Policia dhe organet e hetimit shpesh varen tek rikrijimi i skenës së krimit për të kuptuar më mirë zhvillimin e ngjarjes. Një institut në Zvicër thotë se një telnologji e avancuar e realitetit virtual mund të përdoret për rindërtimin e ngjarjeve në momentin e krimit.

Shkencëtarët në Insitutin e Mjekësisë Ligjore në Zurih të Zvicrës po krijojnë teknologji të reja që mund të ndihmojnë organet e hetimit, gjykatësit dhe avokatët që të kuptojnë më mirë skenat e krimit dhe madje të kryejnë edhe autopsi virtuale.

Syzet Oculus Rift, të përdorura për lojrat elektronike, së bashku me programin kompjuterik Forensic Holodeck, krijojnë skenën e krimit me ndihmën e  skanuesve tre dimensionalë. Hetuesit përdorin imazhet tre dimensionale për të rikrijuar skenën e krimit bazuar në dëshmitarët dhe regjistrimet nga kamerat e përgjimit.

Në një rast, teknologjia ndihmoi prokurorët të provonin veprimet e një vrasësi, gjë që ndikoi në shpalljen  e tij fajtor.

Eksperti Steffen Ross tregon se si funksionin kjo:

“Skanojmë skenën e krimit dhe trupin e vdekur, nëse ka një të tillë dhe pastaj ndërthurim sëbashku të gjitha të dhënat në programin kompjuterik për të krijuar skenën virtuale në një model tre dimensional.”

Programi rindërton trajektoret e plumbit, siç tregon kjo vijë e verdhë me të kuqe:

“Kemi mundësi të shikojmë më mirë trajektoret e  predhave që më parë ishin në pamje dy dimensionale.” 

Një tjetër teknoligji e re nga ky institut është roboti i quajtur Virtobot, që ekspertët mjeko-ligjor mund të përdorin për të realizuar autopsi virtuale në detaje.

Shkencëtari Robert Breitbeck thotë se sistemi ofron një model tre dimensional të trupit të njeriut:

“Skanojmë pjesën e plagës në madhësi dhe ngjyra reale dhe e ruajmë atë për ta kombinuar me informacionet tre dimensionale të skanuara nga policia dhe ne. Në bazë të këtyre ndërtojmë imazhet virtuale tre demensionale për rastet e vrasjeve apo aksidentet e trafikut.” 

Sistemet në fjalë janë në përdorim në disa vende të botës. (voa)

Greqia përpiqet ta financojë ekonominë edhe me para “jashtë BE”. Preferenca e Athinës për Moskën, sipas medieve, po sjell shqetësim në BE.

Për të mbështetur ekonominë që lëngon të vendit, Greqia po kërkon burime financimi edhe jashtë Bashkimit Evropian. Përfaqësues të qeverisë greke ia konfirmuan këtë numrit online të së shtunës të revistës “Der Spiegel”. Greqia përpiqet të sigurojë investime dhe financim jashtë BE, “para së gjithash nga Kina”, u tha nga Athina.

Interesi kinez dhe investimet kineze në Greqi nuk janë temë e re. Edhe planet e qeverisë greke, që portin e Pireut t’ua “shesë” plotësisht kinezëve nuk tërheqin vëmendjen. Kinezët kanë në këtë port gjithsesi një pjesë të aksioneve, me Grupin e tyre Cosco, kujton në numrin e së dielës (29.03.2015) Neue Zürcher Zeitung.

Ajo që tërheq vëmendjen evropiane dhe ka sjellë edhe reagimet e para janë planet e Athinës për të kërkuar mbështetje ekonomike nga Rusia. Meqenëse negociatat e Athinës me Brukselin për financimin e borxheve greke po avancojnë me shumë vështirësi, Greqia luan kartën e pozicionit të saj gjeopolitik. Sipas informacioneve të “Spiegel”-it, Greqia është e gatshme të bashkëpunojë ngushtë me Rusinë për ta siguruar ndikimin rus në tregun energjetik të rajonit. Athina do të përshëndeste investime ruse dhe kineze edhe në sipërmarrje greke shtetërore me humbje, si në Hekurudhën Greke dhe në Portin e Selanikut.

