Dhjetë simptoma paralajmëruese të goditjes në tru të shkaktuar nga sheqeri i lartë në gjak

Ischemi strokeDiabeti është një gjendje e karakterizuar nga një rritje e papritur e niveleve të glukozës në gjak në trup. Kjo ndodh kryesisht për shkak të mungesës së prodhimit të insulinës.

 

Insulina është një hormon i sekretuar nga pankreasi dhe ndihmon në shndërrimin e glukozës në gjak në energji që trupi i nevojitet për të funksionuar siç duhet. Tani, për shkak të mungesës së prodhimit të insulinës nga pankreasi, nivelet e sheqerit hidhen në gjak, duke shkaktuar një gjendje të quajtur sheqeri i lartë në gjak ose diabeti. Nivelet e pakontrolluara të glukozës në gjak mund të kenë një ndikim të rëndë në shëndetin e përgjithshëm të një personi. Nga shkaktimi i sëmundjeve të zemrës deri te shkaktimi i një goditjeje në tru, diabeti mund t’i bëjë trupit tuaj shumë nga sa mund ta mendonit. Sot do të kuptojmë lidhjen midis goditjes në tru dhe niveleve të pakontrolluara të sheqerit në gjak.

 

Goditja diabetike: çfarë është?

Po, keni lexuar mirë, goditje diabetike. Njerëzit me diabet kanë një rrezik më të lartë për një goditje. Rreziku i vuajtjes së kushteve më të këqija shëndetësore, apo edhe vdekjes është më i lartë me një goditje ishemike dhe pacientët që vuajnë nga diabeti kanë një rrezik më të lartë të gjakderdhjeve të vogla në tru, të njohura si mikrogjakderdhje cerebrale. Kjo përkeqëson gjendjen brenda trurit, duke çuar në një goditje të rëndë në tru.

 

A lidhet niveli i lartë i sheqerit në gjak me goditjen në tru?

Goditja në tru ndodh për shkak të formimit të mpiksjes së gjakut brenda trurit për shkak të niveleve të larta të sheqerit në gjak. Diabeti do të thotë që keni shumë sheqer në gjak. Kjo mund të rrisë rrezikun e një goditjeje, sepse të kesh shumë sheqer në gjak mund të dëmtojë rëndë enët e gjakut. Nivelet e larta të sheqerit në gjak mund t’i bëjnë enët e gjakut të ngurtësohen.

 

Çfarë ndodh brenda trurit para goditjes në tru?

Diabeti është një faktor rreziku i njohur për goditje në tru. Mund të shkaktojë mpiksje të enëve të gjakut, duke bllokuar rrjedhën e gjakut në tru. Kjo pengesë në rrjedhën e gjakut në tru mund të shkaktojë që qelizat brenda trurit të vdesin brenda disa minutave. Shkak tjetër është stenoza ose ngushtimi i arteries.

Nivelet e larta të sheqerit në gjak mund të shkaktojnë ndryshime patologjike në enët e gjakut në vende të ndryshme brenda trurit. Kjo mund të çojë në goditje nëse enët cerebrale preken drejtpërdrejt. Për më tepër, ekspertët thonë se vdekshmëria është më e lartë dhe rezultatet pas goditjes janë më të dobëta te pacientët që kanë pësuar një goditje me nivele të pakontrolluara të glukozës.

 

Simptomat e një goditjeje diabetike

Njohja e shenjave dhe simptomave të një goditjeje është një hap i parë vendimtar për të marrë ndihmë. Prandaj, më poshtë janë listuar të gjitha shenjat dhe simptomat që dikush që vuan nga diabeti ose sheqeri i lartë në gjak, mund të përjetojë përpara një goditjeje në tru.

-Probleme në të folur

-Lodhje ekstreme

-Marramendje

-Probleme me balancimin e trupit

-Dhimbje koke e papritur dhe e fortë

-Konfuzion

-Pamje e turbullt

-Dobësi

-Mpirje në njërën anë të trupit (për shembull, një anë e fytyrës, një krah ose një këmbë).

-Të fikët

 

Çfarë niveli i sheqerit në gjak mund të shkaktojë një goditje në tru?

Rritja e glukozës në gjak është e zakonshme në fazën e hershme të goditjes. Prevalenca e hiperglicemisë, e përcaktuar si niveli i glukozës në gjak >6.0 mmol/L (108 mg/dL), është vërejtur në dy të tretat e të gjitha nëntipave të infarktit ishemik gjatë pranimit dhe në të paktën 50% në secilin nëntip, duke përfshirë goditjet lakunare.

 

Cilët janë faktorët e rrezikut për goditjen diabetike?

-Tensioni i lartë i gjakut i pakontrolluar

-Kolesterol i lartë

-Sëmundja e qelizave drapër

-Problemi i qarkullimit

-Fibrilacioni atrial

-Obeziteti apo mbipesha

-Një histori familjare

 

Top Channel

Rusia vazhdon të rrisë numrin e diplomatëve në Serbi

ndërtesa e Ambasadës ruse në BeogradRusia vazhdoi të rrisë numrin e diplomatëve të saj në Serbi, vendi i rrallë evropian që nuk vendosi sanksione ndaj Kremlinit dhe një nga të paktët në Evropë që nuk kërkoi reduktim të fushëveprimit të misionit rus pas pushtimit të Ukrainës.
Lista diplomatike e Ministrisë së Punëve të Jashtme tregon se dy diplomatë të tjerë rusë kanë mbërritur në Serbi gjatë muajit mars.

Në fillim të marsit, misioni i Rusisë në Serbi kishte 62 diplomatë, ndërkaq më 31 mars ishin 64 të tillë.

Në fillim të marsit, Radio Evropa e Lirë (REL) njoftoi se Rusia, një vit pas pushtimit në Ukrainë, kishte rritur praninë e saj diplomatike në Serbi, pas valës së dëbimeve të diplomatëve nga BE-ja vitin e kaluar.

Me dy ardhjet e reja në mars, numri i diplomatëve rusë në Serbi, që nga shkurti i vitit të kaluar, ka shënuar dhjetë më shumë.

Hulumtimi, në fillim të marsit, tregoi gjithashtu se të paktën tre diplomatë të dëbuar, tani janë përfaqësues të akredituar rusë në Serbi, duke përfshirë dy prej tyre që kanë lidhje me shërbimet e inteligjencës ruse.

Sipas listës së fundit të publikuar nga Ministria e Jashtme, nga 31 marsi, ata ende janë të pranishëm në misionin rus në Beograd.

Ministria e Punëve të Jashtme e Serbisë nuk iu përgjigj pyetjes së REL-it lidhur me ngritjen e re të numrit të diplomatëve.

