Një takim joformal zë pak javë më vonë kryetitujt e mediave në Ballkan. Krerët sllovenë kanë shprehur aludime për plane gjeostrategjike të reja për Ballkanin, shkruhet. Por si u ngrit tymnaja mediatike?

Megjithëse presidenti slloven, Borut Pahor dhe kryeministri Janez Janša i hodhën poshtë zërat se ata mbështesin një ndryshim kufijsh në Ballkan, u thirr këtë javë në Ministrinë e Jashtme të Bosnjës, ambasadorja sllovene, Zorica Bukinac për të shpjeguar zërat e qarkulluar në media se ka “plane gjeostrategjike të reja për Ballkanin”. Portali “Euractiv” citon mediat boshnjake, se ambasadorja është ftuar për shkak të një dokumenti jozyrtar, që kryeministri slloven, Janez Jansha me gjasë ka dërguar në BE e ku bëhet fjalë për ndryshime të mundshme kufijsh në Ballkan.

Kryeministri slloven Janez Janša vetë i ka hedhur poshtë aludime të tilla. Edhe presidenti, Borut Pahour ka theksuar, se ai vetë preferon një anëtarësim të Bosnjes së bashkuar në BE. Ishte Željko Komšić, shkruan Euractiv, anëtari boshnjak i presidencës bsohnjake që ka pohuar për mediat lokale boshnjake, se presidenti slloven, Pahor në një takim jozyrtar, ka pyetur “nëse është e mundur një ndarje paqësore e Bosnje-Hercegovinës.” Me këtë ai ka pasur parasysh një shkëputje të Republikës Srpska, thuhet. Mediat shkruajnë se Pahor u ka thënë anëtarëve të presidencës boshnjake, Milorad Dodik, Shefik Xhaferoviç dhe Komshiq, se “kohët e fundit ka gjithnjë e më shumë zëra në Europë, që thonë, se shpërbërja e Jugosllavisë duhet të përfundohet. A mundeni ju në Bosnje të ndaheni paqësisht nga njëri-tjetri?”

Lidershipi slloven u përpoq këto ditë për shtensionim të situatës. Për Balkan Insight zyra e presidentit është shprehur, se “Presidenti Pahor dëshiron që Bosnje-Hercegovina sa më shpejt të jetë e mundur të bëhet pjesë e Bashkimit Europian.  Ai thekson gjithmonë, rëndësinë gjeostrategjike të zgjerimit të BE, që do të përfshinte edhe Bosnjen.” Në njoftimin e zyrës së presidentit, theksohet, se presidenti Pahour paralajmëron “rregullisht nga ideja e dezintegrimit të Bosnje-Hercegovinës dhe një ridimensionim i kufijve në Ballkanin Perëndimor”. Në kontekstin e “shqetësimit për propozime të tilla”, sipas njoftimit të zyrës së presidentit ai ka shtruar pyetjen në mars anëtarëve të presidencës, nëse një shpërbërje e shtetit aktual vërtet do të shtrohej për ta si opcion.

la/euractiv

Në këtë infografikë janë prezantuar të dhënat e përditësuara sa i takon numrit të vaksinave që kanë siguruar vendet e Ballkanit Perëndimor deri me sot, 2 mars 2021.

Partia Alternativa për Gjermaninë kërkon anulimin e Rregullores së Ballkanit Perëndimor për shkak të pandemisë. Por kjo kundërshtohet nga shumica.

Partia djathtiste në Bundestag, Alternativa për Gjermaninë, AfD, ka kërkuar të mërkurën me anë të një mocioni në parlamentin gjerman anulimin e Rregullores së Ballkanit Perëndimor. Argumenti kryesor është kriza ekonomike dhe papunësia e shkaktuar nga pandemia.Deputeti i kësaj partie, Rene Springer, tha në fjalën e tij të mërkurën pasdite, se fuqia punëtore nga Ballkani Perëndimor ul pagat e vendasve. Sipas tij punëtorët që vijnë me këtë rregullore marrin deri në 900 euro në muaj më pak se kolegët e tyre gjermanë.”Kjo rregullore është ulje page me mbështetje nga shteti dhe ju bëni sikur nuk shikoni”, tha Springer. Por deputeti djathtist tha se rregullorja nuk është e dëmshme vetëm për Gjermaninë, por edhe për vendet e Ballkanit, prej të cilëve po largohet fuqia punëtore. Ai përmendi ndër të tjera Kosovën, ku “largimi i personelit shëndetësor e ka çuar sistemin shëndetësor në një gjendje alarmante”.

