Shumica e grekëve duan një kompromis të balancuar me kreditorët, edhe në qoftë se ky nuk përputhet me premtimet elektorale të Partisë së Majtë.

Që akti i parë zyrtar i politikanit të majtë shkaktoi tronditje: disa orë pas fitores së tij zgjedhore më 25 janar, Tsipras zgjodhi si partnere koalicioni partinë populiste të djathtë “Grekët e Pavarur”. Ajo që i bashkon të majtët dhe të populistët e djathtë janë qëndrimet e përbashkëta armiqësore sidomos ndaj trojkës së BE-së, Fondit Monetar Ndërkombëtar (FMN) dhe Bankës Qendrore Evropiane (BQE) . Koalicioni premtoi fundin e politikës së kursimit, rritjen e “menjëherëshme” të pagës minimale në 751 euro, apo heqjen e “taksës së unifikuar të pasurive të patundshme” ENFIA, të futur nga qeveria e mëparshme.

Njëqind ditë më pas, bilanci është esëll: falimentimi i Greqisë është më afër se kurrë. Ngritja e pagës minimale do të shtyhet për vitin 2016, taksa ENFIA do të mbetet në fuqi. Kostas Hrysogonos, deputet i partisë Syriza, shprehet për një bilanc “me aspekte pozitive dhe negative”. Pozitive ishin masat urgjente për të luftuar varfërinë dhe ligji për gjatjen e periudhave të shlyerjes së taksave të prapambetura. Sigurisht, që nuk mund të prapësohen të gjitha masa kursimi brenda tre muajve tha Hrysogonos në një intervistë për DW – njerëzit duhet ta kuptojnë se Syriza u zgjodh për katër vjet.

Si arritje të qeverisë së re si vlerëson se negociatat me donatorët tani kanë një kurs të ndryshëm dhe se ka marrë fund “rituali ndëshkues i inspektimeve” në ministritë e Athinës. Mungesln e një kompromisi ai e sheh si negativ, por kjo lidhet vetëm me qëndrimin e papajtueshëm të huadhënësve, thotë Hrysogonos.

Thuajse asnjë burim alternativ financimi

Politologu Jorgos Tzogopoulos mendon ndryshe: “Gjatë 100 ditëve të fundit, kryeministri Tsipras ka kërkuar vazhdimisht për donatorë alternativë, qoftë në Rusi, në Kinë apo edhe në Iran. Por ai nuk arriti të ketë sukses dhe tani nuk ka zgjidhje tjetër, vetëm se të zbatojë marrëveshjet me donatorët.” Me vizitën e tij në Qipro, në fillim të shkurtit Tsipras filloi një diplomaci të furishme për të formuar një front në BE kundër masave të kursimit. Kjo u pasua nga shumë takime në Romë, Paris dhe Bruksel, por pa ndonjë sukses. Në të njëjtën kohë ministri i Financave Yanis Varoufakis përdori një ton agresiv në bisedimet me homologët e tij evropianë. Për fat të keq, kjo ishte strategjia e gabuar, mendon analisti ekonomik dhe gazetari Makis Andronopoulos. “100 ditët e fundit kanë qenë Waterloo për anëtarët e Syrizës. Në negociatat me donatorët ata kanë bërë gjithë gabimet e mundshme. Analiza e tyre ishte i pasaktë dhe i gabuar ishte dhe kursi i konfrontimit apo madje edhe i provokimeve” thotë analisti në një intervistë me DW.

Brenda partisë Syriza ka një opozitë të brendshme, e cila drejtohet prej Panagiotis Lafazanis, i cili si ministër është përgjegjës edhe për energjinë dhe ambjentin. Ai mban qëndrim refuzues ndaj privatizimeve në Greqi, por për investitorët rusë bën përjashtim dhe u shpreh gjatë një vizite në muajin prill në Moskë për një kooperim të madh mes dy vendeve në fushën e energjisë.

Lafazanis gjithashtu u shpreh së fundi në gazetënKathimerini (3.5.), se nëse Syriza nuk e vë dot në jetë programin e saj radikal, duhet më mirë të heqë dorë nga qeverisja e vendit.

Kërcënim për referendum

Një pjesë e anëtarëve të Syrizës kërcojnë me organizimin e një referendumi në rast se dështojnë bisedimet me kredorët. Eurodeputeti i majtë Kostas Hrysogonos thotë se kjo parti e mori përgjegjësinë qeverisëse për ta ushtruar dhe jo për ta dorëzuar, por ai ka mirëkuptim për mosmarrëveshjet brenda partisë, sepse Syriza është koalicion zërash dhe rrymash të ndryshme.