Pyetjeve nuk u janë përgjigjur as Qeveria e Serbisë dhe as Ambasada ruse në Serbi.
Nikolla Lluniq, ish-diplomat ushtarak i Serbisë, i cili tani kryeson Këshillin joqeveritar për Politikat Strategjike me qendër në Beograd, tha në një deklaratë për Radion Evropa e Lirë se injorimi i rritjes së numrit të diplomatëve rusë, sigurisht që do të shkaktojë mosbesim në vendet në rajon dhe në Evropë.

“Por, edhe do të rrisë rrezikun e sigurisë, gjë që Serbisë nuk i nevojitet në këtë moment”, shtoi Lluniq.

Dy atashe të rinj

Gjatë muajit mars, siç shihet nga lista diplomatike që evidentohet nga Serbia, janë akredituar dy atashetë e rinj në ambasadën ruse, Vladimir Surov dhe Roman Shelkovskiy.

Ambasada ruse dhe autoritetet në Serbi nuk iu përgjigjën pyetjes së REL-it për punët e mëparshme të Surovit dhe Shelkovskiyt.

Nga të dhënat e qasshme publike, mund të shihet se Vladimir Surov ishte pjesë e misionit të përhershëm të Rusisë në Kombet e Bashkuara në vitin 2006 dhe 2009.

Emri i Surovit ishte gjithashtu në listën e misionit rus në Kopenhagë, në vitin 2015.
Emri i Roman Shelkovskiyt ishte i renditur në listën diplomatike të Italisë, në vitin 2021, por në mars të vitit 2022 nuk ishte më aty.

Në prill të vitit 2022, Italia dëboi 30 diplomatë rusë për shkak të pushtimit të Ukrainës. Nuk dihet saktësisht se kur Shelkovskiy u largua nga Italia apo vendndodhja e tij para se të mbërrinte në Serbi.

Dëbimi i diplomatëve

Pas pushtimit rus të Ukrainës, në shkurt të vitit 2022, qindra diplomatë rusë u dëbuan nga vendet evropiane ose u futën në “listë të zezë”.

Si arsye për dëbim, disa vende përmendën spiunazhin e supozuar.

Radio Evropa e Lirë ka vërtetuar më herët se të paktën një diplomat rus i dëbuar, i lidhur me njësinë e Shërbimit Federal të Sigurisë (FSB) dhe i akuzuar për sulme kibernetike që synonin sektorin e energjisë amerikane, është dërguar në Beograd, ndërsa një tjetër është i lidhur me Shërbimin e Inteligjencës së Jashtme Ruse.

Disa vende i dëbuan diplomatët rusë edhe para pushtimit të Ukrainës.
Në mars të vitit 2018, Mbretëria e Bashkuar dëboi 23 diplomatë rusë, si përgjigje për sulmin me agjent nervor ndaj ish-agjentit rus Sergei Skripal.

Kryeministrja e asaj kohe, Theresa May, tha për diplomatët rusë të dëbuar se ishin spiunë që vepronin nën mbrojtjen diplomatike.

Yulia Skripal dhe babai i saj Sergei, një ish-agjent rus dhe britanik, për disa javë ishin në gjendje kritike në spital, pasi u helmuan me agjentin nervor Novichok, në mars të vitit 2018.

Diplomatët rusë, në disa raste, gjithashtu u dëbuan edhe nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Nikolla Lluniq shpjegon se, në përputhje me detyrimet nga Konventa e Vjenës, Serbia nuk është e obliguar të pranojë diplomatët rusë të dëbuar nga Perëndimi.

“Ministria kompetente mundet në çdo kohë dhe pa asnjë detyrim për shpjegim, ta informojë misionin rus se një anëtar i caktuar i misionit diplomatik është i papranueshëm, pra i padëshirueshëm”, thotë Lluniq.

“Mungesa e reagimit mund të interpretohet lehtësisht në Perëndim si mbështetje diplomatike dhe inteligjente nga Beogradi, për aktivitetet hibride ruse në rajon”, thekson Lluniq në një përgjigje me shkrim për Radion Evropa e Lirë.

Sanksionet, varësia nga energjia, aferat e spiunazhit

Serbia aspiron të anëtarësohet në Bashkimin Evropian, ndërkohë që autoritetet përpiqen të mbajnë marrëdhënie të mira me Rusinë.

Beogradi zyrtar refuzon të vendosë sanksione ndaj Rusisë, pavarësisht kërkesave nga zyrtarët e shumtë nga Perëndimi.

Kremlini zyrtar mbështet Serbinë në bllokimin e anëtarësimit të Kosovës në institucionet ndërkombëtare. Ndërkaq, Serbia është ende e varur nga gazi rus.

Në komentin e tij për REL-in, Nikolla Lluniq vlerëson gjithashtu se nëse Rusia përmirëson aftësitë e saj të inteligjencës në misionin diplomatik në Beograd, kjo do ta distancojë Serbinë edhe nga BE-ja, por edhe nga NATO-ja, në të cilën Serbia nuk e aspiron anëtarësimin tash për tash.

“Nuk duhet të habitemi nëse ata përdorin në mënyrë makiaveliste të gjitha mjetet për të arritur qëllimet e tyre (ruse)”, shtoi Lluniq.

Ai, po ashtu, tha se për shërbimet serbe të sigurisë, prioritet duhet të jetë që misionet diplomatike të të gjitha vendeve në Beograd të jenë të sigurta.

Ambasada ruse në Beograd ka qenë e përfshirë edhe më parë në një aferë spiunazhi.

Në nëntor të vitit 2019, Qeveria e Serbisë njoftoi se kishte zbuluar një rrjet të spiunazhit rus të lidhur me ambasadën, gjë që e shtyri presidentin e Serbisë, Aleksandar Vuçiq, të thërriste ambasadorin rus për të biseduar.

Vuçiq, megjithatë, më vonë e minimizoi intensitetin e incidentit.

Duke iu drejtuar mediave, asokohe ai tha se Serbia nuk do ta ndryshojë politikën ndaj Rusisë dhe se e sheh atë si një vend mik.

Vuçiq më pas tha se autoritetet në Serbi do ta “mbrojnë dhe ruajnë” vendin në aspektin e inteligjencës.

rel

Sot fillon në Hagë procesi kundër ish-krerëve të UÇK-së

Gjykata speciale HagProtesta në ditën e fillimit të procesit kundër ish-komandantëve të UÇK-së. Hashim Thaçi, Kadri Veseli, Jakup Krasniqi, Rexhep Selimi akuzohen në Hagë për krime lufte, krime kundër njerëzimit e ndaj rivalëve politikë.