Refuzimi i kërkesës

Kërkesa e deputetëve të AFD u hodh poshtë nga kolegët e partive të tjera. Ata të gjithë vunë në dukje se Rregullorja e Ballkanit Perëndimor nuk përbënte aspak konkurrencë për gjermanët, pasi një nga kushtet për t’u pajisur me vizë pune sipas kësaj rregulloreje është leja e punës. Këtë kandidati e merr vetëm nëse për profesionin e tij nuk ka konkurrentë vendas. “Këtu asnjë ballkanas nuk i merr vendin e punës ndonjë gjermani”, tha Daniela Kolbe nga parita socialdemokrate. Deputeti i partisë liberale, Johannes Olpe, tha se qëllimi i këtij mocioni nuk është kontrolli mbi migracionin, siç pretendonte AfD, por antipatitë nda popujve të tjerë. Deputeti i grupit parlamentar CDU/CSU, Marc Biadasz, tha se me këtë mocion AfD do thjesht të nxisë frikë.
Rregullorja e Ballkanit Perëndimor u miratua në vitin 2016 dhe u lejon imigrantëve nga Ballkani të vinë në Gjermani edhe nëse kanë kualifikime të ulëta. Kusht është që të kenë kontratë pune në Gjermani.

Për momentin e pezulluar

Duke filluar nga ky vit ajo është zgjatur deri në vitin 2023. Dhe numri i imigrantëve që mund të vijnë në Gjermani me këtë rregullore është kufizuar deri në 25.000 në vit. Që prej gati një vit, për shkak të krizës së koronës, dhënia e vizave në ambasada mbi bazën e kësaj rregulloreje është pezulluar. Por edhe më parë, procedura e dhënies së vizave ishte shumë e stërzgjatur.

Ulla Jelpke nga partia e Majtë, u ankua pikërisht për këtë dhe kërkoi që punëtorëve t’u jepet mundësia që t’i marrin vizat në Gjermani, dhe të mos presin nëpër ambasada. Edhe liberalët duan t’i përshpejtojnë procedurat e dhënies së vizave. Grupi parlamentar i tyre gjithashtu paraqiti një mocion ku kërkonte përshpejtimin e vizave dhe zgjatjen e rregullores deri në vitin 2025. Të dy mocionet iu kaluan për këshillime komisioneve përkatëse.

dw

Mali i Zi me 620.000 banorë qe vendi i fundit që konfirmoi rastin e parë me Covid-19 në mars të vitit të kaluar. Tani prej dy javësh ai renditet në vendin e parë sa i përket numrit aktiv të të sëmurëve për 100.00 banorë.

Për momentin numri aktiv i të infektuarve është 7.332, ndërsa të dhënat thonë se nga fillimi i pandemisë janë regjistruar 62.202 raste. Numri i personave që kanë humbur betejën me koronavirusin është 802. Qytetet ku shënohet numri më i madh i rasteve janë: Podgorica, Nikshiqi, Bijelo Pole, Budva, Kotori, Herceg Novi; Berane dhe Tivari.  Në Mal të Zi për momentin funksionojnë katër spitale për Covid-19. Në Tivar është spitali i cili mbulon tërë bregdetin e Malit të Zi, në Berane është spitali për pacientët nga veriu dhe krahas tyre është edhe Qendra Klinike Spitalore në Podgoricë dhe spitali i Nikshiqit.

Humbje të mëdha në fushën e turizmit

Mali i Zi varet kryesisht nga ekonomia turistike dhe kjo fushë ka përjetuar humbje të mëdha që llogariten deri në 500 milion euro. Kjo humbje erdhi për shkak se Mali i Zi në fund të qershorit të vitit të kaluar mbylli të gjitha udhëtimet me vatrat e koronavirusit.

Operatorët turistikë, pronarët e hoteleve dhe ata të sektorit privat druajnë se e njëjta gjë mund të përsëritet edhe gjatë sezonit turistik të këtij viti. Pasojat e mbylljes së vendit ndihen në të gjitha fushat dhe ata që po e përjetojnë më së shumti janë vetë qytetarët. Mbi 7000 vetë kanë mbetur pa vende pune dhe profesionet më të prekura janë ato të hotelerisë, të tregtisë, të ndërtimtarisë dhe të komunikacionit.

