Akademia e Shkencave dhe Arteve- Aparati Ushtarak i tyre një trekëndësh i Bermudeve për çfarëdo korrektësie e parimësie të shqiptarëve.
Alban Dudushi:  Kur do të ketë arsye për të festuar Kosova?
Albin Kurti: Kosova ka nevojë për një Republikë të re dhe ka shansin e parë në zgjedhjet e ardhshme parlamentare që uroj të jenë sa më parë, por gjithnjë në koordinim me Shqipërinë.
Alban Dudushi:  Uroni më shumë pranverën për zgjedhjet e ardhshme, apo vjeshtën?
Albin Kurti: Pranvera është më e bukur se Vjeshta, por megjithatë vjeshta është më e mirë se ndonjë pranverë e Vitit të ardhshëm.

/ Top Channel

Ja çfarë përmban dokumenti i Zaevit

zaev-Nga Lidhja Social Demokrate, jozyrtarisht kanë bërë të ditur se propozimi i tyre i përmban thuajse të gjitha pikat e deklaratës politike të partive shqiptare, me përjashtim të atyre që nuk mund të miratohen pa ndryshimin e Kushtetutës, e për të cilën nevojiten dy të tretat, apo mbi 80 vota në Kuvend që për momentin nuk i kanë partitë që janë në negociata.

Propozimi i tyre parasheh zgjerimin e përdorimit të shqipes në të gjitha nivelet e shtetit ku në të kaluarën kishte probleme në përdorimin zyrtar të gjuhës shqipe, përfshirë edhe komunat ku nuk ka shqiptar, në rast se ata u drejtohen autoriteteve të atjeshme komunale për marrjen e shërbimeve të ndryshme.

Gjithashtu, materialet e dërguara të LSDM-së në adresën e BDI-së përmbajnë edhe pikat tjera, si vazhdimi i mandatit të Prokurorisë Speciale si dhe çështjen që kanë të bëjnë me integrimin euroatlantik. (INA)

“Kam shqetësime serioze edhe për Ballkanin…”

Joschka FischerIsh-ministri i Jashtëm gjerman Joschka Fischer, në një intervistë për Paolo Valentino, i dërguari i “Corriere della Sera” në Berlin, shprehet se zhvillimet politike që priten do të jenë shqetësuese. Dy vjet më parë, Joschka Fischer shkroi një libër me titullin apokaliptik: “Nëse Evropa do të dështonte?”. E pyes ish-ministrin e Jashtëm gjerman nëse sot jemi më pranë apo më larg humnerës. “Nuk kemi qenë kurrë më pranë dështimit. Por mundësitë e vënies përsëri në ecje, janë më të mëdha se atëherë, nëse evropianët do të mbeten bashkë dhe do të hedhin një etapë të re të projektit të përbashkët. Në këtë kuptim jam i kënaqur, por vetëm pjesërisht”.

A ka qenë zgjedhja e Trump-it për t’ju bërë të ndërroni mendim? Ju keni folur për rrezikun e “perëndimit të Perëndimit”.

Është e vërtetë por nuk nënkuptoja Perëndimin e lindur në Mesdhe. Bëja fjalë për Perëndimin, botën transatlantike të ngritur mbas Luftës së Dytë Botërore e thyerjes së nazizmit, të themeluar mbi lidhjen mes Amerikës, Evropës perëndimore dhe Kanadasë dhe mbi garancinë e sigurisë së dhënë aleatëve nga SHBA Donald Trump, me moton e tij America First shënon konkretisht heqjen dorë dhe shkatërrimin e mundshëm të asaj bote: vë në diskutim NATO-n, i kthen shpinën tregtisë së lirë, gërryen, me fjalë të tjera, dy shtyllat e rendit global që kemi njohur. Nëse kjo do të ndodhte, pasojat do të ishin tepër të rënda për Evropën.

E ku qëndrojnë mundësitë?

Përballë kësaj perspektive Evropa, më së fundi, mund të bëhet e pjekur. Por duhet të rritemi pa rënë në kundëramerikanizëm.

A janë shpejtësitë e ndryshme, për të cilat flet kancelarja Merkel, rruga për t’u ndjekur?

Shpejtësitë e ndryshme janë realiteti. Do të ndihesha më mirë sikur të dija se më 7 maj në Francë nuk do të zgjidhej Marine le Pen. Nëse kjo do të ndodhte do të ishte fundi i BE dhe i euros, me pasoja dramatike botërore. Por kam besim se nuk do të ngjajë e që, mbas zgjedhjeve gjermane në shtator, mund të hapet një dritare mundësie për të ripërcaktuar projektin evropian.

Në çfarë mënyre?

Sigurisht eurogrupi do të jetë shtylla mbajtëse. Gjermania duhet të lëvizë, por duhet ta bëjnë edhe të tjerët. Duhet të bëjmë më shumë për sigurinë, jo vetëm ushtarakisht, por edhe me një politikë të jashtme të përbashkët në Mesdhe, ku nuk mund t’i ngarkojmë më Shteteve të Bashkuara interesat tanë. Më së fundi duhet të marrim seriozisht mbrojtjen e përbashkët, bashkëpunimin kundër terrorizmit, duke u mbështetur mbi përvojën e shumë anëtarëve. Italia, për shembull, që mund të besojë mbi pasurinë e luftës kundër mafies.

Mbrojtja evropiane a do të ishte alternative ndaj NATO-s?

Diskutim akademik. Duhet të ruajmë të gjithë atë që kemi. Por, në të njëjtën kohë, të ndërtojmë opsione të tjera në mënyrë që, nëse të tjerë do të tërhiqeshin mbrapa, të mos mbetemi të pambrojtur. Nuk ka nevojë të quhet ushtri evropiane, por një bashkëpunim më i fuqishëm sa i përket armatimeve, forcave të veçanta, transporteve, komunikacioneve, është i mundshëm dhe i nevojshëm. Nëse do të fuqizojmë shtyllën evropiane edhe NATO do të jetë përforcuar.

