Të hënën një gjykatë në Rusi dënoi udhëheqësin e opozitës dhe blogerin e anti-korrupsionit, Alexei Navalny me pesëmbëdhjetë ditë burg për rezistencë ndaj policisë dhe me një gjobë prej 20.000 rublash, rreth 350 dollarë amerikanë, për organizim të protestave masive në Moskë.

Alexei Navalny i hodhi poshtë pretendimet zyrtare se protesta e mbajtur të dielën pasdite, ishte e paligjshme.

“Në përputhje me vendimin e marrë nga Gjykata Kushtetuese e Rusisë, në rast se refuzohet kërkesa jonë, nëse nuk na propozohet për vend alternativ tre ditë përpara, ne kishim të drejtën të protestonim në vendin për të cilin bëmë kërkesën fillestare. Kushtet ligjore janë respektuar 100 për qind”, zoti Navalny citohet nga agjencia shtetërore ruse e lajmeve TASS të ketë thënë në gjykatë.

Zëdhënësi i Kremlinit, Dmitry Peskov, të hënën tha se autoritetet e Moskës ofruan dy vende alternative për organizatorët, sipas agjencisë së lajmeve Interfax. “Këto vende u refuzuan. Në fakt, njerëzit janë dërguar qëllimisht në vende të paautorizuara. Natyrisht, kjo është e papranueshme,” tha ai.

Zoti Peskov i quajti protestuesit provokatorë, në kërkim të nxitjes së dhunës dhe akuzoi organizatorët se kanë shfrytëzuar fëmijët, duke pretenduar se shumë prej tyre janë paguar për të marrë pjesë në protestë. Ai nuk tha prova për këtë pretendim. Avokati i zoti Navalny tha se do ta apelojë vendimin.

Protesta masive

Organizatorët thanë se të dielën u mbajtën demonstrata kundër korrupsionit në më shumë se 80 qytete në të gjithë Rusinë.

Ato ishin protestat më të mëdha anti-qeveritare pa leje në Rusi që nga protestat masive të viti 2011-2012 kundër manipulimit të zgjedhjeve dhe kthimit të Vladimir Putinit në presidencë.

Protesta u zhvillua në 17-vjetorin zgjedhjes së Vladimir Putinit për herë të parë si president i vendit.

Qindra protestues paqësorë u ndaluan në Moskë, disa brutalisht u tërohoqën zvarrë në tokë vetëm për shkak se po mbanin parulla që kritikonin autoritetet dhe korrupsionin.

Alexei Navalny u arrestua pasi mbërriti në protestën që po mbahej në rrugën Tverskaya pranë Sheshit Pushkin në qendër të Moskës. Disa vëzhgues dhe gazetarë gjithashtu thuhet se u ndaluan.

Uashingtoni ka “dënuar ashpër” arrestimin e protestuesve, përfshirë Alexei Navalny-in.

“Ndalimi i protestuesve paqësorë, vëzhguesve të të drejtave të njeriut dhe gazetarëve është një fyerje për vlerat themelore demokratike”, tha përmes një deklarate zëdhënësi i Departamentit të Shtetit, Mark Toner.

Ai tha se së Shtetet e Bashkuara janë të “tronditura” nga arrestimi i zotit Navalny, i cili ka njoftuar planet për të kandiduar për president në zgjedhjet e vitit 2018.

Zëdhënësi i Shtëpisë së Bardhë Sean Spicer tha se populli rus meriton një qeveri që mbështet një “treg të hapur të ideve, qeverisje transparente dhe të përgjegjshme, trajtim të barabartë në përputhje me ligjin dhe aftësinë për të ushtruar të drejtat e tyre pa frikë nga hakmarrja.”

Pika e kthimit?

Ngjarja e së dielës “mund të jetë një pikë kthese për situatën politike në Rusi, sepse kjo tregon se fryma në shoqërinë ruse po ndryshon dhe njerëzit janë të gatshëm të protestojnë”, tha Boris Kagarlitsky, drejtor i Institutit për Studime të Globalizimit dhe Lëvizjeve Sociale. “Ajo gjithashtu tregon se po del një brez i ri protestuesish që nuk ka marrë pjesë në protestat e viteve 2011-2012 dhe që nuk e identifikon veten me ideologjitë politike apo dominuese të Rusisë.”

Një numër i madh protestuesish ishin të rinjë rusë, studentë universiteti. Disa analistë thonë se kjo mund të jetë një tregues se Kremlini dhe elita politike është duke humbur lidhjen me brezin e ri.

“Ngjarjet do të motivojnë autoritetet të jenë më të vëmendshme ndaj të rinjve, sidomos adoleshentëve dhe komunikimeve të tyre në internet”, tha Mikhail Chernysh, zëvendës drejtor i Institutit të Sociologjisë. “Në të njëjtën kohë, unë mendoj se autoritetet e bazojnë gjykimin e tyre në faktin se të rinjtë nuk janë shumë të rëndësishme për procesin zgjedhor, thjesht për shkak të numrit të tyre. Ata janë bllok më i vogël votuesish se grup-moshat e tjera. Të moshuarit përbëjnë bllokun më të madh të votuesve dhe në krahasim me të rinjtë ata janë votues më aktivë dhe kanë më shumë ndikim në proceset zgjedhore.”