Qeveria e ish-kryeministrit, Dushko Markoviq miratoi tri paketa ndihmash për ekonominë, por ato ishin të pamjaftueshme për të përballuar krizën e shkaktuar nga pasojat e pandemisë. Edhe pse Mali i Zi një periudhë dy javore gjatë muajit qershor të vitit të kaluar u shpall si corona free destianation, fushata para zgjedhjeve parlamentare dhe thirrjet e kishës serbe ortodokse për protesta dhe liturgji nëpër rrugët e qyteteve bëri që numri i të prekurve me koronavirus të rritet nga dita në ditë. Pas zgjedhjeve parlamentare të 30 gushtit dhe humbjes së pushtetit pas tri dekadash të Partisë  Demokratike të Socialistëve të presidentit Gjukanvoiq dhe partnerëve të koalicionit, partitë qëe fituan zgjedhjet shkarkuan tërësisht anëtarët e Shtabit Nacional për parandalimin e përhapjes së koronavirusit, shfuqizuan masat e tij, dhe tani vepron një shtab krejtësisht në përbërje të re.

Vaksinat po vonojnë

Ajo që tani është aktuale në Mal të Zi është çështja e vaksinimit dhe siç duket Mali i Zi është vendi i fundit në Ballkanin Perëndimor që ende është në bisedime me kompanitë farmaceutike për sigurimin e vaksinave. Ministria e Shëndetësisë akuzon pushtetin e mëparshëm për neglizhencë dhe vonesë. Ministrja e Shëndetësisë, Jelena Boronoviq Bojoviq, thotë se përparësi për Malin e Zi  ka furnizimi përmes programit COVAX, por shteti po zhvillon bisedime të drejtë për drejta me kompanitë ruse dhe kineze. Edhe pse ministrja Bojoviq tha se vaksinat në Mal të Zi ka gjasa të mbërrijnë në fund të janarit respektivisht në fillim të muajit shkurt kjo gjë nuk u realizua. Ministria përkatëse ka refuzuar dy donacione vaksinash me shpjegimin se vaksinat duhet të kenë miratimin nga Agjencia Evropiane e Medikamenteve. Partitë që deri dje ishin në pushtet, thonë se vonesa me furnizim me vaksina është paaftësi e qeverisë së re dhe me skepticizëm shikojnë çdo veprim të saj për të frenuar dhe menaxhuar pasojat e koronavirusit.

Qeveria Krivokapiq miraton paketën IV të ndihmave për qytetarët dhe bizneset

Qeveria e kryeministrit Zdravko Krivokapiq miratoi së fundi paketën IV të ndihmave për ekonominë, bizneset, qytetarët që kanë mbetur pa punë dhe pensionistët me të ardhura minimale. Nga kjo paketë me vlerë 163 milion euro do të përfitojnë rreth 100 mijë qytetarë, respektivisht çdo i pesti banor i Malit të Zi . Sido që të jetë qytetarët e Malit të Zi edhe pse e kanë mirëpritur paketën e fundit  të ndihmave, nuk janë optimistë se ajo mund të përmirësojë situatën ekonomike. Shpresa e vetme mbetet fillimi i vaksinimit, hapja e kufijve dhe rikthimi i turistëve vendas dhe të huaj.

dw

Në Mal të Zi ka fituar një parti proserbe, por raportet mes Beogradit dhe Podgoricës ende nuk janë përmirësuar. Përse ndodh kjo?

Marrëdhëniet Serbi-Mali i Zi vazhdojnë të rëndohen nga konflikte të shumta diplomatike dhe politike. Nga njëra anë, tingëllon e pabesueshme që këto dy vende vëllazërore dhe miqësore kanë arritur një nivel të tillë të marrëdhënieve. Por është e qartë se asnjëra palë nuk mund të mohojë gabimet e bëra në të kaluarën, që kanë shkaktuar tensione të shumta dhe keqkuptime. Pas ndryshimit të qeverisë në Mal të Zi, si Beogradi ashtu edhe Podgorica pohonin se do të përmirësojnë raportet shumë shpejt, por kjo deri tani kjo nuk ka ndodhur.

Problemi i vendimit të ish-autoriteteve malazeze për të dëbuar ambasadorin serb nga Mali i Zi, Vladimir Bozhoviq, i cili është konfirmuar praktikisht edhe nga qeveria e re, u shfaq si një pengesë themelore në raportet mes Beogradit dhe Podgoricës. Beogradi zyrtar nuk u kundërpërgjigj me të njëjtën masë diplomatike, duke shpresuar se vendimi do të tërhiqej. Por kjo nuk ndodhi. Tani të dy palët janë të mendimit se problemet duhet të tejkalohen, por asnjëra nuk ka dhënë ndonjë propozim konkret se si të tejkalohen ato.