 

Pas fillimit në orën 09:00 të procesit kundër katër komandantëve të lartë të ish-Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (UÇK) Gjykatën Speciale të Krimeve të Luftës në Hagë, në orën 10 mbahet protesta në mbështetje të ish-krerëve të UÇK-së. Autoritetet kanë lejuar mbledhjen e 300 personave, por sipas organizatorëve pritet të mblidhen disa mijëra vetë pranë vendit ku fillon edhe procesi në Hagë.

Katër komandantët e lartë të ish-Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (UÇK): Hashim Thaçi, Kadri Veseli, Jakup Krasniqi dhe Rexhep Selimi akuzohen për krime lufte dhe krime kundër njerëzimit në Kosovë ndërmjet viteve 1998 dhe 2000. Prokuroria ka bërë të ditur se në këtë proces do të nxjerrë 312 dëshmitarë.

Hashim Thaçi ishte lider politik i UÇK-së para dhe gjatë luftës së Kosovës 1998/99, deri në shpërbërjen e saj. Kadri Veseli ishte shef i inteligjencës së UÇK-së, Jakup Krasniqi ishte zëdhënës i UÇK-së ndërsa Rexhep Selimi ka qenë anëtar i Shtabit të Përgjithshëm të UÇK-së.

Aktakuza përfshin pretendime për privim të paligjshëm të lirisë, keqtrajtim, torturë dhe vrasje, krime kundër njerëzimit dhe zhdukje me forcë dhe persekutim. Në aktakuzë thuhet se këto krime kanë ndodhur midis marsit 1998 dhe shtatorit 1999. Lufta në Kosovë ka përfunduar praktikisht me nënshkrimin e Marrëveshjes së Kumanovës dhe vendimin për tërheqjen pa kushte të trupave serbe nga Kosova. “Marrëveshja ushtarako-teknike në Kumanovë” është nënshkruar me datën 9 qershor 1999, pas 78 ditë bombardimesh të NATO-s kundër forcave serbe, që asokohe kishin nisur një fushatë të gjërë spastrimi të Kosovës. Sipas disa burimeve forcat serbe kanë vrarë në Kosovë mbi 12.000 dhe kanë dëbuar me forcë nga shtëpitë e tyre rreth 800.000 shqiptarë. Për këto krime ka pasur disa gjykime dhe denime në Tribunalin e Hagës për ish-Jugosllavi në Hagë.

Për çfarë akuzohen ish-komandantët e UÇK-së?

Sipas aktakuzës së Gjykatës Speciale, krimet ku pretendohet të jenë përfshirë edhe ish-krerët e UÇK mendohet se janë kryer në vende të ndryshme në Kosovë, por edhe në veri të Shqipërisë, në Kukës dhe Cahan. Autorët e këtyre krimeve thuhet të jenë pjesëtarë të UÇK-së, ndërsa viktima ishin qindra civilë dhe njerëz që nuk donin të merrnin pjesë aktive në luftime.

“Grupi i viktimave përfshin njerëz që shiheshin si kundërshtarë nga UÇK-ja dhe më vonë nga qeveria tranzitore e Kosovës, duke përfshirë serbët, romët dhe katolikët – njerëz të cilët dyshoheshin se kishin bashkëpunuar me autoritetet serbe ose ishin në kontakt me serbët”, thuhet në aktakuzë.

Sipas Dhomës së Posaçme, Hashim Thaçi, Kadri Veseli, Jakup Krasniqi dhe Rexhep Selimi mbajnë përgjegjësi personale penale për krimet e përshkruara në aktakuzë. Të akuzuarit i kanë mohur në paraqitjet e deritanishme të gjitha këto pohime të prokurorisë.

Në aktakuzë thuhet se të akuzuarit dhe anëtarë të tjerë të “organizatës së përbashkët kriminale” për ndjekjen e “qëllimit të përbashkët për të fituar kontrollin e plotë të Kosovës me çdo mjet të nevojshëm”, kanë bërë këto krime midis marsit 1998 dhe shtatorit 1999. Në aktakuzë po ashtu thuhet se Thaçi, Veseli, Krasniqi dhe Selimi personalisht kanë marrë pjesë në kërcënime, marrje në pyetje, keqpërdorime dhe arrestime të kundërshtarëve. Prokurorët thanë se ata kanë siguruar dhe do të paraqesin gjatë procesit të gjykimit rreth 56.000 dokumente, të cilat ia kanë dorëzuar edhe mbrojtjes. Tre javë më parë u publikuan për herë të parë emrat e disa prej viktimave që besohet se janë vrarë apo rrëmbyer me forcë dhe për të cilët akuzohen Thaçi, Krasniqi, Veseli dhe Selimi.

Argumentimet e palës mbrojtëse?

Avokatët mbrojtës të Hashim Thaçit, ish-udhëheqës politik i UÇK-së, i mohojnë të gjitha akuzat, duke argumentuar se “UÇK nuk do të kishte marrë mbështetje nga bashkësia ndërkombëtare” po të kishte qëllime kriminale, siç pretendon prokuroria,.

“Vendimi i Prokurorisë së Gjykatës Speciale për ta konsideruar UÇK-në organizatë kriminale do të thotë se mbështetja ndërkombëtare që UÇK-ja ka marrë nga partnerët e saj si SHBA-ja, Britania e Madhe, Franca, Italia dhe Gjermania do të ishte përkrahëse e një plani kriminal të sulmeve sistematike në shkallë të gjerë kundër një popullate civile. Kjo definitivisht nuk ishte kështu! Nuk kishte plan të përbashkët kriminal nga UÇK-ja. Ndryshe, bashkësia ndërkombëtare nuk do ta kishte mbështetur kurrë këtë”, thuhet në një deklaratë nga mbrojtësit e Thaçit. Ata besojnë se aktakuza bazohet në një keqlexim të fragmentuar dhe selektiv të incidenteve.

Ekipi mbrojtës i Hashim Thaçit, i cili ka shkuar vullnetarisht në Hagë nga posti i presidentit të vendit, ka njoftuar se do të thërrasë si dëshmitarë figura të njohura politike ndërkombëtare, duke përfshirë Wesley Clark, William Walker, Bernard Kouchner, Daan Everts, Michael Durkee, Jock Covey dhe Steve Bennett. “Dëshmitarët gjatë periudhës në fjalë të mbuluar nga aktakuza ishin diplomatë të lartë ndërkombëtarë, zyrtarë të lartë të NATO-s, OSBE-së, OKB-së dhe UNMIK-ut si dhe Misionit Verifikues të Kosovës. Ata të gjithë kanë pasur kontakte dhe bisedime të shpeshta me Hashim Thaçin në kohën për të cilën pretendohet se janë bërë krime. Ata kishin takime dhe bisedime me Thaçin edhe në nivel personal”, thuhet në deklaratën e mbrojtjes.