Hrysogonos u shpreh pak pas krijimit të qeverisë së re për një referendum në Greqi. Kjo ide i pëlqen tani edhe kryeministrit Tsipras. Sipas analistit politik Giorgos Tzogopoulos: “Të gjitha sondazhet tregojnë se shumica e grekëve duan një kompromis të balancuar me huadhënësit, edhe në qoftë se ky nuk përputhet me premtimet elektorale të Partisë së Majtë.” (dw)

Bashkimi Evropian ka ngritur parashikimin për rritjen ekonomike në të gjithë 19 vendet e eurozonës pavarësisht nga një opinion shumë i errët për Greqinë.

Në parashikimin e tij të pranverës, publikuar të martën, dega ekzekutive e BE-së tha se parashikon një rritje prej 1.5 për qind për eurozonë në vitin 2015,  0.2 pikë më lart nga parashikimi i mëparshëm në muajin shkurt.  Për 2016, Komisioni ka mbajtur parashikimin e tij për një rritje prej 1.9 për qind për eurozonën. Pierre Moscovici është komisioner për ekonominë në BE.

“Në BE, rritja reale e PBB-së është parashikuar të rritet nga 1.4 për qind në 2014-ën në 1,8 për qind këtë vit duke u përshpejtuar më tej, në 2.1 për qind në vitin 2016. Në eurozonë tritja pritet të shkojë nga 0,9 për qind vitin e kaluar në 1,5 për qind këtë vit dhe 1.9 për qind në vitin 2016. “

Komisioni tha se eurozona, si një e tërë është duke përfituar nga një numër faktorësh, duke përfshirë çmimet më të ulëta të naftës, një parashikim i qëndrueshëm global, euroja e dobët, stimulimi monetar nga Banka Qendrore Evropiane dhe politikat më pak të rrepta buxhetore .

Një vend që me sa duket po shkon në drejtimin tjetër është Greqia, e cila po lufton për të zhbllokuar fondet e ndihmës nga kreditorët evropianë.

Pa 7,8 miliardë dollarë Greqia mund të përballet me falimentim dhe një dalje të mundshme nga eurozona.Komisioni Evropian tani parashikon një rritje prej 0.5 për qind këtë vit.

Kjo është 2 për qind më e ulët se parashikimi i bërë vetëm tre muaj më parë. Për 2016, Komisioni parashikon që Greqia të ketë një rritje prej 2.9 për qind.

Pierre Moskoviçi, komisioneri evropian për marrëdhënie ekonomike dhe financiare pranoi se parashikimi për Greqinë është subjekt i një “shkalle të lartë të pasigurisë” dhe bazohet në një përfundim të suksesshëm të bisedimeve aktuale midis qeverisë greke dhe kreditorëve. (voa)

Tre vjet më parë anija e hapësirës Enterprise u bë pjesë e relikeve historike, kur u përfshi në fondin e Muzeut të Detit, Ajrit dhe Hapësirës në Nju Jork. Më 27 prill të këtij viti, kjo anije iu dedikua kujtimit të astronautëve që kanë dhënë jetën në misionet e njerëzimit për të zbuluar misteret e gjithësisë.

Të afërm të astronautëve të anijeve Apollo 1, Challenger dhe Columbia u mblodhën më 27 prill në Nju Jork për ceremoninë e dedikimit të anijes Enterprise. Në pllakën përkujtimore thuhet “Enterprise – prototipi që hapi rrugën për programet hapsinore, i dedikohet sot ekipeve të guximshme që u shërbyen programeve amerikane të hapësirës dhe dhanë jetën në ndjekje të dijes, ekslorimit dhe bashkëpunimit ndërkombëtar”.

Enterprise ishte anija e parë orbitale e NASA-s. Ajo ishte prototipi që zhvilloi teste brenda atmosferës së Tokës në 1977, të cilat më pas hapën rrugën për fluturimet në hapësirë.

June Scobbee Rodgers ishte bashkëshortja e Francis Dick Scobee, komandant i misionit hapsinor të anijes Challenger që shpërtheu pak pas nisjes më 28 janar

 “Im shoq Dick Scobee ishte komandant i anijes Challenger, por ai ishte edhe një ndër pilotët e testimit të anijes Enterprise. Prandaj ky dedikim është shumë kuptimplotë për ne”.

Një tjetër mision fatal ishte ai i anijes Columbia që shpërtheu gjatë kthimit në atmosferën e Tokës më 1 shkurt 2003, duke vrarë ekuipazhin me shtatë pjesëtarë. Evelyn Husband-Thompson, e veja e komandantit të anijes Columbia, Rick Husband shprehu mirënjohjen për ceremoninë dhe nderin që i bëhet familjes:

“Është një nder shumë i veçantë që jemi mbledhur me familjet e tjera. Ne kemi qenë shumë afër me njëri-tjetrin, pasi kaluam tragjedi të ngjashme. Prandaj ka rëndësi të veçantë që jemi së bashku për dedikimin”.