Kjo është pikërisht arsyeja pse vizitat e reciproke të  kryeministrave të të dy vendeve, Ana Brnabiq dhe Zdravko Krivokapiq ende nuk janë ndërmarrë. Këto ditë ata kanë shkëmbyer akuza diplomatike përmes mediave. Pala malazeze pretendon se Ana Brnabiq nuk i është përgjigjur ftesës për të vizituar Malin e Zi për më shumë se një muaj. Ndërsa Brnabiq thotë, se “është e papërshtatshme të vizitosh një vend nga i cili është dëbuar ambasadori i vendit tuaj duke u shpallur person “non grata”.

Mosmarrëveshjet diplomatike

Kjo grindje diplomatike në shikim të parë nuk duket e pazgjidhshme, sepse Beogradi beson se vendimi mund të tërhiqet lehtë. Por qeveria e re malazeze ka ende një problem të madh me të cilin po ndeshet në çdo hap, e ai është presidenti aktual i Malit të Zi, Milo Gjukanoviq. Analisti politik Dragomir Angjelkoviq i tha Deutsche Welle-s se ai “beson që ambasadori i vjetër duhet të qëndrojë në Malin e Zi, sepse ky është një akt i qëllimshëm politik i ish-qeverisë, që ka për synim prishjen e marrëdhënieve midis Beogradit dhe Podgoricës”.

Serbia duhet të ketë më shumë durim, për arsyen e thjeshtë se autoritetet e reja në Mal të Zi, pavarësisht dëshirës së tyre, nuk duan të lënë përshtypjen se po punojnë në përputhje me direktivat e Beogradit. “Perëndimi ka hequr dorë nga Gjukanoviqi, por në të njëjtën kohë, nuk dëshiron lidhje tepër të ngushta midis Beogradit dhe Podgoricës”, thotë Angjelkoviq.

Gjendja në Mal të Zi

Niveli jo i kënaqshëm i marrëdhënieve midis Serbisë dhe Malit të Zi është kryesisht një pasojë e marrëdhënieve të trashëguara nga autoritetet e mëparshme, thotë për DW Ivo Çoloviq, drejtor i CESID. “Unë kam përshtypjen se Beogradi, duke vendosur të mos bëjë të njëjtin gjest ndaj ambasadorit të Malit të Zi Tarzan Millosheviq në Serbi, priti që Mali i Zi të tërheqë vendimin për dëbimin e ambasadorit serb. Mua më duket se kjo nuk ndodhi për shkak të ristrukturimit në skenën e brendshme të Malit të Zi.”

Dragomir Angjelkoviq mendon se Serbia pret që problemi i ambasadorit të zgjidhet përpara disa vizitave diplomatike. Ai mendon se “nuk është logjike që kryeministrja e Serbisë të vizitojë e para Malin e Zi, sepse këtu bëhet fjalë për një skandal mjaft të madh diplomatik”. Angjelkoviq thotë se nuk ka asnjë rast në praktikat ndërkombëtare që të ketë një vizitë të nivelit më të lartë shtetëror në një vend prej nga është dëbuar ambasadori.

Zemërimi i Beogradit

Edhe Ivo Çoloviq e sheh qëndrimin e prerë të autoriteteve serbe “si një lloj revolte në Beograd”. Pas njoftimit të rezultateve të zgjedhjeve, Zdravko Krivokapiq u përpoq të distancohej në një farë mënyre nga fakti që Beogradi dhe Kisha ortodokse serbe kanë meritë për fitoren e tij në zgjedhje. Çoloviq mendon se ky lloj distancimi i Krivokapiqit ka shkaktuar zemërim në Beograd.

Rivendosja e marrëdhënieve midis dy vendeve duhet të marrë parasysh faktin “se ish-qeveria e Malit të Zi ka bërë një diskriminim të paparë kundër serbëve në Mali të Zi”, thotë Dragomir Angjelkoviq. “Qeveria e re duhet ta ndryshojë këtë, jo vetëm për shkak të marrëdhënieve me Serbinë, por edhe për shkak të stabilitetit të Malit të Zi. Ndryshe Mali i Zi do të ketë një shoqëri skizofrenike të ndarë”, paralajmëron Angjelkoviq.