Nga mbrojtësit gjatë procesit përgatitor janë dëgjuar edhe ankesa se prokuroria nuk ka paraqitur asnjë argument për trafikim organesh të serbëve, që ishte edhe një nga argumentet për themelimin e Gjykatës. Kjo Gjykatë është themeluar pas pohimeve në raportin e ish-eurodeputetit nga Zvicra Dick Marty, se pjesëtarët e UÇK dhe krerët e ish-UÇK janë të përfshirë në trafikim organesh të serbëve. Në aktakuzën ndaj Thaçit, Veselit, Krasniqit dhe Selimit nuk ka asnjë akuzë për trafikim organesh. Ndërsa Dick Marty vitin e kaluar pohonte se “është i rrezikuar nga vrasja e mundshme e shërbimeve serbe”.

Çfarë është Gjykata Speciale për Kosovën?

Gjykata Speciale për Krimet e Luftës në Kosovë është themeluar në gusht të vitit 2015 me vendim të Kuvendit të Kosovës. Në kohën e themelimit të saj u vendos që selia e Gjykatës të zhvendoset në Hagë me shpjegimin se “dëshmitarët mund të ndihen të kërcënuar nëse gjykimet do të zhvillohen në Kosovë”. Shpenzimet e gjykatës paguhen nga BE-ja.

Titulli zyrtar i kësaj gjykate është “Dhomat e Posaçme dhe Prokuroria Speciale e Kosovës”. Kryetare e dhomës është Ekaterina Trendafilova, kryetar i prokurorisë speciale është Alex Whiting. Gjykata ka gjithashtu një njësi mbrojtëse që siguron mbrojtjen e viktimave.

Pse u themelu kjo Gjykatë?

Ideja e krijimit të Gjykatës Speciale erdhi pasi Këshilli i Evropës miratoi një rezolutë që i bën thirrje Kosovës të hetojë akuzat e bëra nga europarlamentari zviceran Dick Marty, i cili në raportin e tij të miratuar në KE akuzoi anëtarët dhe krerët e UÇK-së për krime lufte dhe trafikim organesh. Ky raport është paraqitur dhe miratuar në KE në vitin 2010. Akuzat për trafik organesh nuk janë vërtetuar ende. Ato nuk janë as pjesë e aktakuzës aktuale.

Gjykata Speciale është themeluar nga Kuvendi i Kosovës dhe nuk ka lidhje me ish-Tribunalin Ndërkombëtar për krime lufte në ish-Jugosllavi. Në këtë Tribunal janë mbajtuar edhe dy procese gjyqësore kundër ish-komandantëve të UÇK-së, ku ndër tjerësh ishin edhe Ramush Haradinaj dhe Fatmir Limaj, të cilët janë shpallur të pafajshëm në të gjitha instancat.

Dimensioni politik i Gjykatës Speciale

Që nga përfundimi i luftës në Kosovë ka pasur përplasje të përsëritura ndërmjet përfaqësuesve të PDK-së (Partisë Demokratike të Kosovës) të themeluar nga Hashim Thaçi dhe LDK-së (Lidhjes Demokratike të Kosovës) të ish-presidentit Ibrahim Rugova.

Ish-lideri i LDK-së, Fatmir Sejdiu, ka thënë – pa përmendur emra konkret – se anëtarët e partisë së tij kanë qenë viktima e akteve të hakmarrjes për shkak të pozitës së tyre politike gjatë dhe pas luftës së Kosovës.

Për shkak se ka pasur spekulime të përsëritura për krime të mundshme pas luftës, ishte vetë Hashim Thaçi që kërkoi nga Parlamenti i Kosovës ngritjen e një gjykate speciale për të zbardhur të gjitha akuzat nga raporti i Dick Marty por edhe fajësimet e tjera. Në shpjegimet e mëvonshme thuhej se Gjykata Speciale është themeluar nën presion, sepse po të mos themelohej nga Parlamenti i Kosovës do të themelohej nga autoritetet e OKB-së.

Sidoqoftë që nga themelimi i Gjykatës Speciale, në Hagë janë dërguaredhe persona të tjerë që akuzohen për krime lufte. Deri tani për krime lufte është denuar vetëm ish-komandanti rajonal i UÇK-së, Salih Mustafa. Ai është dënuar me 26 vjet burg.

Në vlerësimet e para thuhet se procesi kundër Thaçit, Veselit, Krasniqit dhe Selimit do të zgjasë me vite të tëra. Nga prokuroria thonë se vetëm atyre do t’u duhen diku rreth dy vjet për paraqitjen e dëshmive dhe dëshmitarëve të tyre.

Thaçi, Veseli, Krasniqi dhe Selimi janë dërguar në Hagë para më shumë se dy vitesh. Ata thonë se në Hagë kanë shkuar “për të dëshmuar pafajësinë personale dhe për të hequr njollosjet e luftës së drejtë të UÇK-së”.

 

dw

Arrestohet një serb në veriun e Kosovës – reagojnë Lista Serbe dhe Beogradi

Police KSPolicia e Kosovës tha se arrestoi një pjesëtar të komunitetit serb në veriun e vendir nën dyshimet për përfshirje në sulm ndaj policisë dhe pronës së qytetarëve në zonë, duke nxitur reagimin e zemëruar të përfaqësuesve politikë serbë dhe të Beogradit.

 

Policia tha se i arrestuari i lindur në vitin 1987, dyshohet për përfshirje në një sulm me armë zjarri ndaj njësisë së Policisë së Kosovës dhe plagosjen e dy pjesëtarëve të sa.

Në njoftimin e policisë thuhet se kundër tij ishte ngritur kallëzim penal për veprat penale “pjesëmarrje ose organizim i grupit kriminal”, “vrasje në tentativë”, “shkaktim i rrezikut të përgjithshëm” dhe “sulm ndaj personit zyrtar gjatë kryerjes së detyrës zyrtare”.

Ai është i dyshuar edhe për djegien e disa makinave në rajonin e Zubin Potokut, të cilat kishin targa të Republikës së Kosovës. Gjatë tri ditëve të fundit të paktën 8 makina me targa të Kosovës, pronë e pjesëtarëve të komunitetit serb, janë djegur në veriun e vendit.

Ministri i Brendshëm i Kosovës, Xhelal Sveçla, shkroi në rrjetet sociale se “djegia e veturave të qytetarëve tanë në veri e orkestruar nga Beogradi me qëllim të shkaktimit të frikës tek qytetarët tjerë është pa dyshim akt i rëndë kriminal”.

Lista Serbe, subjekti kryesor politik i serbëve të Kosovës e mbështetur nga Beogradi, e cilësoi arrestimin “vazhdim të keqtrajtimit të popullit serb” dhe paralajmëroi reagime nëse nuk lirohet i arrestuari.