Ceremonia u zhvillua edhe në kujtim të anijes Apollo 1, ku tre astronautë gjetën vdekjen nga një zjarr që shpërtheu në kabinë gjatë një udhëtimi-provë. Aksidenti çoi në zhvillime të rëndësishme teknologjike dhe parametra të reja sigurie për udhëtimet në hapësirë. Lowell Grissom është vëllai i Virgil Grissom, pilot i anijes Apollo që vdiq nga aksidenti:

“Ndjej një kënaqësi dhe nder të madh që këta heronj po nderohen sot. Ata kanë dhënë shumë për përparimin e programeve hapësinore dhe fakti që ndodhem këtu me familjet e tjera të fluturimeve në hapësirë është nder i madh për mua”.

NASA e mbylli programin e saj të fluturimeve në hapësirë në fund të vitit 2011. Që nga krijimi i tij e deri në mbylljen në vitin 2011, programi kishte regjistruar 135 misione për vajtje-ardhje në hapësirë. (voa)

Përvjetori i 70-të i fundit të Luftës së Dytë Botërore do të përkujtohet në të gjitha vendet evropiane, me përjashtim të Gjermanisë, e cila e humbi luftën. Korrespondenti i Zërit të Amerikës Al Pessin vizitoi Berlinin për të raportuar se si e shikojnë luftën atje dhe efektet që ajo vazhdon të ketë.

Një memorial madhështor për gjashtë milionë hebrenjtë e vrarë nga nazistët, zë një hapësirë të madhe në qendër të Berlinit. U ndërtua vetëm dhjetë vjet më parë mes kundërshtimesh të konsiderueshme. Rreth 200 metra më tutje, prapa pemëve, ndodhej bunkeri ku Adolf Hitleri drejtonte luftën, dhe ku mendohet se vrau veten.

Nuk ka mbetur më asgjë nën këtë vend parkimi, por për vizitorë si Tina nga Britania, mësimet mbeten.

“Edhe sot, ka në vendin tonë grupe ekstremiste që gjallojnë. Dhe mendoj se nëse njerëzit e zakonshëm nuk veprojnë për t’i kundërshtuar, atëherë ekziston gjithnjë mundësia që historia të përsëritet.”

Ky është edhe mesazhi drejtuar berlinezëve nëpërmjet një videoje dhe një ekspozite fotografish të vendosura në vende të ndryshme të këtij qyteti që dikur ishte i ndarë.

Bjoern Weigel është përgjegjësi i fushatës.

“Kjo ka ndodhur 70 vjet më parë, por në pjesë të tjera të botës, madje edhe në Evropë, kjo është jeta e tyre e përditshme.”

Tema i prek evropianët që vizitojnë Berlinin, të cilët e dinë shumë mirë se maji i vitit 1945 nuk ishte edhe fundi i telasheve të kontinentit.

“Për ne, popullin polak, ishte fundi i shkatërrimit të vendit tonë, por ne vazhduam të kontrolloheshim nga sovjetikët, kështu që nuk ka domethënie shumë të madhe për ne. Sidoqoftë, ne e festojmë,” thotë një student nga Polonia.

“Nuk dimë se çfarë do të kishte ndodhur nëse gjërat do të zhvilloheshin tjetërsoj. Ndoshta do të kishte qenë një botë krejt tjetër, këtu në Gjermani, në Francë, në të gjithë Evropën,” thotë një mësues nga Franca.

“Për gjermanët, dhe për mua, është një ditë që nuk do të harrohet, që nuk mund të harrohet,” thotë ish-botuesi gjerman Gerd Appenzeller.

Zoti Appenzeller është anëtar i bordit editorial të gazetës berlinezeTagesspeigel. Ai shqetësohet për faktin që aleancat e pasluftës që siguruan dhe ribashkuan Gjermaninë po ndryshojnë formë, ashtu siç edhe Rusia po bëhet më kategorike, ndërkohë që një brez i ri gjermanësh e marrin paqen për të qenë.

“Shumica janë të rehatuar me lirinë. Nuk mendojnë se si kjo liri është vazhdimisht në rrezik. Amerika po ndryshon; marrëdhëniet globale po ndryshojnë, dhe gjermanët dhe evropianët duhet të bashkohen, të qëndrojnë së toku, qoftë edhe për të qenë thjesht një partner i përshtatshëm për Shtetet e Bashkuara.”

Ndërtesa e re e ambasadës amerikane në Berlin duket se thekson këtë partneritet, e pozicionuar në krah të Portës së Brandenburgut, një ndër simbolet kombëtare gjermane, dhe dikur një simbol i çarjes perëndim-lindje. (voa)