Protestat u nxitën nga hetimi që po zhvillonte udhëheqësi i opozitës, Alexei Navalny mbi dyshimet për korrupsion nga kryeministri Dmitry Medvedev. Fondi për Luftimin e Korrupsionit, një organizatë që drejtohet nga zoti Navalny, publikoi rezultatet e hetimit në një video në YouTube ku tregohen prona që mendohet se zotërohen nga kryeministri Medvedev. Videoja ka marrë mbi 11 milionë klikime.

Në gjykatë të hënën, zoti Navalny kërkoi që kryeministri Medvedev të merrej në pyetje. Medvedev ende nuk ka bërë komente për këto akuza.

“Një ndryshim tjetër interesant është se protestat filluan në qytetet provinciale më herët se sa ato në Moskë dhe numri i njerëzve që protestonin në qytetet provinciale ishte e pashembullt”, thotë zoti Kagarlitsky. “Këto ngjarje tregojnë se njerëzit janë me të vërtetë të lodhur, jo vetëm nga korrupsioni, por edhe nga problemet e tjera ekonomike dhe sociale.”

Alexei Navalny të hënën u tha gazetarëve në gjykatë se përsëri do t’u bëjë thirrje njerëzve të protestojnë, duke thënë se autoritetet mund të ndalojnë mijëra, por jo dhjetëra mijëra apo miliona njerëz. (voa)

Theresa May do të paraqesë zyrtarisht të mërkurën kërkesën për daljen e Britanisë së Madhe. Ditë historike, sepse është hera e parë që një vend shpall dëshirën për të dalë nga BE.

Pas kësaj do të nisin negociatat për daljen nga Bashkimi Evropian midis Britanisë së Madhe dhe 27 shteteve anëtare, të cilat është parashikuar të shtrihen në dy vjet. Pyetja qendrore në këto negociata do të jetë: sa duhet të paguajnë britanikët për ndarjen? Që tani qarkullon një shumë prej 60 miliardë eurosh, të cilën Brukseli do t’ia ngarkojë në kurriz Britanisë së Madhe.

Nga ana tjetër, mbështetësit e Brexit-it propagandonin ditë për ditë gjatë fushatës së Brexitit se Britania e Madhe përcjell çdo javë në Bruksel shumën e supozuar prej 350 milionë Paund. Kjo shifër ka mbetur në kujtesë. Edhe nëse miqtë e BE ankohen se kjo shumë nuk merr parasysh as rabatin për Britaninë dhe as shumën që merr Britania e Madhe nga buxheti i BE.

Kryeministrja britanike e interpreton në këtë drejtim votën e zgjedhësve për Brexit-in. “Besoj se ata e bënë shumë të qartë se nuk duan që çdo vit t’i paguhen shuma të mëdha Bashkimit Evropian”.

Si qeveria e saj, ashtu edhe Dhoma e Sipërme e Parlamentit kanë ngarkuar juristë që ta verifikojnë gjendjen juridike – dhe ata arrijnë në përfundimin: sapo Britania e Madhe të dalë nga BE, ajo nuk është më e detyruar që t’i paguajë asnjë Paund Bashkimit Evropian. Kjo e gëzon deputetin e konservatorëve Tory, Jacob Rees-Mogg. Ai thotë se pas kësaj date “ne nuk kemi asnjë detyrim ligjor përballë BE”.

Sa do të jetë fatura e ndarjes?

Brexiti do të ketë marrë fund ndoshta në vitin 2019, por buxheti në vazhdim i BE përfshin periudhën deri në 2020 – dhe Britania e Madhe e ka miratuar dikur atë, duke qenë e detyruar që të paguajë. Kështu e sheh Brukseli këtë çështje. Dhe pastaj janë edhe nëpunësit civilë britanikë, të cilët punojnë në vende pune të Bashkimit Evropian. Detyrimet për të paguar pensionin e tyre janë në kurrizin e Londrës.

Aktualisht, Britania e Madhe është pas Gjermanisë, për nga shuma që paguan, paguesja e dytë më e madhe në Bruksel. Po të përcjellë Londra më pak para, ose shtetet e tjera duhet të paguajnë më shumë, ose vendet marrëse do të marrin më pak para. BE si organizatë e edhe shtete të veçanta anëtare mund ta hedhin në gjyq Londrën, nëse ajo nuk e paguan faturën për ndarjen.

Por këtë kryeministrja britanike mund ta kundërshtojë, po të bazohet në ekspertizën e juristëve vendas, shpjegon Baronesha Kishwer Falkner, e cila është anëtare e Dhomës së Sipërme. Ajo thotë se “ata janë pjesë e negociatave, por ata forcojnë pozicionin e qeverisë britanike”.