“Për ta sqaruar, kjo nuk do të jetë ndonjë paralajmërim, por një kryengritje e përgjithshme për ta ndalur shtypjen e Albin Kurtit ndaj qytetarëve të pafajshëm”, thuhet në një deklaratë të kësaj liste.

Zyra për Kosovën në qeverinë e Serbisë tha se kryeministri i Kosovës Albin Kurti “po krijon një krizë të re”.

“Kurti po përpiqet në çdo mënyrë të mundshme, përmes forcave të tij, të shkaktojë tensione në veri të Kosovës, për të nxitur reagimin e serbëve, të cilët më pas do t’i akuzonte për përshkallëzimin potencial të situatës në terren, vetëm për të shmangur detyrimet nga Ohri sa i përket themelimit të Asociacionit të komunave me shumicë serbe”, thuhet në një reagim të kësaj zyre e cila nuk ka komentuar djegien e makinave në veri.

Ky është rasti i parë i arrestimit në lidhje me djegien e makinave, që nuk ishin të rralla edhe gjatë vitit të kaluar mes tensioneve në veriun e Kosovës lidhur me përdorimin e targave të makinave.

Beogradi dhe përfaqësuesit e serbëve në komunat veriore të Kosovës nuk u pajtuan me vendimin e qeverisë së Kosovës që të gjitha makinat me targa të lëshuara nga Serbia të ri regjistrohen dhe të marrin targa me shenjën RKS.

Me 23 nëntor shefi i Politikës së Jashtme të Bashkimit Evropian, Josep Borrell tha se u arrit pajtimi që “Serbia të ndërpresë lëshimin e targave me emërtimet e qyteteve të Kosovës dhe Kosova të ndërpresë veprimet e mëtejshme në lidhje me ri regjistrimin e makinave”.

Bashkimi Evropian tha se sipas pajtimit të arritur ne Bruksel, se Kosova duhet të përmbahet nga çfarëdo veprimi ndaj atyre pronarëve që kanë targat KM dhe “të mbajë status quo-në derisa të mos arrihet një zgjidhje më e qëndrueshme në dialog. Kjo, po ashtu, do të thotë që Serbia të mos lëshojë targa të reja me shkurtesën KM”.

Djegiet e fundit u dënuan edhe nga diplomatët perëndimorë në Prishtinë të cilët bënë thirrje për vënien e autorëve para drejtësisë.

Kosova dhe Serbia pritet të takohen gjatë muajit prill në Bruksel në nivel kryenegociatorësh e më pas edhe të udhëheqësve politik për të diskutuar zbatimin e marrëveshjes për normalizimin e marrëdhënieve ndërmjet të dyja vendeve.

Më 18 mars në Ohër, udhëheqësit e të dyja vendeve u pajtuan të zbatojnë një plan të mbështetur nga perëndimi për normalizimin e marrëdhënieve, që është kusht për përmbushjen e aspiratave të tyre për anëtarësim në Bashkimin Evropian.

Plani evropian për të cilin palët u pajtuan më 27 shkurt në Bruksel kërkon marrëdhënie të mira fqinjësore, njohje të dokumenteve dhe simboleve dhe respektim të sovranitetit dhe tërësisë tokësore të njëra tjetrës. Ai kërkon që palët të mos pengojnë njëra tjetrën në proceset integruese, por nuk kërkon njohje të ndërsjellë. Plani parasheh edhe përmbushjen e të gjitha marrëveshjeve të arritura më parë në bisedimet e ndërmjetësuara nga Bashkimi Evropian, përfshirë atë për Asociacionin e komunave me shumicë serbe në Kosovë.

voa

Analistët: Suksesi i marrëveshjes Kosovë-Serbi varet nga angazhimi aktiv i BE, SHBA

Edward P. JosephMarrëveshja e Ohrit mes Kosovës dhe Serbisë është vlerësuar si një arritje e rëndësishme nga Bashkimi Evropian dhe Shtetet e Bashkuara. Por fakti që ajo nuk është nënshkruar dhe retorika e udhëheqësve të dy vendeve që nuk kanë shfaqur në thelb ndonjë ndryshim qëndrimesh për çështjet më të mprehta, kanë krijuar paqartësi lidhur me ecurinë e mëtejshme. Ndërsa afrohet një takim i kryenegociatorëve javën e ardhshme, analistët bien dakord se që kjo marrëveshje të jetë e suksesshme, Bashkimi Evropian dhe Shtetet e Bashkuara duhet të luajnë një rol qendror. Por siç njofton kolegia Keida Kostreci, ata theksojnë se sfidat vazhdojnë të mbeten.

 

Edward P. Joseph, profesor në Universitetin Johns Hopkins në Uashington, thotë se marrëveshja për rrugën e normalizimit është si kritike ashtu edhe e brishtë dhe për këtë arsye ajo kërkon gjithë mbështetjen e mundshme.

“SHBA dhe BE ndajnë përgjegjësi dhe nuk mund të distancohen nga kjo marrëveshje dhe nuk mund të drejtojnë gishtin vetëm nga Serbia dhe Kosova, të cilat natyrisht kanë përgjegjësi kritike, por Shtetet e Bashkuara dhe BE-ja kanë përgjegjësi shumë të rëndësishme pas kësaj marrëveshjeje”, thotë ai për Zërin e Amerikës.

Zoti Joseph thotë se dështimi do të kishte pasoja të rënda.

“Nëse kjo marrëveshje dështon, do të ishte një dështim i Shteteve të Bashkuara dhe Bashkimit Evropian dhe do të ishte një fitore për Rusinë dhe Kinën, nuk di si ta bëj më të qartë se kaq”, thotë ai.

Dr. Majda Ruge, eksperte e Këshillit Evropian për Marrëdhëniet me Jashtë bie dakord se roli i Perëndimit është kritik.

“Prandaj unë mendoj se nëse nuk shohim një ndryshim drastik në nivelin e monitorimit të presionit nga Bashkimi Evropian dhe Shtetet e Bashkuara veçanërisht ndaj Serbisë, nuk mendoj se do të shohim shumë lëvizje përpara”, thotë ajo për Zërin e Amerikës.

Si SHBA edhe BE-ja theksojnë se marrëveshja është shumë rëndësishme për të ardhmen euro-atlantike të të dyja vendeve. Në një intervistë për Zërin e Amerikës, Senatori Chris Murphy tha se Uashingtoni dhe Brukseli do të vazhdojnë ta bëjnë të qartë se do të jetë shumë e vështirë për cilindo vend që t’u bashkohet atyre organizatave, nëse nuk tejkalohen dallimet ndërmjet palëve.

Por ai tha se në fund të fundit vendimi u takon udhëheqësve të Kosovës dhe Serbisë.