Deklaratat e presidentit malazez Milo Gjukanoviq në kongresin e partisë së tij dhe fjalët mjaft të ashpra kundër Serbisë dhe Kishës ortodokse serbe, të cilat Gjukanoviqi i sheh “si nxitës dhe mbrojtës të gjenocidit më monstruoz në Evropën moderne”, vetëm sa i ndërlikuan marrëdhëniet midis dy shteteve. Beogradi nuk e mirëpriti retorikën e tillë, e cila në Serbi vlerësohet si një “politikë e dështuar e urrejtjes dhe ndarjes”. E kësaj duhet t’i shtohen deklaratat e Zdravko Krivokapiqit, se Milo Gjukanoviq dhe Aleksandar Vuçiq janë partnerë shumë të afërt në biznes dhe politikë, që flet për tërë ndërlikimin e raporteve midis Serbisë dhe Malit të Zi.

„Milo Gjukanoviq me siguri që nuk do të përpiqet që t’ua lehtësojë punën autoriteteve të reja në Mal të Zi, për të vendosur marrëdhënie të mira bilaterale me Serbinë”, mendon Çoloviq. Ai pohon se në Mal të Zi do të ketë edhe deklarata të tjera të ngjashme, të cilat do ta ndërlikojnë edhe më shumë mundësinë e përmirësimit të marrëdhënieve midis dy vendeve.

Edhe Angjelkoviq mendon se Gjukanoviqi do të vazhdojë me deklarata të tilla. Megjithatë ai shpreson se qeveria e re do të vendosë një sistem të ri, ku akush nuk do të jetë i diskriminuar, ku secili mund të shprehë lirshëm mendimin e vet dhe të punojë në vendin që e meriton.

dw

Sipas organizatës Transparency International për vitin 2020: Kosova ka shënuar rënie në luftën e saj kundër korrupsionit edhe atë për 3 pozita, Shqipëria ka rritje për 2 pozita, ndërsa Maqedonia e Veriut ka rënie për 5 pozita, siç vërehet edhe nga tabela, vendet e Ballkanit janë pranë njëri tjetrit.

Ish-ministri gjerman i Bujqësisë, Christian Schmidt kandidon për postin e Përfaqësuesit të Lartë të bashkësisë ndërkombëtare në Bosnje. Christian Schwarz-Schilling që e ka mbajtur dikur këtë post e mbështet kandidaturën.

Më 20 Janar kabineti federal e bëri të ditur zyrtarisht kandidaturën e ministrit të mëparshëm federal të Bujqësisë, Christian Schmidt për postin e Përfaqësuesit të Lartë të Bashkësisë Ndërkombëtare. Më në fund! Në javët e kaluara në mediat boshnjake u publikuan disa teori konspirative për këtë, që të gjitha nuk kishin të bënin aspak me të vërtetën. Duhet shënuar, se Gjermania me kandidaturën e Christian Schmidtit e merr „iniciativën për të kthyer këtë vend më shumë në axhendë politike botërore. Qeveria gjermane ka interes të madh në zhvillimin e Bosnje-Hercegovinës dhe e mbështet perspektivën e anëtarësimit të vendit në Bashkimin Europian.”

Me kandidaturën e Christian Schmidt, -propozimi erdhi drejtpërdrejt nga kancelarja Merkel-, bëhen të qarta disa gjëra: Zyra e Përfaqësuesit të Lartë (angl. Office of the High Representative, shkurt “OHR”) nuk shkrihet. Përkundrazi me forca të reja dhe me një politikë të re të bashkësisë ndërkombëtare do të marrë sërish influencë.

Përfaqësuesi i lartë aktual, Valentin Inzko dhe unë që nga tetori 2020 flasim për një “fazë të tretë” të këtij institucioni. OHR është aty për të garantuar implementimin civil të Marrëveshjes së Paqes së Dejtonit, që i dha fund luftës në Bosnje. Kjo detyrë nuk është pëmbyllur ende. Bosnja ka nevojë në rrugën e tranzicionit drejt demokracisë dhe në BE edhe më tej për shumë mbështetje. Në këtë pikë avantazhi i Christian Schmidt është që merret prej disa vitesh me këtë vend dhe e kupton atë.