Në këtë kuadër, ministri grek i Energjisë, Panajotis Lafazanis dhe zëdhënësi i Syrizas në Parlament kanë nisur sot (30.03.2015) një vizitë dyditore në Moskë. Sipas Spiegelit, përfaqësuesit e qeverisë greke pritet t’i kërkojnë Rusisë ta ulë çmimin e gazit për ekonominë greke. Gjithashtu pritet që Greqia të kërkojë të përjashtohet nga embargoja ruse ndaj BE për produkte të tilla si frutat e freskëta.

Cipras në 8 prill në Moskë

Po jo vetëm kaq. Në 8 prill, në Moskë do të qendrojë vetë kryeministri i qeverisë greke, Alexis Cipras. Vizita bëhet një muaj më herët se planifikimi. Sipas vëzhguesve, Cipras mund të tatojë pulsin në Moskë edhe nëse Rusia është e gatshme të mbështesë më kredi Greqinë.

Që Presidenti i Rusisë, Vladimir Putin nuk e jep mbështetjen vetëm në kuadër të “afërisë” që ndiejnë dy kombe ortodokse për njëri-tjetrin, kjo mund të merret me mend. Putini mund të shfrytëzojë shansin ta përçajë BE dhe të forcojë ndikimin në Evropën Juglindore, druhen në Bruksel dhe në Berlin.

Disa politikanë kryesorë të Syrizas ndihen më afër me Moskën se me Brukselin, konstaton revista “Der Spiegel”. Ministri i Energjisë, Lafazanis, kreu i platformës ekstremiste të majtë të Syrizas tha në një intervistë të shtunën se “Bashkimi Evropian i gjermanizuar po na mbyt me plotëkuptimin e fjalës.”

Kryetari i Grupit Parlamentar të Partive Popullore Evropiane në Parlamentin Evropian, Manfred Weber paralajmëroi që Cipras përpiqet t’i kundërvërë kundër njeri-tjetrit shtetet e BE në kurriz të popullit grek. Kjo është “një strategji shumë e rrezikshme”. Ndërsa Herbert Reul, kryetar i Grupit CDU/CSU në PE citohet me fjalët: “Anëtarësimi në BE do të thotë veprime të parashikueshme dhe besim – dhe jo truke. Ai që luan me zjarrin dhe kërkon tani ndihmë në Rusi, mund të djegë gishtat!”. Edhe kryetari i Komisionit të Evropës në Bundestagun Gjerman, Gunther Krichbaum i tha Spiegelit: “Ai që kërkon edhe më tej ndihma nga BE, duhet të ketë busull që tregon nga Brukseli, jo nga Moska.” (dw)

Irani dhe Arabia Saudite përplasen në Jemen. Arabia Saudite mund të humbasë shumë dhe Irani mund të fitojë shumë. Me Jemenin Teherani do të fuste edhe një shtet tjetër në sferën e tij të influencës.

Ministri i Jashtëm i Iranit, Mohammad Javad Zarif, foli qartë: aksionet ushtarake saudite duhet të ndërpriten “menjëherë”, deklaroi ai pak pas sulmeve të koalicionit të drejtuar nga Riadi kundër pozicioneve të Huthi në Jemen. Ai paralajmëri se sulmet “do të acaronin tensionet në rajon.”

Natën duke u gdhirë e enjte koalicioni, i përbërë nga disa shtete sunite, kreu për herë të parë sulme ajrore mbi Jemen. U qëlluan baza ushtarake të Huthi në Sanaa dhe në provincën Amra në veri të vendit. U qëllua edhe pallati presidencial në Sanaa i marrë nga Huti në fillim të janarit. Që nga fillimi i sulmeve janë vrarë 39 njerëz.

Arabia Saudite thotë se i kryen sulmet për të rrëzuar presidentin Abebd Rabbo Mansur Hadi. Irani ka një shpjegim tjetër. Atë e shprehu kryetari i komisionit parlamentar për politikën e jashtme, Manour Haghighatpour, në një deklaratë të shkurtër: “Arabia Saudite ka nisur një bixhos të madh (“Great Gamble”) dhe atë me siguri që do ta humbasë.

Loja e Madhe e fatit, një aludim për “The great game”, garën e shteteve koloniale evropiane në shekullin 19 për supremaci në Afrikë, Azi dhe Lindjen e Mesme. Haghighatpour duke e quajtur këtë “lojë” tani “bixhos”, lë të kuptojë se Arabia Saudite nga këndvështrimi iranian ndjek një kurs, përfundimi me sukses i të cilit gjithçka tjetër mund të jetë, por jo i sigurtë.