Mund të bëhet kjo nëpërmjet pararojave?

Sigurisht, traktatet e Lisbonës e lejojnë. Është e qartë që kemi nevojë për një fillim të ri. Secili duhet të bëjë pjesën e tij: Gjermania duhet të bëjë më shumë në ekonomi, barazia e bilancit është një çuditëri, nuk i shërben askujt. Franca që ka status bërthamor, mund të bëjë më shumë në sigurinë. Italia, më së fundi, duhet të bëjë reformat e saj. Të gjithë ata që duan e munden duhet të mundohen të gjejnë një miratim të ri.

Por, si thoni ju, gjithçka varet nga një përfundim zgjedhor i vetëm, ai francez. A nuk është një shenjë e brishtësisë së projektit evropian?

“Është ashtu. Evropa mund të shkojë përpara pa Britaninë e Madhe, shtoj, fatkeqësisht. Por nuk mund ta bëjë pa Gjermaninë, Francën dhe Italinë, kombet karolinge. I gjithë projekti evropian lindi nga kapërcimi i armiqësisë franko–gjermane. Pikërisht për këtë Italia u zotua që në fillim në këtë proces. Nëse bashkëpunimi ndërmjet Francës e Gjermanisë do të mbaronte, do të mbaronte edhe Evropa. Por roli i Italisë si faktor i tretë, është themelor.

A do ta ndjekë popullsia?

“Tashmë jemi brenda një thyerjeje historike. Politika duhet të ketë guximin t’i thotë popullsive se cilat janë pasojat e mundshme. Njerëzia nuk është e marrë, flasim për përgjigjet e nevojave të saj konkrete: siguri, mirëqenie, e ardhmja e fëmijëve. Nuk mund të mendojmë të ndahemi nga rendi liberal evropian pa paguar çmime tepër të larta në planin ekonomik e shoqëror. Sa më shumë që këto çështje të mëdha të vihen në qendër të politikave kombëtare, aq më pak do të futin frikën populistët, sepse nuk kanë asgjë për të ofruar. Loja është tmerrësisht e dëmshme për të gjithë.

Me shpejtësitë e ndryshme Gjermania kërkon një pararojë në shëmbëlltyrë të saj?

Gjermania nuk do një Evropë gjermanike. Nuk ka kuptim: perspektiva e Berlinit është sinonim i BE. Nëse Evropa do të mbetet e dobët, siç është tani, nuk do të ketë të ardhme. E vërteta është se një mirëkuptim me 27 është gjithnjë e më i vështirë. Prandaj është qenësore që zemra, pra Eurogrupi, të jetë i qëndrueshëm e të fuqizohet. Me monedhën e përbashkët kemi bërë një hap vendimtar drejt integrimit: tani bëhet fjalë për të kryer kërcimin e mëtejshëm, atë të bashkëpërgjegjësisë së rreziqeve. Por kjo nuk është Evropa gjermanike.

E quan ende Merkelin të domosdoshme për Evropën?

Po. Duhet të komunikojë në mënyrë të ndryshme, është e zonja.

Çfarë marrëdhëniesh duhet të kemi me Rusinë? Ju keni kritikuar hapjet kundrejt Putinit.

Të jetohet në kontinentin tonë do të thotë të bashkëjetohet me një fqinjë shumë kabà dhe këtë nuk mund ta ndryshojmë. Sa më e fortë të jetë Evropa, aq më të kollajshme do të jenë marrëdhëniet me Rusinë. Putini mendon “përça e sundo”. E kuptoj por na takon neve t’ia ndalojmë. Do të gabojmë nëse do të mendojmë se duke u bërë të vegjël do të kemi marrëdhënie paqësore me Moskën. Ndërsa duhet të bëjmë që të merremi me seriozitet në Moskë ashtu si edhe në Washington. Mbi konfliktet konkrete: sanksionet u miratuan mbas pushtimit të Krimesë dhe krizës në Ukrainë. Nëse Moska ndryshon qëndrim, nuk ka asnjë arsye për t’i mbajtur.

Imigracioni sjell para Evropës një problem identiteti. Si do të përballohet?

Jetojmë në një yllësi gjeopolitike shumë të vështirë: në Veri, ndryshimet klimatike shkrijnë kësulën arktike; në Lindje Rusia dhe në Jug-Lindje Turqia janë fqinjë shumë problematikë; në Jug mërgimtarët na vënë përpara një sfidë që nuk do të largohet e të cilën duhet ta pranojmë. Me një kontroll më të mirë të kufijve, por edhe me integrimin, me diplomacinë për të zgjidhur krizat, me marrëveshjet dhe investimet në Vendet e origjinës, si në Afrikën e Veriut, si në Afrikë. Por unë kam shqetësime serioze edhe për Ballkanin.

Në çfarë kuptimi?

Mund të diskutojmë nëse Turqia i përket apo jo Evropës, por për Ballkanin përgjigja është afërmendsh. Deri sa premtimi që një ditë, secili që është ende jashtë, do futet në BE, do të mbetet i besueshëm, gjithçka do të mbetet paqësore. Por nëse një ditë nuk do të jetë më ashtu, do të gjendemi menjëherë para një situate shpërthyese, të dhunës e të luftës civile. (Nënvizimi i përkthyesit). Mos të harrojmë se vala e parë e madhe e të ikurve në Evropë nuk erdhi nga Lindja e Mesme, por nga Ballkani.

Përktheu: Eugjen Merlika