“Ne mendojmë se është në interesin më të mirë të Kosovës dhe Beogradit që të zbatohet kjo marrëveshje. Nuk mendoj se është një politikë e mirë për fuqitë ose entitetet e jashtme që t’i detyrojnë vendet të bëjnë diçka që nuk duan ta bëjnë ose mendojnë se nuk është në interesin e tyre më të mirë. Kështu që unë nuk e shoh këtë si një çështje që Shtetet e Bashkuara ofrojnë stimuj dhe pasoja. Kjo thjesht nuk është e dobishme sipas mendimit tim”, tha ai.

Zoti Joseph nuk është dakord.

“Ky është gabim i madh. Dhe unë jam vërtet i zhgënjyer kur dëgjoj zyrtarë shumë të mprehtë dhe të aftë si në Evropë ashtu edhe në Shtetet e Bashkuara të përdorin këtë retorikë standarde, që takon palëve, është në dorën e palëve. Jo, kjo nuk është e vërtetë. Thjesht nuk është e vërtetë. Kjo marrëveshje quhet propozim i BE-së dhe aty ka detyrime për BE-në dhe SHBA e ka nxitur atë. Nuk duhet të ketë një retorikë të tillë”.

Sipas zonjës Ruge, varet nga interpretimi nëse marrëveshja mund të konsiderohet sukses.

“Pyetja është se cili skenar duket më realist: a bëhet fjalë për dështim, duke pasur parasysh retorikën e udhëheqësve veçanërisht të Aleksandar Vuçiçit, i cili në thelb ka thënë se kjo marrëveshje nuk është arritur, apo duhet marrë për bazë interpretimi i Bashkimit Evropian dhe Shteteve të Bashkuara, sipas së cilit tani që është bërë pjesë e kornizës së negociatave (të BE-së), kjo do ta shtyjë në mënyrë të pashmangshme Serbinë të angazhohet në përmbushjen e këtyre dispozitave?”, thotë ajo për Zërin e Amerikës.

Prof. Joseph thotë se Perëndimi duhet gjithashtu që të veprojë me vendosmëri për t’u dhënë fund mëdyshjeve nëse marrëveshja është e detyrueshme ose jo.

“BE-ja duhet ta elimimojë këtë paqartësi dhe mund ta bëjë këtë shumë thjesht, duke e regjistruar këtë marrëveshje në Kombet e Bashkuara”, thotë ai.

Zoti Joseph thotë se në këtë mënyrë eliminohen hijet e dyshimit për respektimin e detyrimeve nga të gjitha palët dhe përveç kësaj, do të ishte një sinjal inkurajimi për Kosovën.

“Kjo është shumë e rëndësishme sepse Kosova ka hapin e parë, hapin e madh, një hap vendimtar për të marrë dhe që siç e kam thënë është në fakt i parakohshëm, por është një detyrim dhe ky është formimi i këtij vetëmenaxhimi apo Asociacioni, siç është quajtur me të dyja emërimet. Pra, është shumë e rëndësishme t’i jepet besim dhe një shtysë Kosovës e cila ka obligimet e para”.

Asociacioni është një nga pikat më të nxehta të debatit mes dy vendeve dhe përpjekjeve të perëndimorëve. Presidenti serb Aleksandar Vuçiç e konsideron atë një përparësi, ndërsa kryeministri i Kosovës Albin Kurti thotë se nuk do të lejojë kurrë krijimin e një entiteti me bazë etnike, apo një autonomi territoriale.

Dr. Ruge thotë se ka një arsye se pse kryeministri Kurti nuk ka ndonjë nxitim që t’i ofrojë Serbisë konstruktin institucional të Asociacionit të Komunave që mund të dëmtojë aftësinë e Kosovës për të funksionuar.

“Sepse ai ndoshta nuk po sheh ndonjë sinjal se kjo do të sjellë ndonjë gjë në këmbim, ndoshta nuk sheh që Kosova do të marrë ndonjë gjë para se të angazhohet për një hap të tillë”.

Një nga synimet kryesore të Kosovës është heqja e pengesave nga Serbia për një njohje më të gjerë, një sinjalizim për njohje de facto edhe pse jo de jure (që Beogradi të paktën publikisht nuk ka dhënë shenja se po e bën) dhe anëtarësim në organizatat ndërkombëtare.

Sekretari amerikan i Shtetit Antony Blinken tha javën e kaluar se zbatimi i marrëveshjes do t’i hapte rrugën njohjes së Kosovës nga pesë vendet e BE-së që nuk e kanë bërë një gjë të tillë.

“Supozimi është se nëse Serbia bie dakord, që edhe pa e njohur Kosovën, të mos përpiqet që të tjerët ose ta bllokojnë atë të anëtarësohet në disa organizata ndërkombëtare, ose nëse në një farë mënyre nuk pengon njohjen ose lobimin kundër njohjes së të tjerëve, kjo mund të realizohet. Por më duhet të them se nuk jam ende optimiste në këtë drejtim”, thotë ajo.

Zoti Joseph thotë se është i zhgënjyer me qëndrimet e vendeve mosnjohësve pas kësaj marrëveshjeje.

“Sugjerimi im për t’u dhënë atyre një shtysë është që Ukraina duhet ta njohë Kosovën dhe kjo do ta transformojë të gjithë çështjen”, thotë ai.

Ndërsa presidenti Vuçiç që i jep përparësi Asociacionit, kryeministri Kurti ka thënë se urgjencë e zbatimit sipas marrëveshjes është vetëm çështja e personave të zhdukur me forcë.

Mbi një mijë e 600 vetë rezultojnë të zhdukur gjatë luftës në Kosovë. Edhe pse diplomacia perëndimore po e përqendron vëmendjen tek e ardhmja e marrëdhënieve, vetëm disa ditë më parë përvjetori i fushatës së NATO-s, ringjalli kujtime të ndryshme për dy vendet.

Profesor Joseph thotë se shumë diplomatëve që shkojnë në rajon u pëlqen të thonë shprehjen “mos mendoni për të kaluarën, thjesht shikoni të ardhmen”, por shton se kjo është diçka shumë jorealiste.

“Mund ta imagjinosh ta thuash këtë në Ukrainë pas luftës? Imagjino edhe pesë, 10 vjet, 20 vjet pas luftës, a mund ta imagjinosh të shkosh në Ukrainë dhe të thuash ‘thjesht harro të kaluarën dhe shiko nga e ardhmja me Rusinë’?

Ai merr shkak për komentet e tij nga një shprehje e ngushëllimeve e ambasadorit amerikan në Beograd Chris Hill, për viktimat serbe të bombardimeve të NATO-s, çka nga ana njerëzore siç thotë ai, është e kuptueshme.