Në fakt politika e jashtme saudite as në bashkëpunimin me Uashingtonin nuk ka qenë edhe aq e suksesshme vitet e fundit. Në eceejaket për Sirinë, Irakun dhe Libanin, Riadi ka humbur dhe Teherani ka fituar. Të gjitha shtetet ndodhen tani nën ndikimin iranian. Për shtetet sunite në rajon ky është një zhvillim alarmant. Ata kanë frikë gjithnjë e më të madhe, se mund ta humbasin ndikimin në rajon. “Irani e di, se si mund të lozë me fobitë arabe”, shkruan gazeta Foreign Policy mbi lëvizjet e fundit në luftën e vjetër për pushtet mes sunitëve dhe shiitëve.

Edhe pse Teherani e mohon se është ushtarakisht aktiv në Jemen, shtetet arabe janë skeptike. “Vitin e fundit një parlamentar iranian tha se të tri kryeqytetet arabe, Bagdadi, Damasku dhe Bejruti, ndodhen ndërkohë nën kontrollin e Teheranit. Kjo ka ngritur shqetësimet se Sanaa mund të ishte e katërta”, shkruan Foreign Policy.

Politologu Valid al-Saqaf i universitetit të Stockholmit i konsideron të pabaza këto frikëra. Me të vërtetë Siria, Libani dhe Iraku ndodhen sot nën ndikimin e Teheranit. “Në Jemen nuk ka qenë kështu, para se të vininnë pushtet huti në aleancë me ish presidentine jemenit Saleh”, thotë Al-Saqaf në bisedë me DW. Se sa të vendosur janë për të zgjeruar lidhjet me Teheranin, huthi e demonstruan në fund të janarit. Menjëherë pasi morën pushtetin në Sanaa, vendosën 28 fluturime javore ndërmjet Jemenit dhe Iranit. Më parë nuk kishte patur asnjë fluturim.

Shtetet sunitë tremben se avionët kanë në bord jo vetëm mallra të padëmshme, por edhe armë. Por është e vështirë të gjenden dëshmitë, siç është e vështirë të dëshmohen aktivitetet ushtarake të Iranit. Sepse në asnjë nga vendet e përmendura Irani nuk është i angazhuar zyrtarisht me trupa të rregullta. Në Siri Teherani është i pranishëm vetëm indirekt, përmes këshilltarëve ushtarakë dhe trupave elitë. Se sa forca janë, vetëm mund të supozohet. Që Irani mbështet qeverinë e Irakut në luftën kundër organizatës terroriste “Shtetit islamik”, është pranuar tani nga Teherani.

Nëse në Jemen do të forcohen huthi, Arabia Saudite do të ndodhej para një situate të re. Fqinji i saj verior, Iraku, do të ishte po ashtu një aleat i Iranit si Jemeni. Vendi do të ishte rrethuar nga shtete shiite.

Në fakt Irani mohon se është i përfshirë në Jemen. Por kjo nuk është fort e besueshme. Në janar 2013 rojet bregdetare jemenite kapën një anije të vogël iraniane mallrash, që kishte raketa tokë ajër në bord. Në Arabinë Saudite besojnë se ato ishin destinuar për huti.

Sukseset e tyre ushtarake duhet ta shqetësojnë Arabinë Sauditre, sepse huthi me pushtetin mbi Jemenin mund të marrin në dorë edhe kontrollin e një pjese të lundrimit ndërkombëtar. Në pikën më të skajshme jugperëndimore Jemeni kufizohet me Bab al-Mandab, “Derën e Lotëve”. Kështu quhet ngushtica detare jo më e gjërë se tridhjetë kilometra, ku deti Arabik ndahet me detin e Kuq. Ndërsa ky i fundit lidhet me Mesdheun përmes kanalit të Suezit. Këtë rrugë detare e kalojnë edhe shumë cisterna, që furnizojnë Europën me naftë.

Por nëse Irani është me të vertetë i interesuar është e pasigurtë. Bisedimet bërthamore ndodhen në raundin e fundit vendimtar. Të gjitha palët kanë interes për të arritur një marrëveshje. Ajo edhe pasi të arrihej mund të pengohej së paku pjesërisht përmes një ndikimi të hapur apo të fshehur në Jemen. Irani ka pas vetes vite të gjata të embargos. Prandaj Teherani zor se do të ishte i interesuar ta zgjasë atë sërish duke treguar agresivitet në Jemen. (dw)