Programe evropiane me interes

Megjithatë britanikët do të kenë dëshirë të marrin pjesë edhe më tej, edhe pas daljes nga BE në disa programe evropiane – si për shembull në fushën e Shkencës dhe të Kërkimeve Shkencore. Edhe pas daljes ata duan të kenë qasjen më të mirë të mundshme në tregun e përbashkët evropian, siç u shpreh ministri i Brendshëm britanik Amber Rudd në fundjavë.

Rudd tha se “ne duhet të synojmë të kemi qasjen më të madhe të mundshme në tregun e përbashkët evropian. Nuk e dimë sa do të kushtojë kjo, por për këtë duhet të zhvillohen negociata”.

Ndoshta mosmarrëveshja për paratë do të zgjidhet vetëm në fund të vitit 2018 ose në fillim të 2019-ës, në një takim të nivelit të lartë të BE – pas ndonjë pokeri negociatash për gjithë natën. (dw)

Aleksej Navalni bëri thirrje për protestë dhe kudo erdhën para së gjithash rusë të rinj. Në Moskë policia e shpërndau me dhunë demonstratën. Jo sinjal i mirë për zgjedhjet presidenciale 2018, mendon Hermann Krause.

Pas një pushimi katërvjeçar opozita në Rusi është rikthyer. Në Moskë, dhjetëra mijëra vetë dolën në rrugë. Ndoshta ky ishte fillimi i një lëvizjeje të re “Anti-Putin” – me saktësi këtë megjithatë nuk mund ta thuash. Për demonstratat në të gjithë vendin bëri thirrje përmes rrjeteve sociale Aleksej Navalni.

Në blogun e tij antikorrupsion Navalni pati publikuar një film për Dmitri Medvedevin. Sipas kërkimeve të autorëve të pavarur të filmit, kryeministri është pasuruar gjoja paturpësisht – me jahte luksoze, me pasuri të paluajtshme luksoze dhe me një vreshtë në Toskanë. Edhe për rusët që janë mësuar që politikanët e tyre të jenë të korruptuar, kjo është tepër. Para së gjithash sepse ky Dmitri Medvedev, i cili konsiderohej si liberal në Perëndim, në një takim me pensionistët, pyetjes se pse janë kaq të ulëta pensionet në Rusi iu përgjigj: “Nuk ka para, duroni, ju uroj ta merrni me humor!”- shprehje që ndërkohë qarkullon kudo në Rusi.

Kryeministri i korruptuar mund të qendrojë në post

Në fakt Medvedevi, të cilin gjithsesi populli nuk e do fare, nuk mund të mbahet më në post. Por që Vladimir Putini ta ndërrojë, kjo konsiderohet me pak gjasa. Ai u lëshoi pe demonstruesve, do të thoshin, dhe kjo do të interpretohej si shenjë dobësie. Putini – Presidenti i fortë! Një monument që ka nisur megjithatë të lëkundet, po të shohësh se si veproi pushteti shtetëror me të rinjtë që ecën të dielën paqësisht në Moskë në rrugën Tverskaja. Zëdhënësi i Putinit deklaroi vetëm se aksioni pati qenë një provokim.

Jo, kjo nuk është përgjigje për pyetjet e bëra dhe nuk është perspektivë për brezin e ardhshëm. Ai nuk do luftë në Siri, nuk do angazhim ushtarak në Donbass dhe nuk do konflikt në Ukrainë. Këta të rinj duan të mësojnë, të studiojnë dhe të udhëtojnë në botën e jashtme – ata ndihen pjesë e Evropës!

Të duket e çuditshme që manifestimet në qytetet e tjera ruse u lejuan. Kështu u protestua edhe në Siberi, në Ural dhe në Lindjen e Largët. Atje – në dallim nga Moska – u lejuan ta marrin fjalën edhe oratorë. Kudo dëgjoheshin të njëjtat halle: çmime të larta, të ardhura të ulëta, pensione të vogla dhe një shërbim i keq mjekësor.

Perandoria e Putinit në krizë – dhe këtë e dinë të gjithë

Jashtë Putini shfaqet si burrë i madh shteti, por brenda vendit gjendja është keqësuar. Varfëria po thellohet sërish, rrogat nuk paguhen. Rusia ndodhet jo vetëm në një krizë ekonomike, por edhe në një krizë politike: korrupsioni nuk është pakësuar aspak. Ministra, guvernatorë, deputetë ose nëpunës vazhdojnë të pasurohen. Këtë njerëzit e dinë.

Administrata e qytetit të Moskës i pati propozuar Navalnit të demonstronte jashtë qytetit, në një park – si të thuash jashtë syve të publikut. Këta Kremlini duket se i ka frikë, veçanërisht publikun e ri. Në vend të përgjigjeve jepen shkopinj gome. Jo shenjë e mirë për një periudhë tjetër në post të Presidentit të përjetshëm Putin. (dw)