“Ambasadori Hill përdori saktësisht të njëjtat fjalë që përdori Joe Biden kur ishte nënpresident kur shkoi në Beograd në vitin 2016. Pse është ky një problem? Sepse shtatë vjet më vonë shohim që fjalët e nënpresidentit Biden nuk patën asnjë ndikim në Serbi. Thjesht Vuçiç dhe të tjerët thanë “faleminderit shumë, ne jemi viktimat””, tha ai.

Ndërsa zoti Joseph mendon se secila nga palët duhet mbajtur përgjegjëse, ai kujton se ish-presidenti Hashim Thaçi tani është në Hagë, bashkë me ish-drejtues të tjerë të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, gjë që nga qytetarët e vendit shihet si vënie e shenjës së barazimit me mizoritë e kryera nga forcat serbe gjatë luftës.

 

Milatoviç i jep fund një epoke në Malin e Zi

Jakov MilatoviçKandidati i partisë “Europa tani!”, Jakov Milatoviç fitoi bindshëm zgjedhjet presidenciale në Malin e Zi. Milo Gjukanoviç që ka përcaktuar prej vitesh politikën në Malin e Zi duhej të pranonte humbjen.

 

Në Malin e Zi, ish-ministri i Ekonomisë, Jakov Milatoviç ka fituar qartë zgjedhjet e balotazhit për president. Kandidati 36 vjeçar i partisë “Europa tani!” ka arritur të marrë 60% të votave. Presidenti aktual, Milo Gjukanoviç arriti të marrë vetëm 40% të votave. 61-vjeçari e uroi në natën e zgjedhjeve pasuesin e tij. “Rezultati është si është, dhe nganjëherë mund të humbasësh zgjedhje”, tha Gjukanoviç në Podogoricë.

Fund i erës së Gjukanoviçit

Me humbjen e zgjedhjeve presidenciale nga Gjukanoviç merr fund një epokë në Malin e Zi, në të cilën presidenti aktual ka përcaktuar në masë të madhe politikën e shtetit të vogël ballkanas. Në vitin 2006 Gjukanoviç e pavarësoi Malin e Zi si pjesë të ish-republikës jugosllave dhe në vitin 2017 ia doli të anëtarësojë Malin e Zi në NATO. Vetë Gjukanoviç dhe partia e tij e socialistëve, DPS janë akuzuar gjithmonë për korrupsion, nepotizëm dhe lidhje me krimin e organizuar, por ata i kanë hedhur poshtë fajësimet.

Fituesi i zgjedhjeve presidenciale, Jakov Milatoviç e ka vendosur luftën kundër kurrupsionit në fokus të programit të tij dhe ka premtuar një standard më të lartë jetese për qytetarët malazezë. Ai kërkon të forcojë marrëdhëniet e Malit të Zi si me fqinjen Serbinë ashtu edhe me BE. “Brenda 5 vjetësh ne do ta çojmë Malin e Zi në BE”, ka premtuar Milatoviç. Në festimet e përkrahësve të tij, dëgjoheshin thirrjet “Milo, mori fund!”.

Në raundin e parë të zgjedhjeve presidenciale, Milo Gjukanoviç mori numrin më të lartë të votave, por në balotazh nuk konsideroj si i preferuar. Rivalin e tij e mbështeti i gjithë kampi proserb në Malin e Zi, i cili në fillim doli vetë me disa kandidatë, mes tyre edhe partia e hapur proruse, Fronti Demokratik, DF. Presidenti, që zgjidhet çdo pesë vjet ka kompetenca protokollare në Malin e Zi, por në kohë krize ato konsiderohen të rëndësishme. Kështu tre ditë para zgjedhjeve presidenciale, Milo Gjukanoviç shpërndau parlamentin dhe shpalli zgjedhjet parlamentare më 11 qershor.

 

la/wa/ack (rtr, dpa, afp)

 

Fitues i zgjedhjeve në Malin e Zi me shumicë votash, kush është Jakov Milatoviç

 

 

Jakov Milatoviç, fituesi i zgjedhjeve me shumicë votash në Malin e Zi, është një ekonomist malazez, i cili shërbeu si ministër i ekonomisë dhe zhvillimit ekonomik.

Milatoviç studimet universitare në fushën e ekonomisë i kreu në Fakultetin Ekonomik të Universitetit të Malit të Zi.

Ai kaloi një vit akademik në Universitetin Shtetëror të Illinois si student në SHBA, një semestër në Universitetin e Ekonomisë dhe Biznesit të Vjenës si anëtar i Qeverisë së Austrisë dhe një vit akademik në Universiteti Sapienza i Romës si anëtar i BE-së.

Diplomën e tij master në ekonomi e përfundoi në Universitetin e Oksfordit. Karriera e tij në fushën e ekonomisë është shumë e pasur, pasi ka punuar për shumë biznese bankare.

Në vitin 2019 ai u promovua në ekonomist kryesor për vendet e BE-së, përfshirë Rumaninë, Bullgarinë, Kroacinë dhe Slloveninë, dhe u bazua në zyrën e Bankës në Bukuresht.

Milatoviç shërbeu si Ministër i Ekonomisë dhe Zhvillimit Ekonomik në  Kabinetin e Krivokapiçit nga 4 dhjetor 2020 deri më 28 prill 2022.

Gjatë mandatit të tij, Milatoviç dhe ministri i financave Milojko Spajiç prezantuan dhe zbatuan programin e diskutueshëm të reformës ekonomike “Evropa Tani”.

Në vitin 2022, Milatoviç dhe Spajiç themeluan partinë politike “Evropa Tan”i, e cila mori pjesë në zgjedhjet lokale të vitit 2022.

Milatoviç kryesoi listën zgjedhore të organizatave në Podgoricë si kandidat i saj për kryetar komune.

 

tch

Çfarë fuqie punëtore kërkon konkretisht Gjermania?

punetor pcRreth 2,5 milionë gjermanë janë të papunë, – në të njëjtën kohë mungojnë gati 2 milionë forca pune të kualifikuara. Çfarë do të thotë ky paradoks e ku vërehet mungesa kryesore e fuqisë punëtore?

 

Pasojat e pandemisë së Coronës duken se janë tejkaluar nga ana ekonomike, edhe ndaj luftës në Ukrainë dhe kostove që ka sjellë ajo duket se ekonomia gjermane është përshtatur. Kriza bankare në SHBA dhe Zvicër nuk e rëndon ekonomikë gjermane. Një recesion i thellë, si ai i shumëpërfoluri nuk pati dhe tregu i punës mbeti i stabilizuar. Por këtë javë që kaloi dy studime vunë gishtin në plagën e ekonomisë gjermane: mungesa e fuqisë punëtore në Gjermani. Instituti i Ekonomisë Gjermane, IW në Köln në Raportin për Fuqinë Punëtore, Dhjetor 2022 ka përcaktuar se boshllëku i fuqisë punëtore të kualifikuar është zvogëluar disi, por ai mbetet “në nivel të lartë”. Kurse Dhoma e Tregtisë dhe Industrisë, (DIHK) në raportin për fuqinë punëtore, 2022 arrin në përfundimin se “ngushticat e fuqisë punëtore po shtohen”.