Jo veprime të veçuara, jo plan sekret

Gjermania nuk do ta kishte marrë iniciativën, nëse gjithçka do duhej të mbetej tek e vjetra. Përkundrazi, propozimi tregon, se Republika Federale e mbështet Bosnjen. Pas kandidaturës së Christian Schmidit nuk qëndron, siç pretendojnë disa, ndonjë veprim i veçuar apo plan sekret me Rusinë; ajo pason përkundrazi në një „akordim të ngushtë me partnerët ndërkombëtarë dhe anëtarët e komisionit të drejtimit të Këshillit për Implementimin e Paqes.”

Zëra të tillë janë të pakuptueshëm dhe të papajtueshëm me kandidaturën e Christian Schmidtit. Bosnja duhet ta ndryshojë kushtetutën në fuqi prej 25 vjetësh, nëse ky vend dëshiron ta nxjerrë nga qorrsokaku aparatin shtetëror disfunksional dhe më në fund të jetë i aftë për veprim. Parimet demokratike duhet të jetohen, dhe më në fund të zbatohen shumë nga vendimet në fuqi të Gjykatës Europaine për të Drejtat e Njeriut.

Ndryshimet kushtetuese kanë qenë dhe mbeten çështje e boshnjakëve

Dua të përmend këtu dy analiza të mira për gjendjen në Bosnje: „Wilson Center Paper” dhe tjetra „Democratization Policy Paper”. Të dyja analizat përmbajnë propozime të mira, dhe në asnjërën prej tyre nuk lexon, që Përfaqësuesi i Lartë që ato të vihen në jetë me të ashtuquajturin „Bonn Powers”, kompetencat e dhëna komisioni. Ashtu si më parë mbetet në fuqi qëndrimi, se ndryshimet kushtetuese duhet t’i bëjnë boshnjakët vetë. Kështu ishte në kohën time si Përfaqësues i Lartë, kështu do të mbetet edhe më tej. Iniciativat civile duhet të luajë rolin kryesor, por absolutisht e nevojshme është edhe mbështetja e bashkësisë ndërkombëtare. Me kënaqësi konstatoj, se në Bosnje nuk mungojnë inciativa të tilla aktualisht.

Përfaqësuesi i lartë mbetet i rëndësishëm

Dua të theksoj edhe njëherë, se posti i OHR nuk është më kot në Bosnje; që roli i tij ka një rëndësi të posaçme; që Bosnja ka nevojë për një politikë më të fortë nga bashkësia ndërkombëtare. Ka kaq shumë reforma dhe ligje që presin për implementimin në parlamentet jo-funksionuese të vendit, kjo për shkak se kriteret etnike ende kanë prioritet dhe përcaktojnë jetën e përditshme përmes bllokadave.

Në këtë pikë bashkësia ndërkombëtare duhet të angazhohet më fort dhe t’i japë më shumë mbështetje zyrës së përfaqësuesit të lartë dhe shefit të saj. Si shembull përmend ligjin kundër mohimit të gjenocidit dhe glorifikimit të krimeve të luftës. Askush që ka ndërgjegje dhe empati, nuk mund të ketë gjë kundër këtij ligji, por parlamentarët në Bosnje nuk ia dalin të kalojnë as këtë ligj.

Gjermania partnere

Në librin tim të ri „Paqja e humbur në Bosnje” kam shkruar shpesh për një momentum të rëndësishëm në histori: nëse në të njëjtën kohë takohen personalitete të mirë në politikë, mund të bëhen ndryshime të mëdha. Që bota tani mund të përshëndesë presidentin e ri, Joe Biden, që gjatë luftërave të Jugosllavisë në vitet 90-të ishte gjithmonë në anën e duhur, duhet të ketë domethënie edhe për Bosnjen.

Siç shkruan ambasadorët e SHBA dhe Britanisë së Madhe këtë javë në një blog të përbashkët, ata kërkojnë „partnerë me vullnet” për t’i ndihmuar Bosnjes. Me kandidaturën e Christian Schmidt Gjermania tregon, se është e gatshme të jetë një partnere e tillë.

Prof. Dr. Christian Schwarz-Schilling ka qenë nga viti 1982 deri 1992 ministër Federal i CDU-së për Postën dhe Telekomunikacionin. Ai dha dorëheqjen në shenjë proteste kundër qëndrimit të qeverisë gjermane në luftën e Bosnjes. Në vitet 2006/07 ai qëndroi si Përfaqësues i Lartë dhe i ngarkuar i BE-së në Bosnje-Hercegovinë.

dw