Mungesë e ndjeshme në shumë fusha

Eksperti i tregut të punës, Stefan Hardege nga DIHK tha në bisedë me Deutsche Wellen se problemi i fuqisë punëtore nuk prek vetëm disa degë specifike. “Ky është një problem ndërkohë që ekziston përtej degëve të caktuara. Këtu janë të prekur shumë sektorë të ndryshëm.” Ata që kërkohen janë punonjës të transportit të shinave, makinistë dhe punëtorë që komandojnë dhe vëzhgojnë transportin e shinave. Sabine Köhne-Finster, që ka punuar për studimin e IW, Köln thotë se shumë i prekur është edhe sektori social: mungojnë pedagogë socialë, punonjësit socialë, edukatorët. Më së shumti kjo mungesë ndjehet në kujdesin shëndetësor për të moshuarit dhe kujdestarët në spitale”, sipas Köhne-Finster. Në sektorë të tjerë si në profesionet elektronike dhe ato të përpunimit të metalit vihet re mungesa jo vetëm tek punëtorët e kualifikuar, por edhe “tek ekspertët, njerëzit me arsim të lartë. Aty mungojnë shumica e ekspertëve dhe gjendja po keqësohet.”

Paradoksi i vazhdueshëm

Stefan Hardege ka përmendur prej kohësh një paradoks: Nëse shikon numrin e të papunëve në Gjermani, rreth 2,5 milionë të papunë dhe shikon numrin e vendeve të pazëna, shtrohet pyetja, pse ky paradoks.” Hardege vëren se “shpesh shohim, se kualifikimi i të papunëve në shumë raste nuk përshtatet me kualifikimet që kërkojnë sipërmarrjet.” Jo rrallë dëgjohet akuza, se të papunët nuk janë të kualifikuar sa duhet, se janë shumë të rehatuar dhe se të rinjtë nuk duan të punojnë më 8 orë në ditë. Vërtet thotë Hardege, punonjësit sot janë në një situatë më të mirë se kurrë më parë dhe mund të kërkojnë kushte më të mira pune dhe rroga më të larta. Por ata nuk janë aspak shkaku për mungesën e fuqisë punëtore. “Nuk kam asnjë të dhënë, se ky problem është i përgjithshëm.”

Kurse ekspertja, Sabine Köhne-Finster nga ana e saj kërkon më shumë fleksibilitet. “Duhet parë me vëmendje: si kanë ndryshuar profesionet? Ka profesione të tjera të përafërta? A mundem që pëmes një shkollimi tjetër dhe ndërrimit të profesionit të ndihmojë për të zvogëluar mungesën e fuqisë punëtore?” Ekspertja i vlerëson në përgjithësi “përpjekjet e politikës për të mundësuar imigrimin e fuqisë punëtore të kualifikuar.” Por sipas saj duhet të “forcohet orientimi profesional në shkolla, universitete dhe shkollat profesionale”.

Stefan Hardege nga DIHK nxjerr në pah një aspekt tjetër. Sigurisht që nevojiten shumë ide, thotë ai dhe është detyra e kompanive të gjejnë zgjidhje kreative. Të përpiqen të jenë më atraktivë, të bëjnë oferta të mira për të harmonizuar jetën e familjes me profesionin, apo të mundësojnë punën nga shtëpia. Megjitthatë pa kornizën e duhur të kushteve nuk do të lëvizin shumë gjëra, thotë Hardege. “E në këtë drejtim rëndësi kanë kushtet që krijon politika.”

Lehtësimi i imigrimit të punës

Më 29. mars qeveria gjermane miratoi projektligjin për të riorganizuar ardhjen e fuqisë punëtore në Gjermani dhe lehtësimin e ardhjes së punëtorëve të kualifikuar. Stefan Herdege e vlerëson këtë hap. “Kjo është gjë e mirë dhe e rëndësishme. Qeveria gjermane e ka marrë në dorë këtë ligj që në shumë sektorë shkon në drejtimin e duhur.” Por sipas ekspertëve “zbatimi i tij do të jetë shumë i rëndësishëm.” Sipas Hardege rregulloret e reja duhet të “funksionojnë shpejt dhe mirë” dhuet të krijohen strukturat e duhura. Megjithatë ardhja e fuqisë punëtore nuk mund ta zgjidhë vetëm problemin. “Ne duhet të shohim si t’i shfrytëzojmë më mirë potencialet brenda vendit, kujtoj këtu punësimin e grave apo punësimin edhe atyre që kanë moshë të caktuar. Ekspertët mendojnë, se duhen shfrytëzuar të dyja opcionet: fuqi punëtore e kualifikuar nga jashtë dhe të mos harrohen të kualifikohen punëtorët brenda Gjermanisë.

dw

ChatGPT: Italia bllokon OpenAI

ChatGPTAutoriteti mbikëqyrës italian për Privatësinë e të Dhënave tha se po e ndërmerr këtë veprim të përkohshëm “derisa ChatGPT të respektojë privatësinë”.

 

Softueri mbledh në mënyrë të paligjshme të dhënat e përdoruesve dhe mbron shumë pak të rinjtë, deklaruan autoritetet italiane për mbrojtjen e të dhënave. Tani OpenAI, operatori i ChatGPT, është nën presion.

ChatGPT, që është zhvilluar nga firma amerikane OpenAI, ka tërhequr vëmendjen në mbarë botën për aftësinë e tij për të gjeneruar ese, këngë, provime e madje edhe artikuj lajmesh.

Mungesë transparence

Kritikuesit kanë ngritur shqetësime për mungesën e transparencës se si ChatGPT dhe softuerët e ngjashëm mbledhin dhe përpunojnë të dhënat e përdoruesve.

Autoriteti mbikëqyrës italian tha se e ndërmori këtë ndalim të përkohshëm “derisa ChatGPT të respektojë privatësinë” dhe të mos përpunojë më të dhënat të përdoruesve italianë.

Informacione rreth pagesave të abonentëve

Deklarata vuri në dukje se chatbot kishte bërë më 20 mars një shkelje të privatësisë së të dhënave që lidheshin me “biseda private të përdoruesve” dhe informacione rreth pagesave të abonentëve.

Italia është vendi i parë perëndimor që bllokon ChatGPT, megjithëse nuk është drejtpërsëdrejti e qartë se si është planifikuar saktësisht zbatimi i ndalimit të ChatGPT në mbarë vendin.

dw